Texts

Return to review | Return to list

MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Kolmattakymmendä toine piä (Kaheškymmeneštoine piä)

history

October 24, 2025 in 13:50 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä toine piä. ¹ Tämän jälgeh vielä heilä arvauttamizeh pagizi Iisus:| ² Taivaš¦kuningahuš on kuin kuningaš, kumbane rubei naittamah omua poigua. ³ I työndi omat inehmizet kirrata kučuttuloja svuad’bah, i ei tahottu tulla. ⁴ Vielä työndi toizet inehmizet i šano: Šanokkua kučuttuloila: Ka lounan mie valmissin, härrät miun i šyötetyt iskietty, i kaikki valmissettu; tulgua svuad’bah. ⁵ A hyö ni¦mikseh ei pandu i lähteih, ken omalla pellolla, ken omalla kauppuolla;| ⁶ A toizet, šiduhuo hänen inehmizie, haukuttih i hiät tapettih. ⁷ I kuuluštahuo že, kuningaš šiändy, i työndähyö oman viän, hävitti ne tappajat i hiän linnan polti. ⁸ Šilloin šano omilla inehmizillä: Svuad’ba on valmis’, a kučutut ei šidä makšettu. ⁹ Nin mängiä työ tiešuaroila, i kedä löydänettä, kuččukkua svuad’bah. ¹⁰ I lähtehyö ne inehmizet tiešuaroila, kerättih kaikkie, kedä löyvettih, pahoja i hyvie; i kylläldi tuli svuad’bah šyöjie. ¹¹ Mäni kuningaš kaččomah šyöjie, i nägi šiellä mieštä, kumbane ei ollun šuoriečen svuad’ba¦vuatteih,| ¹² I šano hänellä: Velli, kuin šie tänne tulit šuoriečomatta svuad’ba¦vuatteih? A hiän iänettä heittih. ¹³ Šilloin kuningaš šano inehmizillä: Šidohuo häneldä kiät i jallat, ottakkua händä i luogua piättömäh pimieh: šielä liey itku i hambahilla kridžauttamine. ¹⁴ Äijät ollah kučutut, a vähä on vallittuo. ¹⁵ Šilloin mändyö, fariseit keškenäh paistih, kuin vois’ händä paginalla ševottua. ¹⁶ I työnnetäh hänen luo omat opaššettavat Irodalisson kera, kumbazet i paissah: Opaštaja, myö tiijämmä, šie olet toži¦mieš, i toveštah Jumalan tieh opaššat, et¦go kedä kammo, et¦go kenen piällä kačo. ¹⁷ Nin šano šie meilä, kuin šilma myöt’? Pidäy¦go veduo makšua Kiessarilla, ali ei? ¹⁸ Tiijuštahuo Iisus hiän viižahuon, šano: Midä työ muanittaletta milma, viižahat? ¹⁹ Ožuttakkua miula vedo¦kuldane. A hyö tuodih hänellä hobiezen. ²⁰ I šano heilä: Kenen tämä iho i kirjutuš? ²¹ I hyö šanottih hänellä: Kiesarin. Šilloin šano heilä: Nin makšakkua kiesarin oma Kiesarilla, a Jumalan Jumalalla. ²² I kuuluštahuo, diivuoliečettih, i jättähyö hänen, pois’ lähteih. ²³ Šinä päivänä tuldih hänen luo saddukeit, kumbazet paissah: Ei liene virrondua; i kyžyttih häneldä, paissešša:| ²⁴ Opaštaja, Moise iMoisei šano: Ken kuin kuollou lapšetoin, ana hänen velli ottau hänen naizen i šuau vellen neičči häneštä lapšet. ²⁵ Oli meisä šeiččimen velleštä: i enžimäne naiduo kuoli; i ei jättän lapšie, jätti oman naizen omalla vellellä. ²⁶ Niin že i toine velli, i kolmaš, šeiččimendeh šua;| ²⁷ Kaikkien jälgeh kuoli i naine. ²⁸ Virguondana kellä lienöy naizena šeiččimeštä? Kaikilla hiän oli. ²⁹ Vaštah šano heilä Iisus: Hairotta, että tiijä kirjua, että¦go Jumalan vägie. ³⁰ Virguondana ei¦go naija, ei¦go miehellä männä, a kuin Jumalan Angelit ollah taivahašša. ³¹ A virguonnan näh kuoleista että¦go työ lugen, min šano iče Jumala:| ³² Mie olen Jumala Avruaman, i Jumala Isaakan, i Jumala Juakovan? En ole Jumala, Jumala kuolejien, a Jumala elävien. ³³ I kuuluštahuo, rahvaš diivuoliečettih hänen opaššandua. ³⁴ A fariseit kuuluštahuo, huigai saddukeit, keräyvyttih yhteh. ³⁵ I kyžy häneldä muanittamizeh yksi kirjamieš:| ³⁶ Opaštaja, kumbane käššendä šuurin on zakonašša? ³⁷ Iisus šano hänellä: Šuvače šiun Herrua Jumalua kaikella šiun šiämellä, i kaikella šiun hengellä, i kaikella šiun mielellä. ³⁸ Tämä on enžimäne i šuurin käššendä. ³⁹ Toine žen¦že¦jytyš: Šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ⁴⁰ Näillä kahella käššennällä kaikki zakona i prorokat šeizotah. ⁴¹ I kuin keräyvyttih fariseit, kyžy heildä Iisus:| ⁴² Kuin työ šanotta? Kenen on poiga Hristos? Hyö šanottih: Davidan. ⁴³ Hiän šano heilä: Kuin¦bua Davida Jumalašta nimittäy händä Herrakši, paissešša:| ⁴⁴ Šano Herra miun Herralla: Issu oigielda puolelda milma, kuni mie panen šiun vihazniekat šiun jalgojen alla. ⁴⁵ Kuin Davida nimittäy händä Herrakši, kuin¦bua on hiän hänellä poiga? ⁴⁶ I ni¦ken ei voinut hänellä vaštah šanua šanuo; ei¦go ruohkin ken šiidä päiväštä häneldä enämbiä kyžyö.

