VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Puavilan matka Korinfih eistyy

corpus: Biblical texts

Source:
Uuši Šana, 2011, p. 461-462

Apostoli Puavilan toini kirjani Korinfilaisilla.

Puavilan matka Korinfih eistyy

Karelian Proper
New written karelian
12Myö olemma ylpiet šiitä, jotta koko muailmašša, šemmiten tiän luona ollešša, myö olemma elän oikein ta puhtahašti, juštih niin kuin Jumala tahtou. Tämän tovistau niise miän omahenki. Meitä on juohattan Jumalan armo, ei muallini viisahuš.

13Miän kirjasissa ei ole mitänä muuta kuin vain šitä, mitä työ niistä voitta lukie ta malttua. Toivon, jotta työ opaššutta malttamah kaiken loppuh šuate, 14niin kuin jo kutamitäi maltattaki. Šiitä työ Hospotin Iisussan Hristossan tulentapäivänä voitta olla ylpeitä meistä ta myö teistä.

15Luotan teih niin lujašti, jotta piätin tulla enšin tiän luo, jotta teilä kahičči ois ilo olla miun kera. 16Mie niätšen meinasin matata tiän kautti Makedonijah ta šieltä tuaš tulla jälelläh tiän luo. Šiitä työ oisija šuorittan miut lähtömäh Juutijah.

17Ei šuinki tämä miun meininki ollun mikänä äkkinäini ajatuš? Vain ollahko miun hommat niin kuin ihmisien ainaški? Šanonko mie: "No, no", kun tarkotan: "Ei, ei"?

18Jumala voit tovistua, jotta en ole konšana šanon teilä šekä: "No", jotta: "Ei".

19Vet Iisussa Hristossa, Jumalan Poika, kumpasešta mie, Siluani ta Timofei olemma teilä šanellun, ei ollun šekä "no" jotta "ei". Häneššä oli vain "no". 20Jumalan lupaukšet, kuin äijän niitä ollouki, tullah tovekši Häneššä. Šentäh myöki šanomma Hänen nimeššä Jumalan kunnivokši: "Amin".

21Jumala Iče yhistäy miät ta tiät Hristossah, Voijeltuh. Ta Hiän on miätki voijellun: 22Hiän merkičči miät omalla pečatilla ta anto miän šytämih Pyhän Henken merkiksi šiitä, jotta myö olemma Hänen.

23Kučun Jumalan tovistajakši ta pošiuvun oman henkeni kautti, jotta mie eissin matkuani Korinfih vain šentäh, kun tahoin šiäštyä teitä. 24Myö emmä taho isännöijä tiän uškuo, myö vain tahomma auttua teitä, jotta šaisija šuuremman ilon. Uškohan tilä on luja.

2
1Niin jotta piätin olla tulomatta tiän luokši, jotta tuaš en pahottais tiän mieltä.

2Kun mie pahottanen tiän mielen, niin miteinpä mie iče voisin olla iloni? Šilloinhan työ pahan mielen painamina että vois noštua miun mieltä.

3Juuri šentäh kirjutinki teilä, jotta šinne tultuo en pahottais mieltäni niijen takie, kenen pitäis olla miula ilokši. Mie kun lujašti luotin šiih, jotta miun ilo on kaikkien tiän ilo niise.

4Kirjutin teilä šuurešša tušašša, šytän kipienä ta kyynälet šilmissä. En kirjuttan šentäh, jotta pahottaisin tiän mieltä, vain jotta tietäsijä, mitein šuurešti tykkyän titä.

Второе послание ап. Павла к Коринфянам. 1:12-24 - 2:1-4

Russian
12 Ибо похвала наша сия есть свидетельство совести нашей, что мы в простоте и богоугодной искренности, не по плотской мудрости, но по благодати Божией, жили в мире, особенно же у вас.

13 И мы пишем вам не иное, как то, что вы читаете или разумеете, и что, как надеюсь, до конца уразумеете, 14 так как вы отчасти и уразумели уже, что мы будем вашею похвалою, равно и вы нашею, в день Господа нашего Иисуса Христа.

15 И в этой уверенности я намеревался прийти к вам ранее, чтобы вы вторично получили благодать, 16 и через вас пройти в Македонию, из Македонии же опять прийти к вам; а вы проводили бы меня в Иудею.

17 Имея такое намерение, легкомысленно ли я поступил? Или, что́ я предпринимаю, по плоти предпринимаю, так что у меня то "да, да", то "нет, нет"?

18 Верен Бог, что слово наше к вам не было то "да", то "нет".

19 Ибо Сын Божий, Иисус Христос, проповеданный у вас нами, мною и Силуаном и Тимофеем, не был "да" и "нет"; но в Нем было "да", — 20 ибо все обетования Божии в Нем "да" и в Нем "аминь", — в славу Божию, через нас.

21 Утверждающий же нас с вами во Христе и помазавший нас есть Бог, 22 Который и запечатлел нас и дал залог Духа в сердца наши.

23 Бога призываю во свидетели на душу мою, что, щадя вас, я доселе не приходил в Коринф, 24 не потому, будто мы берем власть над верою вашею; но мы споспешествуем радости вашей: ибо верою вы тверды.

2
1 Итак я рассудил сам в себе не приходить к вам опять с огорчением.

2 Ибо если я огорчаю вас, то кто обрадует меня, как не тот, кто огорчен мною?

3 Это самое и писал я вам, дабы, придя, не иметь огорчения от тех, о которых мне надлежало радоваться: ибо я во всех вас уверен, что моя радость есть радость и для всех вас.

4 От великой скорби и стесненного сердца я писал вам со многими слезами, не для того, чтобы огорчить вас, но чтобы вы познали любовь, какую я в избытке имею к вам.
The site was created by the staff of the Karelian Research Center of the Russian Academy of Sciences
You can freely use the materials of our site and share them, most importantly - indicate authorship and a link to our resource.
More about the CC BY 4.0 license
© VepKar. Open corpus of Veps and Karelian languages