Voittajan palkkana on taivahaini elämä
Karelian Proper
New written karelian
12 En mie šano, jotta mie oisin jo šuanun kaiken šen, mitä tavottelen, tahi oisin jo tullun täyvellisekši. Mie kuitenki staraičen šuaha šen, kun kerran Hristossa Iisussa on ottan miut omakšeh.
13Vellet, en tuumaiče, jotta oisin jo perillä. Vain tämän voin šanuo: mie unohan šen, mi jäi tuakši, ta tavottelen kaikin voimin šitä, mi on ieššä. 14Mie juokšen kilvan loppuh šuate, jotta voittasin palkinnon – piäsisin taivahah. Šinne Jumala kuččuu Hristossan Iisussan omat.
15Näin pitäy ajatella miän kaikkien, ket olemma täyvellisie. A kun työ mistänih as's'ašta ajatelletta toisin, niin šen niise Jumala šelvittäy teilä.
16Miän pitäy vain olla šamua mieltä šiitä, mitä jo tiijämmä, ta elyä šen mukah.
17 Ottakkua miušta mallie, vellet. Opaštukkua niistä, ket eletäh šamoin kuin myö.
18Olenhan mie teilä moničči šanon ta nyt ihan kyynälet šilmissä šanon, jotta monet eletäh niin kuin Hristossan rissin viholliset.
19Hyö jouvutah lopulta uatuh. Vačča on hiän jumala, häpie on hiän kunnivo, ta hyö ajatellah vain muallisie as's'oja.
20 Ka miän kotimua on taivaš. Šieltä myö vuotamma pelaštajakši Hospotie Iisussua Hristossua. 21 Hiän muuttau miän heikot ta kuolovaiset runkot oman taivahaisen runkon moisiksi. Hiän ruatau šen šillä voimalla, kumpasella Hiän panou kaiken oman vallan alla.
Послание ап. Павла к Филиппийцам. 3:12-21
Russian
12 Говорю так не потому, чтобы я уже достиг, или усовершился; но стремлюсь, не достигну ли я, как достиг меня Христос Иисус.
13 Братия, я не почитаю себя достигшим; а только, забывая заднее и простираясь вперед, 14 стремлюсь к цели, к почести вышнего звания Божия во Христе Иисусе.
15 Итак, кто из нас совершен, так должен мыслить; если же вы о чем иначе мыслите, то и это Бог вам откроет.
16 Впрочем, до чего мы достигли, так и должны мыслить и по тому правилу жить.
17 Подражайте, братия, мне и смотрите на тех, которые поступают по образу, какой имеете в нас.
18 Ибо многие, о которых я часто говорил вам, а теперь даже со слезами говорю, поступают как враги креста Христова.
19 Их конец — погибель, их бог — чрево, и слава их — в сраме, они мыслят о земном.
20 Наше же жительство — на небесах, откуда мы ожидаем и Спасителя, Господа нашего Иисуса Христа, 21 Который уничиженное тело наше преобразит так, что оно будет сообразно славному телу Его, силою, которою Он действует и покоряет Себе всё.