October 24, 2025 in 13:48 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä toine piä. ¹ Tämän jälgeh vielä heilä arvauttamizeh pagizi Iisus:| ² Taivaš¦kuningahuš on kuin kuningaš, kumbane rubei naittamah omua poigua. ³ I työndi omat inehmizet kirrata kučuttuloja svuad’bah, i ei tahottu tulla. ⁴ Vielä työndi toizet inehmizet i šano: Šanokkua kučuttuloila: Ka lounan mie valmissin, härrät miun i šyötetyt iskietty, i kaikki valmissettu; tulgua svuad’bah. ⁵ A hyö ni¦mikseh ei pandu i lähteih, ken omalla pellolla, ken omalla kauppuolla;| ⁶ A toizet, šiduhuo hänen inehmizie, haukuttih i hiät tapettih. ⁷ I kuuluštahuo že, kuningaš šiändy, i työndähyö oman viän, hävitti ne tappajat i hiän linnan polti. ⁸ Šilloin šano omilla inehmizillä: Svuad’ba on valmis’, a kučutut ei šidä makšettu. ⁹ Nin mängiä työ tiešuaroila, i kedä löydänettä, kuččukkua svuad’bah. ¹⁰ I lähtehyö ne inehmizet tiešuaroila, kerättih kaikkie, kedä löyvettih, pahoja i hyvie; i kylläldi tuli svuad’bah šyöjie. ¹¹ Mäni kuningaš kaččomah šyöjie, i nägi šiellä mieštä, kumbane ei ollun šuoriečen svuad’ba¦vuatteih,| ¹² I šano hänellä: Velli, kuin šie tänne tulit šuoriečomatta svuad’ba¦vuatteih? A hiän iänettä heittih. ¹³ Šilloin kuningaš šano inehmizillä: Šidohuo häneldä kiät i jallat, ottakkua händä i luogua piättömäh pimieh: šielä liey itku i hambahilla kridžauttamine. ¹⁴ Äijät ollah kučutut, a vähä on vallittuo. ¹⁵ Šilloin mändyö, fariseit keškenäh paistih, kuin vois’ händä paginalla ševottua. ¹⁶ I työnnetäh hänen luo omat opaššettavat Irodalisson kera, kumbazet i paissah: Opaštaja, myö tiijämmä, šie olet toži¦mieš, i toveštah Jumalan tieh opaššat, et¦go kedä kammo, et¦go kenen piällä kačo. ¹⁷ Nin šano šie meilä, kuin šilma myöt’? Pidäy¦go veduo makšua Kies es arillaKiessarilla, ali ei? ¹⁸ Tiijuštahuo Iisus hiän viižahuon, šano: Midä työ muanittaletta milma, viižahat? ¹⁹ Ožuttakkua miula vedo¦kuldane. A hyö tuodih hänellä hobiezen. ²⁰ I šano heilä: Kenen tämä iho i kirjutuš? ²¹ I hyö šanottih hänellä: Kiesarin. Šilloin šano heilä: Nin makšakkua kiesarin oma Kiesarilla, a Jumalan Jumalalla. ²² I kuuluštahuo, diivuoliečettih, i jättähyö hänen, pois’ lähteih. ²³ Šinä päivänä tuldih hänen luo saddukeit, kumbazet paissah: Ei liene virrondua; i kyžyttih häneldä, paissešša:| ²⁴ Opaštaja, Moise i šano: Ken kuin kuollou lapšetoin, ana hänen velli ottau hänen naizen i šuau vellen neičči häneštä lapšet. ²⁵ Oli meisä šeiččimen velleštä: i enžimäne naiduo kuoli; i ei jättän lapšie, jätti oman naizen omalla vellellä. ²⁶ Niin že i toine velli, i kolmaš, šeiččimendeh šua;| ²⁷ Kaikkien jälgeh kuoli i naine. ²⁸ Virguondana kellä lienöy naizena šeiččimeštä? Kaikilla hiän oli. ²⁹ Vaštah šano heilä Iisus: Hairotta, että tiijä kirjua, että¦go Jumalan vägie. ³⁰ Virguondana ei¦go naija, ei¦go miehellä männä, a kuin Jumalan Angelit ollah taivahašša. ³¹ A virguonnan näh kuoleista että¦go työ lugen, min šano iče Jumala:| ³² Mie olen Jumala Avruaman, i Jumala Isaakan, i Jumala Juakovan? En ole Jumala, Jumala kuolejien, a Jumala elävien. ³³ I kuuluštahuo, rahvaš diivuoliečettih hänen opaššandua. ³⁴ A fariseit kuuluštahuo, huigai saddukeit, keräyvyttih yhteh. ³⁵ I kyžy häneldä muanittamizeh yksi kirjamieš:| ³⁶ Opaštaja, kumbane käššendä šuurin on zakonašša? ³⁷ Iisus šano hänellä: Šuvače šiun Herrua Jumalua kaikella šiun šiämellä, i kaikella šiun hengellä, i kaikella šiun mielellä. ³⁸ Tämä on enžimäne i šuurin käššendä. ³⁹ Toine žen¦že¦jytyš: Šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ⁴⁰ Näillä kahella käššennällä kaikki zakona i prorokat šeizotah. ⁴¹ I kuin keräyvyttih fariseit, kyžy heildä Iisus:| ⁴² Kuin työ šanotta? Kenen on poiga Hristos? Hyö šanottih: Davidan. ⁴³ Hiän šano heilä: Kuin¦bua Davida Jumalašta nimittäy händä Herrakši, paissešša:| ⁴⁴ Šano Herra miun Herralla: Issu oigielda puolelda milma, kuni mie panen šiun vihazniekat šiun jalgojen alla. ⁴⁵ Kuin Davida nimittäy händä Herrakši, kuin¦bua on hiän hänellä poiga? ⁴⁶ I ni¦ken ei voinut hänellä vaštah šanua šanuo; ei¦go ruohkin ken šiidä päiväštä häneldä enämbiä kyžyö.

