Texts
Return to list
| edit | delete | Create a new
| history
| Statistics
| ? Help
Ol’ga Žukova.
Sarn piragvärtinas
Source:
Kodima № 2, 2024, p. 7
Ol’ga Žukova
Sarn piragvärtinas
Veps
New written Veps
Ühtes keitimpoles eliba erazvuiččed astjad.
Kut i kaikiš toižiš pertiš.
I erašti, konz emägad ei olend kodiš, nene astjad pagižiba ičeze keskes.
Necil päiväl luzik heraštui hubiš meliš, hän kacuhti ümbri i homaiči sömlaudal piragvärtimen, kudambad aigemba ei nägend.
– Kackat, mitte kaluine!
Muite kaluine, nimidä siš ei ole.
Naku minai om pä, mitte voib amunta keitost i sötta mehid.
– Muga, – ühtni paginaha hangoine, – minei oma šorpaižed, kudambad abutada otta sömäd i leta sidä suhu.
Da i muite-ki ned oma lujas čomad.
– A veičel om varz’ i tera, – ližazi luzik.
– Ka, minä olen ani tarbhaine keitimpoles.
Minuta emäg ei voi nimidä čapta, leikata.
– Ka, a petklol om sanged pä.
Se peksab midä tariž – marjoid, keittud kartohkoid, – sanui vastha luzik.
– Völ olen minä – šuhaiži härkim, – mindai ottas kädehe, konz sadas kodivoid vai segoitadas tahtast.
– Ka, ka, muite kaluine!
Min täht sen toiba tänna?
Se nimidä ei mahta, – kului astjoden pagin.
A piragvärtin venui vaiknašti sömlaudal.
Sid’ tuli emäg.
Hän segoiti sagedad tahtast.
A jäl’ges oti kädehe piragvärtinan.
Ak tahtoi paštta pirgoid i zavodi ajada skancad.
Kut hotkas kargaiži piragvärtin hänen käziš.
Kaik astjad čududelihe i tarkašti kacuiba.
– Minä en voiži muga hotkas punoutas, – šuhahti luzik.
– Hän ei ole tarbhatoi.
Necidä radod niken meišpäi ei tegiži, – kului veičen än’.
– Elägaha meiden keitimpoles!
Emäg ajoi kaik skancad, pezi piragvärtinan i pani sen škapha.
Muga om-ki elos: ala kacu vaiše irdnägole, kacuhta süvemba!