Texts
                                            
        
            Return to list
            
                    | edit | delete | Create a new
         
            | history
            | Statistics            
            | ? Help            
        
        
        
            
            Vuvil’tu-hir’
         
        
        
                
              
        
        
    
        
                
        
            
            
            
                    
                
        Vuvil’tu-hir’
        
        
        Veps
                
New written Veps
                
      
             (eskimosolaine sarn)
 
 Joksi reboine Vuvil’tu-hiren jäl’ghe. Vuvil’tu joksi, joksi da nägeb – reboi om jo lähen. I hir’ hotkas libui surele kivele. 
 Vuvil’tu ištui kivel i säraiži varaidusespäi. A reboine veri kivennoks da varastab, konz hir’ surdub ištta kiven päl i laskese alahaks. 
 Paremba minä kolen näl’gha, mi reboi söb mindai, – meleti Vuvil’tu, – tarbiž midä-se tehta. 
 Meleti Vuvil’tu, meleti, kut manitada reboid, i tuli hänele päha üks’ azj. Hän hüppiškanzi kivel i pajataškanzi:
 – Pi-pi-pi! Pi-pi-pi! 
 – Mikš sinä tegitoi mugoižeks veslaks? – küzui reboi. 
 – Minä nägen: mecnikad astuba tänna keihad da taugad kädes. 
 – A mitte sinun tö, miše hö tuleba tännä? – küzui reboine. 
 – A kutak! – sanui Vuvil’tu, – konz hö tuleba necehe kivehesai, kaiken tegeba lämoid i ištusoiš sömha. Voib olda, minei-ki midä-ni jäb. 
 – Ištusoiš-ik mecnikad necen kivennoks? – küzui reboine. 
 – Ka, tägä, kus sinä venud! – sanui Vuvil’tu. 
 – Tedad-ik midä, – sanui reboi, – minei tarbiž mända longile. Lähten-ko minä kalatamha. 
 Libui reboine da hilläšti mäni, a sid’ hotkemba da hotkemba. Muga i pageni reboi tundraha.