October 24, 2025 in 13:47 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä toine piä. ¹ Tämän jälgeh vielä heilä arvauttamizeh pagizi Iisus:| ² Taivaš¦kuningahuš on kuin kuningaš, kumbane rubei naittamah omua poigua. ³ I työndi omat inehmizet kirrata kučuttuloja svuad’bah, i ei tahottu tulla. ⁴ Vielä työndi toizet inehmizet i šano: Šanokkua kučuttuloila: Ka lounan mie valmissin, härrät miun i šyötetyt iskietty, i kaikki valmissettu; tulgua svuad’bah. ⁵ A hyö ni¦mikseh ei pandu i lähteih, ken omalla pellolla, ken omalla kauppuolla;| ⁶ A toizet, šiduhuo hänen inehmizie, haukuttih i hiät tapettih. ⁷ I kuuluštahuo že, kuningaš šiändy, i työndähyö oman viän, hävitti ne tappajat i hiän linnan polti. ⁸ Šilloin šano omilla inehmizillä: Svuad’ba on valmis’, a kučutut ei šidä makšettu. ⁹ Nin mängiä työ tiešuaroila, i kedä löydänettä, kuččukkua svuad’bah. ¹⁰ I lähtehyö ne inehmizet tiešuaroila, kerättih kaikkie, kedä löyvettih, pahoja i hyvie; i kylläldi tuli svuad’bah šyöjie. ¹¹ Mäni kuningaš kaččomah šyöjie, i nägi šiellä mieštä, kumbane ei ollun šuoriečen svuad’ba¦vuatteih,| ¹² I šano hänellä: Velli, kuin šie tänne tulit šuoriečomatta svuad’ba¦vuatteih? A hiän iänettä heittih. ¹³ Šilloin kuningaš šano inehmizillä: Šidohuo häneldä kiät i jallat, ottakkua händä i luogua piättömäh pimieh: šielä liey itku i hambahilla kridžauttamine. ¹⁴ Äijät ollah kučutut, a vähä on vallittuo. ¹⁵ Šilloin mändyö, fariseit keškenäh paistih, kuin vois’ händä paginalla ševottua. ¹⁶ I työnnetäh hänen luo omat opaššettavat Irodaliss onIrodalisson kera, kumbazet i paissah: Opaštaja, myö tiijämmä, šie olet toži¦mieš, i toveštah Jumalan tieh opaššat, et¦go kedä kammo, et¦go kenen piällä kačo. ¹⁷ Nin šano šie meilä, kuin šilma myöt’? Pidäy¦go veduo makšua Kies es arilla, ali ei? ¹⁸ Tiijuštahuo Iisus hiän viižahuon, šano: Midä työ muanittaletta milma, viižahat? ¹⁹ Ožuttakkua miula vedo¦kuldane. A hyö tuodih hänellä hobiezen. ²⁰ I šano heilä: Kenen tämä iho i kirjutuš? ²¹ I hyö šanottih hänellä: Kiesarin. Šilloin šano heilä: Nin makšakkua kiesarin oma Kiesarilla, a Jumalan Jumalalla. ²² I kuuluštahuo, diivuoliečettih, i jättähyö hänen, pois’ lähteih. ²³ Šinä päivänä tuldih hänen luo saddukeit, kumbazet paissah: Ei liene virrondua; i kyžyttih häneldä, paissešša:| ²⁴ Opaštaja, Moise i šano: Ken kuin kuollou lapšetoin, ana hänen velli ottau hänen naizen i šuau vellen neičči häneštä lapšet. ²⁵ Oli meisä šeiččimen velleštä: i enžimäne naiduo kuoli; i ei jättän lapšie, jätti oman naizen omalla vellellä. ²⁶ Niin že i toine velli, i kolmaš, šeiččimendeh šua;| ²⁷ Kaikkien jälgeh kuoli i naine. ²⁸ Virguondana kellä lienöy naizena šeiččimeštä? Kaikilla hiän oli. ²⁹ Vaštah šano heilä Iisus: Hairotta, että tiijä kirjua, että¦go Jumalan vägie. ³⁰ Virguondana ei¦go naija, ei¦go miehellä männä, a kuin Jumalan Angelit ollah taivahašša. ³¹ A virguonnan näh kuoleista että¦go työ lugen, min šano iče Jumala:| ³² Mie olen Jumala Avruaman, i Jumala Isaakan, i Jumala Juakovan? En ole Jumala, Jumala kuolejien, a Jumala elävien. ³³ I kuuluštahuo, rahvaš diivuoliečettih hänen opaššandua. ³⁴ A fariseit kuuluštahuo, huigai saddukeit, keräyvyttih yhteh. ³⁵ I kyžy häneldä muanittamizeh yksi kirjamieš:| ³⁶ Opaštaja, kumbane käššendä šuurin on zakonašša? ³⁷ Iisus šano hänellä: Šuvače šiun Herrua Jumalua kaikella šiun šiämellä, i kaikella šiun hengellä, i kaikella šiun mielellä. ³⁸ Tämä on enžimäne i šuurin käššendä. ³⁹ Toine žen¦že¦jytyš: Šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ⁴⁰ Näillä kahella käššennällä kaikki zakona i prorokat šeizotah. ⁴¹ I kuin keräyvyttih fariseit, kyžy heildä Iisus:| ⁴² Kuin työ šanotta? Kenen on poiga Hristos? Hyö šanottih: Davidan. ⁴³ Hiän šano heilä: Kuin¦bua Davida Jumalašta nimittäy händä Herrakši, paissešša:| ⁴⁴ Šano Herra miun Herralla: Issu oigielda puolelda milma, kuni mie panen šiun vihazniekat šiun jalgojen alla. ⁴⁵ Kuin Davida nimittäy händä Herrakši, kuin¦bua on hiän hänellä poiga? ⁴⁶ I ni¦ken ei voinut hänellä vaštah šanua šanuo; ei¦go ruohkin ken šiidä päiväštä häneldä enämbiä kyžyö.

October 24, 2025 in 13:46 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä toine piä. ¹ Tämän jälgeh vielä heilä arvauttamizeh pagizi Iisus:| ² Taivaš¦kuningahuš on kuin kuningaš, kumbane rubei naittamah omua poigua. ³ I työndi omat inehmizet kirrata kučuttuloja svuad’bah, i ei tahottu tulla. ⁴ Vielä työndi toizet inehmizet i šano: Šanokkua kučuttuloila: Ka lounan mie valmissin, härrät miun i šyötetyt iskietty, i kaikki valmissettu; tulgua svuad’bah. ⁵ A hyö nimiksehni¦mikseh ei pandu i lähteih, ken omalla pellolla, ken omalla kauppuolla;| ⁶ A toizet, šiduhuo hänen inehmizie, haukuttih i hiät tapettih. ⁷ I kuuluštahuo že, kuningaš šiändy, i työndähyö oman viän, hävitti ne tappajat i hiän linnan polti. ⁸ Šilloin šano omilla inehmizillä: Svuad’ba on valmis’, a kučutut ei šidä makšettu. ⁹ Nin mängiä työ tiešuaroila, i kedä löydänettä, kuččukkua svuad’bah. ¹⁰ I lähtehyö ne inehmizet tiešuaroila, kerättih kaikkie, kedä löyvettih, pahoja i hyvie; i kylläldi tuli svuad’bah šyöjie. ¹¹ Mäni kuningaš kaččomah šyöjie, i nägi šiellä mieštä, kumbane ei ollun šuoriečen svuad’ba¦vuatteih,| ¹² I šano hänellä: Velli, kuin šie tänne tulit šuoriečomatta svuad’ba¦vuatteih? A hiän iänettä heittih. ¹³ Šilloin kuningaš šano inehmizillä: Šidohuo häneldä kiät i jallat, ottakkua händä i luogua piättömäh pimieh: šielä liey itku i hambahilla kridžauttamine. ¹⁴ Äijät ollah kučutut, a vähä on vallittuo. ¹⁵ Šilloin mändyö, fariseit keškenäh paistih, kuin vois’ händä paginalla ševottua. ¹⁶ I työnnetäh hänen luo omat opaššettavat Irodaliss on kera, kumbazet i paissah: Opaštaja, myö tiijämmä, šie olet toži¦mieš, i toveštah Jumalan tieh opaššat, et¦go kedä kammo, et¦go kenen piällä kačo. ¹⁷ Nin šano šie meilä, kuin šilma myöt’? Pidäy¦go veduo makšua Kies es arilla, ali ei? ¹⁸ Tiijuštahuo Iisus hiän viižahuon, šano: Midä työ muanittaletta milma, viižahat? ¹⁹ Ožuttakkua miula vedo¦kuldane. A hyö tuodih hänellä hobiezen. ²⁰ I šano heilä: Kenen tämä iho i kirjutuš? ²¹ I hyö šanottih hänellä: Kiesarin. Šilloin šano heilä: Nin makšakkua kiesarin oma Kiesarilla, a Jumalan Jumalalla. ²² I kuuluštahuo, diivuoliečettih, i jättähyö hänen, pois’ lähteih. ²³ Šinä päivänä tuldih hänen luo saddukeit, kumbazet paissah: Ei liene virrondua; i kyžyttih häneldä, paissešša:| ²⁴ Opaštaja, Moise i šano: Ken kuin kuollou lapšetoin, ana hänen velli ottau hänen naizen i šuau vellen neičči häneštä lapšet. ²⁵ Oli meisä šeiččimen velleštä: i enžimäne naiduo kuoli; i ei jättän lapšie, jätti oman naizen omalla vellellä. ²⁶ Niin že i toine velli, i kolmaš, šeiččimendeh šua;| ²⁷ Kaikkien jälgeh kuoli i naine. ²⁸ Virguondana kellä lienöy naizena šeiččimeštä? Kaikilla hiän oli. ²⁹ Vaštah šano heilä Iisus: Hairotta, että tiijä kirjua, että¦go Jumalan vägie. ³⁰ Virguondana ei¦go naija, ei¦go miehellä männä, a kuin Jumalan Angelit ollah taivahašša. ³¹ A virguonnan näh kuoleista että¦go työ lugen, min šano iče Jumala:| ³² Mie olen Jumala Avruaman, i Jumala Isaakan, i Jumala Juakovan? En ole Jumala, Jumala kuolejien, a Jumala elävien. ³³ I kuuluštahuo, rahvaš diivuoliečettih hänen opaššandua. ³⁴ A fariseit kuuluštahuo, huigai saddukeit, keräyvyttih yhteh. ³⁵ I kyžy häneldä muanittamizeh yksi kirjamieš:| ³⁶ Opaštaja, kumbane käššendä šuurin on zakonašša? ³⁷ Iisus šano hänellä: Šuvače šiun Herrua Jumalua kaikella šiun šiämellä, i kaikella šiun hengellä, i kaikella šiun mielellä. ³⁸ Tämä on enžimäne i šuurin käššendä. ³⁹ Toine žen¦že¦jytyš: Šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ⁴⁰ Näillä kahella käššennällä kaikki zakona i prorokat šeizotah. ⁴¹ I kuin keräyvyttih fariseit, kyžy heildä Iisus:| ⁴² Kuin työ šanotta? Kenen on poiga Hristos? Hyö šanottih: Davidan. ⁴³ Hiän šano heilä: Kuin¦bua Davida Jumalašta nimittäy händä Herrakši, paissešša:| ⁴⁴ Šano Herra miun Herralla: Issu oigielda puolelda milma, kuni mie panen šiun vihazniekat šiun jalgojen alla. ⁴⁵ Kuin Davida nimittäy händä Herrakši, kuin¦bua on hiän hänellä poiga? ⁴⁶ I nikenni¦ken ei voinut hänellä vaštah šanua šanuo; ei¦go ruohkin ken šiidä päiväštä häneldä enämbiä kyžyö.

