Puavilan huolet galatalazis
Livvi
New written Livvic
8 Kuni työ etto tundenuh Jumalua, työ sluužiitto jumaloile, kudamat ei olla nimittuot jumalat.
9 A nygöi tunnetto Jumalan, i enne muudu, Jumal tundou teidy. Miksebo sit työ tuaste kiännyttö niilöin vähävägizien da kurjien tämän ilman vägilöin puoleh? Tahtottogo uvvessah ruveta niilöin orjikse?
10 Työ tarkah piettö kai kallehet päivät, kuut, pruazniekkuaijat, nimitetyt vuvvet.
11 Varuan, gu sudre mendih minun teijän täh nähtyt vaivat.
12 Kehitän teidy, vellet: roikkua moizekse, kui minä. Olenhäi minägi roinnuh moizekse, kui työ. Työ etto luadinuh minule nimittumua viärytty. 13 Tiijättöhäi, oman voimattomuon periä minä enzimäzen kerran sanelin teile jevangeliedu. 14 I hos minun voimattomus opii teijän tirpandua, työ etto paheksinnuh minuu, eigo teil olluh ilgei kaččuo minuh, a vastaitto minuu gu Jumalan anhelii, gu Hristossua Iisussua.
15 Kunnebo nygöi kadoi teijän hyvä mieli? Voin sanuo, silloi työ kaivanuzitto omat silmät piäs da andanuzitto net minule, gu vai suannus se luadie.
16 Rodiimmosgo minä sit teijän vihaniekakse, sendäh gu sanon teile toven?
17 Net jevangelien viäristelijät tahtotah kiändiä teidy omah puoleh, no se heijän pyörindy ymbäri teis ei ole hyvä. Hyö tahtotah eroittua teidy meis, gu työ sit rubiezitto pyörimäh ymbäri heis.
18 Se pyörindy on hyvä hyväs dielos – nenga on ainos, a ei vai sit, konzu minä olen teijänke.
19 Lapsirukat, teijän täh minä myös olen suandutuskis, kuni teis ei rubie nägymäh Hristos.
20 Oh, gu voizin olla teijänke juuri nygöi da iänengi muuttua teijänke paistes! Olen keskel kavonnuh teijän täh.
Послание ап. Павла к Галатам. 4:8-20
Russian
8 Но тогда, не знав Бога, вы служили богам, которые в существе не боги.
9 Ныне же, познав Бога, или, лучше, получив познание от Бога, для чего возвращаетесь опять к немощным и бедным вещественным началам и хотите еще снова поработить себя им?
10 Наблюдаете дни, месяцы, времена и годы.
11 Боюсь за вас, не напрасно ли я трудился у вас.
12 Прошу вас, братия, будьте, как я, потому что и я, как вы. Вы ничем не обидели меня: 13 знаете, что, хотя я в немощи плоти благовествовал вам в первый раз, 14 но вы не презрели искушения моего во плоти моей и не возгнушались им, а приняли меня, как Ангела Божия, как Христа Иисуса.
15 Как вы были блаженны! Свидетельствую о вас, что, если бы возможно было, вы исторгли бы очи свои и отдали мне.
16 Итак, неужели я сделался врагом вашим, говоря вам истину?
17 Ревнуют по вас нечисто, а хотят вас отлучить, чтобы вы ревновали по них.
18 Хорошо ревновать в добром всегда, а не в моем только присутствии у вас.
19 Дети мои, для которых я снова в му́ках рождения, доколе не изобразится в вас Христос!
20 Хотел бы я теперь быть у вас и изменить голос мой, потому что я в недоумении о вас.