VepKar :: Texts

Texts

Lexico-grammatical search | Create a new | ? Help

Advanced Search ↓

ä

ä

ä

by

records
Simple Search ↑

280 records were found.

No Dialect corpus genre Title Sentences
171 Central Western Veps
Folklore texts Tale Pap i radnik
(Поп и работник)
  1. Ka ecin', - sanub, – radnik mini tari oliž.
  1. Pap sanub:
    - Ka sögäm i peilong ühtnägoi.
  1. Pap sanub:
    - Sina mijak, radnik, sareile?
172 Central Western Veps
Folklore texts Tale Jumou Arifeinan longile tuli
(Бог к Орифею на обед пришел)
  1. Lazar'-se sanub:
    Jumou-se pagastas oli, ka mijale longile tuleb, vet mina olen bohat.
  1. Ištuiheze adivod stolan pähä, jumou sanub:
    Ka, sina, Arifei, hot’ vinou čestiižid väheižuu.
  1. Da i mina, sanub, – muga butuukha panin', adivoile česti'n, adivoižed humouzuiba.
173 Central Western Veps
Folklore texts Tale Nenakaz ak
(Упрямая жена)
  1. Uk sanub akale:
    - Oks'a, ale pane kašlihe kivi.
  1. Uk sanub:
    - Oks'a, ala kargeida süudou.
174 Central Western Veps
Folklore texts Tale Prost vävü
(Глуповатый зять)
  1. Vävü süiž ka vareidab: söb ka kar tegese, vareidab, anop sanub,
    mise äjän seid'.
  1. A anop nägi dei sanub:
    - Vävü, vet’ kislid ii segoitelgoi.
  1. Hüvä, uduu kerdou mäned, ka ala ninga rada, a čomašti kacu, muja da eskei sanu anopele, nece tat-se sanub.
  1. Nece iknaspei kacub vävü dei sanub:
    - Anop, külbet’ se palab.
  1. A anop siižub pordhil' hougonke dei sanub:
    - Nu i huttib ka huttib.
  1. Anop-se sanub, mise lunt-se paneb, a hän dumeib, mise vävüle sanub: huttib ka huttib.
175 Central Western Veps
Folklore texts Tale Unekaz ak
(Сонливая жена)
  1. Mužik sanub:
    - Elza, mäneske rahnmaha.
  1. A rahnįi'n, sanub, – pejan, a läksin', en lugend.
  1. A mužik sanub:
    - Mända uberimha snapįid, kaks’ pejad jo rahnįi ka
  1. Mužik tulob, ka sanub:
    - Ka hot’ sina midani se radneižid'.
  1. - Mina, sanub, – mecaspei tulen, ka kaik sijad tari ičelein' rata, ka vett ka i sidä sina et to,- sanub.
  1. - A hüvä, sanub ak, – mina homen mänen podr'adaha, a sina kodihe, kodiš om radod äi.
176 Central Western Veps
Folklore texts Tale Van’ka-vor
(Ванька-вор)
  1. Nece vel'l', kudamou lapsid-ne elend, sanub:
    - Andaskep täämbei Fedorad minunke mecha, kacuhtan, mida hänesas linneb, mitte hän linneb elii.
  1. Nece poig sanub dädäle:
    - Oi, dädei, om naku čomid pedejid, olišku nened pedajad čapta da čoma pert’ tehta neniš pedejiš.
  1. Däd’ sanub:
    - Hivä, astkam nüguni kodihe.
  1. Tuliba kodihe, sanub:
    - Nece sinun poig linneb hrest'anski, ninga pagiž siga.
  1. Homen, sanub, – anda mini tošt’ poigad.
  1. Poig sanub:
    «Dädei, necen koivžoman čapeižid, ka, voi, rugišt’ kazveiž neche čomad, sanub, – čoma liib kazveiž, necen kaiken kaskesen čapeižid ka».
  1. Nece däd’ sanub:
