VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Peittopakina viinasatun vuokruajista

Peittopakina viinasatun vuokruajista

Karelian Proper
New written karelian
9Iisussa rupesi tuaš pakajamah rahvahalla ta šano tämän peittopakinan: "Mieš issutti viinasatun, vuokrasi šen viinamarjan kašvattajilla, ta iče läksi pitäkši aikua vierahih maih. 10Konša marjat kypšyttih, hiän työnsi paššarin viinasatun hoitajien luo, jotta ne annettais hänellä ošan marjoista. A nämäpä piekšettih paššari ta toimitettih pois tyhjin käsin.

11Šiitä isäntä työnsi toisen paššarin. Šitäki hyö lyötih, hävättih ta ajettih jälelläh tyhjin käsin.

12Mieš työnsi vielä kolmannen paššarin. No tämäki hyö lyötih verih šuate ta ajettih poikeš.

13"Mitäpä mie nyt ruatasin"? tuumaičči viinasatun isäntä. "Miepä työnnän šinne armahan poikani. Kun hyö nähäh hänet, niin ainaški häntä hyö kunnivoitetah".

14Vain kun vuokruajat nähtih poika, hyö paistih keškenäh: "Tällä jiäy tuattoh kuoltuo viinasatu. Tappakka hänet, niin satu on miän".

15Hyö vejettih hänet satušta ta tapettih. Mitäpä nyt satunisäntä ruatau vuokruajilla?

16Hiän tulou ta tappau hiät, a viinasatun antau toisilla". Kuulijat karjuttih: "Eijeh! Ei varmašti"!

17Iisussa kaččo heih ta kyšy: "Mitäpä šilloin merkiččöy tämä Pyhien Kirjutukšien kohta: – Kivi, mi ei rakentajilla kelvannun, on nyt rakennukšen piäkivi.

18Ken täh kiveh lankieu, še pahoin šattautuu, a kenen piällä tämä kivi kuatuu, šen še ličistäy".

19Kun sakonanopaštajat ta ylipapit maltettih, jotta tämä peittopakina on heistä, hyö tahottih heti ottua Iisussa kiini, ka varattih rahvašta.

Лука 20: 9-19

Russian
9 И начал Он говорить к народу притчу сию: один человек насадил виноградник и отдал его виноградарям, и отлучился на долгое время; 10 и в свое время послал к виноградарям раба, чтобы они дали ему плодов из виноградника; но виноградари, прибив его, отослали ни с чем.

11 Еще послал другого раба; но они и этого, прибив и обругав, отослали ни с чем.

12 И еще послал третьего; но они и того, изранив, выгнали.

13 Тогда сказал господин виноградника: что мне делать? Пошлю сына моего возлюбленного; может быть, увидев его, постыдятся.

14 Но виноградари, увидев его, рассуждали между собою, говоря: это наследник; пойдем, убьем его, и наследство его будет наше.

15 И, выведя его вон из виноградника, убили. Что же сделает с ними господин виноградника?

16 Придет и погубит виноградарей тех, и отдаст виноградник другим. Слышавшие же это сказали: да не будет!

17 Но Он, взглянув на них, сказал: что значит сие написанное: камень, который отвергли строители, тот самый сделался главою угла?

18 Всякий, кто упадет на тот камень, разобьется, а на кого он упадет, того раздавит.

19 И искали в это время первосвященники и книжники, чтобы наложить на Него руки, но побоялись народа, ибо поняли, что о них сказал Он эту притчу.