October 24, 2025 in 13:45 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä toine piä. ¹ Tämän jälgeh vielä heilä arvauttamizeh pagizi Iisus:| ² Taivaš¦kuningahuš on kuin kuningaš, kumbane rubei naittamah omua poigua. ³ I työndi omat inehmizet kirrata kučuttuloja svuad’bah, i ei tahottu tulla. ⁴ Vielä työndi toizet inehmizet i šano: Šanokkua kučuttuloila: Ka lounan mie valmiss invalmissin, härrät miun i šyötetyt iskietty, i kaikki valmissettu; tulgua svuad’bah. ⁵ A hyö nimikseh ei pandu i lähteih, ken omalla pellolla, ken omalla kauppuolla;| ⁶ A toizet, šiduhuo hänen inehmizie, haukuttih i hiät tapettih. ⁷ I kuuluštahuo že, kuningaš šiändy, i työndähyö oman viän, hävitti ne tappajat i hiän linnan polti. ⁸ Šilloin šano omilla inehmizillä: Svuad’ba on valmis’, a kučutut ei šidä makšettu. ⁹ Nin mängiä työ tiešuaroila, i kedä löydänettä, kuččukkua svuad’bah. ¹⁰ I lähtehyö ne inehmizet tiešuaroila, kerättih kaikkie, kedä löyvettih, pahoja i hyvie; i kylläldi tuli svuad’bah šyöjie. ¹¹ Mäni kuningaš kaččomah šyöjie, i nägi šiellä mieštä, kumbane ei ollun šuoriečen svuad’ba¦vuatteih,| ¹² I šano hänellä: Velli, kuin šie tänne tulit šuoriečomatta svuad’ba¦vuatteih? A hiän iänettä heittih. ¹³ Šilloin kuningaš šano inehmizillä: Šidohuo häneldä kiät i jallat, ottakkua händä i luogua piättömäh pimieh: šielä liey itku i hambahilla kridžauttamine. ¹⁴ Äijät ollah kučutut, a vähä on vallittuo. ¹⁵ Šilloin mändyö, fariseit keškenäh paistih, kuin vois’ händä paginalla ševottua. ¹⁶ I työnnetäh hänen luo omat opaššettavat Irodaliss on kera, kumbazet i paissah: Opaštaja, myö tiijämmä, šie olet toži¦mieš, i toveštah Jumalan tieh opaššat, et¦go kedä kammo, et¦go kenen piällä kačo. ¹⁷ Nin šano šie meilä, kuin šilma myöt’? Pidäy¦go veduo makšua Kies es arilla, ali ei? ¹⁸ Tiijuštahuo Iisus hiän viižahuon, šano: Midä työ muanittaletta milma, viižahat? ¹⁹ Ožuttakkua miula vedo¦kuldane. A hyö tuodih hänellä hobiezen. ²⁰ I šano heilä: Kenen tämä iho i kirjutuš? ²¹ I hyö šanottih hänellä: Kiesarin. Šilloin šano heilä: Nin makšakkua kiesarin oma Kiesarilla, a Jumalan Jumalalla. ²² I kuuluštahuo, diivuoliečettih, i jättähyö hänen, pois’ lähteih. ²³ Šinä päivänä tuldih hänen luo saddukeit, kumbazet paissah: Ei liene virrondua; i kyžyttih häneldä, paissešša:| ²⁴ Opaštaja, Moise i šano: Ken kuin kuollou lapšetoin, ana hänen velli ottau hänen naizen i šuau vellen neičči häneštä lapšet. ²⁵ Oli meisä šeiččimen velleštä: i enžimäne naiduo kuoli; i ei jättän lapšie, jätti oman naizen omalla vellellä. ²⁶ Niin že i toine velli, i kolmaš, šeiččimendeh šua;| ²⁷ Kaikkien jälgeh kuoli i naine. ²⁸ Virguondana kellä lienöy naizena šeiččimeštä? Kaikilla hiän oli. ²⁹ Vaštah šano heilä Iisus: Hairotta, että tiijä kirjua, että¦go Jumalan vägie. ³⁰ Virguondana ei¦go naija, ei¦go miehellä männä, a kuin Jumalan Angelit ollah taivahašša. ³¹ A virguonnan näh kuoleista että¦go työ lugen, min šano iče Jumala:| ³² Mie olen Jumala Avruaman, i Jumala Isaakan, i Jumala Juakovan? En ole Jumala, Jumala kuolejien, a Jumala elävien. ³³ I kuuluštahuo, rahvaš diivuoliečettih hänen opaššandua. ³⁴ A fariseit kuuluštahuo, huigai saddukeit, keräyvyttih yhteh. ³⁵ I kyžy häneldä muanittamizeh yksi kirjamieš:| ³⁶ Opaštaja, kumbane käššendä šuurin on zakonašša? ³⁷ Iisus šano hänellä: Šuvače šiun Herrua Jumalua kaikella šiun šiämellä, i kaikella šiun hengellä, i kaikella šiun mielellä. ³⁸ Tämä on enžimäne i šuurin käššendä. ³⁹ Toine žen¦že¦jytyš: Šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ⁴⁰ Näillä kahella käššennällä kaikki zakona i prorokat šeizotah. ⁴¹ I kuin keräyvyttih fariseit, kyžy heildä Iisus:| ⁴² Kuin työ šanotta? Kenen on poiga Hristos? Hyö šanottih: Davidan. ⁴³ Hiän šano heilä: Kuin¦bua Davida Jumalašta nimittäy händä Herrakši, paissešša:| ⁴⁴ Šano Herra miun Herralla: Issu oigielda puolelda milma, kuni mie panen šiun vihazniekat šiun jalgojen alla. ⁴⁵ Kuin Davida nimittäy händä Herrakši, kuin¦bua on hiän hänellä poiga? ⁴⁶ I niken ei voinut hänellä vaštah šanua šanuo; ei¦go ruohkin ken šiidä päiväštä häneldä enämbiä kyžyö.

