Texts

Return to review | Return to list

Kut mindain’ mado kokaiž

history

March 04, 2021 in 23:58 Nataly Krizhanovsky

• changed the text of the translation
  На моем веку ужалила меня змея в ногу. Одна старуха отправила нас с моим сыном за сеном. Ну, пошли мы за сеном. Наказала она, где стог стоит. Искали, искали, найти не можем. Уже большое расстояние (\'много места\') прошли – нет стога. Потом Миша-то повернулся в сторону и говорит: «Мама, ты не ходи, а я пойду еще тут посмотрю». Я-то была босиком. В Туржине оставила башмаки, мы ведь были на сухом месте. Только мы отошли от дороги, он впереди, я позади – я наступила на змею. Змея меня ужалила в ногу, змея пестрая, большая, длинная. [Змея] остановилась. Змея стоит, и я стою и говорю: «Миша, меня змея в ногу ужалила». А он говорит: «Мама, ты наступила на пенек, а не змея тебя ужалила». – «Нет, змея [ужалила], иди сюда, убей змею». Миша вернулся, убил змею, повесил на ольху. А нога моя сильно распухла. Сначала Миша перевязал ногу платком ниже колена. Нога распухает. Миша говорит: «Иди, мама, домой, беги, пока можешь». Я не хотела идти домой с пустыми руками. Взяла вязанку сена. Нога распухла уже выше колена. С этой вязанкой я дошла до дому. Вся нога распухла. А когда змея меня ужалила, пока я стояла около змеи, мне стало плохо, и стало тошнить. Змея была пестрая, длинная такая, красивая, коричневыми и белыми звездами. Ну, потом мы дошли до дому. Перешла я вброд через речку с вязанкой. Отнесли сено старухе, а старуха заговорила укус змеи. Я и попросила: «Тетя Дуня, заговори, меня змея ужалила». Она заговорила у меня укус змеи: «Черный змей, серый змей, пестрый змей, белый змей, медный змей, знаешь, где дом? На березе дом, в закоулке житье... уходи в землю от рабы Александры на веки веков. Аминь». Это мне не помогло. Потом пошла к другой [старухе]. На коленках ходила, нога распухла толщиной с чурку, кожа трескается, жилы вздулись до самого паха (некогда тут стыдиться). Верхние жилы вздулись, как веревочки, как этот шнур. Эти жилы долго у меня были черными. Потом в деревне меня заговаривали двое, и моя нога поправилась. В больницу не поехала.

August 18, 2017 in 10:46 Нина Шибанова

• changed the text of the translation
  На моем веку ужалила меня змея в ногу. Одна старуха отправила нас с моим сыном за сеном. Ну, пошли мы за сеном. Наказала она, где стог стоит. Искали, искали, найти не можем. Уже большое расстояние (\'много места\') прошли – нет стога. Потом Миша-то повернулся в сторону и говорит: «Мама, ты не ходи, а я пойду еще тут посмотрю». Я-то была босиком. В Туржине оставила башмаки, мы ведь были на сухом месте. Только мы отошли от дороги, он впереди, я позади – я наступила на змею. Змея меня ужалила в ногу, змея пестрая, большая, длинная. [Змея] остановилась. Змея стоит, и я стою и говорю: «Миша, меня змея в ногу ужалила». А он говорит: «Мама, ты наступила на пенек, а не змея тебя ужалила». – «Нет, змея [ужалила], иди сюда, убей змею». Миша вернулся, убил змею, повесил на ольху. А нога моя сильно распухла. Сначала Миша перевязал ногу платком ниже колена. Нога распухает. Миша говорит: «Иди, мама, домой, беги, пока можешь». Я не хотела идти домой с пустыми руками. Взяла вязанку сена. Нога распухла уже выше колена. С этой вязанкой я дошла до дому. Вся нога распухла. А когда змея меня ужалила, пока я стояла около змеи, мне стало плохо, и стало тошнить. Змея была пестрая, длинная такая, красивая, коричневыми и белыми звездами. Ну, потом мы дошли до дому. Перешла я вброд через речку с вязанкой. Отнесли сено старухе, а старуха заговорила укус змеи. Я и попросила: «Тетя Дуня, заговори, меня змея ужалила». Она заговорила у меня укус змеи: «Черный змей, серый змей, пестрый змей, белый змей, медный змей, знаешь, где дом? На березе дом, в закоулке житье... уходи в землю от рабы Александры на веки веков. Аминь». Это мне не помогло. Потом пошла к другой [старухе]. На коленках ходила, нога распухла толщиной с чурку, кожа трескается, жилы вздулись до самого паха (некогда тут стыдиться). Верхние жилы вздулись, как веревочки, как этот шнур. Эти жилы долго у меня были черными. Потом в деревне меня заговаривали двое. И, и моя нога поправилась. В больницу не поехала.

