Texts

Return to review | Return to list

Mibo Veändöi on?

history

February 16, 2024 in 15:07 Нина Шибанова

• changed the text
  — Mibo Veändöi on? — Veändöi se on Voasil’l’aspäi, vuota kačon kniigas. Synnynmoanaigu zavodih... G olis meijän deädin ga. No, kyzykkeä deädinäl. Sit vie opredel’onnoi aigu, se on saamoi sil’noi aigu. Sit net unet primetoijah. Net unet primetoijah. Nu vot sit tože unes ozutah, midä sie undu näit. Nähnet gu kondiedu, sit znaačit zenihy... Kondiedu gu nähtäneh, sil pyhäkeskel, znaačit, menöy miehel. Ženihy gu kondiennu gu tullou, se on znaačit ženihy bohattu da hyvä, taloin mužikku se roiteh. Se on hyvä nečidägoi ženihy. A erähäl tulou ženihy hukannu. Kudamal hukannu tullou, kačo iče, eule hyvä, jo elaigu roih ei moine ku kondien kel. — Se unis se tulou? — Hukannu ku tulou, se roiteh jo, moožet keyhembäine, moožet roiteh häi viinanjuoju.^ Eule se... Hukku on pahembi. Kel kui tulou. — Kondii on parembi? — Kondii on parembi, da. — Voibo häi muitennu tulla? — Voibo, voibo, bošinnu voibo tulla.^ Bošinnu. Nevestat tullah, nevestat tullah lambahannu sie ženihäl unes lambahannu. Kel minne tulou. — A vai neidizet mennäh kuundelemah, vai mennähgi brihat? — Ga dai brihat kävväh. Brihat dai nevestat. Toiči mennäh yhtes joukolleh. Akat raskažittih muga. — Daigo sinä näit? — Näin. Vot minä näin, minä näin minul uni andoi kätty. Minä näin, konzu minä miehel menin, jälgimästy vuvven. Minä vorožila i Synnynmuanaigah. Vorožila. Minä lain sillan. — Kuibo lait? — Synnynmoanaigu gu roih, voibi vihkoine panna peänpohjih. Kuz, znaačit... Muga pannah... En pannuh sildoa, a minä vihkoizen loajin. Vihkoizen panin peänpohjih. Znaačit: kunna minä miehel mennen, sit ozuta se uni, znaačit. Što sih talois vihkoizen kel, sit sen taloin dolžnaa ozuttoa da emändyksii. Nu minä vihkoizen panin, ga huondeksel nouzin, iče duumaičin: nado že vihkoizen panin, unis nimidä en nähnyh. A undu näin yksikai. A en maltanuh sidä arvata vot. Yöl, jo vroode unis vstreetimmos minä vot minun ukon sizären kel. Minun ukon sizären kel vstreetimmokseh. Häin oli minun podruuga. Iče sanoin, minä sanon: ”Nadož la, unis la mennyt yön näin Ved’oin Ol’oa.” Rodih: hänen kel vstreetimmokseh, a häin kävelöv, hänel on kul’kaine, häin minul andau kul’kaizen. Sanou: ”Nina, sanou, — na, minä sinul annan, sanou, Mikkeljärven ahvenistu.” Minä sen kul’kaizen ahvenizien kel. Sen minä unis näin. Iče duumaičen: hospodi, midä Ol’a andoi ahvenistu, Mikkeljärven ahvenistu? A midä hänel minä annan. Minä hänel... Minä sanon: ”Ga, Ol’a, minä nygöi nämät ahvenizet otan, ga minä sinul annan Ved’amoan särgisty.” Tilah hänel annoin särgie. I minä undu en arvannuh, kuni en vai miehel mennyh. Miehel gu menin, sit minul juuhtui Mikkeljärven, kačo, minul...^ Lamminsellän, lamminselläizet Mikkeljärven kaloa soahah. Ol’a minul andoi Mikkeljärven ahvenistu, a minä hänel annoin Vid’onan särgisty. Häi meni Vid’d’onal miehel, a minä menin Lamminselläl Mikkelän ahvenistu syömäh. Miehel menin, sit juhtui uni mieleh. Kačo, uni kätty andoi. Da. Häi meni Vid’d’anan särgisty syömäh. Minul tuli ukko kuivannu kalannu. — Kuivannu kalannu? — Da. Kel tottu, sanotah, ... tulou hämähäkki, kel kui, sanotah ženihy tulou. Unis. Se Veändöin aigah. — A mikse kuivannu kalannu tuli? — A sidä en tiije, sit kuivаnnu kalannu, vot sidä en voi merkitä, mikse häin kuivannu kalannu häi. A minul tuli ukko kuivannu kalannu. Iče duumaičin: näigo, unis nimidä en nähnyh ženiheä... A ženihy, kačo, kui ozuttih. — A vot Veändöi, viehäi on kezäl Veändöi? — Kezäl on Veändöi Iivananpäivän Pedruspeän Veändöi. — Iivananpäivän i Pedrunpäivän väli — Veändöi. — Da, da, se on Veändöi. — I talvel on Veändöi? — Talvel Synnynmoanaigah, se on... dai Veändöi. — Ongo pitky aigu? Ongo nedäli? Vai kaksi vai puuli vai... — En tiije, ollougo nedäli vai enämbi on, vot se vai kyzykkeä meijän deädinäl. Vot Rastavan da Voasil’l’assah — se on... Kyzykkeä meijän deädinäl. Deädiny nenet dielot ylen hyvin tiedäy. A Synnynmoanaigu vie prodolzaičeh.

