Texts

Return to review | Return to list

Kirikkömatku vetty myöte

history

May 22, 2025 in 14:12 Александра Родионова

• changed the language
  from Veps
  to Livvi

May 22, 2025 in 12:47 Александра Родионова

• changed the text of the translation
  Остров Лычный примечателен тем, что на нем расположена самая старинная церковь Карелии. Церковь Петра и Павла была построена в 1620 году – памятник деревянного зодчества Карелии. Старинный Храм построен в шатровом архитектурном стиле. Шатер конструкции «два восьмерика на четверике», высится над молельной комнатой и просторной трапезной под двускатной крышей. К такому же типу относилась и Церковь Успения Богородицы в Кондопоге. Вход в Петропавловскую церковь с юга по массивному, добротному крыльцу, с которого открывается незабываемый вид на южную часть острова и на просторы озера Сандал. И это не случайно, ведь Храм поставлен на высшей точке острова Лычный, что, безусловно, добавляет ему величественности. Храм открыт круглый год, внутри царит глухая тишина, сквозь нее фантазии рисуют образы крестьян, карелов, которые со всей округи более четырех сотен лет везли сюда по воде, или по льду свои молитвы, свою боль и благодарность. К этим чувствам хочется прикоснуться и разделить их. На острове погружаешься в ощущение мира, которое дарит намоленный столетиями храм, а снаружи невозможно оторвать глаз от мастерски украшенных резьбой деревянных причелин, столбиков, подзоров. С какой аккуратностью творцы создавали это произведение искусства. Поистине, волшебное место, куда будешь возвращаться снова. После той поездки посчастливилось побывать на острове летом во время байдарочного похода. А уже в этом году мы с Машей встретили на острове Рождество.

May 22, 2025 in 12:14 Александра Родионова

• changed the text
  Ličnii-suari on merkittävy sil, ku sie seizou Karjalan kaikis vahnin kirikkö. Pedrin da Puavilan kirikkö on nostettu vuvvennu 1620 da kuuluu Karjalan tazavallan puuhizien mustomerkilöin luvetteluh. Se on vahnanaigazen arhitektuuran ezimerki. Šat´or-nimelline levo – ”kaksi kaheksandestu nelländeksel” – on ylembä malittu- da kerähmöpertii kaksisiibizen levon al. Sih samazeh joukkoh kuuluigi Kondupohjan Jumaldoman Uspen´n´an kirikkö, kudai paloi. Pedrin da Puavilan kirikköh puutut suvespäi suurii da lujii pordahii myöte, kudamilpäi avavuu kaunis unohtumatoi nägöala suaren suvipuoleh da Sandal-järven valduvezile. Da eihäi petties kirikkö nostettih suaren korgevimale kohtale, se vai ližiäy kiriköle suuruttu. Kirikkö on avvoi ymbäri vuvven, sydämes on hil´l´ažus da silmien ies mielikuvinnu pyöritäh muanruadajien karjalazien huahmot, rahvas enämbän nelliäsadua vuottu viettih tänne vetty libo jiädy myöte omii malittuloi, syväinkibuloi, tuskii da kiitossanoi. Nämmih tundoloih himoittau yhtyö. Suarel uppuot mielihyväh, kuduan andau sadoi vuozii malittuloi kuundelii kirikkö. Irral ihastuttau puuseppien nero da malto. Moizet ollah kaunehet da näbiet ikkunpielizet, paččahazet, tuulilavvat – tovellizet puuhizet taidotevokset.^ Toven suarnalline kohtu, kunne himoittau tulla äijän kerdua. Jälles tädä enzimästy matkua lykysti puuttuo suarele vie kerran kezäl, konzu olimmo Mašan kel venehmatkas. Tänävuon myö olimmo sie Rastavan aigah.

May 22, 2025 in 12:14 Александра Родионова

• created the text
• created the text: Ličnii-suari on merkittävy sil, ku sie seizou Karjalan kaikis vahnin kirikkö. Pedrin da Puavilan kirikkö on nostettu vuvvennu 1620 da kuuluu Karjalan tazavallan puuhizien mustomerkilöin luvetteluh. Se on vahnanaigazen arhitektuuran ezimerki. Šat´or-nimelline levo – ”kaksi kaheksandestu nelländeksel” – on ylembä malittu- da kerähmöpertii kaksisiibizen levon al. Sih samazeh joukkoh kuuluigi Kondupohjan Jumaldoman Uspen´n´an kirikkö, kudai paloi. Pedrin da Puavilan kirikköh puutut suvespäi suurii da lujii pordahii myöte, kudamilpäi avavuu kaunis unohtumatoi nägöala suaren suvipuoleh da Sandal-järven valduvezile. Da eihäi petties kirikkö nostettih suaren korgevimale kohtale, se vai ližiäy kiriköle suuruttu. Kirikkö on avvoi ymbäri vuvven, sydämes on hil´l´ažus da silmien ies mielikuvinnu pyöritäh muanruadajien karjalazien huahmot, rahvas enämbän nelliäsadua vuottu viettih tänne vetty libo jiädy myöte omii malittuloi, syväinkibuloi, tuskii da kiitossanoi. Nämmih tundoloih himoittau yhtyö. Suarel uppuot mielihyväh, kuduan andau sadoi vuozii malittuloi kuundelii kirikkö. Irral ihastuttau puuseppien nero da malto. Moizet ollah kaunehet da näbiet ikkunpielizet, paččahazet, tuulilavvat – tovellizet puuhizet taidotevokset. Toven suarnalline kohtu, kunne himoittau tulla äijän kerdua. Jälles tädä enzimästy matkua lykysti puuttuo suarele vie kerran kezäl, konzu olimmo Mašan kel venehmatkas. Tänävuon myö olimmo sie Rastavan aigah.
• created the text translation