Texts

Return to review | Return to list

Hospoti Iisussa tulou ruttoh

history

January 31, 2025 in 19:17 Нина Шибанова

• changed the text
  ⁶ Miula šanottih: «Nämä šanat ollah totta ta niih voit uškuo.^ Hospoti Jumala, kumpani antau oman Henkeh omilla pyhillä viessintuojilla, työnsi oman anhelin näyttämäh käškyläisilläh, mitä ruttoh on tulošša. ⁷Mie tulen rutto.^ Ošakaš on še, ken tottelou tämän kirjan einuššuššanoja». ⁸ Mie, Iivana, olen kaiken tämän kuullun ta nähnyn. Kušša kuulin ta nävin šen, mie heittäyvyin očin muah, jotta kumartua šillä anhelilla, kumpani miula šen näytti. ⁹Ka hiän šano miula: «Elä kačo rua šitä!^ Mie olen vain Jumalan käškyläini, niin kuin šieki ta Jumalan viessintuojat, šiun vellet, ta kaikki ne, ket totellah tämän kirjan šanoja.^ Jumalalla šiun pitäy kumartua»! ¹⁰ Šiitä hiän šano miula: «Elä pane pečatin tuakši peittoh tämän kirjan einuššuššanoja, šentäh kun ruttoh tulou tämä aika». ¹¹ Jumalatoin eläkkäh iellähki jumalattomašti, pakana pakanoittukkah ielläh, oikiemielini pisykkäh oikiemielisenä ta pyhä tulkah vieläki pyhemmäkši. ¹²«Mie tulen ruttoh ta tulleššani tuon kaikilla palkan, makšan jokahisella hänen ruatojen mukah. ¹³Mie olen Alfa ta Omega, Enšimmäini ta Viimeni, Alku ta Loppu». ¹⁴ Ošakkahie ollah ne, ket eletäh Hänen käškyjen mukah: hyö piäššäh šyömäh elämän puušta ta šuahah männä veräjistä linnah. ¹⁵Ulkopuolella jiähäh koirat ta noijat, huoruiččijat, ihmistappajat ta valehjumalilla kumartajat ta kaikki, ket tykätäh valehta ta iče valehellah. ¹⁶ «Mie, Iisussa, työnsin oman anhelin šanelomah teilä täštä uškojakunnissa. Mie olen Tuavitan juuri ta hänen jälkiläini, kirkaš huomeneštähti». ¹⁷Henki ta moršien šanotah: «Tule»! Ken tämän kuulou, šanokkah: «Tule»! Ken on janoissah, tulkah.^ Ken tahtou, še šuau elämän vettä ilmasekši. ¹⁸ Jokahista, ken kuulou tämän kirjan einuššuššanat, mie vakotan näin: Kun ken lisännöy niih mitänih, niin Jumala panou hänen käršittäväkši ne vahinkot, kumpasista täššä kirjašša on kirjutettu. ¹⁹Kun ken ottanou pois mitänih tämän einuššuškirjan šanoista, Jumala pyyhkiy pois hänen nimen elämänkirjašta.^ Hiän ei piäše pyhäh linnah, eikä hänellä kuulu mikänä še, mistä täššä kirjašša on kirjutettu. ²⁰Hiän, kumpani tovistau tämän kaiken tovekši, šanou: «Tämä on tosi, Mie tulen ruttoh». Amin. Tule, Hospoti Iisussa! ²¹Miän Hospoti Iisussa Hristossa olkah armollini teilä kaikilla. Amin.

January 31, 2025 in 18:46 Нина Шибанова

• created the text
• created the text translation
• created the text: ⁶ Miula šanottih: «Nämä šanat ollah totta ta niih voit uškuo.^ Hospoti Jumala, kumpani antau oman Henkeh omilla pyhillä viessintuojilla, työnsi oman anhelin näyttämäh käškyläisilläh, mitä ruttoh on tulošša. ⁷Mie tulen rutto.^ Ošakaš on še, ken tottelou tämän kirjan einuššuššanoja». ⁸ Mie, Iivana, olen kaiken tämän kuullun ta nähnyn. Kušša kuulin ta nävin šen, mie heittäyvyin očin muah, jotta kumartua šillä anhelilla, kumpani miula šen näytti. ⁹Ka hiän šano miula: «Elä kačo rua šitä!^ Mie olen vain Jumalan käškyläini, niin kuin šieki ta Jumalan viessintuojat, šiun vellet, ta kaikki ne, ket totellah tämän kirjan šanoja. Jumalalla šiun pitäy kumartua»! ¹⁰ Šiitä hiän šano miula: «Elä pane pečatin tuakši peittoh tämän kirjan einuššuššanoja, šentäh kun ruttoh tulou tämä aika». ¹¹ Jumalatoin eläkkäh iellähki jumalattomašti, pakana pakanoittukkah ielläh, oikiemielini pisykkäh oikiemielisenä ta pyhä tulkah vieläki pyhemmäkši. ¹²«Mie tulen ruttoh ta tulleššani tuon kaikilla palkan, makšan jokahisella hänen ruatojen mukah. ¹³Mie olen Alfa ta Omega, Enšimmäini ta Viimeni, Alku ta Loppu». ¹⁴ Ošakkahie ollah ne, ket eletäh Hänen käškyjen mukah: hyö piäššäh šyömäh elämän puušta ta šuahah männä veräjistä linnah. ¹⁵Ulkopuolella jiähäh koirat ta noijat, huoruiččijat, ihmistappajat ta valehjumalilla kumartajat ta kaikki, ket tykätäh valehta ta iče valehellah. ¹⁶ «Mie, Iisussa, työnsin oman anhelin šanelomah teilä täštä uškojakunnissa. Mie olen Tuavitan juuri ta hänen jälkiläini, kirkaš huomeneštähti». ¹⁷Henki ta moršien šanotah: «Tule»! Ken tämän kuulou, šanokkah: «Tule»! Ken on janoissah, tulkah.^ Ken tahtou, še šuau elämän vettä ilmasekši. ¹⁸ Jokahista, ken kuulou tämän kirjan einuššuššanat, mie vakotan näin: Kun ken lisännöy niih mitänih, niin Jumala panou hänen käršittäväkši ne vahinkot, kumpasista täššä kirjašša on kirjutettu. ¹⁹Kun ken ottanou pois mitänih tämän einuššuškirjan šanoista, Jumala pyyhkiy pois hänen nimen elämänkirjašta.^ Hiän ei piäše pyhäh linnah, eikä hänellä kuulu mikänä še, mistä täššä kirjašša on kirjutettu. ²⁰Hiän, kumpani tovistau tämän kaiken tovekši, šanou: «Tämä on tosi, Mie tulen ruttoh». Amin. Tule, Hospoti Iisussa! ²¹Miän Hospoti Iisussa Hristossa olkah armollini teilä kaikilla. Amin.