February 16, 2024 in 15:05 Нина Шибанова

• changed the text of the translation
  — Что такое Веяндёй? — Веяндёй — это от Василия, подожди, посмотрю в книге. Святки начинаются... Была бы наша дядина (тётя, жена дяди), так. Ну, спросите у дядины. Потом ещё определённое время, самое сильное время. Потом эти сны примечают. Эти сны примечают. Ну, вот что во сне увидишь. Если увидишь медведя, это значит жених... Если медведя увидят в этот Рождественский мясоед, значит, замуж выйдет. Жених если медведем явится, значит, жених будет богатый и хороший, хозяин будет. Это хороший жених. А кому-то жених явится волком. Которой волком явится, смотри сама, это нехорошо, и жизнь не такая будет, как с медведем. — Он во сне приходит? — Если волком явится, то, может, победнее будет или пьяница. Волк — хуже. Кому как явится. — Медведь лучше? — Медведь лучше, да. — А может он в другом образе явиться? — Может, может, бараном может явиться. Невесты приходят овцами, невесты во сне к жениху приходят овцами. Кому чем явится. — А только девушки идут слушать или парни ходят? — И парни ходят. Парни и невесты. Иногда все вместе компанией идут. Женщины так рассказывали. — И ты видела? — Видела. Вот я видела, я видела, у меня сон в руку был. Я видела, когда замуж вышла, в последний год. Я ворожила во время Святок. Ворожила. Я мост делала. — Как делала? — Как Святки наступят, можно мочалку положить в изголовье. Где, значит... Так положат... Не ставила мост, а я мочалку сделала. Мочалку положила в изголовье. Значит, куда я замуж выйду, то покажи этот сон, значит. Что в том доме с мочалкой, то этот дом должна показать и хозяйничание. Ну, я мочалку положила, а утром встала, сама подумала: надо же, мочалку положила, во сне ничего не видела. А сон всё равно видела. А не сумела его разгадать, вот. Ночью, уже вроде во сне встретилась я с сестрой моего мужа. Встретилась с сестрой моего мужа. Она была моя подруга. Сама сказала, я сказала: «Надо ж, во сне прошлой ночью видела Ведёйн Олю». Было: встретилась с ней, а она идёт, у ней кулёк, она мне даёт кулёк. Говорит: «Нина, говорит, — на, я тебе дам, говорит, окушков из Миккельского озера». Я этот кулёк с окушками [взяла]. Это я во сне видела. Сама думаю: господи, чего Оля дала окушков, окушков из Миккельского озера? А я чего ей дам. Я ей... Я говорю: «Так, Оля, я сейчас у тебя этих окушков возьму, так я тебе дам плотичек из Ведямоа». Взамен дала ей плотвы. И я тот сон не разгадала, пока не вышла замуж. Как вышла замуж, так и вспомнила, что на Миккельском озере ламминсельгские рыбачат. Оля мне дала окушков из Миккельского озера, а я ей дала плотичек из Видёны. Она вышла замуж в Видёну, а я вышла в Ламбисельгу окушков кушать. Замуж вышла, так сон и вспомнила. Смотри, сон в руку. Да. Она вышла есть плотву из Видёны. Мне муж явился сущиком. — Сущиком? — Да. Кому, говорят, ... правда, является паук, кому как, говорят, жених является. Во сне. Это во время Веяндёй. — А почему сущиком явился? — А этого я не знаю, сущиком, вот это обозначить не могу, почему он сущиком явился. А мне муж явился сущиком. Сама подумала: смотри-ка, во сне никакого жениха не видела... А жених, смотри, как показался. — А вот Веяндёй, ведь ещё летом бывает Веяндёй? — Летом Веяндёй продолжается от Иванова до Петрова дня. — Между Ивановым и Петровым днём — Веяндёй. — Да, да, это — Веяндёй. — И зимой Веяндёй? — Зимой, во время Святок, это ... — Веяндёй. — Это длинное время? Неделя? Или две или половина? — Не знаю, неделя или больше, вот это спросите у нашей дядины. Дядина эти дела очень хорошо знает. А Святки ещё продолжаются.

