Texts
Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help
Tatjana Boiko, Tamara Ščerbakova. Päiväzen aittu. 11
Tatjana Boiko, Tamara Ščerbakova
Päiväzen aittu. 11
Livvi
New written Livvic
A
harakat , ku kuultih jänöin lähenendy , jagavuttih kahteh joukkoh : yhtet jiädih pienen ristikanzan rinnal da čiihottih :
– Dri-ti-ti !
Toizet čiihottih jänöhpäi :
– Dra-ta-ta !
Jygei oli sellittiä , midä nenne harakat nenga huolevuttih .Sanuo , gu net kučutah abuh , – mittuine täs voibi olla abu !A gu harakkoin čiihuondah tullou ristikanzu libo koiru , midäbo harakoile jiäy ?Sanuo , gu nämmä čiihuojat kerätäh kaikkii harakkoi tänne suole piruimah ?Toinah muga oligi …
– Dri-ti-ti !
– hačatettih harakat , iče hyppijen lähettih pieneh ristikanzahpäi .
Hypätä ihan rinnal varattih : ristikanzan käit oldih välläl .Sit harakat segovuttih , yksi samaine harakku čiihoi : driknii da draknii , a se merkičči , Sogieh hettieh on tulemas jänöi .
Se peldojänöi jo ei yhten kerran piäzi Trafkas dai hyvin tiezi , gu ajokoiru ollou peräs , sen hambahis piäzet vaiku viizahuol .Sendäh ihan hettien rinnal palazen piäs piendy ristikanzua häi azetui da nostatti harakkoi .Net istuttihes kuuzien ladvazil da myös ruvettih čiihuomah jänöih :
– Dra-ta-ta !
A jänöit harakkoin čiihuondua ei varata da ni piäh ei oteta , hypitäh puoleh da toizeh .Sendäh vikse niminny ei pietä harakkoin hačatandua , gu net toiči taratetah kui rahvas , aigua menetetäh .
Jänöi seizoi kodvazen , sit luadi enzimäzen suuren hypyn , meččyniekat vie sidä sanotah skidkakse , – yhteh puoleh , myös seizoi , sit skočahtih toizeh puoleh , kymmenieiezen hypyn peräs kolmandeh puoleh .Sie vieri huogavumah kaččojen omih jälgih , ku nähtä Trafkua da pajeta enne sidä , gu koiru tunnustau jänöin paikan .
Tiettäväine , jänöi on viizas , dai nämmä skidkat on tyhjy dielo , viizas ajokoiru tiedäy jänöin pruamuzlat dai sen , kui se vardoiččou omii jälgii .Koiru ei mene jälgii myöte , a n’uustelou ilmua da muga löydäy jänöin paikan .
Kulleh tykkäy jänöihyön syväin , konzu koiru loppou haukundan , se hairoi , keskel kadoi , nygöi sie pyöriy , jälgii eččiy .
Täl kerdua jänöin ozakse milienne tapahtui .Jänöi ellendi sen , što koiru algai juosta kruugua myöte , mintahto vastai , a sit rubei kuulumah ristikanzan iäni da nouzi moine bauhu ...
Suau arvata , – jänöi , konzu kuuli bauhun , sanoi ičelleh , ihan ku myö : "Pidäy olla loitombi nennii riähkii ", – da lähti hil’l’azeh hyčyttämäh vahnoi jälgilöi myö Virujah kivehpäi .
A Trafka lendi jänöile peräh , sit iespäi kymmenen askelen peräs silmy silmäh nägi pienen ristikanzan , kerras unohti jänöin , azetui gu pačas .
Midä duumaičči Trafka kaččojen pieneh ristikanzah hetties , suau helposti arvata .Meis joga ristikanzu on eriluaduine , a Trafkale rahvas oldih kahtu roduu : yksi Antipič – hyväsydämelline , da toine – hänen vihaniekku .Sendäh hyvä älykäs koiru ei kiirehtä jogahizen ristikanzan edeh , a seizou da tunnustelou , ongo tämä ižändy vai on hänen vihaniekku .
Mugai Trafka seizoi da kačoi pieneh ristikanzah , kuduadu vie čomendeli jälgimäine päiväzen sugahaine .
Pienen ristikanzan silmät oldih ihan mustat ku kuolluon , a sit niilöis segu tulut virii , sen Trafka kerras tunnusti .
– Tämä on vikse Antipič , – smietii koiru da häilähytti händiä .
Myö emmo voi tiediä , midä duumaičči koiru Trafka , konzu tunnusti ižändän , no arvata voimmo .Ga sit työgi mustatto , gu lienne olluh konzutah teijänkegi muga ?Olettelou , kumardattos kustahto mečäs hil’l’azen ojazen vien piäle , i sie , ihan gu zirkalos näit hyvänägözen čoman ristikanzan .Mugai Trafka nygöi gu zirkalos nägi oman ižändän , se oli moine čoma da mielevy kaiken luonnonke , pilvienke , mečänke , dai päiväine tua alahan laskehes , ozuttihes nuori kuuhut tiähtyzienke .
Verno Trafkale joga ristikanzas , ku zirkalos , tundui Antipič , hänele himoitti hypätä jogahizen olgupiälöil , no vie vähäzel varaitti : a gu se on Antipičan vihaniekku .
Koiru vuotti .
A käbälät jo upottih suoh , ku vie kodvaine nenga seizuo , net kaikkineh upotah suoh , et ni piästä .Vuottua enämbi ei sua .
Sil keskie ...
