Texts
Return to list
| edit | delete | Create a new
| history
| Statistics
| ? Help
Rimma Viktorova.
Kül'bet'päiv
Source:
Vepsäks kändi Svetlana Jeršova, Kipinä. № 6, 2018, p. 18
Rimma Viktorova
Kül'bet'päiv
Veps
New written Veps
Baboi eläb küläs.
Hänen pert’ seižub jogen randal, lähen jo kazvab mec.
Lämäs säs tanhanno käveleba živatad: vazaine, lambhaižed da pen’ porzhaine.
Kaikuččen kezan babannoks tuleskeleb Ondrei-vunukaine.
Nügüd’ hänele om jo kuz’ vot, i kaik ümbri om melentartuine Ondrejale.
Mugoine hän om tedontahtoine prihaine.
Ezmäižen kerdan homaites pen’t sigašt, küzui babalaze: ”Mikš porzhaine om mugoine redukaz, kuti redu-bukoi?”.
No vastust hän ei varastand, a meletaškanzi, kut sen pesta.
Ondrei kucui ičeze sebranikoid, kenenke paksumba vändab: Sergejad da Timoid.
Prihaižed löuziba suren padan vedenke, toiba kül’betišpäi muilad, šampunid da hosimen.
Zavodiba hö pesta sigaižen.
Üks’ muilastab, toine pezeb, a koumanz’ valatab kauhaspäi.
Porzhaine ilosišti vizäidab i röhkab.
Tedan, hänele tuli mel’he nece azj.
Baboi kulišti irdal mittušt-se kobaidust, nagrandad i heikahti:
– Midäk, tö, sigä teget?
I hilläšti ližazi: pened ukorezad!
Ondrei homaiči babad i sel’genzoiti:
– Ved’ tämbei om kül’bet’päiv!