Texts
Return to review | Return to list
Koir da minun alaine
history
February 27, 2024 in 16:29 Нина Шибанова
- created the text
- created the text: Minä läksin irdale, varastan, konz mamoi sobitab noremban sizaren. Tatoi jo sai irdale meiden rusttad reguded. Seištes pordhidenno nägištin tutaban koiran. Nece om Tarzoi – sur’ hüvä koir, se navedib lapsid i andab ičtaze silitada. – Tarzoi, Tarzoi, – heikan minä ihastusiš. Koir kulišti i tuli minunnoks. Minä heitin alaižen ühtes kädespäi, ladin kosketada koirad, silitada pädme, no äkkid koir tabazi necen alaižen toižes kädespäi i pageni joksti. – Tarzoi, midäk sinä, anda alaine! No koir ei kundle mindai, jokseb i jokseb. Ninga pageni-ki. Minei mugoine abid tegihe, eskai kündal’kur kurkhu libui, i sil’mäd kündlestihe. – Midä tegihe? – küzub lähtnu irdale mamoi. – Ka, Tarzoi oti minun alaižen. Minä pidin händast hüväks koiraks i sebranikaks, a hän muga tegi. – Ala väriže, – sanub mamoi, – ved’ koir vaiše vändi sinunke. Hän ei tahtoind abidoitta. A otta midä-ni koiran suspäi ei tarbiž, ved’ koir om koir – ed teda, mi om sen meles, haukaidab da völ pöl’gästoitab. Joksnu koiran jäl’ghe tatoi toi minun alaižen i andoi minei. Mamoi veb meid päivkodihe. Noremb sizar ajab reguziš, a minä astun sireti i meletan koiras.