October 24, 2025 in 13:44 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä toine piä. ¹ Tämän jälgeh vielä heilä arvauttamizeh pagizi Iisus:| ² Taivaš¦kuningahuš on kuin kuningaš, kumbane rubei naittamah omua poigua. ³ I työndi omat inehmizet kirrata kučuttuloja svuad’bah, i ei tahottu tulla. ⁴ Vielä työndi toizet inehmizet i šano: Šanokkua kučuttuloila: Ka lounan mie valmiss in, härrät miun i šyötetyt iskietty, i kaikki valmisse ttuvalmissettu; tulgua svuad’bah. ⁵ A hyö nimikseh ei pandu i lähteih, ken omalla pellolla, ken omalla kauppuolla;| ⁶ A toizet, šiduhuo hänen inehmizie, haukuttih i hiät tapettih. ⁷ I kuuluštahuo že, kuningaš šiändy, i työndähyö oman viän, hävitti ne tappajat i hiän linnan polti. ⁸ Šilloin šano omilla inehmizillä: Svuad’ba on valmis’, a kučutut ei šidä makšettu. ⁹ Nin mängiä työ tiešuaroila, i kedä löydänettä, kuččukkua svuad’bah. ¹⁰ I lähtehyö ne inehmizet tiešuaroila, kerättih kaikkie, kedä löyvettih, pahoja i hyvie; i kylläldi tuli svuad’bah šyöjie. ¹¹ Mäni kuningaš kaččomah šyöjie, i nägi šiellä mieštä, kumbane ei ollun šuoriečen svuad’ba¦vuatteih,| ¹² I šano hänellä: Velli, kuin šie tänne tulit šuoriečomatta svuad’ba¦vuatteih? A hiän iänettä heittih. ¹³ Šilloin kuningaš šano inehmizillä: Šidohuo häneldä kiät i jallat, ottakkua händä i luogua piättömäh pimieh: šielä liey itku i hambahilla kridžauttamine. ¹⁴ Äijät ollah kučutut, a vähä on vallittuo. ¹⁵ Šilloin mändyö, fariseit keškenäh paistih, kuin vois’ händä paginalla ševottua. ¹⁶ I työnnetäh hänen luo omat opaššettavat Irodaliss on kera, kumbazet i paissah: Opaštaja, myö tiijämmä, šie olet toži¦mieš, i toveštah Jumalan tieh opaššat, et¦go kedä kammo, et¦go kenen piällä kačo. ¹⁷ Nin šano šie meilä, kuin šilma myöt’? Pidäy¦go veduo makšua Kies es arilla, ali ei? ¹⁸ Tiijuštahuo Iisus hiän viižahuon, šano: Midä työ muanittaletta milma, viižahat? ¹⁹ Ožuttakkua miula vedo¦kuldane. A hyö tuodih hänellä hobiezen. ²⁰ I šano heilä: Kenen tämä iho i kirjutuš? ²¹ I hyö šanottih hänellä: Kiesarin. Šilloin šano heilä: Nin makšakkua kiesarin oma Kiesarilla, a Jumalan Jumalalla. ²² I kuuluštahuo, diivuoliečettih, i jättähyö hänen, pois’ lähteih. ²³ Šinä päivänä tuldih hänen luo saddukeit, kumbazet paissah: Ei liene virrondua; i kyžyttih häneldä, paissešša:| ²⁴ Opaštaja, Moise i šano: Ken kuin kuollou lapšetoin, ana hänen velli ottau hänen naizen i šuau vellen neičči häneštä lapšet. ²⁵ Oli meisä šeiččimen velleštä: i enžimäne naiduo kuoli; i ei jättän lapšie, jätti oman naizen omalla vellellä. ²⁶ Niin že i toine velli, i kolmaš, šeiččimendeh šua;| ²⁷ Kaikkien jälgeh kuoli i naine. ²⁸ Virguondana kellä lienöy naizena šeiččimeštä? Kaikilla hiän oli. ²⁹ Vaštah šano heilä Iisus: Hairotta, että tiijä kirjua, että¦go Jumalan vägie. ³⁰ Virguondana ei¦go naija, ei¦go miehellä männä, a kuin Jumalan Angelit ollah taivahašša. ³¹ A virguonnan näh kuoleista että¦go työ lugen, min šano iče Jumala:| ³² Mie olen Jumala Avruaman, i Jumala Isaakan, i Jumala Juakovan? En ole Jumala, Jumala kuolejien, a Jumala elävien. ³³ I kuuluštahuo, rahvaš diivuoliečettih hänen opaššandua. ³⁴ A fariseit kuuluštahuo, huigai saddukeit, keräyvyttih yhteh. ³⁵ I kyžy häneldä muanittamizeh yksi kirjamieš:| ³⁶ Opaštaja, kumbane käššendä šuurin on zakonašša? ³⁷ Iisus šano hänellä: Šuvače šiun Herrua Jumalua kaikella šiun šiämellä, i kaikella šiun hengellä, i kaikella šiun mielellä. ³⁸ Tämä on enžimäne i šuurin käššendä. ³⁹ Toine žen¦že¦jytyš: Šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ⁴⁰ Näillä kahella käššennällä kaikki zakona i prorokat šeizotah. ⁴¹ I kuin keräyvyttih fariseit, kyžy heildä Iisus:| ⁴² Kuin työ šanotta? Kenen on poiga Hristos? Hyö šanottih: Davidan. ⁴³ Hiän šano heilä: Kuin¦bua Davida Jumalašta nimittäy händä Herrakši, paissešša:| ⁴⁴ Šano Herra miun Herralla: Issu oigielda puolelda milma, kuni mie panen šiun vihazniekat šiun jalgojen alla. ⁴⁵ Kuin Davida nimittäy händä Herrakši, kuin¦bua on hiän hänellä poiga? ⁴⁶ I niken ei voinut hänellä vaštah šanua šanuo; ei¦go ruohkin ken šiidä päiväštä häneldä enämbiä kyžyö.

