Texts

Jelena Kononova. "Karjalaine perti" Petroskoin keskučas

corpus: Journalistic texts

Source:

Kipinä. № 5, 2018, p. 6-7

Jelena Kononova

"Karjalaine perti" Petroskoin keskučas

Livvi
New written Livvic

On
olemas
kaikenualastu
muzeidu
. Yksis
, suuris
da
kaunehis
, kävelläh
vagavah
da
kačotah
tarkah
kuulužien
taidoilijoin
tevoksii
. Toizis
dioruamoinnu
suau
kaččuo
suurdu
tapahtumua
libo
torua da
tundie
iččie
sen
ozanottajannu
. Meijän
muzeishäi
voibi
eliä
da
hengittiä
ilmua
, kudai
on
täyzi
puun
da
päčin
lämmiä
, on
mugažu
da
histouriedu
ozuttai
. Myö
sanelemmo
teile
Karjalaine
perti
-muzeis
, kudai
ruadau
Karjalan
tazavallan
Lapsien
da
nuorižon
turizmukeskukses
Petroskois
.
Turizmu
da
kodialovehoppi
ollah
“vellekset
”. Turistumatkas olles
vältämättäh
keräi
tieduo
sit
kohtas
, kudamas
oli
, pagizutti
paikallistu
rahvastu
, toi
matkaspäi
harvinastu
vehkehty. Nenga
rodivui
meijän
gi
keräilemy
, kudai
pani
alguh
muzein
ruavon
. Pidäy
sanuo
, ku
Karjalan
tazavallan
Lapsien
da
nuorižon
turizmukeskuksen
histourii
on
pitky
. Se
perustettih
vuvvennu
1941.
Enzimäzii
vehkehii
meijän
muzeih
niškoi
keräi
kaksi
hyviä
kodialovehentiedäjiä
, keskuksen
ruadajua
L’udmila Zaharova da
Margarita Tselebrovskaja. Mennyön
vuozisuan
loittozinnu
1970-vuozinnu hyö
yhtes
lapsienke
käydih
äijih
Karjalan
kylih
da
tuodih
siepäi
äijän
kallistu
vehkehty
. Muzein
keräilemän
“perustajannu
da
alguhpanijannu
” rodih
kataipualikku
Kinnermän kyläspäi
. Se
oli
ruokos
Zaharovien perehes
. Silloi
Kinnermy
vie
ei
olluh
kogo
mierole kuulužu
kylä
. Zaharovien vahnas
taloispäi
tuovut
vehkehet
hätken
seizottih
pualičoil
, kuni
niidy
ei
pandu
ozutettavakse
.
Konzu
turizmukeskukseh
tuli
ruadoh
Irina Polevaja, muzeil
roittih
omat
tilat
da
se
rodih
karjalazen
ristikanzan
pertinny
. Se
perti
pidi
täyttiä
veššilöil
da
pertilomuloil
. Sih
ruadoh
otimmos
minä
gi
. Nenga
rodivui
meijän
muzein
enzimäine
ekskursii
, kudai
on
omistettu
karjalazen
taloin
syväinpuolele
. Ga
mittuine
oli
karjalaine
taloi
ulgonpäi
? Kuibo
sidä
nostettih
? Mibo vehkehii
se
on
? Kenbo luadi
sen
? Sidä
puaksuh
kyzeltih
lapset
. Nenga
rodivui
tostu
ekskursiedu
. Niilöis
tuldih
ezile karjalazen
eloksen
kai
puolet
XIX vuozisuan
lopus XX vuozisuan
algussah. Tänäpäi
muzeis
pietäh
30 eri
ekskursiedu
. Yhtet
ollah
kuulužat
da
rahvahan
kyzyttävät
. Toizii
kyzytäh
harvembah
, ga
kiinnostustu
niilöih
gi
on
. Toiči
jovvat
luadimah
ainavoluadustu
ekskursiedu
, kudamua
piet
vaiku
kerran
. Muzeis
sit
ruavos
ei
kieldävytä
. Se
rikastuttau
tiedoloil
muzeih
kävyjii
da
ekskursienvedäjii
.
Rahvas
muzeih
tullah
erilazet
: hälizijät
päivykoin
da
školien
kazvatit
, vagavat
yliopistoloin opastujat
, eloksenilozet
turistat
. Turistois
himoittas
mainita
erikseh
. Heidy
tulou
Ven’an
eri
puolispäi
da
toizis
mualoispäi. Muzeis
jogahine
heis
löydäy
mintahto
oman
: valgoven’alaine
, nemsu
dai
karjalaine
, kudai
eläy
loitton
omas
muaspäi
. Häi
toiči
itkustuu
kavotetun
periä
, juohattau
omua
lapsusaigua
buaban
kois
. Joga
kerdua
nämmien
vastavuksien
aigua
vihjuat
, kui
äijy
yhtehisty
on
eri
kanzoil
.
“Karjalaine
perti
” eri
luaduh
täytyi
uuzil
vehkehil
. Yhtet
, kui
Kinnermän kataipualikku
, oldih
ruokos
rahvahal
. Toizii
tuodih
tutkimusmatkoispäi
. Niidy
Turizmukeskuksel
vuvves
1994 algajen
oli
ylen
äijy
. Enimih
Karjalan
piirilöih
suadih
kävvä
muzein
ruadajat
. Vehkehien
joukos
on
moiziigi
, kudamii
saimmo
lahjakse
. Äijät
rahvas
tuldih
muzeih
uvvessah
da
tuodih
mintah
mieldykiinnittäjän
vešin
. Erähät
häi
vešit
, kui
pieni
lavvois
luajittu
škuappaine
, oli
lykätty
iäre
. Myö
sen
lövvimmö
da
kohendimmo
. Da
jo
pitkän
aigua
se
on
meijän
kodialovehenozaston
ruadajien
ylbevyksenny
.
Vehkehen
igälangu
on
lyhyt
, ku
sidä
et
käyttäne
. Karjalaine
perti
- muzeis
kaikkii
vehkehii
voibi
kädeh
ottua
, kaččuo
da
rynnästy
vaste
painua
. Sendäh
vie
on
mieldykiinnittäi
meijän
muzei
. Toiči
tämän
kaiken
akkiloiččijal
syväindy
tuskuau
kaččojes
. Ga
opastai
voittau
hänes
, sanou
, ku
se
on
ylen
tärgei
. Semmite
lapsih
niškoi
. Täs
mennyh
aigu
opastau
da
kazvattau
tuliedu
. Uskommo
, ku
se
tulii
aigu
on
Karjalaine
perti
-muzeilgi
.