Texts
Return to list
| edit | delete | Create a new
| history
| Statistics
| ? Help
Vuvil’tu-hir’
Vuvil’tu-hir’
Veps
New written Veps
(eskimosolaine sarn)
Joksi reboine Vuvil’tu-hiren jäl’ghe.
Vuvil’tu joksi, joksi da nägeb – reboi om jo lähen.
I hir’ hotkas libui surele kivele.
Vuvil’tu ištui kivel i säraiži varaidusespäi.
A reboine veri kivennoks da varastab, konz hir’ surdub ištta kiven päl i laskese alahaks.
Paremba minä kolen näl’gha, mi reboi söb mindai, – meleti Vuvil’tu, – tarbiž midä-se tehta.
Meleti Vuvil’tu, meleti, kut manitada reboid, i tuli hänele päha üks’ azj.
Hän hüppiškanzi kivel i pajataškanzi:
– Pi-pi-pi!
Pi-pi-pi!
– Mikš sinä tegitoi mugoižeks veslaks?
– küzui reboi.
– Minä nägen: mecnikad astuba tänna keihad da taugad kädes.
– A mitte sinun tö, miše hö tuleba tännä?
– küzui reboine.
– A kutak!
– sanui Vuvil’tu, – konz hö tuleba necehe kivehesai, kaiken tegeba lämoid i ištusoiš sömha.
Voib olda, minei-ki midä-ni jäb.
– Ištusoiš-ik mecnikad necen kivennoks?
– küzui reboine.
– Ka, tägä, kus sinä venud!
– sanui Vuvil’tu.
– Tedad-ik midä, – sanui reboi, – minei tarbiž mända longile.
Lähten-ko minä kalatamha.
Libui reboine da hilläšti mäni, a sid’ hotkemba da hotkemba.
Muga i pageni reboi tundraha.