VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Bogdanova Natalja. Jovet – kodžat

Bogdanova Natalja

Jovet – kodžat

Livvi
New written Livvic
Karjalazet ollah kadaikanzu, ga sanotah, gu on "meččykarjalaine" da "peldokarjalaine".

Hyö erotah kazvol da rungal, enzimäine on ravei da pieni kazvol, a toine on hoikkaine da korgei kazvol. Ulgonägö on heil erilaine, sendäh gu vahnois aijois hyö elettih mečäs libo tazangol. Kui korbivaroi da peldovaroivaroi da varoi, vaiku yksi eläy korves, a toine pellol!
Toinah minä sendäh suvaičen kävvä meččäh da konzu lähten kalah, korbivaroit lennetäh rinnale. Da gu korbivaroi vie kirgunou taivahastulou "kalamägi vastah".
Talven allus lähtimmö myö kalah Anuksen čupun vahnan Čilmienjärven kylän lähäle. Oli sulasiä, kala ei ota, ei ole korbivaroidu Hyvä on, Čilmienjogine čurčettau ukonlähtielöis da sanelou minule suarnua.
Ettogo usko? Kuunnelkua!
Eli-oli ammui täs, Kotkatjärven ymbäristös, Pekkiselgy-hierus, Sergoi-mužikku. Hänen kodi seizoi samas korves. Sit meččyhierus oli vaiku kaksi kodii.
Oli Sergoil akku, ga kuoli häi, jäi mužikal kolme poigua da yksi tytär. Midä ruaduapidäy vie kerdu naija. Taloi on suuri, lehmät da hevot, Sergoin muamah on jo vahnu.
Kuoltuu Jefimija-akkua kozittih Roikoila-kyläs, Anuksenlinnan lähäl. Uuttu emändiä mužikku lähti eččimäh Kotkatjärven hieruloih. Saneltih, andilahazet sie ollah čomat da näbiet. Sit soudi häi airoloil venehel kaikkie randua myöteei ole pättäviä naistu, kai andilahazet ollah jo miehele mendy! Kusbo eččie akkua?
Rahvas sanotah, Uutjärven hierus neidizet ollah vie čomembat da parembat, vesselät da kirkiet, kui Anuksenjogi, kudai ottau allun Uutjärvespäi! Pidäy mennä ielleh Hyväbo on, Kotkatjärven da Uutjärven keskes on toine jogine! Ga ei ni sie löydänyh sulhaine andilastu, ei olluh sie miehele annettavii naizii!
Käveli pitkizin-poikkizin randua myöte Sergoi-mužikku dai istuihes ihan jovelluo, gor’uiččou. Pidänöygo leskenny eliä parahas ijäs?
Silkeskie kuulou Sergoi, kenlienne sanou: "Midä pahua mieldy piet, mužikku?" Kaččou, ga Anuksenjogi kyzyy hänel. Vot on kummua!
Sergoi vastuaugi: "Oli minul akku Roikoilaspäi, ga jäin minä leskekse, ei ole talois emändiä, ei ole muamua lapsil. Čoma oli akku, piä lageh koskih, oli hoiskei kui pellon heinäine, moizet neidizet eletäh Anuksen alangol"…
"Oh, sinuu, sinuu! Avvutan minä sinule, lövvän uvven akan! Tiijän, tämä kylä seizou Mägrienjoven rannal!" Sanoi sen Anuksenjogi da lähti ravieh Luadogah päi Mägrienjoven eččoh. Nenga kiirehti, sen jälles virran myödäh jäi suuri koski, rahvas sidä koskie ruvettih sanomah Pitkykoskekse.
Sergoihäi lähti hyväs mieles järilleh Pekkiselgy-hieruh. Tuli mužikku kodih, vahnu muamo kyzyygi: "Kuibo dielot, poigani, oletgo löydänyh andilahan?" "Nikedä en löydänyh, ga Anuksenjogi uskaldi avvuttua", sanou Sergoi. "A-voi-voi, poigurukkaine, harmai piäs tukkaine, jogeh ei ole luottamistu! Läkkä vai Čilmienhieruh, sie on časounas obrazu, pakiče Jumal-rukan abuu".
Lähti Sergoi uvvessah matkah, Čilmienhieru da Pekkiselgy ollah lähetysti. Kaččouseizou hieru korves, Čilmienjogine virduau Čilmitjärven lammin kauti, kui langu tulou helmilöis läbi.
Seizou joven rannal Aksinču-neidine, vedeh mennes vien kel kižuau, pizaret čäijetäh päivypastos buite žemčugat. Muas ei nävy, silmät ollah gu suoluvakat, iče nagrau vesseläh. Moizet neidizet elettih enne sit kohtas.
"Vienemändy!" sanoi vai Sergoi-sulhaine da kerras ellendi, gu tämä neidine on kaikis paras! Löydi häi oman ozan.
Oza libo ei, ga kui Anuksenjovele sanuo nygöi? Eččiy se Mägrienjogie, toinah oman vezimatkan muutti da rubei suuttumah! Midä ruadua…?
"Minä avvutan, sanou pieni Čilmienjogine, – menen minä korbie da suodu myöte loittos, da Mägrienjoven näen, sanon, gu se Anuksenjovele sanelis kai! Vaiku Mägrienjogi on lašku, eläy suolois, sen vezi on mustu, rubiemmo juoksemah kahtei teriämbi!" Dai juoksi iče.
Elettih ukko da akku sen jälles hätken. Pereh oli suuri! Aksinču-akku kazvatti poijindamii da tyttärindämii. Dai iče sai Sergoile äijän lastu.
Niken ei tiijä, ollougo suutuksis Anuksenjogi Sergoin piäle, ga vaiku sen joven nimi, kuduadu myöte sulhaine lähti venehel Anuksenjovelluo, on Pekkijogi, Kotkatjärven da Uutjärven keskes. Se samaine, kui mužikan kodimuan nimiPekkiselgy! Sergoi meni myödyvirdah silloi, a nygöi sanotah, sie on kahtenkerdaine pohju! Anuksenjogi, sanotah rahvas, luadiu kierroksen virdua vastah.
Ettogo usko? Kyzykkiä joga kotkatjärveläzel, ihan tottu sanon!
Kai on todine tozi. Oldih enne moizet hierut. Čilmienhierun časounan obrazu nygöi on Petroskoin muzeis, dai Aksinču da Sergoi ollah minun Vasselei-died’oin buabo da died’oi, Anuksenjogi da Mägrienjogihäi tullah vastah Anuksenlinnas.
Pidäy vaiku luonduo, meččii da jogiloi kuunnella tarkah. Tyhjy on vaiku se, ku Uutjärven naizet ollah Kotkatjärven naizii čomembat!
Minä en puudu heiniä pagize!