Texts
Return to list
| edit | delete | Create a new
| history
| ? Help
N’uman Оl’ga .
Kut mö olim heinäntegol
corpus: Literary texts
Source:
Kodima № 1, 2023, p. 7
N’uman Оl’ga
Kut mö olim heinäntegol
Veps
New written Veps
Se oli praznikal, Pedrumpäiväl.
Heinäntegole mö keradelimoiš kaikel kanzal.
Tat da hänen velled nitiba heinäd, a mö mamanke da sizaridenke kändlim sidä.
Meiden nit oli Kangazpöudol, kesked mecad.
Kerdal meil kaiken oli koumelitraine bank bolvet, a vezi sen täht kaiken oli kaivospäi, vilu.
Mam keitli munid, čapli vaiše pašttud leibäd surikš bibalehikš.
Hosid sidä solanke da lukheinänke – muga magukast om!
Meiden pöudod katoihe vedel, mugoižid pöudoid kuctas luhtikš.
Hein niil om rehed, duhukaz, sen änikod oma mujukahad, a seikhiš om äi heinvet.
Lehmäd mugošt heinäd lujas navediba.
Homendesel sä oli hüvä, a lähemba pol’päiväd tuliba madalad hahkad vihmpil’ved.
Puhloniba vihmpil’ved i oli sel’ged: pigai vihmuškandeb.
A meil om vaumiž vaiše pol’ sabrad.
Tatoi tacib – minä topsin.
Hein om pehmed, kučutai, panese sabrha hüvin.
A vihmpil’ved rippuba meiden päl, i mö rigehtim.
Mamoi oti munaižen da zavodi ümbärta nitun, vihelta da virkta loičendan, pagišta tulleinke da päiväiženke.
Sid’ äkkid tuli tullei, küksi vihmpil’vid, i päiväine ozutihe taivhal.
Muga mö sabran loimki.
I vaiše mö lopim radon, ištuimoiš lebaidamha, kut Jumalaine meile vihman oigenziki.