Sem’onov P’otr
Mužikku da hebo
Livvi
New written Livvic
Mužikku ajoi linnah ostamah kagrua hevole. Vaiku lähti kyläspäi dai hebo rubei kiändymäh järilleh kodih. Mužikku iški hebuo pletil. Hebo lähti da duumaiččou:
– Kunnebo häi töhlö minuu ajau. Parembi olis kiändyö kodih.
Linnua vaste mužikku nägöy, ku hevol on jygei astuo ligua myö, da punaldi kohendetule tiele. Hebo kiändyi iäres siepäi. Mužikku iški hebuo pletil da riuhtai ohjaksis. Hebo lähti kohendettuu tiedy myö da ajattelou:
– Miksebo häi työndi minuu lujua tiedy myö kabjoi murendamah. Täs jalloin al on kova. Mužikku ajoi laukan luo, osti kagrua da lähti ajamah kodih. Konzu häi tuli kodih, andoi hevole kagrua. Hebo rubei syömäh kagrua da ajattelemah:
– Mittumat mielettömät ollah rahvas! Meijän ies vai suvaijah ozuttua omua mielevytty, a heil mieldy on vähembi migu meil. Miksebo häi pidi huoldu? Kunnelienne ajeli da kiirahutteli minuu. Min myö ajelimmo, a kiännyimmö kodih. Parembi ollus kerras jiäjä kodih. Häi istunus päčil, a minä syönnyzin kagrua.
Tolstoi, Lev
Мужик и лошадь
Russian
Поехал мужик в город за овсом для лошади. Только что выехал из деревни, лошадь стала заворачивать назад к дому. Мужик ударил лошадь кнутом. Она пошла и думает про мужика: "Куда он, дурак, меня гонит; лучше бы домой". Не доезжая до города, мужик видит, что лошади тяжело по грязи, своротил на мостовую, а лошадь воротит прочь от мостовой. Мужик ударил кнутом и дернул лошадь: она пошла на мостовую и думает: "Зачем он меня повернул на мостовую, только копыта обломаешь. Тут под ногами жестко".
Мужик подъехал к лавке, купил овса и поехал домой. Когда приехал домой, дал лошади овса. Лошадь стала есть и думает: "Какие люди глупые! Только любят над нами умничать, а ума у них меньше нашего. О чем он хлопотал? Куда-то ездил и гонял меня. Сколько мы ни ездили, а вернулись же домой. Лучше бы с самого начала оставаться нам с ним дома; он бы сидел на печи, а я бы ела овес".