Mehed ei uskkoi
Veps
37 Hot’ Iisus oli tehnu äi tundmuztegoid mehiden sil’miš, hö ei usknugoi hänehe.
38Muga todenzuiba Jumalan sanankandajan Isaijan sanad: – Ižand,
ken om usknu meiden sanoihe?
Kenele om ozutadud Ižandan käden vägi?
39Hö ei voinugoi uskta, ved’ Isaija völ sanui toižes sijas:
40– Hän om sogenzoitnu heiden sil’mäd i kivenzoitnu heiden südäimed, miše hö ičeze sil’mil ei nägiži, ičeze südäimel ei el’gendaiži, ei käraudaižihe, miše minä tegižin heid tervhikš.
41Muga Isaija sanui, konz nägišti Messian hoštotesen i pagiži hänen polhe.
42Üks’kaik äjad pämehed-ki uskoškanziba Iisusaha, no farisejiden täht ei sanunugoi nimidä, miše heid ei oliži erigoittud suimpertišpäi.
43Mehiden kitänd oli heile armhemb mi Jumalan.
44Iisus kirgui lujal änel: «Ken uskob minuhu, ei usko minuhu, vaiše hänehe, kudamb om oigendanu mindai.
45Ken nägeb mindai, nägeb händast, ken om oigendanu mindai.
46Minä olen lämoi i olen tulnu mirhu sen täht, miše ni üks’, ken uskob minuhu, ei jäiži pimedaha.
47Ku ken-ni kuleb minun sanad, no ei usko, minä en sudi händast.
Minä en ole tulnu sudimaha mirud, a päzutamha sen pahaspäi.
48Ku ken-ni käraudase minuhu sel’gin i ei ota minun sanoid südäimehe, ka hänel om ičeze sudii: se sana, miččen olen sanunu, sudiškandeb händast jäl’gmäižel päiväl.
49Minä en ole pagižnu ičein päspäi.
Tat, kudamb om mindai oigendanu, om käsknu, midä minei tarbiž sanuda i pagišta,
50i minä tedan, miše hänen käsk tob igähižen elon.
Konz pagižen, ka pagižen muga, ku Tat om minei käsknu pagišta.
Иоанн 12:37-50
Russian
37 Столько чудес сотворил Он пред ними, и они не веровали в Него,
38 да сбудется слово Исаии пророка: Господи!
кто поверил слышанному от нас?
и кому открылась мышца Господня?
39 Потому не могли они веровать, что, как еще сказал Исаия,
40 народ сей ослепил глаза свои и окаменил сердце свое, да не видят глазами, и не уразумеют сердцем, и не обратятся, чтобы Я исцелил их.
41 Сие сказал Исаия, когда видел славу Его и говорил о Нем.
42 Впрочем и из начальников многие уверовали в Него; но ради фарисеев не исповедовали, чтобы не быть отлученными от синагоги,
43 ибо возлюбили больше славу человеческую, нежели славу Божию.
44 Иисус же возгласил и сказал: верующий в Меня не в Меня верует, но в Пославшего Меня.
45 И видящий Меня видит Пославшего Меня.
46 Я свет пришел в мир, чтобы всякий верующий в Меня не оставался во тьме.
47 И если кто услышит Мои слова и не поверит, Я не сужу его,
ибо Я пришел не судить мир, но спасти мир.
48 Отвергающий Меня и не принимающий слов Моих имеет судью себе: слово, которое Я говорил, оно будет судить его в последний день.
49 Ибо Я говорил не от Себя;
но пославший Меня Отец, Он дал Мне заповедь, что сказать и что говорить.
50 И Я знаю, что заповедь Его есть жизнь вечная.
Итак, что Я говорю, говорю, как сказал Мне Отец.