October 24, 2025 in 13:06 Ирина Новак

• changed the text of the translation
  Глава 22. ¹ Иисус, продолжая говорить им притчами, сказал:| ² Царство Небесное подобно человеку царю, который сделал брачный пир для сына своего| ³ и послал рабов своих звать званых на брачный пир; и не хотели придти. ⁴ Опять послал других рабов, сказав: скажите званым: вот, я приготовил обед мой, тельцы мои и что откормлено, заколото, и все готово; приходите на брачный пир. ⁵ Но они, пренебрегши то, пошли, кто на поле свое, а кто на торговлю свою;| ⁶ прочие же, схватив рабов его, оскорбили и убили их. ⁷ Услышав о сем, царь разгневался, и, послав войска свои, истребил убийц оных и сжег город их. ⁸ Тогда говорит он рабам своим: брачный пир готов, а званые не были достойны;| ⁹ итак пойдите на распутия и всех, кого найдете, зовите на брачный пир. ¹⁰ И рабы те, выйдя на дороги, собрали всех, кого только нашли, и злых и добрых; и брачный пир наполнился возлежащими. ¹¹ Царь, войдя посмотреть возлежащих, увидел там человека, одетого не в брачную одежду,| ¹² и говорит ему: друг!^ как ты вошел сюда не в брачной одежде? Он же молчал. ¹³ Тогда сказал царь слугам: связав ему руки и ноги, возьмите его и бросьте во тьму внешнюю; там будет плач и скрежет зубов;| ¹⁴ ибо много званых, а мало избранных. ¹⁵ Тогда фарисеи пошли и совещались, как бы уловить Его в словах. ¹⁶ И посылают к Нему учеников своих с иродианами, говоря: Учитель!^ мы знаем, что Ты справедлив, и истинно пути Божию учишь, и не заботишься об угождении кому-либо, ибо не смотришь ни на какое лице;| ¹⁷ итак скажи нам: как Тебе кажется? позволительно ли давать подать кесарю, или нет? ¹⁸ Но Иисус, видя лукавство их, сказал: что искушаете Меня, лицемеры? ¹⁹ покажите Мне монету, которою платится подать. Они принесли Ему динарий. ²⁰ И говорит им: чье это изображение и надпись? ²¹ Говорят Ему: кесаревы. Тогда говорит им: итак отдавайте кесарево кесарю, а Божие Богу. ²² Услышав это, они удивились и, оставив Его, ушли. ²³ В тот день приступили к Нему саддукеи, которые говорят, что нет воскресения, и спросили Его:| ²⁴ Учитель!^ Моисей сказал: если кто умрет, не имея детей, то брат его пусть возьмет за себя жену его и восстановит семя брату своему;| ²⁵ было у нас семь братьев; первый, женившись, умер и, не имея детей, оставил жену свою брату своему;| ²⁶ подобно и второй, и третий, даже до седьмого;| ²⁷ после же всех умерла и жена;| ²⁸ итак, в воскресении, которого из семи будет она женою? ибо все имели ее. ²⁹ Иисус сказал им в ответ: заблуждаетесь, не зная Писаний, ни силы Божией,| ³⁰ ибо в воскресении ни женятся, ни выходят замуж, но пребывают, как Ангелы Божии на небесах. ³¹ А о воскресении мертвых не читали ли вы реченного вам Богом:| ³² Я Бог Авраама, и Бог Исаака, и Бог Иакова? Бог не есть Бог мертвых, но живых. ³³ И, слыша, народ дивился учению Его. ³⁴ А фарисеи, услышав, что Он привел саддукеев в молчание, собрались вместе. ³⁵ И один из них, законник, искушая Его, спросил, говоря:| ³⁶ Учитель!^ какая наибольшая заповедь в законе? ³⁷ Иисус сказал ему: возлюби Господа Бога твоего всем сердцем твоим и всею душею твоею и всем разумением твоим:| ³⁸ сия есть первая и наибольшая заповедь;| ³⁹ вторая же подобная ей: возлюби ближнего твоего, как самого себя;| ⁴⁰ на сих двух заповедях утверждается весь закон и пророки. ⁴¹ Когда же собрались фарисеи, Иисус спросил их:| ⁴² что вы думаете о Христе? чей Он сын? Говорят Ему: Давидов. ⁴³ Говорит им: как же Давид, по вдохновению, называет Его Господом, когда говорит:| ⁴⁴ сказал Господь Господу моему: седи одесную Меня, доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих? ⁴⁵ Итак, если Давид называет Его Господом, как же Он сын ему? ⁴⁶ И никто не мог отвечать Ему ни слова; и с того дня никто уже не смел спрашивать Его.

October 24, 2025 in 13:06 Ирина Новак

• changed the text of the translation
  Глава 22. ¹ Иисус, продолжая говорить им притчами, сказал:| ² Царство Небесное подобно человеку царю, который сделал брачный пир для сына своего| ³ и послал рабов своих звать званых на брачный пир; и не хотели придти. ⁴ Опять послал других рабов, сказав: скажите званым: вот, я приготовил обед мой, тельцы мои и что откормлено, заколото, и все готово; приходите на брачный пир. ⁵ Но они, пренебрегши то, пошли, кто на поле свое, а кто на торговлю свою;| ⁶ прочие же, схватив рабов его, оскорбили и убили их. ⁷ Услышав о сем, царь разгневался, и, послав войска свои, истребил убийц оных и сжег город их. ⁸ Тогда говорит он рабам своим: брачный пир готов, а званые не были достойны;| ⁹ итак пойдите на распутия и всех, кого найдете, зовите на брачный пир. ¹⁰ И рабы те, выйдя на дороги, собрали всех, кого только нашли, и злых и добрых; и брачный пир наполнился возлежащими. ¹¹ Царь, войдя посмотреть возлежащих, увидел там человека, одетого не в брачную одежду,| ¹² и говорит ему: друг!^ как ты вошел сюда не в брачной одежде? Он же молчал. ¹³ Тогда сказал царь слугам: связав ему руки и ноги, возьмите его и бросьте во тьму внешнюю; там будет плач и скрежет зубов;| ¹⁴ ибо много званых, а мало избранных. ¹⁵ Тогда фарисеи пошли и совещались, как бы уловить Его в словах. ¹⁶ И посылают к Нему учеников своих с иродианами, говоря: Учитель! мы знаем, что Ты справедлив, и истинно пути Божию учишь, и не заботишься об угождении кому-либо, ибо не смотришь ни на какое лице;| ¹⁷ итак скажи нам: как Тебе кажется? позволительно ли давать подать кесарю, или нет? ¹⁸ Но Иисус, видя лукавство их, сказал: что искушаете Меня, лицемеры? ¹⁹ покажите Мне монету, которою платится подать. Они принесли Ему динарий. ²⁰ И говорит им: чье это изображение и надпись? ²¹ Говорят Ему: кесаревы. Тогда говорит им: итак отдавайте кесарево кесарю, а Божие Богу. ²² Услышав это, они удивились и, оставив Его, ушли. ²³ В тот день приступили к Нему саддукеи, которые говорят, что нет воскресения, и спросили Его:| ²⁴ Учитель! Моисей сказал: если кто умрет, не имея детей, то брат его пусть возьмет за себя жену его и восстановит семя брату своему;| ²⁵ было у нас семь братьев; первый, женившись, умер и, не имея детей, оставил жену свою брату своему;| ²⁶ подобно и второй, и третий, даже до седьмого;| ²⁷ после же всех умерла и жена;| ²⁸ итак, в воскресении, которого из семи будет она женою? ибо все имели ее. ²⁹ Иисус сказал им в ответ: заблуждаетесь, не зная Писаний, ни силы Божией,| ³⁰ ибо в воскресении ни женятся, ни выходят замуж, но пребывают, как Ангелы Божии на небесах. ³¹ А о воскресении мертвых не читали ли вы реченного вам Богом:| ³² Я Бог Авраама, и Бог Исаака, и Бог Иакова? Бог не есть Бог мертвых, но живых. ³³ И, слыша, народ дивился учению Его. ³⁴ А фарисеи, услышав, что Он привел саддукеев в молчание, собрались вместе. ³⁵ И один из них, законник, искушая Его, спросил, говоря:| ³⁶ Учитель! какая наибольшая заповедь в законе? ³⁷ Иисус сказал ему: возлюби Господа Бога твоего всем сердцем твоим и всею душею твоею и всем разумением твоим:| ³⁸ сия есть первая и наибольшая заповедь;| ³⁹ вторая же подобная ей: возлюби ближнего твоего, как самого себя;| ⁴⁰ на сих двух заповедях утверждается весь закон и пророки. ⁴¹ Когда же собрались фарисеи, Иисус спросил их:| ⁴² что вы думаете о Христе? чей Он сын? Говорят Ему: Давидов. ⁴³ Говорит им: как же Давид, по вдохновению, называет Его Господом, когда говорит:| ⁴⁴ сказал Господь Господу моему: седи одесную Меня, доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих? ⁴⁵ Итак, если Давид называет Его Господом, как же Он сын ему? ⁴⁶ И никто не мог отвечать Ему ни слова; и с того дня никто уже не смел спрашивать Его.