August 18, 2017 in 10:45 Нина Шибанова

• changed the text
  Igau-se kokaiž mindain' mado g’augha. Üks’ staruh käsk’ miid’ hiinha ičiin’ prihäme. Nu, mänim hiinha. Sabraižen nevoi. Ečim, ečim, nikus lüuta emboigii. Äjan g’o sijad käuim, iile sabrašt’. Potom Miša se pörauzihe bokha da pagižep: «Mam, sina ala tulo, a mina män da naku v’uu kacaudan». Mina olin-se kengata. Turžinalo bašmakod gätin’, kanghil' olim ka, nu. Tol’ko läksim tüupäi, hän ezüu, mina gäl’ghe – puugin’ madolo. Mado miniin’ kokaiž g’augha, kirg’au mado, sur’, pit’k. Siižutihe. Mado siižub, i mina siižun da i pagižen-ki: «Miša, miniin’ mado g’augha kokaiž». A hän sanub: «Mam, sina, puugid’ kandoiželo, ii mado kokainu». – «Ii, mado, tulo, naku riko mado». Miša pördihez, miniin' madon rikoi, lepha riput’. A minain’ g’augan turzot’ kaiken. Ezmäi Miša sidoi minain’ paikau g’augan, alomba kombud. G’augan turžotab. Miša sanui: «Mäno, mam, kodihe, g’okso kuni void ka». Mina en želai güudg’ou kodihe mända, ii affat. Panin’ tukun hiinad. G’augan turzot’ g’ö ülemba kombud. Necidame tukume minä tulin’ kodihesai. Kaiken g’augan turzot’. A konz mado kokaiž, kuni mina siižuin’ madonnou, kaik minain’ südäimed pani tuskha i oksondolo kändaškanz’. Mado oli kirg’au, pit’k ningine, čoma ani koričnevil’ da vauktįl’ zv’ozdįl’. Nu, potom mö kodihesai tulim. Bradin' v’uu minä päliči g’oges tukume. Staruhalo hiinan viim, a staruh abut’ necon madon kokaiduson. Mina käskin’-ki: «Dun’a-t’ot, zagovori, minain’ mado kokaiž, abuta mida-ni». Hän miniin’ madon kokaidust abut’: «Must kü, hahk kü, kir’g’au kü, vauged kü, vaskne kü, tundod kus kodi, koivus? Koivus kodi, aidakočkus elo, pahust’ paha, ... mäno maha nečuu rabau Aleksandrau igaks kaikeks. Amin’». Miniin’ ližad ii lenu. Potom toižennoks möst- mänin’. Kombuižil’ käun, g’aug ningitte turskes kuti čurk sanged, nahk hauktob, sonod libutihe kaik tänna närvoihesai(huiktad ii konz olo varaita side). Sonod libutihe pälombaižed ka ani kuti noraižed, ani šnur naku neco. Neno sonod minain’ hätken uudihe mustad. Potom derüunas abutadihe kahton kes’ken da minain’ g’aug spravihez. Bol’nicaha ajanu en.

