Texts

Return to review | Return to list

Marija Mihejeva

history

June 03, 2025 in 10:44 Нина Шибанова

• changed the text of the translation
  Мария Ивановна Михеева (1884—1969) — карельская сказительница, исполнитель эпических песен. Биография Родилась в 1884 году в крестьянской семье в деревне Алаярви (Алозеро) в Кемском уезде Архангельской губернии. Отец — Иван Васильевич Корккиев. В школу она не ходила, так как в это время не было местной школы. А далеко от дома родители не могли отправить, не было денег. Самостоятельно научилась писать и читать на финском языке. В 18 лет вышла замуж, в семье было пятеро детей. Занималась крестьянством, рыболовством. В 1941 г.^ семья была эвакуирована в Архангельскую область. Вернулись в Карелию в 1944 г.^ в Ухту. Работала в колхозе. В апреле 1941 г.^ Мария Ивановна была участницей «Ухтинской конференции сказителей», принимала участие в праздновании 100-летнего юбилея Калевалы (1949), выступала на смотре карельского искусства в Москве (1951). Мария Михеева умерла 2 мая 1969 года, похоронена на кладбище в Калевале. Член Союза писателей СССР с 1952 г. Награждалась Почётными грамотами Президиума Верховного Совета КАССР. Наследие В архиве Института языка, литературы и истории Карельского научного центра РАН хранится более 250 сказок, рун и песен, более 400 пословиц, поговорок и загадок, записанных от сказительницы. Рассказывать сказки и петь эпические песни начала с детства, фольклорную традицию переняла от бабушки О.^ Иевлевой и отца И.^ В.^ Корккоева (Горкоева). В 1946 г.^ фольклорист В.^ Я.^ Евсеев записал от неё ряд древних мифологических рун на сюжет «Анни отвергает жениха», «Вяйнямёйни нисходит в утробу Випунена», «Вяйнямёйни освобождает солнце», «Лемминкяйни на пиру в Пяйвёле», «Охота на лося», «Куллерво узнает сестру» и другие. Часть записанных от М.^ И.^ Михеевой рун была опубликована в 1950 г.^ в книге «Карельские эпические песни», тексты сказок в 1951 г.^ сборнике Э.^ С.^ Тимонен «Карельские народные сказки». Известны «новины» М.^ И.^ Михеевой — «Революция свершилась», «Финская кампания», «Великая Отечественная война», «Юный пионер», «Ленинские заветы», «Сталин и тракторист», «Новое Сампо», «Электропильщики и сплав леса», «Юбилей „Калевалы“ в колхозе». Память Именем М.^ И.^ Михеевой названа улица в посёлке Калевала. Дом, в котором жила сказительница, признан памятником архитектуры, в нём находится музей сказительницы.

June 03, 2025 in 10:43 Нина Шибанова

• created the comments: РУВИКИ: https://ru.ruwiki.ru/wiki/Михеева,_Мария_Ивановна
• created the text translation

April 12, 2025 in 22:12 Нина Шибанова

• changed the text
  Marija Ivanovna Mihejeva (1884—1969) on karjalaine suarnansanelii, eeppizien runoloin pajattai. Eloskerdu Oli roinnuhes vuvvennu 1884 muanruadajan pereheh Arhangelin gubernien Kemin ujezdan Alajärven kyläs. Tuattah — Ivan Vasiljevič Kоrkkojev. Školah ei käynnyh, sendäh ku sih aigah ei olluh paikallizii školii. A loitokse omas koditalois vahnembat ei voidu työndiä opastumah, ei olluh dengua. Iče opastui lugemah da kirjuttamah suomen kielel. Kaheksatostuvuodizennu meni miehele, sai viizi lastu. Ruadoi muaruadoloi, kalasti. Vuvvennu 1941 Suuren Ižänmuallizen voinan allettuu pereh työttih evakkoh Arhangelin alovehele. Tuldih järilleh Karjalah vuvvennu 1944 Uhtuon kyläh. Ruadoi kolhozas. Sulakuul vuvvennu 1941 Marija Ivanovna oli Uhtuon runonpajattajien konferensien ozanottajannu, otti ozua Kalevala-eeposan 100-vuozipäiväh (1949), Karjalan taijon kačokseh Moskovas (1951). Marija Mihejeva kuoli 2.^ oraskuudu vuvvennu 1969 года, on pandu muah Kalevalan kalmužimale. Vuvves 1952 kuului Nevvostoliiton kirjuttajien liittoh. Sai Karjalan avtonoumizen socialistizen nevvostotazavallan Korgeviman nevvoston prezidiuman kunnivokirjazen. Perindö Karjalan tiedokeskuksen Kielen, literatuuran da histourien instituutan arhiivas on ruokos enämbi 250 Marija Mihejevas kirjutettuu suarnua, runuo da pajuo, enämbi 400 sananpolvie, sananpiädy, arbaitustu. Marija Mihejeva vie lapsusvuozinnu rubei sanelemah suarnoi da pajattamah eeppizii pajoloi, sen neron sai buabas I.^ Ijevlevas da tuatas I.^ V.^ Korkkojevas (Gor'kojevas). Vuvvennu 1946 rahvahanrunohuon keriäjy Viktor Jevsejev kirjutti hänes mondu vahnua mifolougistu runuo moizien s'užiettoin mugah kui "Anni kieldävyy sulhazes", "Väinämöine kävyy Viipuzelluo", "Väinämöine piästäy päiväzen", "Lemminkäine pivos Päivöläs", "Hirvenhiihtändy", "Kullervo tunnustau sizären" da muut. Oza Marija Mihejevas kirjutettuloi runoloi on painettu vuvvennu 1950 ven.^ Карельские эпические песни-kniigah ("Karjalan eeppizet pajot"), suarnoin tekstat - vuvvennu 1951 E.^ S.^ Timozen ven.^ Карельские народные сказки -kogomukseh ("Karjalazet suarnat"). Marija Mihejevas kirjutettihgi uuzii pajoloi — "Vallankumovus tapahtui", "Suomen kampanii", "Suuri Ižänmualline voinu", "Nuori pionieru", "Leninan käskyt, "Stalin da traktoristu", "Uuzi Sampo", «Elektropiluajat da peränajo», ""Kalevalan" vuozipäivy kolhozas". Musto Marija Mihejevan nimi on annettu erähäle Kalevalan uuličale. Kodi, kudamas eli runonpajattai, on arhitektuuran mustomerkinny, sit on runonpajattajan muzei.

