VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Jumalan rahvas piäzöy huogavumah

Jumalan rahvas piäzöy huogavumah

Livvi
New written Livvic
7 On muga, kui sanou Pyhä Hengi: – Tänäpäi, gu kuuletto Hänen iänen, 8 älgiä kovendakkua omua syväindy, kui ruattih teijän tuatat, konzu hyö nostettih käzi Minuu vastah, opittih Minun mielii elämättömäs muas. 9 Sie hyö opittih Minun tirpandua, hos nähtih Minun ruavot n՚ellänkymmenen vuvven aigua.

10 Sikse Minä suutuin heijän piäle da sanoin: "Ainos hyö ollah sydämeči yöksyksis". Ei hyö nouttu Minun dorogoi, 11 sikse Minä vihas annoin lujan sanan: "Hyö nikui ei piästä Minun huogavundukohtah".

12 Kačokkua, vellet, gu nikel teis syväin ei olis paha da uskomatoi i työ etto kieldävys eläväs Jumalas.

13 No avvutakkua toine tostu joga päiviä, kuni voibi sanuo "tänäpäi", gu riähky ei muanittas nikedä teis da ei kovendas teijän syväindy.

14 Meilhäi roih yhtehine oza Hristosanke, gu vai voinnemmo loppuh suate pyzyö sit uskos, kudai meil oli allus. 15 Täh niškoi on sanottu nenga: – Tänäpäi, gu kuuletto Hänen iänen, älgiä kovendakkua omua syväindy, kui ruavoitto silloi, konzu nostitto käin Händy vastah.

16 Ketbo luajittih nenga: kuultih, yksikai nostettih käzi Jumalua vastah? Kaikin net, kudamat Moisein vietettävinny lähtiettih iäre Jegiptaspäi.

17 Kenen piäle Jumal oli vihas n՚ellikymmen vuottu? Niilöin piäle, kudamat luajittih riähkiä da kudamien luut jiädih elämättömäh muah.

18 Kelle Häi andoi sanan, gu hyö ei piästä Hänen huogavundukohtah? Sanankuulemattomile.

19 Sen myö näimmögi: hyö ei voidu piästä sinne, gu ei uskottu.

4
1 Jumalan uskalmo piästä Hänen huogavundukohtah on vie väis. Sendäh pidäy vardoijakseh, gu nikedä teis ei löyttäs dorogale jiännyönny.


2 Kuulimmohäi myögi hyvän viestin huogavundah näh juuri muga, kui meijän ammuine rahvas. No tämä kuultu sana ei tuonnuh heile nimidä hyviä: eigo hyö uskottu sih, eigo se tartunuh heih.

3 A myö, kudamat rubeimmo uskomah, piäzemmö huogavundukohtah. Sanoihäi Jumal niilöih toizih niškoi: – Muga kui Minä vihas annoin lujan sanan, "hyö nikui ei piästä Minun huogavundukohtah", hos Häi oli azunuh huogavundukohtan valmehekse jo muailman luajindua myö.

4 Myö sen tiijämmö sen periä, midä Häi sanou Kirjutuksien kudamaslienne kohtas seiččemendeh päiväh niškoi: "Seiččemendenny päivänny Jumal huogavui kaikis omis ruadolois".

5 A tuas enne sanotus kohtas Häi sanou: "Hyö nikui ei piästä Minun huogavundukohtah".

6 Ga sit on tozi, gu erähät piästäh sinne, a toizet, kudamile hyvä viesti annettih tiediä enzimäzikse, ei piästy sinne sanankuulemattomuon täh. 7 Sendäh Jumal pani uvven piäzendypäivän, "tämän päivän". Häi vet äijiä myöhembi Davidan suul sanoi ielpäi mainitut sanat: – Tänäpäi, gu kuuletto Hänen iänen, älgiä kovendakkua omua syväindy.