August 18, 2017 in 10:43 Нина Шибанова

• changed the text
  Igau-se kokaiž mindain' mado g’augha. Üks’ staruh käsk’ miid’ hiinha ičiin’ prihäme. Nu, mänim hiinha. Sabraižen nevoi. Ečim, ečim, nikus lüuta emboigii. Äjan g’o sijad käuim, iile sabrašt’. Potom Miša se pörauzihe bokha da pagižep: «Mam, sina ala tulo, a mina män da naku v’uu kacaudan». Mina olin-se kengata. Turžinalo bašmakod gätin’, kanghil' olim ka, nu. Tol’ko läksim tüupäi, hän ezüu, mina gäl’ghe – puugin’ madolo. Mado miniin’ kokaiž g’augha, kirg’au mado, sur’, pit’k. Siižutihe. Mado siižub, i mina siižun da i pagižen-ki: «Miša, miniin’ mado g’augha kokaiž». A hän sanub: «Mam, sina, puugid’ kandoiželo, ii mado kokainu». – «Ii, mado, tulo, naku riko mado». Miša pördihez, miniin' madon rikoi, lepha riput’. A minain’ g’augan turzot’ kaiken. Ezmäi Miša sidoi minain’ paikau g’augan, alomba kombud. G’augan turžotab. Miša sanui: «Mäno, mam, kodihe, g’okso kuni void ka». Mina en želai güudg’ou kodihe mända, ii affat. Panin’ tukun hiinad, g. G’augan turzot’ g’ö ülemba kombud. Necidame tukume minä tulin’ kodihesai. Kaiken g’augan turzot’. A konz mado kokaiž, kuni mina siižuin’ madonnou, kaik minain’ südäimed pani tuskha i oksondolo kändaškanz’. Mado oli kirg’au, pit’k ningine, čoma ani koričnevil’ da vauktįl’ zv’ozdįl’. Nu, potom mö kodihesai tulim. Bradin' v’uu minä päliči g’oges tukume. Staruhalo hiinan viim, a staruh abut’ necon madon kokaiduson. Mina käskin’-ki: «Dun’a-t’ot, zagovori, minain’ mado kokaiž, abuta mida-ni». Hän miniin’ madon kokaidust abut’: «Must kü, hahk kü, kir’g’au kü, vauged kü, vaskne kü, tundod kus kodi, koivus kodi, aidakočkus elo, pahust’ paha, mäno maha nečuu rabau Aleksandrau igaks kaikeks. Amin’». Miniin’ ližad ii lenu. Potom toižennoks möst- mänin’. Kombuižil’ käun, g’aug ningitte turskes kuti čurk sanged, nahk hauktob, sonod libutihe kaik tänna närvoihesai(huiktad ii konz olo varaita side). Sonod libutihe pälombaižed ka ani kuti noraižed, ani šnur naku neco. Neno sonod minain’ hätken uudihe mustad. Potom derüunas abutadihe kahton kes’ken da minain’ g’aug spravihez. Bol’nicaha ajanu en.