    - Linneb neciš semendai.
  1. Män’, kod'he tuli, sanub:
    - Anda täämbei Van'ad, kuumant poigad.
  1. Nece Van'a sanub:
    - Dädei, mina necen härgän dädöu vargastan.
  1. Astub, astub härgänke dei kacub:
    - Oi, sanub, – sapug mitte dorogou, čoma sapug om, da üks’ om ka, en ota üht sapkad.
  1. Nece mužik astub härgänked, hän sanub:
    - Ka kacke, sanub, – sapkad-se en otand, näge, naku toine sapug.
  1. Sapkad otmaha män’ dei sanub: «Mätä kus sapug oli
  1. Kod'he tuli, vellele sanub:
    - Vot mida, viikoi, poig se durak om čistį, ii hän elei linne.
  1. Nu, dei nece priha dädäleze sanub:
    - Dädei, sanub, – mina härgän vargastin', mina üksnin' vargastin', nu dei üksnin' mina necen härgän i sön.
  1. A däd’ sanub:
    - Ka kut muga sina härgän üksnäiž söd?
  1. Tuli kodhe nece mužik, mäni, vellele sanub:
    - Viikoi, sanub, – kacu, ninga i ninga, sanub, – podlec čistį: härgän vargast’, kiiti dei üksnaze süi-ki.
177 Central Western Veps
Folklore texts Tale Mal'čik-pal'čik
(Мальчик с пальчик)
  1. Tuli pert'he dei sanub:
    Ak, čapoin piiglon.
  1. Mää, sanub, – bol'nicaha, da okha kärdäs pįiglon se.
  1. Ak kacuhti, sanub:
    Ken, sanub, – hougon, kacuske, iknanou hougoib?
  1. Oi, sanub, – uk, kacu sina, iik poig tehnus sormespei-se?
  1. Homen, sanub uk, – mina ajan künmähä.
  1. A mam-se sanub:
    Ka vet ed vei, laps’, kantta, liibäd-se.
  1. Nu dei perskespei pän ličob priheine dei sanub:
    Kondi, pästa perskespei.
  1. Nece kondi sanub:
    Ka lähte.
  1. En lähte, , sanub, – iknalle, ka lähten, muite en lähte.
  1. Nece kondi vaiknašti diki vot kuna deruunaha iknalle tuli, sanub:
    Lähte, priheine, perskespei.
  1. , sanub, – pordaggihe ka lähten.
  1. Sanub:
    Ak, kenak kondjan-se?
  1. Toižuu päivuu nece tat sanub:
    Mina liibän varastin', a hän, näged, kondjan sab.
  1. Hän sanub:
    Tata, ištte da , mina kündan sil aigal.
  1. Hän sanub:
    Näge, mitte hüvä hebo sinei om, üksnäz kündab hän.
  1. A ii üksnäz, sanub, – kündai minai om, poig kündai sigä.
  1. A poig, sanub, – adrou päu.
  1. Oi, sanub, – mitte sinei poig om.
  1. sina minei nece priheine, – sused-se sanub.
  1. Nu, sanub, – andad havadon dengid, ka andan.
  1. A nece priheine sanub:
    , , tatoi, mina pagenen.
  1. Tuli kodihe i sanub:
    Ak, mina vet, sanub, – poigan ostin.
  1. Tatale män’ dei sanub:
    Näged, mina sanuin: , mina pagenen.
178 Central Western Veps
Folklore texts Tale Аk pagižiškanz
(Жена заговорила)
  1. - Astu, sanub, – mänemei mecha minunke.
  1. Mäniba dei süiba dei sanub:
    - Tütar, naske minei päs kacuhta teid’
  1. - Oi, sanub, – tatoi, užoske mina mänen nakhu kuzoudamoi penshan taga.
  1. Hän sanub:
    - Ka ala penshiže, kusto minun aigan.
  1. Nece jo mužik pihkus ličoihe, niičukeižele sanub:
    - Užo, sanub, – tabadan, užo, tabadan.
