VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Uuvven Šopimukšen jumalallini valo

corpus: Biblical texts

Source:
Uuši Šana, 2011, p. 463-464

Apostoli Puavilan toini kirjani Korinfilaisilla

Uuvven Šopimukšen jumalallini valo

Karelian Proper
New written karelian
1Näyttäykö tämä šiltä, jotta myö rupesima tuaš kehumah iččienä? Pitäykö miän tulla tiän luokši kehumakirjasien kera? Tahi annattako työ meiläki, niin kuin erähillä muilla, kehumakirjasie ielläh vietäväkši?

2Työ iče oletta miän kehumakirjani. Še on kirjutettu miän šytämih kaikkien ihmisien nähtäväkši ta luvettavakši. 3Teistä näkyy, jotta työ oletta Hristossan kirjani, kumpasen kirjuttamisen Hiän anto miän ruavokši. Tämä kirjani ei ole kirjutettu černilällä vain elävän Jumalan Henkellä, ei kivipliittoih kun ihmisšytämih.

4Myö pakajamma näin, šentäh kun lujašti luotamma Jumalah Hristossan vuokši. 5En tarkota, jotta meilä ičellänä ois neruo ajatella mitänä omin päin, mitänä, mi ois meistä ičeštä lähtösin. Miän nero on šuatu Jumalalta.

6Hiän še luati miät pätijiksi ruatamah Uuvven Šopimukšen hyväkši, kumpasen Hiän luati ihmisien kera. Šen Šopimukšen pohjana ei ole kirjutettu Sakona vain Pyhä Henki. Niät kun kirjutettu Sakona tuou kuoloman, a Henki antau elämän.

7Kivipliittoih kaiverrettu Sakona tuli šemmosen jumalallisen valon kera, jotta Moissein näkö loisti tuota valuo, konša hiän šai ne kivipliitat. Konša Moissei tuli kivipliittojen kera israelilaisien luo, hyö ei voitu kaččuo häntä šilmih, vaikka še hänen nävön valo oli jo katomašša. Kun kerran jo kuolomua tuoja Sakona loisti jumalallista valuo, 8niin mitein šuurempua valuo loistau elämyä antaja Henki?

9Kun kerran Sakona, mi suutiu kuolomah, tuli jumalallisen valon kera, niin eikö äijyä šuuremman valon kera tule Hyvä Viesti, mi šuau miät Jumalalla kelpuaviksi.

10Še valo on niin šuuri, jotta šen rinnalla himmenöy še, mi ennein loisti kirkkahašti.

11Kun kerran jo Vanha Šopimuš, mi katou, loistau jumalallista valuo, niin mitein äijyä kirkkahamman valon kera tulou Uuši Šopimuš, mi pisyy ilmasen ijän!

12 Kun meilä on tämmöni toivo, myö voimma olla aivan rohkiet. 13Miän ei tarviče olla niin kuin Moissei, kumpani pani šilmilläh peittien, jotta israelilaiset ei nähtäis, mitein niijen loisto katou.

14Israelilaisien mielet niin kuin ois šokaistu. Šama peite pisyy heijän šilmillä vielä tänäpiänäki, konša hyö luvetah Vanhan Šopimukšen kirjutukšie, šentäh kun vašta Hristossa ottau pois šen peittien.

15 Nytki vielä Moissein Sakonua lukiessa heijän šytämen piällä on peite. 16Ka konša heijän šytän kiäntyy Hospotin puoleh, peite otetah pois.

17Hospoti on Henki, ta missä Hospotin Henki on, šielä ihmisellä on oma valta.

18Myö kaikin, ket šilmie peittelömättä kaččelemma niin kuin peilistä Hospotin jumalallista valuo, rupiemma ičeki aina vain enämmän loistamah šitä valuo. Tämän šuau aikah Hospoti, Hiän, kumpani on Henki.

Второе послание ап. Павла к Коринфянам. 3:1-18

Russian
1 Неужели нам снова знакомиться с вами? Неужели нужны для нас, как для некоторых, одобрительные письма к вам или от вас?

2 Вы — наше письмо, написанное в сердцах наших, узнаваемое и читаемое всеми человеками; 3 вы показываете собою, что вы — письмо Христово, через служение наше написанное не чернилами, но Духом Бога живаго, не на скрижалях каменных, но на плотяных скрижалях сердца.

4 Такую уверенность мы имеем в Боге через Христа, 5 не потому, чтобы мы сами способны были помыслить что́ от себя, как бы от себя, но способность наша от Бога.

6 Он дал нам способность быть служителями Нового Завета, не буквы, но духа, потому что буква убивает, а дух животворит.

7 Если же служение смертоносным буквам, начертанное на камнях, было так славно, что сыны Израилевы не могли смотреть на лице Моисеево по причине славы лица его преходящей, — 8 то не гораздо ли более должно быть славно служение духа?

9 Ибо если служение осуждения славно, то тем паче изобилует славою служение оправдания.

10 То прославленное даже не оказывается славным с сей стороны, по причине преимущественной славы последующего.

11 Ибо, если преходящее славно, тем более славно пребывающее.

12 Имея такую надежду, мы действуем с великим дерзновением, 13 а не так, как Моисей, который полагал покрывало на лице свое, чтобы сыны Израилевы не взирали на конец преходящего.

14 Но умы их ослеплены: ибо то же самое покрывало доныне остается неснятым при чтении Ветхого Завета, потому что оно снимается Христом.

15 Доныне, когда они читают Моисея, покрывало лежит на сердце их; 16 но когда обращаются к Господу, тогда это покрывало снимается.

17 Господь есть Дух; а где Дух Господень, там свобода.

18 Мы же все открытым лицем, как в зеркале, взирая на славу Господню, преображаемся в тот же образ от славы в славу, как от Господня Духа.
The site was created by the staff of the Karelian Research Center of the Russian Academy of Sciences
You can freely use the materials of our site and share them, most importantly - indicate authorship and a link to our resource.
More about the CC BY 4.0 license
© VepKar. Open corpus of Veps and Karelian languages