August 18, 2017 in 10:41 Нина Шибанова

• changed the text
  Igau-se kokaiž mindain' mado g’augha. Üks’ staruh käsk’ miid’ hiinha ičiin’ prihäme. Nu, mänim hiinha. Sabraižen nevoi. Ečim, ečim, nikus lüuta emboigii. Äjan g’o sijad käuim, iile sabrašt’. Potom Miša se pörauzihe bokha da pagižep: «Mam, sina ala tulo, a mina män da naku v’uu kacaudan». Mina olin-se kengata. Turžinalo bašmakod gätin’, kanghil' olim ka, nu. Tol’ko läksim tüupäi, hän ezüu, mina gäl’ghe – puugin’ madolo. Mado miniin’ kokaiž g’augha, kirg’au mado, sur’, pit’k. Siižutihe. Mado siižub, i mina siižun da i pagižen-ki: «Miša, miniin’ mado g’augha kokaiž». A hän sanub: «Mam, sina, puugid’ kandoiželo, ii mado kokainu». – «Ii, mado, tulo, naku riko mado». Miša pördihez, miniin' madon rikoi, lepha riput’. A minain’ g’augan turzot’ kaiken, ezmäi. Ezmäi Miša sidoi minain’ paikau g’augan, alomba kombud. G’augan turžotab. Miša sanui: «Mäno, mam, kodihe, g’okso kuni void ka». Mina en želai güudg’ou kodihe mända, ii affat. Panin’ tukun hiinad, g’augan turzot’ g’ö ülemba kombud. Necidame tukume minä tulin’ kodihesai. Kaiken g’augan turzot’. A konz mado kokaiž, kuni mina siižuin’ madonnou, kaik minain’ südäimed pani tuskha i oksondolo kändaškanz’. Mado oli kirg’au, pit’k ningine, čoma ani koričnevil’ da vauktįl’ zv’ozdįl’. Nu, potom mö kodihesai tulim. Bradin' v’uu minä päliči g’oges tukume. Staruhalo hiinan viim, a staruh abut’ necon madon kokaiduson. Mina käskin’-ki: «Dun’a-t’ot, zagovori, minain’ mado kokaiž, abuta mida-ni». Hän miniin’ madon kokaidust abut’: «Must kü, hahk kü, kir’g’au kü, vauged kü, vaskne kü, tundod kus kodi, koivus kodi, aidakočkus elo, pahust’ paha, mäno maha nečuu rabau Aleksandrau igaks kaikeks. Amin’». Miniin’ ližad ii lenu. Potom toižennoks möst- mänin’. Kombuižil’ käun, g’aug ningitte turskes kuti čurk sanged, nahk hauktob, sonod libutihe kaik tänna närvoihesai(huiktad ii konz olo varaita side). Sonod libutihe pälombaižed ka ani kuti noraižed, ani šnur naku neco. Neno sonod minain’ hätken uudihe mustad. Potom derüunas abutadihe kahton kes’ken da minain’ g’aug spravihez. Bol’nicaha ajanu en.

August 18, 2017 in 10:41 Нина Шибанова

• changed the text of the translation
  На моем веку ужалила меня змея в ногу. Одна старуха отправила нас с моим сыном за сеном. Ну, пошли мы за сеном. Наказала она, где стог стоит. Искали, искали, найти не можем. Уже большое расстояние (\'много места\') прошли – нет стога. Потом Миша-то повернулся в сторону и говорит: «Мама, ты не ходи, а я пойду еще тут посмотрю». Я-то была босиком. В Туржине оставила башмаки, мы ведь были на сухом месте. Только мы отошли от дороги, он впереди, я позади – я наступила на змею. Змея меня ужалила в ногу, змея пестрая, большая, длинная. [Змея] остановилась. Змея стоит, и я стою и говорю: «Миша, меня змея в ногу ужалила». А он говорит: «Мама, ты наступила на пенек, а не змея тебя ужалила». – «Нет, змея [ужалила], иди сюда, убей змею». Миша вернулся, убил змею, повесил на ольху. А нога моя сильно распухла. Сначала Миша перевязал ногу платком ниже колена. Нога распухает. Миша говорит: «Иди, мама, домой, беги, пока можешь». Я не хотела идти домой с пустыми руками. Взяла вязанку сена. Нога распухла уже выше колена. С этой вязанкой я дошла до дому. Вся нога распухла. А когда змея меня ужалила, пока я стояла около змеи, мне стало плохо, и стало тошнить. Змея была пестрая, длинная такая, красивая, коричневыми и белыми звездами. Ну, потом мы дошли до дому. Перешла я вброд через речку с вязанкой. Отнесли сено старухе, а старуха заговорила укус змеи. Я и попросила: «Тетя Дуня, заговори, меня змея ужалила». Она заговорила у меня укус змеи: «Черный змей, серый змей, пестрый змей, белый змей, медный змей, знаешь, где дом? На березе дом, в закоулке житье... уходи в землю от рабы Александры на веки веков. Аминь». Это мне не помогло. Потом пошла к другой [старухе]. На коленках ходила, нога распухла толщиной с чурку, кожа трескается, жилы вздулись до самого паха (некогда тут стыдиться). Верхние жилы вздулись, как веревочки, как этот шнур. Эти жилы долго у меня были черными. Потом в деревне меня заговаривали двое. И моя нога поправилась. В больницу не поехала.