February 16, 2024 in 15:03 Нина Шибанова

• changed the text of the translation
  — Что такое Веяндёй? — Веяндёй — это от Василия, подожди, посмотрю в книге. Святки начинаются... Была бы наша дядина (тётя, жена дяди), так. Ну, спросите у дядины. Потом ещё определённое время, самое сильное время. Потом эти сны примечают. Эти сны примечают. Ну, вот что во сне увидишь. Если увидишь медведя, это значит жених... Если медведя увидят в этот Рождественский мясоед, значит, замуж выйдет. Жених если медведем явится, значит, жених будет богатый и хороший, хозяин будет. Это хороший жених. А кому-то жених явится волком. Которой волком явится, смотри сама, это нехорошо, и жизнь не такая будет, как с медведем. — Он во сне приходит? — Если волком явится, то, может, победнее будет или пьяница. Волк — хуже. Кому как явится. — Медведь лучше? — Медведь лучше, да. — А может он в другом образе явиться? — Может, может, бараном может явиться. Невесты приходят овцами, невесты во сне к жениху приходят овцами. Кому чем явится. — А только девушки идут слушать или парни ходят? — И парни ходят. Парни и невесты. Иногда все вместе компанией идут. Женщины так рассказывали. — И ты видела? — Видела. Вот я видела, я видела, у меня сон в руку был. Я видела, когда замуж вышла, в последний год. Я ворожила во время Святок. Ворожила. Я мост делала. — Как делала? — Как Святки наступят, можно мочалку положить в изголовье. Где, значит... Так положат... Не ставила мост, а я мочалку сделала. Мочалку положила в изголовье. Значит, куда я замуж выйду, то покажи этот сон, значит. Что в том доме с мочалкой, то этот дом должна показать и хозяйничание. Ну, я мочалку положила, а утром встала, сама подумала: надо же, мочалку положила, во сне ничего не видела. А сон всё равно видела. А не сумела его разгадать, вот. Ночью, уже вроде во сне встретилась я с сестрой моего мужа. Встретилась с сестрой моего мужа. Она была моя подруга. Сама сказала, я сказала: «Надо ж, во сне прошлой ночью видела Ведёйн Олю». Было: встретилась с ней, а она идёт, у ней кулёк, она мне даёт кулёк. Говорит: «Нина, говорит, — на, я тебе дам, говорит, окушков из Миккельского озера». Я этот кулёк с окушками [взяла]. Это я во сне видела. Сама думаю: господи, чего Оля дала окушков, окушков из Миккельского озера? А я чего ей дам. Я ей... Я говорю: «Так, Оля, я сейчас у тебя этих окушков возьму, так я тебе дам плотичек из Ведямоа». Взамен дала ей плотвы. И я тот сон не разгадала, пока не вышла замуж. Как вышла замуж, так и вспомнила, что на Миккельском озере ламминсельгские рыбачат. Оля мне дала окушков из Миккельского озера, а я ей дала плотичек из Видёны. Она вышла замуж в Видёну, а я вышла в Ламбисельгу окушков кушать. Замуж вышла, так сон и вспомнила. Смотри, сон в руку. Да. Она вышла есть плотву из Видёны. Мне муж явился сущиком. — Сущиком? — Да. Кому, говорят, ... правда, является паук, кому как, говорят, жених является. Во сне. Это во время Веяндёй. — А почему сущиком явился? — А этого я не знаю, сущиком, вот это обозначить не могу, почему он сущиком явился. А мне муж явился сущиком. Сама подумала: смотри-ка, во сне никакого жениха не видела... А жених, смотри, как показался. — А вот Веяндёй, ведь ещё летом бывает Веяндёй? — Летом Веяндёй продолжается от Иванова до Петрова дня. — Между Ивановым и Петровым днём — Веяндёй. — Да, да, это — Веяндёй. — И зимой Веяндёй? — Зимой, во время Святок, это — Веяндёй. — Это длинное время? Неделя? Или две или половина? — Не знаю, неделя или больше, вот это спросите у нашей дядины. Дядина эти дела очень хорошо знает. А Святки ещё продолжаются.

