Texts
Return to review | Return to list
Sarn piragvärtinas
history
February 27, 2024 in 15:41 Нина Шибанова
- created the text
- created the text: Ühtes keitimpoles eliba erazvuiččed astjad. Kut i kaikiš toižiš pertiš. I erašti, konz emägad ei olend kodiš, nene astjad pagižiba ičeze keskes. Necil päiväl luzik heraštui hubiš meliš, hän kacuhti ümbri i homaiči sömlaudal piragvärtimen, kudambad aigemba ei nägend. – Kackat, mitte kaluine! Muite kaluine, nimidä siš ei ole. Naku minai om pä, mitte voib amunta keitost i sötta mehid. – Muga, – ühtni paginaha hangoine, – minei oma šorpaižed, kudambad abutada otta sömäd i leta sidä suhu. Da i muite-ki ned oma lujas čomad. – A veičel om varz’ i tera, – ližazi luzik. – Ka, minä olen ani tarbhaine keitimpoles. Minuta emäg ei voi nimidä čapta, leikata. – Ka, a petklol om sanged pä. Se peksab midä tariž – marjoid, keittud kartohkoid, – sanui vastha luzik. – Völ olen minä – šuhaiži härkim, – mindai ottas kädehe, konz sadas kodivoid vai segoitadas tahtast. – Ka, ka, muite kaluine! Min täht sen toiba tänna? Se nimidä ei mahta, – kului astjoden pagin. A piragvärtin venui vaiknašti sömlaudal. Sid’ tuli emäg. Hän segoiti sagedad tahtast. A jäl’ges oti kädehe piragvärtinan. Ak tahtoi paštta pirgoid i zavodi ajada skancad. Kut hotkas kargaiži piragvärtin hänen käziš. Kaik astjad čududelihe i tarkašti kacuiba. – Minä en voiži muga hotkas punoutas, – šuhahti luzik. – Hän ei ole tarbhatoi. Necidä radod niken meišpäi ei tegiži, – kului veičen än’. – Elägaha meiden keitimpoles! Emäg ajoi kaik skancad, pezi piragvärtinan i pani sen škapha. Muga om-ki elos: ala kacu vaiše irdnägole, kacuhta süvemba!