August 18, 2017 in 10:41 Нина Шибанова

• changed the text
  Igau-se kokaiž mindain' mado g’augha. Üks’ staruh käsk’ miid’ hiinha ičiin’ prihäme. Nu, mänim hiinha. Sabraižen nevoi. Ečim, ečim, nikus lüuta emboigii. Äjan g’o sijad käuim, iile sabrašt’. Potom Miša se pörauzihe bokha da pagižep: «Mam, sina ala tulo, a mina män da naku v’uu kacaudan». Mina olin-se kengata. Turžinalo bašmakod gätin’, kanghil' olim ka, nu. Tol’ko läksim tüupäi, hän ezüu, mina gäl’ghe – puugin’ madolo. Mado miniin’ kokaiž g’augha, kirg’au mado, sur’, pit’k. Siižutihe. Mado siižub, i mina siižun da i pagižen-ki: «Miša, miniin’ mado g’augha kokaiž». A hän sanub: «Mam, sina, puugid’ kandoiželo, ii mado kokainu». – «Ii, mado. Tulo, tulo, naku riko mado». Miša pördihez, miniin' madon rikoi, lepha riput’. A minain’ g’augan turzot’ kaiken, ezmäi Miša sidoi minain’ paikau g’augan, alomba kombud. G’augan turžotab. Miša sanui: «Mäno, mam, kodihe, g’okso kuni void ka». Mina en želai güudg’ou kodihe mända, ii affat. Panin’ tukun hiinad, g’augan turzot’ g’ö ülemba kombud. Necidame tukume minä tulin’ kodihesai. Kaiken g’augan turzot’. A konz mado kokaiž, kuni mina siižuin’ madonnou, kaik minain’ südäimed pani tuskha i oksondolo kändaškanz’. Mado oli kirg’au, pit’k ningine, čoma ani koričnevil’ da vauktįl’ zv’ozdįl’. Nu, potom mö kodihesai tulim. Bradin' v’uu minä päliči g’oges tukume. Staruhalo hiinan viim, a staruh abut’ necon madon kokaiduson. Mina käskin’-ki: «Dun’a-t’ot, zagovori, minain’ mado kokaiž, abuta mida-ni». Hän miniin’ madon kokaidust abut’: «Must kü, hahk kü, kir’g’au kü, vauged kü, vaskne kü, tundod kus kodi, koivus kodi, aidakočkus elo, pahust’ paha, mäno maha nečuu rabau Aleksandrau igaks kaikeks. Amin’». Miniin’ ližad ii lenu. Potom toižennoks möst- mänin’. Kombuižil’ käun, g’aug ningitte turskes kuti čurk sanged, nahk hauktob, sonod libutihe kaik tänna närvoihesai(huiktad ii konz olo varaita side). Sonod libutihe pälombaižed ka ani kuti noraižed, ani šnur naku neco. Neno sonod minain’ hätken uudihe mustad. Potom derüunas abutadihe kahton kes’ken da minain’ g’aug spravihez. Bol’nicaha ajanu en.