February 16, 2024 in 14:07 Нина Шибанова

• changed the text
  — Mibo Veändöi on? — Veändöi se on Voasil’l’aspäi, vuota kačon kniigas. Synnynmoanaigu zavodih... G olis meijän deädin ga. No, kyzykkeä deädinäl. Sit vie opredel’onnoi aigu, se on saamoi sil’noi aigu. Sit net unet primetoijah. Net unet primetoijah. Nu vot sit tože unes ozutah, midä sie undu näit. Nähnet gu kondiedu, sit znaačit zenihy... Kondiedu gu nähtäneh, sil pyhäkeskel, znaačit, menöy miehel. Ženihy gu kondiennu gu tullou, se on znaačit ženihy bohattu da hyvä, taloin mužikku se roiteh. Se on hyvä nečidägoi ženihy. A erähäl tulou ženihy hukannu. Kudamal hukannu tullou, kačo iče, eule hyvä, jo elaigu roih ei moine ku kondien kel. — Se unis se tulou? — Hukannu ku tulou, se roiteh jo, moožet keyhembäine, moožet roiteh häi viinanjuoju.^ Eule se... Hukku on pahembi. Kel kui tulou. — Kondii on parembi? — Kondii on parembi, da. — Voibo häi muitennu tulla? — Voibo, voibo, bošinnu voibo tulla.^ Bošinnu. Nevestat tullah, nevestat tullah lambahannu sie ženihäl unes lambahannu. Kel minne tulou. — A vai neidizet mennäh kuundelemah, vai mennähgi brihat? — Ga dai brihat kävväh. Brihat dai nevestat. Toiči mennäh yhtes joukolleh. Akat raskažittih muga. — Daigo sinä näit? — Näin. Vot minä näin, minä näin minul uni andoi kätty. Minä näin, konzu minä miehel menin, jälgimästy vuvven. Minä vorožila i Synnynmuanaigah. Vorožila. Minä lain sillan. — Kuibo lait? — Synnynmoanaigu gu roih, voibi vihkoine panna peänpohjih. Kuz, znaačit... Muga pannah... En pannuh sildoa, a minä vihkoizen loajin. Vihkoizen panin peänpohjih. Znaačit: kunna minä miehel mennen, sit ozuta se uni, znaačit. Što sih talois vihkoizen kel, sit sen taloin dolžnaa ozuttoa da emändyksii. Nu minä vihkoizen panin, ga huondeksel nouzin, iče duumaičin: nado že vihkoizen panin, unis nimidä en nähnyh. A undu näin yksikai. A en maltanuh sidä arvata vot. Yöl, jo vroode unis vstreetimmos minä vot minun ukon sizären kel. Minun ukon sizären kel vstreetimmokseh. Häin oli minun podruuga. Iče sanoin, minä sanon: ”Nadož la, unis la mennyt yön näin Ved’oin Ol’oa.” Rodih: hänen kel vstreetimmokseh, a häin kävelöv, hänel on kul’kaine, häin minul andau kul’kaizen. Sanou: ”Nina, sanou, — na, minä sinul annan, sanou, Mikkeljärven ahvenistu.” Minä sen kul’kaizen ahvenizien kel. Sen minä unis näin. Iče duumaičen: hospodi, midä Ol’a andoi ahvenistu, Mikkeljärven ahvenistu? A midä hänel minä annan. Minä hänel... Minä sanon: ”Ga, Ol’a, minä nygöi nämät ahvenizet otan, ga minä sinul annan Ved’amoan särgisty.” Tilah hänel annoin särgie. I minä undu en arvannuh, kuni en vai miehel mennyh. Miehel gu menin, sit minul juuhtui Mikkeljärven, kačo, minul...^ Lamminsellän, lamminselläizet Mikkeljärven kaloa soahah. Ol’a minul andoi Mikkeljärven ahvenistu, a minä hänel annoin Vid’onan särgisty. Häi meni Vid’d’onal miehel, a minä menin Lamminselläl Mikkelän ahvenistu syömäh. Miehel menin, sit juhtui uni mieleh. Kačo, uni kätty andoi. Da. Häi meni Vid’d’anan särgisty syömäh. Minul tuli ukko kuivannu kalannu. — Kuivannu kalannu? — Da. Kel tottu, sanotah, ... tulou hämähäkki, kel kui, sanotah ženihy tulou. Unis. Se Veändöin aigah. — A mikse kuivannu kalannu tuli? — A sidä en tiije, sit kuivаnnu kalannu, vot sidä en voi merkitä, mikse häin kuivannu kalannu häi. A minul tuli ukko kuivannu kalannu. Iče duumaičin: näigo, unis nimidä en nähnyh ženiheä... A ženihy, kačo, kui ozuttih. — A vot Veändöi, viehäi on kezäl Veändöi? — Kezäl on Veändöi Iivananpäivän Pedruspeän Veändöi. — Iivananpäivän i Pedrunpäivän väli — Veändöi. — Da, da, se on Veändöi. — I talvel on Veändöi? — Talvel Synnynmoanaigah, se on... dai Veändöi. — Ongo pitky aigu? Ongo nedäli? Vai kaksi vai puuli vai... — En tiije, ollougo nedäli vai enämbi on, vot se vai kyzykkeä meijän deädinäl. Vot Rastavan da Voasil’l’assah — se on... Kyzykkeä meijän deädinäl. Deädiny nenet dielot ylen hyvin tiedäy. A Synnynmoanaigu vie prodolzaičeh.

