VepKar :: Texts

Texts

Return to review | Return to list

Hukku da koiru

history

September 08, 2025 in 11:28 Александра Родионова

  • changed the text of the translation
    Худой волк ходил подле деревни и встретил жирную собаку. Волк спросил у собаки:| — Скажи, собака, откуда вы корм берёте? Собака сказала:| — Люди нам дают. — Верно, вы трудную людям службу служите? Собака сказала:| — Нет, наша служба нетрудная. Дело наше — по ночам двор стеречь. — Так только за это вас так кормят?^ — сказал волк. — Это я бы сейчас в вашу службу пошёл, а то нам, волкам, трудно корма достать. — Что ж, иди, — сказала собака. — Хозяин и тебя так же кормить станет. Волк был рад и пошёл с собакой к людям служить. Стал уже волк в ворота входить, видит он, что у собаки на шее шерсть стёрта. Он сказал:| — А это у тебя, собака, чего? — Да так, — сказала собака. — Да что так? — Да так, от цепи. Днём ведь я на цепи сижу,| так вот цепью и стёрло немного шерсть на шее. — Ну, так прощай, собака, — сказал волк. — Не пойду к людям жить. Пускай не так жирен буду, да на воле.

September 08, 2025 in 11:28 Александра Родионова

  • changed the text
    Laihu hukku käveli kyläs ymbäri da nägi lihavan koiran. Hukku kyzyi koirua:| – Koiru, sano kusbo työ otatto syömisty? Koiru vastai:| – Meile rahyas annetah. – Vikse työ rahvahale jygiedy ruaduo ruatto, sanoi hukku. Koiru vastai:| – Ei, meijän ruado ei ole jygei. Meijän ruado on — yölöil vardoija pihua. – Sit vaiku sidä periä teidy menga syötetah, sanoi hukku. — Sit minä nygöl lähtizin teijän ruadoh, eiga meil, hukil, on jygei löydiä syömisty. – Midäbo, mene, sanoi koiru. — Ižändy sinuugi muga rubieu syöttämäh. Hukku ihastui da lähti koiranke rahvahan luo ruadoh. Hukku jo rubei menemäh veriäh da nägi koiran kaglas villu on hierottu. Hukku kyzyi:| – Koiru, a tämä sinul minbo periä? – Ga muga, vastai koiru. – Ga midäbo muga?^ kyzyi hukku. – Muga, čiepin periä. Päiväl minä čiepis istun. Sit čiepil hieroin vähäzel villat kaglas. – Sit proššai, koiru, sanoi hukku. — En lähte elämäh ristikanzan luo. Anna en rodih moine lihavu, a roimmos välläl
  • changed the text of the translation
    Худой волк ходил подле деревни и встретил жирную собаку. Волк спросил у собаки:| — Скажи, собака, откуда вы корм берёте? Собака сказала:| — Люди нам дают. — Верно, вы трудную людям службу служите? Собака сказала:| — Нет, наша служба нетрудная. Дело наше — по ночам двор стеречь. — Так только за это вас так кормят?^ — сказал волк. — Это я бы сейчас в вашу службу пошёл, а то нам, волкам, трудно корма достать. — Что ж, иди, — сказала собака. — Хозяин и тебя так же кормить станет. Волк был рад и пошёл с собакой к людям служить. Стал уже волк в ворота входить, видит он, что у собаки на шее шерсть стёрта. Он сказал:| — А это у тебя, собака, чего? — Да так, — сказала собака. — Да что так? — Да так, от цепи. Днём ведь я на цепи сижу, так вот цепью и стёрло немного шерсть на шее. — Ну, так прощай, собака, — сказал волк. — Не пойду к людям жить. Пускай не так жирен буду, да на воле.

September 08, 2025 in 11:27 Александра Родионова

  • changed the text
    Laihu hukku käveli kyläs ymbäri da nägi lihavan koiran. Hukku kyzyi koirua:| – Koiru, sano kusbo työ otatto syömisty? Koiru vastai:| – Meile rahyas annetah. – Vikse työ rahvahale jygiedy ruaduo ruatto, sanoi hukku. Koiru vastai:| – Ei, meijän ruado ei ole jygei. Meijän ruado on — yölöil vardoija pihua. – Sit vaiku sidä periä teidy menga syötetah, sanoi hukku. — Sit minä nygöl lähtizin teijän ruadoh, eiga meil, hukil, on jygei löydiä syömisty. – Midäbo, mene, sanoi koiru. — Ižändy sinuugi muga rubieu syöttämäh. Hukku ihastui da lähti koiranke rahvahan luo ruadoh. Hukku jo rubei menemäh veriäh da nägi koiran kaglas villu on hierottu. Hukku kyzyi: – Koiru, a tämä sinul minbo periä? – Ga muga, vastai koiru. – Ga midäbo muga? kyzyi hukku. – Muga, čiepin periä. Päiväl minä čiepis istun. Sit čiepil hieroin vähäzel villat kaglas. – Sit proššai, koiru, sanoi hukku. — En lähte elämäh ristikanzan luo. Anna en rodih moine lihavu, a roimmos välläl
  • changed the text of the translation
    Худой волк ходил подле деревни и встретил жирную собаку. Волк спросил у собаки:| — Скажи, собака, откуда вы корм берёте? Собака сказала:| — Люди нам дают. — Верно, вы трудную людям службу служите? Собака сказала:| — Нет, наша служба нетрудная. Дело наше — по ночам двор стеречь. — Так только за это вас так кормят?^ — сказал волк. — Это я бы сейчас в вашу службу пошёл, а то нам, волкам, трудно корма достать. — Что ж, иди, — сказала собака. — Хозяин и тебя так же кормить станет. Волк был рад и пошёл с собакой к людям служить. Стал уже волк в ворота входить, видит он, что у собаки на шее шерсть стёрта. Он сказал: — А это у тебя, собака, чего? — Да так, — сказала собака. — Да что так? — Да так, от цепи. Днём ведь я на цепи сижу, так вот цепью и стёрло немного шерсть на шее. — Ну, так прощай, собака, — сказал волк. — Не пойду к людям жить. Пускай не так жирен буду, да на воле.

September 08, 2025 in 11:26 Александра Родионова

  • created the text translation

September 08, 2025 in 11:26 Александра Родионова

  • created the text
  • created the text: Laihu hukku käveli kyläs ymbäri da nägi lihavan koiran. Hukku kyzyi koirua: – Koiru, sano kusbo työ otatto syömisty? Koiru vastai: – Meile rahyas annetah. – Vikse työ rahvahale jygiedy ruaduo ruatto, sanoi hukku. Koiru vastai: – Ei, meijän ruado ei ole jygei. Meijän ruado on — yölöil vardoija pihua. – Sit vaiku sidä periä teidy menga syötetah, sanoi hukku. — Sit minä nygöl lähtizin teijän ruadoh, eiga meil, hukil, on jygei löydiä syömisty. – Midäbo, mene, sanoi koiru. — Ižändy sinuugi muga rubieu syöttämäh. Hukku ihastui da lähti koiranke rahvahan luo ruadoh. Hukku jo rubei menemäh veriäh da nägi koiran kaglas villu on hierottu. Hukku kyzyi: – Koiru, a tämä sinul minbo periä? – Ga muga, vastai koiru. – Ga midäbo muga? kyzyi hukku. – Muga, čiepin periä. Päiväl minä čiepis istun. Sit čiepil hieroin vähäzel villat kaglas. – Sit proššai, koiru, sanoi hukku. — En lähte elämäh ristikanzan luo. Anna en rodih moine lihavu, a roimmos välläl