Texts

Return to review | Return to list

Muštlosed Alevtinas

history

December 23, 2021 in 01:23 Nataly Krizhanovsky

• changed the comments of the source
  from Marija Ijudina
  to

October 04, 2019 in 12:39 Нина Шибанова

• changed the text
  Änižen randal, čomas Šoutjärv-küläs sündui i eli tetab kaikile, lahjakaz vepsläine runoilii Alevtina Ivanovna Andrejeva. Keväz’kun lopus Alevtinan kodikülas vasttihe hänen ičhižed, sebranikad, kaik, ken tedab da muštab necidä hüväsüdäimelišt našt, navedib hänen runoid. Vastuz oli tehtud vepsläižes Šoutjärven muzejas. Sen radnikad varastiba adivoid, keraziba čoman stolan: oli keittud čajud, pašttud kalitoid. Čajud jodes kundeltihe Alevtinan radiopaginoid, sid’ pagištihe da johtutadihe Alevtinas, starinoitihe melentartuižid istorijoid hänen elospäi, lugetihe hänen runoid, pajatadihe pajoid-ki. Joga, ken tahtoi, voi starinoita ičeze muštlosid neciš čudokahas naižes, sanuda lämid sanoid hänes. Muga Šoutjärven eläi, Nina Nikolajevna Jegorova muštli: - Školas mö Al’anke openzimoiš ühtel aigal, vaiše minä olin vanhemb, a hän oli noremb. Al’a tuli muštho kut lujas hüvä neičukaine, openzihe hän hüvin, nikeda ei abidind. Hän oli ozutesen kaikile. Školas meil oli hor. Ičemoi kelel mö em pajatanugoi, meil oli venäläine hor. Al’a oli ezipajatajan. Hänel oli hüvä än’. Minä olin lähtnu školaspäi aigemba, a hän jäi völ opendamhas. Hän radoi jäl’ges lidnas laukas, a mö kaiken kävelim hänennoks pagižmaha. Konz hän oli zavodinu rata radios, hän tuleskeli meidennoks, i mö pagižim hänenke lujas hätken. Muštlim, kut mö školas openzimoiš, kut mö lidnas vasttimoiš. Hänel oli himo, miše mö oližim pagižnuded ičemoi kelel. Alevtina Andrejeva kümne vot radoi radios. Sikš äjad ristitud muštaba, kut hän ajeli vepsän madme, pagištoiti küliden eläjid da kirjuti kaikid paginoid magnitofonan lentale. Paginad Alevtinanke oliba kaiken hüväsüdäimeližed, lämäd. Hän küzeli mehid heiden elos da ozas. Hänele oli meletartušt kaik külän azjad, holed. Nügüd’ radios radab Petroskoin üläopišton pästnik Larisa Smolina. Tehtes radiopaginad Alevtinan muštpäiväks Larisa pagištoiti Polina Polikarpovna Levkinad, Šoutjärven eläjad. Sid’ om hänen muštlosid Alevtinas: - Minä tezin Alevtinan lapsen aigaspäi. Tezin i hänen maman, i tatadn, i sizarid, i heiden lapsid. Alevtina Ivanovna oli armaz ristit. Händast kaik navediba lujas. Hän nikeda ei lainu. Sanutihe vaiše hüvil sanoil. Konz hän tegi vepsän kelen paginoid radiod möto, ka mö lujas olim hüviš meliš, ihastusiš, miše voim kundelta hänen paginoid. Pagištihe kaik vepsän kelel. Äi paginoid oli rahvahas, rauhiš da norištos. Kus hän käveli, kus oti paginan, kaiken nece mäni radiod möto, a mö kundlim. Lujas mel’he oli kundelta hänen paginoid. Tuleskeli hän meiden-ki posadaha. Tuli i minunnoks. Paginoid meil oli äi. Minä sanuskelin äjan veteranoiš, ristituiš, kudambad oliba voinas, kudambad omaeläbad i kudambid ei ole jo. Tuleb mitte-ni praznik – tegem paginoid. Alevtinan radiopaginoid mö varastaskelim lujas. Händast mö em unohtagoi nikonz. Lujas om žal’, miše hän läksi aigoiš elospäi. Tegi hän äi radoid ... Voded jokseba teravas. Naku om männu jo seičeme vot, kut meidenke ei ole Alevtinad. No hänen čomad, südäimeližed runod da laskav, čudokaz än’ jäba meiden muštho da henghe igäks.