February 16, 2024 in 12:48 Нина Шибанова

• changed the text
  — Mibo Veändöi on? — Veändöi se on Voasil’l’aspäi, vuota kačon kniigas. Synnynmoanaigu zavodih... G olis meijän deädin ga. No, kyzykkeä deädinäl. Sit vie opredel’onnoi aigu, se on saamoi sil’noi aigu. Sit net unet primetoijah. Net unet primetoijah. Nu vot sit tože unes ozutah, midä sie undu näit. Nähnet gu kondiedu, sit znaačit zenihy... Kondiedu gu nähtäneh, sil pyhäkeskel, znaačit, menöy miehel. Ženihy gu kondiennu gu tullou, se on znaačit ženihy bohattu da hyvä, taloin mužikku se roiteh. Se on hyvä nečidägoi ženihy. A erähäl tulou ženihy hukannu. Kudamal hukannu tullou, kačo iče, eule hyvä, jo elaigu roih ei moine ku kondien kel. — Se unis se tulou? — Hukannu ku tulou, se roiteh jo, moožet keyhembäine, moožet roiteh häi viinanjuoju.^ Eule se... Hukku on pahembi. Kel kui tulou. — Kondii on parembi? — Kondii on parembi, da. — Voibo häi muitennu tulla? — Voibo, voibo, bošinnu voibo tulla.^ Bošinnu. Nevestat tullah, nevestat tullah lambahannu sie ženihäl unes lambahannu. Kel minne tulou. — A vai neidizet mennäh kuundelemah, vai mennähgi brihat? — Ga dai brihat kävväh. Brihat dai nevestat. Toiči mennäh yhtes joukolleh. Akat raskažittih muga. — Daigo sinä näit? — Näin. Vot minä näin, minä näin minul uni andoi kätty. Minä näin, konzu minä miehel menin, jälgimästy vuvven. Minä vorožila i Synnynmuanaigah. Vorožila. Minä lain sillan. — Kuibo lait? — Synnynmoanaigu gu roih, voibi vihkoine panna peänpohjih. Kuz, znaačit... Muga pannah... En pannuh sildoa, a minä vihkoizen loajin. Vihkoizen panin peänpohjih. Znaačit: kunna minä miehel mennen, sit ozuta se uni, znaačit. Što sih talois vihkoizen kel, sit sen taloin dolžnaa ozuttoa da emändyksii. Nu minä vihkoizen panin, ga huondeksel nouzin, iče duumaičin: nado že vihkoizen panin, unis nimidä en nähnyh. A undu näin yksikai. A en maltanuh sidä arvata vot. Yöl, jo vroode unis vstreetimmos minä vot minun ukon sizären kel. Minun ukon sizären kel vstreetimmokseh. Häin oli minun podruuga. Iče sanoin, minä sanon: ”Nadož la, unis la mennyt yön näin Ved’oin Ol’oa.” Rodih: hänen kel vstreetimmokseh, a häin kävelöv, hänel on kul’kaine, häin minul andau kul’kaizen. Sanou: ”Nina, sanou, — na, minä sinul annan, sanou, Mikkeljärven ahvenistu.” Minä sen kul’kaizen ahvenizien kel. Sen minä unis näin. Iče duumaičen: hospodi, midä Ol’a andoi ahvenistu, Mikkeljärven ahvenistu? A midä hänel minä annan. Minä hänel... Minä sanon: ”Ga, Ol’a, minä nygöi nämät ahvenizet otan, ga minä sinul annan Ved’amoan särgisty.” Tilah hänel annoin särgie. I minä undu en arvannuh, kuni en vai miehel mennyh. Miehel gu menin, sit minul juuhtui Mikkeljärven, kačo, minul... Lamminsellän, lamminselläizet Mikkeljärven kaloa soahah. Ol’a minul andoi Mikkeljärven ahvenistu, a minä hänel annoin Vid’onan särgisty. Häi meni Vid’d’onal miehel, a minä menin Lamminselläl Mikkelän ahvenistu syömäh. Miehel menin, sit juhtui uni mieleh. Kačo, uni kätty andoi. Da. Häi meni Vid’d’anan särgisty syömäh. Minul tuli ukko kuivannu kalannu. — Kuivannu kalannu? — Da. Kel tottu, sanotah, ... tulou hämähäkki, kel kui, sanotah ženihy tulou. Unis. Se Veändöin aigah. — A mikse kuivannu kalannu tuli? — A sidä en tiije, sit kuivаnnu kalannu, vot sidä en voi merkitä, mikse häin kuivannu kalannu häi. A minul tuli ukko kuivannu kalannu. Iče duumaičin: näigo, unis nimidä en nähnyh ženiheä... A ženihy, kačo, kui ozuttih. — A vot Veändöi, viehäi on kezäl Veändöi? — Kezäl on Veändöi Iivananpäivän Pedruspeän Veändöi. — Iivananpäivän i Pedrunpäivän väli — Veändöi. — Da, da, se on Veändöi. — I talvel on Veändöi? — Talvel Synnynmoanaigah, se on... dai Veändöi. — Ongo pitky aigu? Ongo nedäli? Vai kaksi vai puuli vai... — En tiije, ollougo nedäli vai enämbi on, vot se vai kyzykkeä meijän deädinäl. Vot Rastavan da Voasil’l’assah — se on... Kyzykkeä meijän deädinäl. Deädiny nenet dielot ylen hyvin tiedäy. A Synnynmoanaigu vie prodolzaičeh.

