VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Jumalan vihan mal'l'at

Jumalan vihan mal'l'at

Karelian Proper
New written karelian
1Mie kuulin jumalankojista lujan iänen, še šano šeiččemellä anhelilla näin: "Mänkyä! Kuatakkua Jumalan vihan šeiččemen mal'l'ua muan piällä".

2Enšimmäini anheli mäni ta kuato oman mal'l'an muan piällä. Šiitä tuli pahoja märkijie huavoja niih ihmisih, kellä oli svierin merkki ta ket kumarrettih šen pačaškuvua.

3 Toini anheli kuato oman mal'l'an mereh. Meri muuttu niin kuin kuollehen verekši, ta kaikki mereššä eläjät kuoltih.

4 Kolmaš anheli kuato oman mal'l'an virtoih ta hettehih, ta ne muututtih verekši.

5Mie kuulin, kun vesien anheli šano: – Šie olet oikiemielini, oi Hospoti, Šie, kumpani olet ta kumpani olit, Šie pyhä, kumpani näin suutit! 6Hyö on valutettu pyhien ta Jumalan viessintuojien vertä, ta vertä Šie panit hiät juomah. Hyö šuatih omien ruatojen mukah.

7Šiitä kuulin, kun alttarin luona pakasi toini anheli. Še šano: – Niin še on, Hospoti Jumala, Kaikenvaltani! Oikiet ta tovet ollah Šiun suutun piätökšet.

8Nelläš anheli kuato oman mal'l'an päiväseh, ta päiväni šai vallan korventua ihmisie tulella.

9Ihmiset puahuttih kovašša heltieššä, ka kuitenki ivual'tih Jumalua, kumpasen vallašša oltih nämä vahinkot. Hyö ei kiännytty riähistä Jumalan puoleh eikä ruvettu kunnivoittamah Häntä.

10 Viiješ anheli kuato oman mal'l'an svierin valtaistumella, ta svierin valtakunta pimeni. Tušissah ihmiset purtih omat kielet verillä, 11 no kuitenki hyö kirottih taivahan Jumalua omien tuškien ta huavojen takie. Eikä hyö kiännytty omista pahoista ruatoloista.

12Kuuvveš anheli kuato oman mal'l'an šuureh Jefratjokeh. Joven vesi kuivi, ta niin avautu tie päivännoušun čuariloilla.

13Mie nävin, mitein drakonin šuušta, svierin šuušta ta viärän viessintuojan šuušta läksi kolme piessua, ne oltih rupiskokunan näkösie. 14Ne ollah piessoja, kumpaset ruatah kummie. Ne lähetäh keryämäh kaikkie muailman čuarija šotah Jumalan šuurena päivänä, Hänen, kumpani on Kaikenvaltani.

15"Mie tulen äkkiarvuamatta kuin rosvo. Ošakaš on še, ken valvou ta pitäy huolen omista vuatteista, jotta ei joutuis häpieh, kävelömäh alačči kaikkien nähen".

16Piessat kerättih čuarit paikkah, min nimi jevrein kielellä on Armageddon.

17Šeiččemeš anheli kuato oman mal'l'an ilmah. Šilloin kuulu taivahašta jumalankojin valtaistumelta luja iäni, mi šano: "Kaikki on ruattu".

18Tulta iski, kuulu iänie, ukkoni jyräsi ta tuli ankara muanjärissyš. Še oli niin ankara järissyš, jotta šemmoista ei ole ollun koko aikana, min ihmini on ollun muan piällä.

19 Šuuri linna hajosi kolmeh ošah, ta joka muašša linnat šorruttih. Jumala ei unohtan šuurta Vavilonie, še joutu juomah täyven mal'l'an Hänen vihan ta šiäntymisen viinua.

20Kaikki šuaret kavottih, eikä vuaroja enämpi näkyn. 21Ilmataivahaisie, talantan painosie rakehie šato taivahašta ihmisien piällä. Ihmiset kirottih Jumalua näijen rakehien takie, šentäh kun tämä vahinko oli ylen jykie.

Откровение святого Иоанна Богослова (Апокалипсис). 16:1-21

Russian
1 И услышал я из храма громкий голос, говорящий семи Ангелам: идите и вылейте семь чаш гнева Божия на землю.

2 Пошел первый Ангел и вылил чашу свою на землю: и сделались жестокие и отвратительные гнойные раны на людях, имеющих начертание зверя и поклоняющихся образу его.

3 Второй Ангел вылил чашу свою в море: и сделалась кровь, как бы мертвеца, и все одушевленное умерло в море.

4 Третий Ангел вылил чашу свою в реки и источники вод: и сделалась кровь.

5 И услышал я Ангела вод, который говорил: праведен Ты, Господи, Который еси и был, и свят, потому что так судил; 6 за то, что они пролили кровь святых и пророков, Ты дал им пить кровь: они достойны того.

7 И услышал я другого от жертвенника говорящего: ей, Господи Боже Вседержитель, истинны и праведны суды Твои.

8 Четвертый Ангел вылил чашу свою на солнце: и дано было ему жечь людей огнем.

9 И жег людей сильный зной, и они хулили имя Бога, имеющего власть над сими язвами, и не вразумились, чтобы воздать Ему славу.

10 Пятый Ангел вылил чашу свою на престол зверя: и сделалось царство его мрачно, и они кусали языки свои от страдания, 11 и хулили Бога небесного от страданий своих и язв своих; и не раскаялись в делах своих.

12 Шестой Ангел вылил чашу свою в великую реку Евфрат: и высохла в ней вода, чтобы готов был путь царям от восхода солнечного.

13 И видел я выходящих из уст дракона и из уст зверя и из уст лжепророка трех духов нечистых, подобных жабам: 14 этобесовские духи, творящие знамения; они выходят к царям земли всей вселенной, чтобы собрать их на брань в оный великий день Бога Вседержителя.

15 Се, иду как тать: блажен бодрствующий и хранящий одежду свою, чтобы не ходить ему нагим и чтобы не увидели срамоты его.

16 И он собрал их на место, называемое по-еврейски Армагеддон.

17 Седьмой Ангел вылил чашу свою на воздух: и из храма небесного от престола раздался громкий голос, говорящий: совершилось!

18 И произошли молнии, громы и голоса, и сделалось великое землетрясение, какого не бывало с тех пор, как люди на земле. Такое землетрясение! Так великое!

19 И город великий распался на три части, и города языческие пали, и Вавилон великий воспомянут пред Богом, чтобы дать ему чашу вина ярости гнева Его.

20 И всякий остров убежал, и гор не стало; 21 и град, величиною в талант, пал с неба на людей; и хулили люди Бога за язвы от града, потому что язва от него была весьма тяжкая.