Eigo jyry , eigo tulenišku , eigo päiväzen nouzendu kaikkien voittoiänienke , eigo päivänlasku kurgiloin uskaldamizienke uutu hyviä päiviä – nimi , nimitus luonnon kummu ei diivitännys enämbäl sidä , mi nygöi Trafkanke tapahtui suole : häi kuuli ristikanzan sanan – da vie mittuman sanan !
Antipič , ku putin meččyniekku , andoi koirale nimen , tuttavan kaikile meččyniekoile , sendäh ennen koirua kučuttih Zatrafkakse ; no sit se nimi lyheni da jäi se paras nimi Trafka .Jälgi kerran , konzu Antipič kävyi kyläh , koirua vie kučuttih Zatrafkakse .A konzu pienen ristikanzan silmis virii tulut , se merkičči , Mitraša mustoitti koiran nimen .Sit hänen huuletgi ruvettih ruskenemah da lekahtettihes .Sen lekahtuksen nägi koiru da toizen kerran häilähytti händiä .A sit Trafkan mieles rodihes kumman kummu .Ihan muga , kui endine ižändy mennyöl aijal , uuzi pieni ižändy Antipič sanoi :
– Zatrafka !
Antipičan tunnustettuu , Trafka ylen terväzeh viereldi .
– Nu , nu !
– sanoi Antipič , – tule minun luo , älykäs !
Trafka ristikanzan sanoin kuultuu rubei hil’l’akazin ryydämäh .
Vaiku nygöi pieni ristikanzu kučui muanittelen , a ei puhtahal sydämel , muga vikse duumaiččigi Trafka .Pienen ristikanzan sanois tunnuttih ei vai ystävys da ihastus , a vie milienne viizahus , ku piästiä iččie .Da ni maltanuh ei ristikanzu kaikkie sellittiä koiral kohti , pidi muanittua viizahuol da hyväl sanal .A gu voinnus brihačču sellittiä koiral omassah pluanan , se kiirehel ihastuksis hypännys ižändiä piästämäh .Brihačul pidi , gu koiru händy vähäzel varuas , eiga se hypännys ihastuksis hänele kaglah dai mollei voidanus uppota , suo vedänys omah syväh sydämeh ižändän dai hänen dovarišan .
Pienel ristikanzal pidi olla muanittajannu , a ei putin ižändänny , kui himoitti Trafkal .
– Zatrafkaine , armas Zatrafkaine !
– hyväl sanal da sulal iänel kučui brihačču koirua .
A iče duumaičči :
"Ryvvä , vaiku ryvvä !"
Sit koiru , puhtas hengi , arbai muanituksen da viizahuksen nämmis sulis sanois da ryydi azetuksenke .
– Nu , kuldaine , vie , vie !
Iče myös duumaičči :
" Ryvvä , vaiku ryvvä !"
Hil’l’akkazin se ryydi hänen luo .Brihačču jo nygöi voinnus orožan vuoh siirdyö vähäzel edehpäi , oijendua käin da silitäldiä dovarišan piädy .Vaiku pieni viizas ristikanzu tiezi sen , što sit koiru hypästäh kaglah dai upottau .
Pieni ristikanzu azetti ičes suuren pehmien sydämen .Häi hilleni da ei lekahtannuhes , ku borčuiččii jälgimäzen iškun iel : eliä hänele , vai kuolta .
Vie yksi pieni ryydähys suodu myö , dai Trafka hypännys kaglah , vaiku viizas ristikanzu ei haironnuh : ylen raviesti oijendaldi oigien käin da tartui vägeväh koiran huruah tagakäbäläh .
Vikse tämä on vihaniekku , kerran nenga voi muanittella da kielastella ?
Trafka kaikel väil hypästih dai piässys pienen ristikanzan kobris , ku se , jo vägi tukul nossuh suon pinnal , ei tartunus hurual käil toizeh tagakäbäläh .Yhteh hetkeh brihačču piäzi suospäi da viereldi vačalleh orožan piäle , työndi koiran , a iče ryydäjen , ihan gu koiru , orožan vuoh siirdyi troppahpäi , kuduadu myö ainos käveltih rahvas da kuduan reunoi myö kazvettih korgiet heinät – huovačut .Täs , tropal , häi nouzi jalloilleh , pyhkii jälgimäzet kyynälet , puistaldi sovis suon revut , sit jo ihan gu putin ižändy , koval iänel andoi käskyn :
– Tule nygöi minun luo , minun Zatrafka !
Nämmien sanoin kuultuu koiru ellendi : hänen ies seizou endine hyväsydämelline Antipič .Koiru ihastuksis vingundanke hyppäi brihačule kaglah , a se ukkaili omua dovariššua nenäh , silmih , korvih .
Nygöi olis aigu sanuo , kui myö iče duumaičemmo vahnan meččyniekan kummallizien sanoin pravdah niškoi , kuduat häi uskaldi šupahuttua koirale , gu myö iče emmo tavanne händy elos .
Ei šuuttinuh Antipič , tottu pagizi .Da oli se tozi moine , kuduadu jo ennevahnas rahvas šupahutettih omile ystävile – koirile , a nygöi sen ihan hyvin tiezi Trafka .Meijän mieles , se praudu , se tozi on ilmanigäine rahvahan borču suvaičendan puoles .
Päiväzen aittu. 11
Livvi
New written Livvic
–
–
–
–
"
"
–
Пришвин Михаил
Кладовая солнца. 11
Russian
—
—
—
—
"
"
—