February 16, 2024 in 12:22 Нина Шибанова

• changed the text
  — Mibo Veändöi on? — Veändöi se on Voasil’l’aspäi, vuota kačon kniigas. Synnynmoanaigu zavodih... G olis meijän deädin ga. No, kyzykkeä deädinäl. Sit vie opredel’onnoi aigu, se on saamoi sil’noi aigu. Sit net unet primetoijah. Net unet primetoijah. Nu vot sit tože unes ozutah, midä sie undu näit. Nähnet gu kondiedu, sit znaačit zenihy... Kondiedu gu nähtäneh, sil pyhäkeskel, znaačit, menöy miehel. Ženihy gu kondiennu gu tullou, se on znaačit ženihy bohattu da hyvä, taloin mužikku se roiteh. Se on hyvä nečidägoi ženihy. A erähäl tulou ženihy hukannu. Kudamal hukannu tullou, kačo iče, eule hyvä, jo elaigu roih ei moine ku kondien kel. — Se unis se tulou? — Hukannu ku tulou, se roiteh jo, moožet keyhembäine, moožet roiteh häi viinanjuoju.^ Eule se... Hukku on pahembi. Kel kui tulou. — Kondii on parembi? — Kondii on parembi, da. — Voibo häi muitennu tulla? — Voibo, voibo, bošinnu voibo tulla. Bošinnu. Nevestat tullah, nevestat tullah lambahannu sie ženihäl unes lambahannu. Kel minne tulou. — A vai neidizet mennäh kuundelemah, vai mennähgi brihat? — Ga dai brihat kävväh. Brihat dai nevestat. Toiči mennäh yhtes joukolleh. Akat raskažittih muga. — Daigo sinä näit? — Näin. Vot minä näin, minä näin minul uni andoi kätty. Minä näin, konzu minä miehel menin, jälgimästy vuvven. Minä vorožila i Synnynmuanaigah. Vorožila. Minä lain sillan. — Kuibo lait? — Synnynmoanaigu gu roih, voibi vihkoine panna peänpohjih. Kuz, znaačit... Muga pannah... En pannuh sildoa, a minä vihkoizen loajin. Vihkoizen panin peänpohjih. Znaačit: kunna minä miehel mennen, sit ozuta se uni, znaačit. Što sih talois vihkoizen kel, sit sen taloin dolžnaa ozuttoa da emändyksii. Nu minä vihkoizen panin, ga huondeksel nouzin, iče duumaičin: nado že vihkoizen panin, unis nimidä en nähnyh. A undu näin yksikai. A en maltanuh sidä arvata vot. Yöl, jo vroode unis vstreetimmos minä vot minun ukon sizären kel. Minun ukon sizären kel vstreetimmokseh. Häin oli minun podruuga. Iče sanoin, minä sanon: ”Nadož la, unis la mennyt yön näin Ved’oin Ol’oa.” Rodih: hänen kel vstreetimmokseh, a häin kävelöv, hänel on kul’kaine, häin minul andau kul’kaizen. Sanou: ”Nina, sanou, — na, minä sinul annan, sanou, Mikkeljärven ahvenistu.” Minä sen kul’kaizen ahvenizien kel. Sen minä unis näin. Iče duumaičen: hospodi, midä Ol’a andoi ahvenistu, Mikkeljärven ahvenistu? A midä hänel minä annan. Minä hänel... Minä sanon: ”Ga, Ol’a, minä nygöi nämät ahvenizet otan, ga minä sinul annan Ved’amoan särgisty.” Tilah hänel annoin särgie. I minä undu en arvannuh, kuni en vai miehel mennyh. Miehel gu menin, sit minul juuhtui Mikkeljärven, kačo, minul... Lamminsellän, lamminselläizet Mikkeljärven kaloa soahah. Ol’a minul andoi Mikkeljärven ahvenistu, a minä hänel annoin Vid’onan särgisty. Häi meni Vid’d’onal miehel, a minä menin Lamminselläl Mikkelän ahvenistu syömäh. Miehel menin, sit juhtui uni mieleh. Kačo, uni kätty andoi. Da. Häi meni Vid’d’anan särgisty syömäh. Minul tuli ukko kuivannu kalannu. — Kuivannu kalannu? — Da. Kel tottu, sanotah, ... tulou hämähäkki, kel kui, sanotah ženihy tulou. Unis. Se Veändöin aigah. — A mikse kuivannu kalannu tuli? — A sidä en tiije, sit kuivаnnu kalannu, vot sidä en voi merkitä, mikse häin kuivannu kalannu häi. A minul tuli ukko kuivannu kalannu. Iče duumaičin: näigo, unis nimidä en nähnyh ženiheä... A ženihy, kačo, kui ozuttih. — A vot Veändöi, viehäi on kezäl Veändöi? — Kezäl on Veändöi Iivananpäivän Pedruspeän Veändöi. — Iivananpäivän i Pedrunpäivän väli — Veändöi. — Da, da, se on Veändöi. — I talvel on Veändöi? — Talvel Synnynmoanaigah, se on... dai Veändöi. — Ongo pitky aigu? Ongo nedäli? Vai kaksi vai puuli vai... — En tiije, ollougo nedäli vai enämbi on, vot se vai kyzykkeä meijän deädinäl. Vot Rastavan da Voasil’l’assah — se on... Kyzykkeä meijän deädinäl. Deädiny nenet dielot ylen hyvin tiedäy. A Synnynmoanaigu vie prodolzaičeh.