October 24, 2025 in 13:05 Ирина Новак

• changed the title
  from Kolmattakymmendä toine piä (Kaheškymmeneštoine piä)
  to MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Kolmattakymmendä toine piä (Kaheškymmeneštoine piä)
• changed the text
  Kolmattakymmendä toine piä. ¹ Tämän jälgeh vielä heilä arvauttamizeh pagizi Iisus:| ² TaivaškuningahušTaivaš¦kuningahuš on kuin kuningaš, kumbane rubei naittamah omua poigua. ³ I työndi omat inehmizet kirrata kučuttuloja svuad’bah, i ei tahottu tulla. ⁴ Vielä työndi toizet inehmizet i šano: Šanokkua kučuttuloila: Ka lounan mie valmiss in, härrät miun i šyötetyt iskietty, i kaikki valmisse ttu; tulgua svuad’bah. ⁵ A hyö nimikseh ei pandu i lähteih, ken omalla pellolla, ken omalla kauppuolla;| ⁶ A toizet, šiduhuo hänen inehmizie, haukuttih i hiät tapettih. ⁷ I kuuluštahuo že, kuningaš šiändy, i työndähyö oman viän, hävitti ne tappajat i hiän linnan polti. ⁸ Šilloin šano omilla inehmizillä: Svuad’ba on valmis’, a kučutut ei šidä makšettu. ⁹ Nin mängiä työ tiešuaroila, i kedä löydänettä, kuččukkua svuad’bah. ¹⁰ I lähtehyö ne inehmizet tiešuaroila, kerättih kaikkie, kedä löyvettih, pahoja i hyvie; i kylläldi tuli svuad’bah šyöjie. ¹¹ Mäni kuningaš kaččomah šyöjie, i nägi šiellä mieštä, kumbane ei ollun šuoriečen svuad’bavuatteihba¦vuatteih,| ¹² I šano hänellä: Velli, kuin šie tänne tulit šuoriečomatta svuad’bavuatteihba¦vuatteih? A hiän iänettä heittih. ¹³ Šilloin kuningaš šano inehmizillä: Šidohuo häneldä kiät i jallat, ottakkua händä i luogua piättömäh pimieh: šielä liey itku i hambahilla kridžauttamine. ¹⁴ Äijät ollah kučutut, a vähä on vallittuo. ¹⁵ Šilloin mändyö, fariseit keškenäh paistih, kuin vois’ händä paginalla ševottua. ¹⁶ I työnnetäh hänen luo omat opaššettavat Irodaliss on kera, kumbazet i paissah: Opaštaja, myö tiijämmä, šie olet tožimieštoži¦mieš, i toveštah Jumalan tieh opaššat, etgoet¦go kedä kammo, etgoet¦go kenen piällä kačo. ¹⁷ Nin šano šie meilä, kuin šilma myöt’? PidäygoPidäy¦go veduo makšua Kies es arilla, ali ei? ¹⁸ Tiijuštahuo Iisus hiän viižahuon, šano: Midä työ muanittaletta milma, viižahat? ¹⁹ Ožuttakkua miula vedokuldanevedo¦kuldane. A hyö tuodih hänellä hobiezen. ²⁰ I šano heilä: Kenen tämä iho i kirjutuš? ²¹ I hyö šanottih hänellä: Kies arinKiesarin. Šilloin šano heilä: Nin makšakkua kies arinkiesarin oma Kies arillaKiesarilla, a Jumalan Jumalalla. ²² I kuuluštahuo, diivuoliečettih, i jättähyö hänen, pois’ lähteih. ²³ Šinä päivänä tuldih hänen luo saddukeit, kumbazet paissah: Ei liene virrondua; i kyžyttih häneldä, paissešša:| ²⁴ Opaštaja, Moise i šano: Ken kuin kuollou lapšetoin, ana hänen velli ottau hänen naizen i šuau vellen neičči häneštä lapšet. ²⁵ Oli meisä šeiččimen velleštä: i enžimäne naiduo kuoli; i ei jättän lapšie, jätti oman naizen omalla vellellä. ²⁶ Niin že i toine velli, i kolmaš, šeiččimendeh šua;| ²⁷ Kaikkien jälgeh kuoli i naine. ²⁸ Virguondana kellä lienöy naizena šeiččimeštä? Kaikilla hiän oli. ²⁹ Vaštah šano heilä Iisus: Hairotta, että tiijä kirjua, ettägoettä¦go Jumalan vägie. ³⁰ Virguondana eigoei¦go naija, eigoei¦go miehellä männä, a kuin Jumalan Angelit ollah taivahašša. ³¹ A virguonnan näh kuoleista ettägoettä¦go työ lugen, min šano iče Jumala:| ³² Mie olen Jumala Avruaman, i Jumala Isaakan, i Jumala Juakovan? En ole Jumala, Jumala kuolejien, a Jumala elävien. ³³ I kuuluštahuo, rahvaš diivuoliečettih hänen opaššandua. ³⁴ A fariseit kuuluštahuo, huigai saddukeit, keräyvyttih yhteh. ³⁵ I kyžy häneldä muanittamizeh yksi kirjamieš:| ³⁶ Opaštaja, kumbane käššendä šuurin on zakonašša? ³⁷ Iisus šano hänellä: Šuvače šiun Herrua Jumalua kaikella šiun šiämellä, i kaikella šiun hengellä, i kaikella šiun mielellä. ³⁸ Tämä on enžimäne i šuurin käššendä. ³⁹ Toine ženžejytyšžen¦že¦jytyš: Šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ⁴⁰ Näillä kahella käššennällä kaikki zakona i prorokat šeizotah. ⁴¹ I kuin keräyvyttih fariseit, kyžy heildä Iisus:| ⁴² Kuin työ šanotta? Kenen on poiga Hristos? Hyö šanottih: Davidan. ⁴³ Hiän šano heilä: KuinbuaKuin¦bua Davida Jumalašta nimittäy händä Herrakši, paissešša:| ⁴⁴ Šano Herra miun Herralla: Issu oigielda puolelda milma, kuni mie panen šiun vihazniekat šiun jalgojen alla. ⁴⁵ Kuin Davida nimittäy händä Herrakši, kuinbuakuin¦bua on hiän hänellä poiga? ⁴⁶ I niken ei voinut hänellä vaštah šanua šanuo; eigoei¦go ruohkin ken šiidä päiväštä häneldä enämbiä kyžyö.
• changed the title of the source
  from Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века
  to Герранъ мія̈нъ Шюндю-руо̆хтынанъ Святой Іо̂ванг̧ели Матвѣйста, Карьяланъ кїӗлѣлля. Пійтери
• changed history.year_accusative of the source
  from 2020
  to 1820
• changed the pages of the source
  from 169-171
  to 67–71
• changed the comments of the source
  from MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI
  to Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века. Петрозаводск: КарНЦ РАН, 2020. С. 103–107, 169–171.
• created the text translation

