VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Puavila kiittäy Jumalua

Puavila kiittäy Jumalua

Karelian Proper
New written karelian
3Kiitetty olkah miän Hospotin Iisussan Hristossan Jumala ta Tuatto. Hiän on Tuatto, kumpani armahtau, ta Jumala, kumpani kaikešša rohkistau meitä! 4Kaikissa miän ahissukšissa Hiän rohkistau meitä. Šiitä Hänen antamalla voimalla myöki šuatamma rohkistua toisie, ket on jouvuttu monih ahissukših.

5Mitä enämmän myö käršimmä šamoja muokkie kuin Hristossa, šitä enämmän Hiän meitä rohkistau.

6Kun meilä ollou ahissušta, työ šuatta šiitä rohkissušta ta še koituu teilä pelaššukšekši. Še auttau teitä keštämäh šamanmoisie ahissukšie, mitä meiläki on.

7Myö lujašti ušomma šiih, jotta työ keššättä. Kun meitä rohkissetah, še rohkistau teitä ta koituu teilä pelaššukšekši. Myö tiijämmä, jotta niin kuin työ šuatta oman ošan muokista, šamoin šuatta oman ošan avušta.

8 Tiän on hyvä tietyä, vellet, mimmosissa muokissa myö olima Aasijan muakunnašša. Joutuma niin jykeih ta meitä väkövämpih vaikevukših, jotta emmäi uškon, jotta jiämmä henkih.

9 Meistä tuntu, jotta olemma jo kuolomah suutittuja. Tämä kaikki oli šentäh, jotta emmä luottais iččehenä vain Jumalah, kumpani kuollehetki noššattau. 10Varmašta kuolomašta Hiän pelašti miät ta iellähki pelaštau. Myö ušomma, jotta Hiän miät pelaštau, 11 kun työki autatta meitä tiän malittuloilla. Šilloin monet kiitetäh Jumalua šiitä, mitein hyvä Hiän on ollun meilä.

Второе послание ап. Павла к Коринфянам. 1:3-11

Russian
3 Благословен Бог и Отец Господа нашего Иисуса Христа, Отец милосердия и Бог всякого утешения, 4 утешающий нас во всякой скорби нашей, чтобы и мы могли утешать находящихся во всякой скорби тем утешением, которым Бог утешает нас самих!

5 Ибо по мере, как умножаются в нас страдания Христовы, умножается Христом и утешение наше.

6 Скорбим ли мы, скорбим для вашего утешения и спасения, которое совершается перенесением тех же страданий, какие и мы терпим.

7 И надежда наша о вас тверда. Утешаемся ли, утешаемся для вашего утешения и спасения, зная, что вы участвуете как в страданиях наших, так и в утешении.

8 Ибо мы не хотим оставить вас, братия, в неведении о скорби нашей, бывшей с нами в Асии, потому что мы отягчены были чрезмерно и сверх силы, так что не надеялись остаться в живых.

9 Но сами в себе имели приговор к смерти, для того, чтобы надеяться не на самих себя, но на Бога, воскрешающего мертвых, 10 Который и избавил нас от столь близкой смерти, и избавляет, и на Которого надеемся, что и еще избавит, 11 при содействии и вашей молитвы за нас, дабы за дарованное нам, по ходатайству многих, многие возблагодарили за нас.