8 Gu jo Jošua ollus vedänyh rahvahan huogavundukohtah, Jumal ei paissus toizes päiväs, kudai tulou myöhembi.

9 Sendäh Jumalan rahvahal huogavundupäivän pruazniekku on vie ielpäi.

10 Ken piäzöy huogavundukohtah, se huogavuu omis ruadolois, kui huogavui Jumal oman ruavon ruattuu.

11 Pangua sit kai väit, gu piästä sih huogavundah, gu niken ei ottas kuavua niilöis sanankuulemattomis da ei katkies dorogas.

12 Jumalan sana on elävy da vägevy. Se on terävembi gu mitahto kaksiteräine miekku; se pystäy syväh, eroittau mielen da hengen, nivelet da luut, se suudiu sydämen tahtot da mielet.

13 Ni mi ei ole peitos Jumalaspäi. Kai, midä on luajittu, on pal՚l՚ahannu da avvoi Hänen silmien ies; Hänele meil pidäy andua čottu.

Послание ап. Павла к Евреям. 3:7-19 - 4:1-13

Russian
7 Почему, как говорит Дух Святый, ныне, когда услышите глас Его, 8 не ожесточите сердец ваших, как во время ропота, в день искушения в пустыне, 9 где искушали Меня отцы ваши, испытывали Меня, и видели дела Мои сорок лет.

10 Посему Я вознегодовал на оный род и сказал: непрестанно заблуждаются сердцем, не познали они путей Моих; 11 посему Я поклялся во гневе Моем, что они не войдут в покой Мой.

12 Смотрите, братия, чтобы не было в ком из вас сердца лукавого и неверного, дабы вам не отступить от Бога живаго.

13 Но наставляйте друг друга каждый день, доколе можно говорить: "ныне", чтобы кто из вас не ожесточился, обольстившись грехом.

14 Ибо мы сделались причастниками Христу, если только начатую жизнь твердо сохраним до конца, 15 доколе говорится: "ныне, когда услышите глас Его, не ожесточите сердец ваших, как во время ропота".

16 Ибо некоторые из слышавших возроптали; но не все вышедшие из Египта с Моисеем.

17 На кого же негодовал Он сорок лет? Не на согрешивших ли, которых кости пали в пустыне?

18 Против кого же клялся, что не войдут в покой Его, как не против непокорных?

19 Итак видим, что они не могли войти за неверие.

4
1 Посему будем опасаться, чтобы, когда еще остается обетование войти в покой Его, не оказался кто из вас опоздавшим.


2 Ибо и нам оно возвещено, как и тем; но не принесло им пользы слово слышанное, не растворенное верою слышавших.

3 А входим в покой мы уверовавшие, так как Он сказал: "Я поклялся в гневе Моем, что они не войдут в покой Мой", хотя дела Его были совершены еще в начале мира.

4 Ибо негде сказано о седьмом дне так: и почил Бог в день седьмый от всех дел Своих.

5 И еще здесь: "не войдут в покой Мой".

6 Итак, как некоторым остается войти в него, а те, которым прежде возвещено, не вошли в него за непокорность, 7 то еще определяет некоторый день, "ныне", говоря через Давида, после столь долгого времени, как выше сказано: "ныне, когда услышите глас Его, не ожесточите сердец ваших".

8 Ибо если бы Иисус Навин доставил им покой, то не было бы сказано после того о другом дне.

9 Посему для народа Божия еще остается субботство.

10 Ибо, кто вошел в покой Его, тот и сам успокоился от дел своих, как и Бог от Своих.

11 Итак постараемся войти в покой оный, чтобы кто по тому же примеру не впал в непокорность.

12 Ибо слово Божие живо и действенно и острее всякого меча обоюдоострого: оно проникает до разделения души и духа, составов и мозгов, и судит помышления и намерения сердечные.

13 И нет твари, сокровенной от Него, но все обнажено и открыто перед очами Его: Ему дадим отчет.