February 16, 2024 in 12:19 Нина Шибанова

• changed the text of the translation
  — Что такое Веяндёй? — Веяндёй — это от Василия, подожди, посмотрю в книге. Святки начинаются... Была бы наша дядина (тётя, жена дяди. — Прим. сост.), так. Ну, спросите у дядины. Потом ещё определённое время, самое сильное время. Потом эти сны примечают. Эти сны примечают. Ну, вот что во сне увидишь. Если увидишь медведя, это значит жених... Если медведя увидят в этот Рождественский мясоед, значит, замуж выйдет. Жених если медведем явится, значит, жених будет богатый и хороший, хозяин будет. Это хороший жених. А кому-то жених явится волком. Которой волком явится, смотри сама, это нехорошо, и жизнь не такая будет, как с медведем. — Он во сне приходит? — Если волком явится, то, может, победнее будет или пьяница. Волк — хуже. Кому как явится. — Медведь лучше? — Медведь лучше, да. — А может он в другом образе явиться? — Может, может, бараном может явиться. Невесты приходят овцами, невесты во сне к жениху приходят овцами. Кому чем явится. — А только девушки идут слушать или парни ходят? — И парни ходят. Парни и невесты. Иногда все вместе компанией идут. Женщины так рассказывали. — И ты видела? — Видела. Вот я видела, я видела, у меня сон в руку был. Я видела, когда замуж вышла, в последний год. Я ворожила во время Святок. Ворожила. Я мост делала. — Как делала? — Как Святки наступят, можно мочалку положить в изголовье. Где, значит... Так положат... Не ставила мост, а я мочалку сделала. Мочалку положила в изголовье. Значит, куда я замуж выйду, то покажи этот сон, значит. Что в том доме с мочалкой, то этот дом должна показать и хозяйничание. Ну, я мочалку положила, а утром встала, сама подумала: надо же, мочалку положила, во сне ничего не видела. А сон всё равно видела. А не сумела его разгадать, вот. Ночью, уже вроде во сне встретилась я с сестрой моего мужа. Встретилась с сестрой моего мужа. Она была моя подруга. Сама сказала, я сказала: «Надо ж, во сне прошлой ночью видела Ведёйн Олю». Было: встретилась с ней, а она идёт, у ней кулёк, она мне даёт кулёк. Говорит: «Нина, говорит, — на, я тебе дам, говорит, окушков из Миккельского озера». Я этот кулёк с окушками [взяла]. Это я во сне видела. Сама думаю: господи, чего Оля дала окушков, окушков из Миккельского озера? А я чего ей дам. Я ей... Я говорю: «Так, Оля, я сейчас у тебя этих окушков возьму, так я тебе дам плотичек из Ведямоа». Взамен дала ей плотвы. И я тот сон не разгадала, пока не вышла замуж. Как вышла замуж, так и вспомнила, что на Миккельском озере ламминсельгские рыбачат. Оля мне дала окушков из Миккельского озера, а я ей дала плотичек из Видёны. Она вышла замуж в Видёну, а я вышла в Ламбисельгу окушков кушать. Замуж вышла, так сон и вспомнила. Смотри, сон в руку. Да. Она вышла есть плотву из Видёны. Мне муж явился сущиком. — Сущиком? — Да. Кому, говорят, правда, является паук, кому как, говорят, жених является. Во сне. Это во время Веяндёй. — А почему сущиком явился? — А этого я не знаю, сущиком, вот это обозначить не могу, почему он сущиком явился. А мне муж явился сущиком. Сама подумала: смотри-ка, во сне никакого жениха не видела... А жених, смотри, как показался. — А вот Веяндёй, ведь ещё летом бывает Веяндёй? — Летом Веяндёй продолжается от Иванова до Петрова дня. — Между Ивановым и Петровым днём — Веяндёй. — Да, да, это — Веяндёй. — И зимой Веяндёй? — Зимой, во время Святок, это — Веяндёй. — Это длинное время? Неделя? Или две или половина? — Не знаю, неделя или больше, вот это спросите у нашей дядины. Дядина эти дела очень хорошо знает. А Святки ещё продолжаются.

