Evrejalaižed käraudasoiš Iisusaspäi
Veps
22Oli tal’v, i Jerusalimas oli pühäkodin udištamižen voz’praznik.23Konz Iisus käveli pühäkodiš, Solomonan pacazgalerejas,24evrejalaižed kogozihe ümbri hänes i sanuiba: "Hätken-ik sinä mokičeškanded meid?Ku sinä oled Messia, sanu se kohtha."
25Iisus sanui: "Minä ved’ olen sanunu teile, no tö et uskkoi.Tegod, kudambad minä tegen Tatan nimes, todištaba minun polhe.26No tö et uskkoi, sikš ku et olgoi minun lambhad, muga kut sanuin-ki teile.27Minun lambhad kundleba minun än’t, i minä tunden heid, i hö astuba minun jäl’ghe.28Minä andan heile igähižen elon.Hö igäs ei kadogoi, i niken ei anasta heid minai.29Minun Tat, kudamb om andnu heid minei, om suremb kaikid, i niken ei voi anastada heid minun Tatan kädespäi.30Minä i Tat olem üks’."
31Evrejalaižed keradaškanziba kivid, miše tacta Iisusaha.32Iisus sanui heile: "Minä olen tehnu teiden sil’miš äi hüvid tegoid, kudambad oma minun Tataspäi.Miččen tegon tagut tö tahtoit tacta kivil minuhu?"33Evrejalaižed sanuiba: "Mö em tackoi kivil sinuhu miččen-se hüvän tegon tagut, a vaiše sen tagut, miše sinä nagrad Jumalad.Sinä teged ičtaiž Jumalaks, a oled mez’."
34Iisus sanui: "Ei-ik teiden käskištos ole kirjutadud nene Jumalan sanad: "Minä sanuin: tö olet jumalad?35Ku hän sanub jumaloikš heid, kenele Jumalan sana anttihe – a Pühid Kirjutusid ei sa mureta –36ka kutak tö sanut hänele, keda Tat om valičenu pühiže azjoihe i oigendanu mirhu: „Sinä nagrad Jumalad“, vaiše sen pohjal, miše minä sanuin: "Minä olen Jumalan Poig?"37Ku minä en tege minun Tatan tegoid, algat uskkoi minun sanoihe.38No ku tegen, uskkat minun tegoihe, hot’ et uskkoi minei.Siloi tö tedištat i uskoškandet, miše Tat om minus, i minä olen hänes."
39Evrejalaižed möst tahtoiba tabata Iisusad, no hän pageni heiden käzišpäi.
40Iisus mäni udes Jordanjogen toižele polele, sinna kus Joan ezmäi oli valatanu rahvast, i jäi sihe.41Hänennoks tuli äi rahvast.Hö sanuiba: "Joan ei tegend ni üht tundmuztegod, no kaik, midä hän necen mehen polhe sanui, om tozi."42Äjad uskoiba sigä Iisusaha.
Иоанн 10:22-42
Russian
22 Настал же тогда в Иерусалиме праздник обновления, и была зима.
23 И ходил Иисус в храме, в притворе Соломоновом.
24 Тут Иудеи обступили Его и говорили Ему: долго ли Тебе держать нас в недоумении?если Ты Христос, скажи нам прямо.
25 Иисус отвечал им: Я сказал вам, и не верите;дела, которые творю Я во имя Отца Моего, они свидетельствуют о Мне.
26 Но вы не верите, ибо вы не из овец Моих, как Я сказал вам.
27 Овцы Мои слушаются голоса Моего, и Я знаю их; и они идут за Мною.
28 И Я даю им жизнь вечную,и не погибнут вовек; и никто не похитит их из руки Моей.
29 Отец Мой, Который дал Мне их, больше всех; и никто не может похитить их из руки Отца Моего.
30 Я и Отец — одно.
31 Тут опять Иудеи схватили каменья, чтобы побить Его.
32 Иисус отвечал им: много добрых дел показал Я вам от Отца Моего;за которое из них хотите побить Меня камнями?
33 Иудеи сказали Ему в ответ: не за доброе дело хотим побить Тебя камнями, но за богохульствои за то, что Ты, будучи человек, делаешь Себя Богом.
34 Иисус отвечал им: не написано ли в законе вашем: Я сказал: вы боги?
35 Если Он назвал богами тех, к которым было слово Божие, и не может нарушиться Писание, —36 Тому ли, Которого Отец освятил и послал в мир, вы говорите: богохульствуешь, потому что Я сказал: Я Сын Божий?
37 Если Я не творю дел Отца Моего, не верьте Мне;38 а если творю, то, когда не верите Мне, верьте делам Моим,чтобы узнать и поверить, что Отец во Мне и Я в Нем.
39 Тогда опять искали схватить Его; но Он уклонился от рук их,40 и пошел опять за Иордан, на то место, где прежде крестил Иоанн, и остался там.
41 Многие пришли к Немуи говорили, что Иоанн не сотворил никакого чуда, но все, что сказал Иоанн о Нем, было истинно.
42 И многие там уверовали в Него.