  1. A nece niičukeine sanub:
    - En ehtata.
  1. Dei nece niičukeine sanub:
    - Oi, mina gor’ki, ani tatan se čudan radoi, kacuške, sanub, – kilad čapį, uugale minii huneiž.
  1. I lähtkį ii i pagištas, min’ niičukeine sanub, sen i kilad sanutas.
  1. Minni sanub, ka edelez kilad-gi sanutas.
  1. -Nu, sanub, – otta voitei mehele, kuume vot jo tütar ii pagiže.
  1. Nece mužik sanub:
    - Mina otan mehele, ka pagižiškandeb minunked.
  1. - Ii pagiže, ka, sanub, – rikon necen niičukeižen, ka pagižiškandeb, vet’ žaldiičiškandeb.
  1. - En , sanub, mužik, – min’ zavotta, ii pagiže nimidä.
  1. A, sanub, – čortu, nain, nain.
  1. Otan erasen akan mehele, nu ka minni ka sanub.
  1. Dei kiiti hän kislin', ak se, kislin' kiiti, kislid'-se mujaht’ luzikeižen:
    - Oi, sanub, – mitte maged kisel'-se.
  1. A nece ak:
    - Maged ka, sanub, – slötkotagat sinnä.
  1. Nece anop šaraht’ i:
    - Ka, sanub, – nevesk, mi hän ninga hloppab- se?
  1. A nece murzein-se sanub:
    - Aha, äjou sina loukii, mina tulin' mehele, kuume vot vareižin' anoped, en pagižend, da kuume vot vareižin' apen, en pagižend, da kuume vot vareižin' mužikad, en pagižend.
179 Central Western Veps
Folklore texts Tale Semenziba nargišt’ pertin päle
(Посеяли репу на крыше избы)
  1. Uk sanub:
    - Semekam peitin päle nagrišt’.
  1. Akeine sanub:
    - Mända mini nühtmähä.
  1. - Mända, sanub, – voikkid ectä.
  1. - Astun, sanub, – minai ak kol’, ka voikkid ecmähä.
180 Northern Veps
Folklore texts Tale Viikuško čapab sizarel käded
(Брат отрубает руки у сестры)
  1. Viikuško sanub:
    - Čikuško, oliž naida.
  1. Tuli viikuško i sanub čikuškole:
    - Käiktä oma d'agi-baban tütred.
  1. - Nu, ka, sanub, – ota, viikuško, ota.
  1. I ehtkoižel tulob ka sanub:
    - Mina tulin, čikuško.
  1. Tulob mužik ehtkoižel radolpei, nece ak i sanub:
    - Znai čikuško hivä: parahimal lehmal pän čapįi.
  1. Viikuško sanub:
    - Nece viga prosttud.
  1. Tulob ehtkoižel mužik i möst sanub:
    - Mina tulin, čikuško.
  1. Ak sanub:
    - Znai silei čikuško da čikuško!
  1. Viikuško sanub čikuškole mise:
    - Mina enambad necida vigad en prosti.
  1. Tuli bat'annu ka sanub:
    - Embiinu vardita: uinzin.
  1. Car’ sanub koumandele, Van'uškale:
    - Mää (mäne) sina vardiihe i jesli vardičed, ka kaik carstvo sili.
  1. - Mänen, sanub, – Van'ušale kirdeižen vömha.
  1. D'agi-baba sanub:
    - Mäne kil'betihe.
  1. Priheine sanub mamale:
    - Mama, oigendan d'ougeižed.
  1. Poig sanub:
    - Mama, oigendan d'ougeižed.
  1. -Kuna, sanub mam, – mänem ?
  1. Priheine sanub:
    - Lähkam, mama, pakimaha.
  1. Mama sanub:
    - Kuna lähtem, čomad olem, ii ankoi miile milostinad čomile.
  1. Priheine sanub:
    - Voikamįi nogel.
  1. Käzitįi i d'ougatįi ak-se i sanub:
    - Mina ühten se mahtan.