Texts

Mihailova Marina, Jakovleva Natalja. Kirjavu minun elaigu…

corpus: Journalistic texts

Source:

Oma mua. № 48, 2021, p. 11

Mihailova Marina, Jakovleva Natalja

Kirjavu minun elaigu…

Livvi
New written Livvic

Toimitukses
ruadajes
puaksuh
tulou
tuttavuo
erilazienke
ristittyzienke. Ylen
hyvä
mieles
on
, gu
puuttuu
paista
tavallizen
hyvätahtoizen ristikanzan
kel
. On
hänes
miliennöy
oma
, mi
koskou
syväindy
. A
aijoitellen
tunduu
, gu
häi
on
vähästy
oman
buaban
libo
died’oin
nägöine
.
Mennyöl
nedälil
meil
toimitukses
gostis
oli
Jevdokija Ivanovna Smirnova. Häi
on
sidä
sugupolvie
, kudual
tuli
"tirpua
suuri
syväin
".
Jevdokija Ivanovna on
rodinuhes Topasjärvel, Nuožarven čupul
. Pereh
heile
oli
suuri
. Lastu
kaikkiedah
oli
14 hengie
. Jälgimäzen lapsen
muamo
sai
50-vuodehizennu. Tuatto
kuoli
vie
enne
voinua
. Sendähgi pieni
Dun’oi ei
piässyh
opastumah
. Pidi
pienii
lapsii
kaččuo
.
‒ Elaigu
minul
oli
ylen
kirjavu
, sanelou
Jevdokija Ivanovna. ‒ Olis
hyvä
eliä
, kuldua
viessata, gu
ei
ollus
voinua
. Kahtu
kuudu
enne
voinua
minä
menin
miehele
. Ukko
oli
ylen
hyvä
. Parembua
miesty
elaijas
en
nähnyh
. A
voinu
tuli
, ukkuo
otettih
sinne
, minuu
‒ puolistusruadoloih. Ruado
se
oli
jugei
. Yheksähsadah grammah
leibiä
da
kuaššah
pidi
murdua
, gu
kondiel
. Netgi 900 grammua
suadih
vai
peredoviekat. Konzu
tuuli
jo
häilytti
, sit
kuun
aigua
annettih
huogavuo
.
En
ni
tiedänyh
, piäzengo hengih
vai
en
. Voinu
se
moine
on
… Kirjutin
ukole
: "Sinul
on
oma
elaigu
, minul
‒ oma
. Älä
eči
, älägo kirjuta
. Voit
eliä
, kui
tahtot…" Ajattelin
: anna
hos
häi
roih
vällänny
.
Eigo viäritä
, eigo moiti
nikedä
Jevdokija Ivanovna. Moine
oli
elaigu
, monel
oli
paha
oza
. Kai
pidi
kestiä
. Rahvas
vai
ruattih
da
ruattih
, a
"palkua
omas
ruavos
ei
pakittu
".
‒ Konzu
annettih
luba
jättiä
puolistusruavot da
mennä
ken
kunne
tahtou
, mieleh
juohtui
Karjal
. Parembi
meijän
muadu
nikus
et
lövvä
. Minä
omua
Karjalua
nimih
en
vaihta
.
Tiijustin
, ku
ukko
eläy
Puudožas da
kirjutin
hänele
. Häi
tuli
minulluo
. Tahtoi
uvvessah
yhteh
mennä
. A
minun
velli
lähti
Puudožah kaččomah
, kui
se
sie
eläy
da
sai
tiediä
, ku
hänel
on
akku
da
kaksi
tytärdy
. Erähän
kerran
tuli
ukko
‒ sanoin
: "Enämbiä
älä
tule
. Sinun
akku
da
tyttäret
nimil
viärät
ei
olla
."
Jevdokija Ivanovna tuli
Karjalah
da
myöstin
rubei
ruadamah
. Kenenny
vai
hänel
ei
puuttunuh
olla
: lypsäjänny
dai
školas
kabrastajannu
, keittäjänny
dai
laukas
myöjänny
. Elaigu
jatkui
:
‒ Ruavoin
opastajien
opistos. Nuori
tyttö sai
lapsen
ukottah
da
ei
tahtonuh
ottua
sidä
. A
tyttöine
se
, kudai
lapsen
sai
, oli
ylen
hyvä
, dai
tuatto
lapsen
hyvä
oli
. Lapsigi oli
moine
čomaine
. Minä
piätingi ottua
sen
. Nevvuo
menin
kyzymäh
čidžil
. A
se
sanou
:
‒ Sua
iče
, hos
ukottah
, ga
sua
. Se
rodieu
sinul
ičelles oma
lapsi
.
A
kuibo ukottah
suat
. Mietin
miehele
mennä
. Tämä
kui
juohtui
mieleh
‒ hedi
sulhazii
löydyi
. A
minä
vie
valličen
: tämä
on
humalniekku
, se
‒ vahnu
, eräs
jo
oli
naizis
…
Dai
löydyi
Jevdokija Ivanovnal pädevy
sulhaine
, kolmietostu
vuottu
nuorembi
. A
hänel
silloi
oli
44 vuottu
.
‒ 45-vuodehizennu sain
poijan
. Hänen
periä
olengi moine
nuori
da
hyvä
kaččuo
. Poigaine
avvutti
pitkäkse
jiäkse
jiäjä
čomannu
da
hyväluaduzennu
.
Hyvä
oli
eliä
, ga
ukko
rubei
humaloiččemah
. Pidi
vallita
: ukko-viinanjuoju libo
rauhažu elos
poijal
. Tuli
erota
ukos
.
Poigu
kazvoi
, ihaškoitti
muamua
. Armien
sluužii
. Tuli
aigu
‒ toi
kodih
nuoren
mučoin
. Ga
eibo voidu
eliä
yhtes
kois
kaksi
emändiä
:
‒ Rubien
minä
tundemah
: tiel
olen
. A
nevesky
ylen
hyvä
minul
on
: emändöijä
maltau
dai
sovrem’onnoi on
, ravei
moine
…
Iče
menin
bahadel’n’ah. Ruvennuzin
riidelemäh
neveskänke
‒ vai
pahuttu
tulis
poijal
da
vunukoil
. A
minul
yksikai
on
kus
eliä
. Elos
on
eletty
. A
nuoril
se
vai
algau
.
Dai
otettih
Jevdokija Ivanovnua bahadel’n’ah:
‒ Sie
minul
on
hyvä
olla
. Gostih
puaksuh
kävyn
omielluo
. Kačon
, hyvin
eletäh
‒ minulgi rauhu
on
.
Meil
pidäs
opastuo
nengozih
ristikanzoih
kaččojen
. Opastuo
ellendämäh
niilöi
ristikanzoi
, kuduat
ollah
sinunke
rinnal
da
eliä
muga
, gu
lähembäzelgi hyvä
olis
.

OMA
MUA
, 1995