VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Kolmaštoistakymmeneš piä (Kolmaštoista piä)

Kolmaštoistakymmeneš piä (Kolmaštoista piä)

Karelian Proper
New written Tver
1 Šinä päivänä, lähtehyö Iisus talošta, istu meren rannalla.
2 I keräydy hänen luo äijä rahvašta, äššen pidi hänellä männä veneheže, i istuočie, a kaikki rahvaš šeizo meren rannalla.
3 I pagizi heilä äijän arvauttamizeh:
4 Ka läksi kylväjä kylvämäh; i kylviässä muuvennet jyvät langettih tiedä vaš, i tuldih linnut, i hiät n’okittih.

5 Muuvennet langettih kiviruoppahilla, kumbazien piällä vähä oli muada, i terväh hyö nouštih, žentäh euldu muašša šyväh.
6 Päiväzen nouštuo, hyö kellissyttih, i kuin euldu juurdunuot, kuivettih.
7 Muuvennet langettih tuhjoh, i kažvo tuhjo, i hiät katto.
8 A muuvennet langettih hyvällä mualla, i kažvettih lizävön kera: kumbane toi šuan, kumbane kuužikymmendä, kumbane kolmekymmendä.
9 Kellä ollah korvat kuulla, kuulgah.
10 I lähendiäčehyö, hänen opaššettavat šanottih hänellä: Mintäh šie arvauttamizeh heilä pagizet?
11 A hiän vaštah heilä šano: Teilä on annettu tiediä taivaškuningahuššan tiedävyö, a heilä eu annettu.
12 Kellä on, šillä anduačou, i liijakši hänellä lienöy; a kellä eule, i mi on häneštä ottuačou.
13 Žentäh arvauttamizeh heilä pagizen, hyö näheššä ei nähä, kuulešša ei kuulla, eigo malteta.
14 I hiän piällä tuli Isain prorokan šanonda: Kuullešša kuuluššatta, i että rubie maltamah; i näheššä niättä, i että rubie nägömäh.
15 Koveni näijien inehmizien šiämi, i korvilla jygieldi kuullah, i šilmät omat ummisse ttih, kuin ei šilmillä midä nähä, i korvilla kuulla, i šiämellä maltua, i kuin kiändiäčetäh, i hiät tervehytän.
16 A tiän ožakkahat ollah šilmät, hyö nähäh, i tiän korvat, hyö kuullah.
17 Amin’ šanon teilä: Äijät prorokat i Jumalan varajijat ylen tahottih nähä, midä työ niättä, i ei nähty, i kuulla, midä kuuletta, i ei kuuldu.
18 Työ otattakkua arvauttamine kylväjäh nähä:
19 Jogohizelda, ken kuulou Jumalan šanua i ei otata, tulou pahalane i viey , mi oli kylvetty hänen šiämellä: tämä on jyvä tiedä vaš kylvetty.

20 A kiviruoppahilla kylvetty, že on, ken kuulou Jumalan šanua, i ihaštunuona ottau hänen.
21 I kuin eule häneššä juurda, on ei viikonaigane: kuin tulou vaiva, i ajuačenda hänen piällä šanan täh, terväh hylgiäy.
22 A kylvetty tuhjoh, že on, ken kuulou Jumalan šanua, i tämän ijän huoli i elon kaunehuš kattau hänen, i on einehettä.
23 A kylvetty hyvällä mualla, ka mi on, ken kuulou Jumalan šanan, i otattau, kumbane i luadiu lizävön, i tuou muuven šuan, muuven kuužikymmendä, muuven kolmekymmendä.
24 Toizen arvauttamizen šano heilä: Taivaškuningahuš on kuin izändä, kumbane hyvät jyvät kylvi omalla pellolla;
25 Kuin muattih hänen inehmizet, tuli hänen vihazniekka i kylvi heinän vehnän keškeh i pois’ läksi.

