Texts
Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help
Mekhed, Ludmila. Marfa-ämmön n’euvoja
Mekhed, Ludmila
Marfa-ämmön n’euvoja
Karelian Proper
New written karelian
Elettyjen vuosien korkevuolta nyt
mie toisin käsitän yli 50 vuotta takaperin šattunuita tapahtumie ta tunnen nostalgijua .
Muissan aikaista huomenešta kyläššä Marfa-ämmön luona .Päiväni kurkisti ikkunah , a mie vielä venyin šänkyllä ta nautin .Keittijöštä tuntu paissettujen lättyjen ta šakien borššin tuokšu .
Ämmö tuli huoneheh :
– Nouše , kultani !Ken aikaseh noušou , šillä Jumala antau .
– A mitä hiän antau ?
kyšyin mie ihmetellen .
– L’us’a , kuin šie olet jäykkäoppini .
Ken aikaseh noušou , ruatau äij än työtä , šillä Jumala antau voimie .Korjua šija tašasešti ta huolellisešti .Šillon šiun päiväš niise mänöy hyvin ta tašasešti .
– Ämmö , ka mitä varoin korjuan šitä ?
Illalla tuaš pitäy laittua šij at , mie vinčisteliyvyin .
– A-voi-voi , tyttö , elä laiskottele .
Rua kuin mie šanoin .
Etenkehaten rupesin korjuamah šij ua .
– Šilitä lakanua ta kata tilkkutäkillä , kohenna alahana pitsireunuš .
Pöyhennä pielukšet ta kaunehešti pane ne šänkyllä , juohatti ämmö .– Nyt mäne pešeytymäh .
Elä liplata vettä tyhjäh , muiten mieheš tulou juopokši .
Kuulij aisešti aššun käsiaštien luokše .Varovašti pešen nenyä ta poškeita …
– Istuuvu šyömäh huomenešruokua , muissa ristie očča ta šyö iänettä .
Ämmö oli ankara ta anto niin äij än kuin voimma šyyvvä .Ei šuanun lykätä mitänä .
Viimeni pieni leipäpala piti ehottomašti šyyvvä .
– Još jätät , ei ole voimua , ämmö šelitti .
Marfa-ämmö harjalla keräsi joka murusen stolalta ta vei pihalla lintuloilla .
Šiitä myö yheššä mänimä halkoloilla latoh .Ämmö otti äijän halkoja , a miula ojennettuih käsih pani noin nellä kappalehta ta mie kannoin .
– Kačo , elä kompaššu , apulaini , hiän šano muhien .
Šen jälkeh läksimä kaivolla .Mie pyöritin kahvua ta lašin kanteikkua .Ämmö iče otti vettä ta kuato šankkoloih .
Ämmö kanto šankot korennolla , a mie aššuin hänen viereššä .
Matalla keräsin päivänkakkaroja ta kellokukkie kukkavihkuo varoin .
Lopetettuo kotityöt läksimä keryämäh meččämanšikkua .
Panima kumišuappuat , pitkähiemaset pušerot ta paikat piäh .
– Čakat ruvetah pistämäh , šivo paikka kaklan ympäri , n’euvo ämmö .
Mie kuuntelin häntä .
– Kačo tarkkah jalkojen alla , vaikka mit kiärmehet ryömitäh , varotti ämmö .
Voi , kuin makie ta tuokšuja meččämanšikka kašvo miun lapšuoššani !
Joka okšalla oli kypšie ruškeita marjoja vihreissä šuurissa lehissä .
En pannun kannuh niin äijän , kuin šuuh .Marjat ihan šulettih šuušša , a mie nautin taikamavušta .Šuu , pošket ta leuka oltih ruškiešša , makiešša ta tarttujašša mehušša .
Äšen muissellešša tunšin šitä makuo kielellä ta šuušta valu šylki .
Ämmö keräsi pienen kannun , a mie – pienen kupin marjua .
– A-voi-voi , olet laiskuri , kultani , ämmö moitti milma .
– Ämmö , marjat ollah niin makeita , en voi jiähä niitä šyömättä , mie puoluštauvuin .
– Keryä kuppih , L’us’a .
Kuin makie varen’n’a tulou talvella lettujen kera , hiän heilutti piällä .
Ennein makuamista myö šeisattuma moliutumah Jumalanemon vanhan ikonin viereh .Ämmö luki malittuja , a mie kuuntelin ta rissin oččua , kuin hiän .
Yhen malitun mie kuitenki muissan lapšuošta , še on "Tuatto meijän ".
Šiitä mänimä muate omilla šänkylöillä matrassiloineh hajukkahista heinistä .Lapšuoššani matrassija täytettih heinällä .Ne oltih korkeita ta tiukašti täytettyjä .Oli tosi mielusua muata šemmosella tuokšujalla valtaistuimella .
Marfa-ämmön n’euvoja
Karelian Proper
New written karelian
–