April 12, 2025 in 22:11 Нина Шибанова

• created the text
• created the text: Marija Ivanovna Mihejeva (1884—1969) on karjalaine suarnansanelii, eeppizien runoloin pajattai. Eloskerdu Oli roinnuhes vuvvennu 1884 muanruadajan pereheh Arhangelin gubernien Kemin ujezdan Alajärven kyläs. Tuattah — Ivan Vasiljevič Kоrkkojev. Školah ei käynnyh, sendäh ku sih aigah ei olluh paikallizii školii. A loitokse omas koditalois vahnembat ei voidu työndiä opastumah, ei olluh dengua. Iče opastui lugemah da kirjuttamah suomen kielel. Kaheksatostuvuodizennu meni miehele, sai viizi lastu. Ruadoi muaruadoloi, kalasti. Vuvvennu 1941 Suuren Ižänmuallizen voinan allettuu pereh työttih evakkoh Arhangelin alovehele. Tuldih järilleh Karjalah vuvvennu 1944 Uhtuon kyläh. Ruadoi kolhozas. Sulakuul vuvvennu 1941 Marija Ivanovna oli Uhtuon runonpajattajien konferensien ozanottajannu, otti ozua Kalevala-eeposan 100-vuozipäiväh (1949), Karjalan taijon kačokseh Moskovas (1951). Marija Mihejeva kuoli 2.^ oraskuudu vuvvennu 1969 года, on pandu muah Kalevalan kalmužimale. Vuvves 1952 kuului Nevvostoliiton kirjuttajien liittoh. Sai Karjalan avtonoumizen socialistizen nevvostotazavallan Korgeviman nevvoston prezidiuman kunnivokirjazen. Perindö Karjalan tiedokeskuksen Kielen, literatuuran da histourien instituutan arhiivas on ruokos enämbi 250 Marija Mihejevas kirjutettuu suarnua, runuo da pajuo, enämbi 400 sananpolvie, sananpiädy, arbaitustu. Marija Mihejeva vie lapsusvuozinnu rubei sanelemah suarnoi da pajattamah eeppizii pajoloi, sen neron sai buabas I.^ Ijevlevas da tuatas I.^ V.^ Korkkojevas (Gor'kojevas). Vuvvennu 1946 rahvahanrunohuon keriäjy Viktor Jevsejev kirjutti hänes mondu vahnua mifolougistu runuo moizien s'užiettoin mugah kui "Anni kieldävyy sulhazes", "Väinämöine kävyy Viipuzelluo", "Väinämöine piästäy päiväzen", "Lemminkäine pivos Päivöläs", "Hirvenhiihtändy", "Kullervo tunnustau sizären" da muut. Oza Marija Mihejevas kirjutettuloi runoloi on painettu vuvvennu 1950 ven. Карельские эпические песни-kniigah ("Karjalan eeppizet pajot"), suarnoin tekstat - vuvvennu 1951 E.^ S.^ Timozen ven.^ Карельские народные сказки -kogomukseh ("Karjalazet suarnat"). Marija Mihejevas kirjutettihgi uuzii pajoloi — "Vallankumovus tapahtui", "Suomen kampanii", "Suuri Ižänmualline voinu", "Nuori pionieru", "Leninan käskyt, "Stalin da traktoristu", "Uuzi Sampo", «Elektropiluajat da peränajo», ""Kalevalan" vuozipäivy kolhozas". Musto Marija Mihejevan nimi on annettu erähäle Kalevalan uuličale. Kodi, kudamas eli runonpajattai, on arhitektuuran mustomerkinny, sit on runonpajattajan muzei.