Texts
Return to review | Return to list
Usko
history
October 28, 2024 in 15:36 Нина Шибанова
- created the text
- created the text translation
- created the text: 1 Uskon vuoh roih tovekse se hyvä, kudamah nad՚eijahes, uskon vuoh nähtäh se, midä ei sua nähtä. 2 Jumal oli mieldynyh ammui elänyzih tuattoloih heijän uskon täh. 3 Uskon vuoh myö ellendämmö, gu muailmat on luajittu Jumalan sanal, i se, mi on nägevis, on roinnuh nägymättömäs. 4 Uskon vuoh Aavelin tuodu žertvu oli Jumalale kallehembi gu Kainan tuodu. Sendäh gu Aaveli uskoi, Jumal ozutti händy oigiekse, gu otti hänen lahjat; uskon kauti Aaveli pagizou vie kuoltuugi. 5 Uskon vuoh Hanokkua otettih mualpäi surman nägemättäh. Händy ei löytty, Jumal otti händy. Häi, näit, jo enne otandua oli elänyh Jumalan mieldy myö – nenga häneh näh sanotah Pyhis Kirjutuksis. 6 A uskottah ei sua olla Jumalale mieldy myö. Sil, kudai tulou Jumalan edeh, pidäy uskuo: Jumal on olemas, i Häi maksau hyväl niilöile, ket Händy ečitäh. 7 Uskon vuoh Noi heityi Jumalan tahtoh, konzu häi sai viestin moizes, midä vie ei olluh nägevis.^ Häi luadii umbilautan, i muga piäzi surmas kai hänen pereh. Hänen usko azui muailmale suvvon da andoi hänele ičelleh sen, min suajah uskojat – häi piäzi oigiekse Jumalan ies. 8 Usko käski Avraamale kuulta Jumalan kučundu da lähtie sih muah, kudaman Jumal uskaldi andua hänele.^ Häi lähti matkah, tiedämättäh kunne menöy. 9 Sendäh gu häi uskoi, häi tulolazennu azetui elämäh uskaldettuh muah da eli sie stuanulois.^ Muga elettih Isakku da Juakoigi, kudamat sežo suadih se uskalmo. 10 Avraam vuotti linnua, kudamal on luja alustu da kudaman Jumal iče duumaičči dai luadii. 11 Hänen akku Sarra sežo uskon väin vuoh sai lapsen, hos oli lapsensuamatoi dai lapsensuanduigägi oli jo jällel, no häi pidi uskottavannu sen sanua, kudai uskaldi. 12 Sikse yhtes, miehen väin kaimannuos, rodih muga äijy rahvastu, mi on tiähtie taivahal i mi lugemattoman äijy on čuuruu meren rannal. 13 Hyö kaikin kuoltih uskonke sih, midä oli heile uskaldettu, hos hyö ei suadu sidä.^ Hyö vai loittonsah nähtih se, oldih hyväs mieles da sanottih iččie vierahikse da tulolazikse mual. 14 Ket nenga sanotah, hyö sil ozutetah, gu ečitäh omua muadu. 15 Gu heijän mielis ollus mua, kudamaspäi hyö tuldih, hyö voidanus mennä sinne järilleh. 16 No hyö ečitäh parembua kohtua, taivahallistu, sendäh Jumal ei huijustai heidy, a andau sanuo iččie heijän Jumalakse.^ Häi jo linnangi heile varusti. 17 Uskon vuoh Avraam, konzu Jumal opii hänen mielii, toi žertvakse Isakan.^ Avraam oli valmis andamah aino poijan žertvakse, häi, kudai oli suannuh uskalmot 18 da kudamale oli sanottu: «Isakas jatkuu sinun rodulangu». 19 Häi smietii, Jumal voibi nostattua kuollieloisgi, i muga häi sai järilleh oman poijan.^ Se buitegu nouzi kuollielois. 20 Uskon vuoh, mieles pidäjen tuliedu aigua, Isakku blahoslovii omii poigii Juakoidu da Isuavua. 21 Uskon vuoh Juakoi kuoltes blahoslovii Josifan mollembii poigii da moliihes savakon piäh kumarduhuu. 22 Uskon vuoh Josif kuolendua vaste otti paginoih sen, gu Izrail՚an rahvas lähtöy iäre Jegiptaspäi, da n՚evvoi, midä jälles ruadua hänen luuloinke. 23 Usko käski Moisein vahnembile kolme kuudu peitellä poigua, gu hyö nähtih, mittuine kumman čoma on lapsi, eigo varattu faraonan käskyy. 24 Moisei uskoi, i sendäh suurekse kazvahuu ei tahtonuh olla faraonan tyttären poijannu. 25 Häi parembi valličči gor՚at yhtes Jumalan rahvahanke, migu riähkän vuoh suavut lyhytaigazet ilot. 26 Häi pidi Hristosan täh tirpettyy huigiedu kallehembannu migu kai Jegiptan bohattuot, gu nägi ies tulijan palkan. 27 Uskon täh häi lähti Jegiptaspäi eigo varannuh suarin vihua.^ Häi buitegu nägi Nägymättömän i sendäh oli lujannu. 28 Uskon täh Moisei enne lähtendiä käski Izrail՚an rahvahale pidiä Äijiäpäiviä da voijella uksenpielizet verel, gu anheli, kudai tuli tappamah jegiptalazien enzipoigii, ei koskis izrail՚alazien lapsii. 29 Uskon väil izrail՚alazet astuttih Ruskiesmeres poikki gu kuivua muadu myöte, no ku jegiptalazet opittih ruadua muga, hyö kaikin upottih. 30 Uskon väil kuavuttih Jerihonan linnan kiviseinät, konzu niilöis ymbäri oli astuttu seiččemenny päivänny. 31 Uskon vuoh karguaju naine, Ruavu, hyvin vastai tiijustelijoi, i sendäh ei kuolluh yhtes sanankuulemattomienke. 32 Midä täh vie ližiäzin? Minul ei täydys aigua sanella Gideonas, Varakas, Samsonas da Ijeffas, Davidas, Samuilas da toizis Jumalan iänenkandajis, 33 kudamat uskon väil voitettih valdukundii, piettih oigevuttu väis da suadih uskaldettu. Hyö salvattih leijonoin kijat, 34 sammutettih tulen vägi da vältyttih miekan teräs. Hyö oldih väittömät, no roittih vägevikse, oldih lujat toras, hyö ajettih iäre vihaniekoin torajoukot, 35 naizet suadih omii kuolluzii elävinny järilleh. A erähii muokattih kuolendah suate, hyö ei otettu heile tarittuu vällälepiäzendiä, gu piästä parembah kuollieloisnouzendah. 36 Toizet suadih kiruondat dai rozgat, da vie čiepit da tyrmät. 37 Heidy kivitettih kuolendah suate, pilattih kahtekse, tapettih miekal. Hyö käveltih lambahan da kozan nahkois, tirpettih hädiä, heidy ahtistettih da muokattih. 38 Hyö oldih liijan hyvät tälle muailmale, sikse heil pidi kävellä mägilöis da elämättömäs muas, eliä kallivokololois da muahavvois. 39 Kaikkih nämih ristikanzoih näh on sanottu hyviä heijän uskon täh, no sidä, mi oli uskaldettu, hyö ei suadu, 40 gu Jumal oli kaččonuh meih niškoi parembua.^ Sendäh hyö vai yhtes meijänke piästäh sinne, kus täyttyy kai.