November 30, 2021 in 15:18 Нина Шибанова

• changed the title
  from MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Kolmattakymmendä toine piä (Kaheškymmeneštoine piä)
  to Kolmattakymmendä toine piä (Kaheškymmeneštoine piä)
• created the comments of the source: MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI

November 15, 2021 in 12:28 Нина Шибанова

• created the text
• created the text: ¹ Tämän jälgeh vielä heilä arvauttamizeh pagizi Iisus: ² Taivaškuningahuš on kuin kuningaš, kumbane rubei naittamah omua poigua. ³ I työndi omat inehmizet kirrata kučuttuloja svuad’bah, i ei tahottu tulla. ⁴ Vielä työndi toizet inehmizet i šano: Šanokkua kučuttuloila: Ka lounan mie valmiss in, härrät miun i šyötetyt iskietty, i kaikki valmisse ttu; tulgua svuad’bah. ⁵ A hyö nimikseh ei pandu i lähteih, ken omalla pellolla, ken omalla kauppuolla; ⁶ A toizet, šiduhuo hänen inehmizie, haukuttih i hiät tapettih. ⁷ I kuuluštahuo že, kuningaš šiändy, i työndähyö oman viän, hävitti ne tappajat i hiän linnan polti. ⁸ Šilloin šano omilla inehmizillä: Svuad’ba on valmis’, a kučutut ei šidä makšettu. ⁹ Nin mängiä työ tiešuaroila, i kedä löydänettä, kuččukkua svuad’bah. ¹⁰ I lähtehyö ne inehmizet tiešuaroila, kerättih kaikkie, kedä löyvettih, pahoja i hyvie; i kylläldi tuli svuad’bah šyöjie. ¹¹ Mäni kuningaš kaččomah šyöjie, i nägi šiellä mieštä, kumbane ei ollun šuoriečen svuad’bavuatteih, ¹² I šano hänellä: Velli, kuin šie tänne tulit šuoriečomatta svuad’bavuatteih? A hiän iänettä heittih. ¹³ Šilloin kuningaš šano inehmizillä: Šidohuo häneldä kiät i jallat, ottakkua händä i luogua piättömäh pimieh: šielä liey itku i hambahilla kridžauttamine. ¹⁴ Äijät ollah kučutut, a vähä on vallittuo. ¹⁵ Šilloin mändyö, fariseit keškenäh paistih, kuin vois’ händä paginalla ševottua. ¹⁶ I työnnetäh hänen luo omat opaššettavat Irodaliss on kera, kumbazet i paissah: Opaštaja, myö tiijämmä, šie olet tožimieš, i toveštah Jumalan tieh opaššat, etgo kedä kammo, etgo kenen piällä kačo. ¹⁷ Nin šano šie meilä, kuin šilma myöt’? Pidäygo veduo makšua Kies es arilla, ali ei? ¹⁸ Tiijuštahuo Iisus hiän viižahuon, šano: Midä työ muanittaletta milma, viižahat? ¹⁹ Ožuttakkua miula vedokuldane. A hyö tuodih hänellä hobiezen. ²⁰ I šano heilä: Kenen tämä iho i kirjutuš? ²¹ I hyö šanottih hänellä: Kies arin. Šilloin šano heilä: Nin makšakkua kies arin oma Kies arilla, a Jumalan Jumalalla. ²² I kuuluštahuo, diivuoliečettih, i jättähyö hänen, pois’ lähteih. ²³ Šinä päivänä tuldih hänen luo saddukeit, kumbazet paissah: Ei liene virrondua; i kyžyttih häneldä, paissešša: ²⁴ Opaštaja, Moise i šano: Ken kuin kuollou lapšetoin, ana hänen velli ottau hänen naizen i šuau vellen neičči häneštä lapšet. ²⁵ Oli meisä šeiččimen velleštä: i enžimäne naiduo kuoli; i ei jättän lapšie, jätti oman naizen omalla vellellä. ²⁶ Niin že i toine velli, i kolmaš, šeiččimendeh šua; ²⁷ Kaikkien jälgeh kuoli i naine. ²⁸ Virguondana kellä lienöy naizena šeiččimeštä? Kaikilla hiän oli. ²⁹ Vaštah šano heilä Iisus: Hairotta, että tiijä kirjua, ettägo Jumalan vägie. ³⁰ Virguondana eigo naija, eigo miehellä männä, a kuin Jumalan Angelit ollah taivahašša. ³¹ A virguonnan näh kuoleista ettägo työ lugen, min šano iče Jumala: ³² Mie olen Jumala Avruaman, i Jumala Isaakan, i Jumala Juakovan? En ole Jumala, Jumala kuolejien, a Jumala elävien. ³³ I kuuluštahuo, rahvaš diivuoliečettih hänen opaššandua. ³⁴ A fariseit kuuluštahuo, huigai saddukeit, keräyvyttih yhteh. ³⁵ I kyžy häneldä muanittamizeh yksi kirjamieš: ³⁶ Opaštaja, kumbane käššendä šuurin on zakonašša? ³⁷ Iisus šano hänellä: Šuvače šiun Herrua Jumalua kaikella šiun šiämellä, i kaikella šiun hengellä, i kaikella šiun mielellä. ³⁸ Tämä on enžimäne i šuurin käššendä. ³⁹ Toine ženžejytyš: Šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ⁴⁰ Näillä kahella käššennällä kaikki zakona i prorokat šeizotah. ⁴¹ I kuin keräyvyttih fariseit, kyžy heildä Iisus: ⁴² Kuin työ šanotta? Kenen on poiga Hristos? Hyö šanottih: Davidan. ⁴³ Hiän šano heilä: Kuinbua Davida Jumalašta nimittäy händä Herrakši, paissešša: ⁴⁴ Šano Herra miun Herralla: Issu oigielda puolelda milma, kuni mie panen šiun vihazniekat šiun jalgojen alla. ⁴⁵ Kuin Davida nimittäy händä Herrakši, kuinbua on hiän hänellä poiga? ⁴⁶ I niken ei voinut hänellä vaštah šanua šanuo; eigo ruohkin ken šiidä päiväštä häneldä enämbiä kyžyö.