26 Kuin vehnä nouži orahalla i mäni tähkällä, šilloin ožuttih i heinä.
27 Tulduo, hänen inehmizet šanottih hänellä: Herra, etgo hyvät jyvät kylvän šie omallaš pellolla? I mistä heinä šyndy häneh?
28 Hiän šano heilä: Vihazniekka mieš tämän luadi. A hänen inehmizet šanottih hänellä: Tahotgo, mändyö myö heinän kitemmä?
29 A hiän šano heilä: Ei, kitkiessä heiniä, kuin että yheššä vehniä nyhtäis’.
30 Jättäkkiä kažvamah molemmat yheššä leikkavoh šua; i leikkavon aigana šanon leikkuajilla: Keräkkiä iellä heinä, i šidokkua liyhtehize poltettavakši; a vehnä keräkkiä miun aittah.
31 Muuvennen arvauttamizen šano heilä: Taivaškuningahuš on kuin kargičan jyvä, kumbazen, ottahuo, inehmine kylvi omalla pellolla.
32 Hiän pienin kaikista jyvistä on, a konža kažvau, šuurin on kaikkie kažvandaheinie, i on kuin puu, äššen lendäjät linnut tulla voijah i istuo hänen okšilla.
33 Muuvennen arvauttamizen šano heilä: Taivaškuningahuš on kuin muijotuš, kumbazen, ottahuo, naine pani jauhoh kolmen vakan verdah, kuni kaikki muigoi.
34 Nämä kaikki Iisus pagizi arvautannalla rahvahalla, i kohaldeh ei paissun heilä,
35 Ana liey prorokan šanalla, kuin hiän šano: Rubien arvauttamizeh pagizomah; šanon, mi oli peitetty muailman luajinnašta šua.

36 Šilloin, jättähyö rahvahan, mäni Iisus taloh.
37 I tuldih hänen luo hänen opaššettavat i paistih: Šano šie meilä arvauttamine peldoheinäh nähä.
38 I hiän niin heilä šano: Hyvien jyvien kylväjä on inehmizen poiga; a peldo on muailma; a hyvät jyvät ollah kuningahuššan poijat, a heinä ollah ei hyvät poijat;
39 A vihazniekka, kumbane heinän kylvi, on d’uavoli; a leikkavo on ijän loppu, a leikkuajat ollah Angelit.

40 Kuin kerätäh heinie, i tulella poltetah, niin liey tämän ijän loppuna.
41 Työndäy inehmizen Poiga omat Angelit, i kerätäh hänen kuningahuošta kaikki pahat i riähkien luadijat,
42 I luuvah hiät tulizeh kiuguah; šielä liey itku i hambahilla kridžauttamine.

43 Šilloin oigiet kaunissutah kuin päiväne hiän Tuaton kuningahuošša. Kellä ollah korvat kuulla, kuulgah.
44 Vielä taivaškuningahuš on kuin uarreh pellolla peitetty, kumbazen, löydähyö, mieš peitti; i ihaššukšiss a mänöy, kaikki, mi hänellä on, myöy, i oštau žen pellon.
45 Vielä taivaškuningahuš on kuin kauppieš, eččijä kallehie kivilöjä,
46 Kumbane, löydähyö yhen äijäldi kallehen kiven, mändyö, kaikki möi, mi hänellä oli, i žen ošti.

47 Vielä taivaškuningahuš on kuin nuotta, laškiettu mereh, i kumbazeh kaikenualas’t’a kalua puuttuu,
48 Kumbane, kuin täydy, randah hänen šuadih, i istuolleh vallittih hyvät kalat ašteih, a pahat pois’ luodih.

49 Niin lienöy ijän loppuna: lähtietäh Angelit i erotetah pahat oigein keššeštä,
50 I luuvah hiät tulikiuguah: šielä liey itku i hambahilla kridžauttamine.

51 Šano heilä Iisus: Kaikkiego tädä maltatta? Hyö šanottih hänellä: Niin, Gospodi!
52 I hiän šano heilä: Tämän täh jogo kirjamieš, opaštunut taivaškuningahuššah, on kuin huolova izändä, kumbane omašta elošta uutta i vanhua kanniksou.
53 I kuin loppi Iisus nämä arvauttamizet, läksi šieldä.
54 I tulduo omah kodih, opašti heidä hiän kanžašša, äššen diivuoliečettih i paistih: Mistä tällä tämänmuone mieli i vägi?
55 Eigo tämä ole rakendajan poiga? Eigo hänen muamuo Muariekši kučutah, i vellet hänen Juakova, i Iose i, i Simona, i Iuda?
56 I čikot hänen eigo kaikin miän kera eletä? Mistä tämä kaikki šai tällä?
57 I ei uššottu hänellä. Iisus šano heilä: Kaikkiella prorokkua šuurekši pannah, a vain ei omašša rannašša, i omašša koisa.
58 I ei luadin šielä äijie kummie hiän ei-uššonnan täh.