VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Hristossa yhistäy rissityt

Hristossa yhistäy rissityt

Karelian Proper
New written karelian
1Mie, kumpani olen Hospotin takie tyrmäššä, molin teitä: eläkkyä, niin kuin Jumalan kuččumien ihmisien pitäy elyä. 2Olkua nöyrät, hyväšanaset ta käršivälliset. Tykkyämini auttakkah teitä šietämäh toini toista. 3Pyhä Henki on luatin tiät yhekši, ka niin reistakkua kaikin voimin pisyöki yheššä; ta šäilyttäkkyä rauha, še niät šitou tiät toini toiseh.

4On vain yksi runko ta yksi Henki, niin kuin še toivoki, mih tiät on kučuttu, on yksi. 5On vain yksi Hospoti, yksi uško, yksi kaššanta! 6Yksi on Jumala, kaikkien Tuatto! Hiän halliččou kaikkie, ruatau kaikešša ta on meissä kaikissa.

7Jokahini meistä on šuanun oman henkellisen lahjan, šen min Hristossa kaččo hyväkši antua.

8Šiih nähen Pyhissä Kirjutukšissa on šanottu: – Hiän nousi ylähyäkši, otti tyrmäššä olijat omakši voittošualehekši, Hiän anto lahjoja ihmisillä.

9Eikö tämä "Hiän nousi ylähyäkši" merkiče, jotta šitä ennein Hiän oli šolahtan alahuakši, ihan muan alimpaisih paikkoih?

10 Juuri Hiän, kumpani šolahti alahuakši, nousi kaikkie taivahie ylemmäkši, jotta täyttyä taivahat ta mua omalla olollah.

11 Hiän pani yhet meistä uškojakuntah apostoliloiksi, toiset Jumalan viessintuojiksi ta Hyvän Viessin šanelijiksi, šamoin paimeniksi ta opaštajiksi, 12jotta eväštyä kaikki uškojat jumalanruatoh, Hristossan runkon rakentamiseh. 13Šilloin myö kaikin piäšemmä yhteh ta šamah uškoh ta opaššumma tuntomah Jumalan Pojan. Meistä tulou ušošša täyši-ikäsie, šemmosie, mimmoni Hristossa oli. 14Šilloin myö enämpi emmä ole lapšie, kumpasie kaikenmoiset opaššukšet häilytetäh puoleh toiseh ta kumpasie ounahat ta valehtelijat ihmiset muanitetah viärällä tiellä. 15 Myö elämmä tosišanoman mukah ta tykkyämmä toini toista. Myö kašvamma kaikešša kiini Hristossah, Häneh, kumpani on uškojakunnan piä. 16 Hiän yhistäy koko runkon ta kaikkien nivelien avulla pitäy šitä tukušša. Kun jokahini runkon oša ruatau omua ruatuo, niin koko runko kašvau ta rakentuu tykkyämiseššä.

Послание ап. Павла к Ефесянам. 4:1-16

Russian
1 Итак я, узник в Господе, умоляю вас поступать достойно звания, в которое вы призваны, 2 со всяким смиренномудрием и кротостью и долготерпением, снисходя друг ко другу любовью, 3 стараясь сохранять единство духа в союзе мира.

4 Одно тело и один дух, как вы и призваны к одной надежде вашего звания; 5 один Господь, одна вера, одно крещение, 6 один Бог и Отец всех, Который над всеми, и через всех, и во всех нас.

7 Каждому же из нас дана благодать по мере дара Христова.

8 Посему и сказано: восшед на высоту, пленил плен и дал дары человекам.

9 А "восшел" что́ означает, как не то, что Он и нисходил прежде в преисподние места земли?

10 Нисшедший, Он же есть и восшедший превыше всех небес, дабы наполнить все.

11 И Он поставил одних Апостолами, других пророками, иных Евангелистами, иных пастырями и учителями, 12 к совершению святых, на дело служения, для созидания Тела Христова, 13 доколе все придем в единство веры и познания Сына Божия, в мужа совершенного, в меру полного возраста Христова; 14 дабы мы не были более младенцами, колеблющимися и увлекающимися всяким ветром учения, по лукавству человеков, по хитрому искусству обольщения, 15 но истинною любовью все возращали в Того, Который есть глава Христос, 16 из Которого все тело, составляемое и совокупляемое посредством всяких взаимно скрепляющих связей, при действии в свою меру каждого члена, получает приращение для созидания самого себя в любви.