Texts

Hyvytty kallehembi

November 21, 2024 in 12:22 Нина Шибанова

created the text
created the text: Ingušetien rahvahan suarnu Eräs ižändy huondeksel havačuttuu nägi oman koin pihas vierahat jället. Kenlienne oli lähtenyh hänen taloispäi. Mies rubei ajettelemah – ken se ollou? Häi lähti jälgii myö. Jället mendih kallivon alle. Ristikanzu kirgai sinne: – Kenlienne maltoi tulla minun taloih jälgii jättämättäh, ga nygöi on lähtenyh iäres. Kenbo sinä olet? Iäni hänele vastuau: – Minä olin! Minä olen Hyvys. Minä suutuin sinun piäle da lähtin iäres. Sudre tulit nygöi minuu järilleh kuččumah. Mies rubei pokoroiččemahes, kuččumah Hyvytty kodih, sanelemah, mittuine häi on ozatoi da köyhy, ilmai hyvytty hänel ei sua eliä. Hyvys vastai: – Sendäh ku et olluh lašku da kehtait tulla minun peräh, minä annan sinul mintah muun, midä sinä vai sinun pereh tahtonou. Ristikanzu smietti kodvazen da vastai: – Yksin olles minul on vähä mieldy. Gu ollet moine hyvä da vuottanet, minä kävyn kodih omahizii kyzymäh. Hyvys oli myödäh. Tuli mies kodih da saneli. Hänel nevvottih kyzymäh kaikkie, ken midä. Kengo kuldua, kengo eluo. Vai nuorin nado sanoi: – Kyzy meijän pereheh näh sobuu: sie, kus sidä ei ole, nimidä hyviä ei rodei. Kuuli mies navon nevvon, lähti Hyvyöl Sobuu kyzymäh. Sih Hyvys vastai: – Täl kerral olitto minuu viizahembat. Annan teijän perehel Sovun. Ga kus on Sobu, sie minulgi pidäy olla. Sikse uvvessah tulen teijän kodih.