February 16, 2024 in 11:48 Нина Шибанова

• created the text
• created the text translation
• created the text: — Mibo Veändöi on? — Veändöi se on Voasil’l’aspäi, vuota kačon kniigas. Synnynmoanaigu zavodih... G olis meijän deädin ga. No, kyzykkeä deädinäl. Sit vie opredel’onnoi aigu, se on saamoi sil’noi aigu. Sit net unet primetoijah. Net unet primetoijah. Nu vot sit tože unes ozutah, midä sie undu näit. Nähnet gu kondiedu, sit znaačit zenihy... Kondiedu gu nähtäneh, sil pyhäkeskel, znaačit, menöy miehel. Ženihy gu kondiennu gu tullou, se on znaačit ženihy bohattu da hyvä, taloin mužikku se roiteh. Se on hyvä nečidägoi ženihy. A erähäl tulou ženihy hukannu. Kudamal hukannu tullou, kačo iče, eule hyvä, jo elaigu roih ei moine ku kondien kel. — Se unis se tulou? — Hukannu ku tulou, se roiteh jo, moožet keyhembäine, moožet roiteh häi viinanjuoju. Eule se... Hukku on pahembi. Kel kui tulou. — Kondii on parembi? — Kondii on parembi, da. — Voibo häi muitennu tulla? — Voibo, voibo, bošinnu voibo tulla. Bošinnu. Nevestat tullah, nevestat tullah lambahannu sie ženihäl unes lambahannu. Kel minne tulou. — A vai neidizet mennäh kuundelemah, vai mennähgi brihat? — Ga dai brihat kävväh. Brihat dai nevestat. Toiči mennäh yhtes joukolleh. Akat raskažittih muga. — Daigo sinä näit? — Näin. Vot minä näin, minä näin minul uni andoi kätty. Minä näin, konzu minä miehel menin, jälgimästy vuvven. Minä vorožila i Synnynmuanaigah. Vorožila. Minä lain sillan. — Kuibo lait? — Synnynmoanaigu gu roih, voibi vihkoine panna peänpohjih. Kuz, znaačit... Muga pannah... En pannuh sildoa, a minä vihkoizen loajin. Vihkoizen panin peänpohjih. Znaačit: kunna minä miehel mennen, sit ozuta se uni, znaačit. Što sih talois vihkoizen kel, sit sen taloin dolžnaa ozuttoa da emändyksii. Nu minä vihkoizen panin, ga huondeksel nouzin, iče duumaičin: nado že vihkoizen panin, unis nimidä en nähnyh. A undu näin yksikai. A en maltanuh sidä arvata vot. Yöl, jo vroode unis vstreetimmos minä vot minun ukon sizären kel. Minun ukon sizären kel vstreetimmokseh. Häin oli minun podruuga. Iče sanoin, minä sanon: ”Nadož la, unis la mennyt yön näin Ved’oin Ol’oa.” Rodih: hänen kel vstreetimmokseh, a häin kävelöv, hänel on kul’kaine, häin minul andau kul’kaizen. Sanou: ”Nina, sanou, — na, minä sinul annan, sanou, Mikkeljärven ahvenistu.” Minä sen kul’kaizen ahvenizien kel. Sen minä unis näin. Iče duumaičen: hospodi, midä Ol’a andoi ahvenistu, Mikkeljärven ahvenistu? A midä hänel minä annan. Minä hänel... Minä sanon: ”Ga, Ol’a, minä nygöi nämät ahvenizet otan, ga minä sinul annan Ved’amoan särgisty.” Tilah hänel annoin särgie. I minä undu en arvannuh, kuni en vai miehel mennyh. Miehel gu menin, sit minul juuhtui Mikkeljärven, kačo, minul... Lamminsellän, lamminselläizet Mikkeljärven kaloa soahah. Ol’a minul andoi Mikkeljärven ahvenistu, a minä hänel annoin Vid’onan särgisty. Häi meni Vid’d’onal miehel, a minä menin Lamminselläl Mikkelän ahvenistu syömäh. Miehel menin, sit juhtui uni mieleh. Kačo, uni kätty andoi. Da. Häi meni Vid’d’anan särgisty syömäh. Minul tuli ukko kuivannu kalannu. — Kuivannu kalannu? — Da. Kel tottu, sanotah, ... tulou hämähäkki, kel kui, sanotah ženihy tulou. Unis. Se Veändöin aigah. — A mikse kuivannu kalannu tuli? — A sidä en tiije, sit kuivаnnu kalannu, vot sidä en voi merkitä, mikse häin kuivannu kalannu häi. A minul tuli ukko kuivannu kalannu. Iče duumaičin: näigo, unis nimidä en nähnyh ženiheä... A ženihy, kačo, kui ozuttih. — A vot Veändöi, viehäi on kezäl Veändöi? — Kezäl on Veändöi Iivananpäivän Pedruspeän Veändöi. — Iivananpäivän i Pedrunpäivän väli — Veändöi. — Da, da, se on Veändöi. — I talvel on Veändöi? — Talvel Synnynmoanaigah, se on... dai Veändöi. — Ongo pitky aigu? Ongo nedäli? Vai kaksi vai puuli vai... — En tiije, ollougo nedäli vai enämbi on, vot se vai kyzykkeä meijän deädinäl. Vot Rastavan da Voasil’l’assah — se on... Kyzykkeä meijän deädinäl. Deädiny nenet dielot ylen hyvin tiedäy. A Synnynmoanaigu vie prodolzaičeh.