August 18, 2017 in 10:40 Нина Шибанова

• changed the text
  Igau-se kokaiž mindain' mado g’augha. Üks’ staruh käsk’ miid’ hiinha ičiin’ prihäme. Nu, mänim hiinha. Sabraižen nevoi. Ečim, ečim, nikus lüuta emboigii. Äjan g’o sijad käuim, iile sabrašt’. Potom Miša se pörauzihe bokha da pagižep: «Mam, sina ala tulo, a mina män da naku v’uu kacaudan». Mina olin-se kengata. Turžinalo bašmakod gätin’, kanghil' olim ka, nu. Tol’ko läksim tüupäi, hän ezüu. Mina, mina gäl’ghe – puugin’ madolo. Mado miniin’ kokaiž g’augha, kirg’au mado, sur’, pit’k. Siižutihe. Mado siižub, i mina siižun da i pagižen-ki: «Miša, miniin’ mado g’augha kokaiž». A hän sanub: «Mam, sina, puugid’ kandoiželo, ii mado kokainu». – «Ii, mado. Tulo, naku riko mado». Miša pördihez, miniin' madon rikoi, lepha riput’. A minain’ g’augan turzot’ kaiken, ezmäi Miša sidoi minain’ paikau g’augan, alomba kombud. G’augan turžotab. Miša sanui: «Mäno, mam, kodihe, g’okso kuni void ka». Mina en želai güudg’ou kodihe mända, ii affat. Panin’ tukun hiinad, g’augan turzot’ g’ö ülemba kombud. Necidame tukume minä tulin’ kodihesai. Kaiken g’augan turzot’. A konz mado kokaiž, kuni mina siižuin’ madonnou, kaik minain’ südäimed pani tuskha i oksondolo kändaškanz’. Mado oli kirg’au, pit’k ningine, čoma ani koričnevil’ da vauktįl’ zv’ozdįl’. Nu, potom mö kodihesai tulim. Bradin' v’uu minä päliči g’oges tukume. Staruhalo hiinan viim, a staruh abut’ necon madon kokaiduson. Mina käskin’-ki: «Dun’a-t’ot, zagovori, minain’ mado kokaiž, abuta mida-ni». Hän miniin’ madon kokaidust abut’: «Must kü, hahk kü, kir’g’au kü, vauged kü, vaskne kü, tundod kus kodi, koivus kodi, aidakočkus elo, pahust’ paha, mäno maha nečuu rabau Aleksandrau igaks kaikeks. Amin’». Miniin’ ližad ii lenu. Potom toižennoks möst- mänin’. Kombuižil’ käun, g’aug ningitte turskes kuti čurk sanged, nahk hauktob, sonod libutihe kaik tänna närvoihesai(huiktad ii konz olo varaita side). Sonod libutihe pälombaižed ka ani kuti noraižed, ani šnur naku neco. Neno sonod minain’ hätken uudihe mustad. Potom derüunas abutadihe kahton kes’ken da minain’ g’aug spravihez. Bol’nicaha ajanu en.

August 18, 2017 in 10:39 Нина Шибанова

• changed the text
  Igau-se kokaiž mindain' mado g’augha. Üks’ staruh käsk’ miid’ hiinha ičiin’ prihäme. Nu, mänim hiinha. Sabraižen nevoi. Ečim, ečim, nikus lüuta emboigii. Äjan g’o sijad käuim, iile sabrašt’. Potom Miša se pörauzihe bokha da pagižep: «Mam, sina ala tulo, a mina män da naku v’uu kacaudan». Mina olin-se kengata. Turžinalo bašmakod gätin’. Kanghil, kanghil' olim ka, nu, tol. Tol’ko läksim tüupäi, hän ezüu. Mina gäl’ghe – puugin’ madolo. Mado miniin’ kokaiž g’augha, kirg’au mado, sur’, pit’k. Siižutihe. Mado siižub, i mina siižun da i pagižen-ki: «Miša, miniin’ mado g’augha kokaiž». A hän sanub: «Mam, sina, puugid’ kandoiželo, ii mado kokainu». – «Ii, mado. Tulo, naku riko mado». Miša pördihez, miniin' madon rikoi, lepha riput’. A minain’ g’augan turzot’ kaiken, ezmäi Miša sidoi minain’ paikau g’augan, alomba kombud. G’augan turžotab. Miša sanui: «Mäno, mam, kodihe, g’okso kuni void ka». Mina en želai güudg’ou kodihe mända, ii affat. Panin’ tukun hiinad, g’augan turzot’ g’ö ülemba kombud. Necidame tukume minä tulin’ kodihesai. Kaiken g’augan turzot’. A konz mado kokaiž, kuni mina siižuin’ madonnou, kaik minain’ südäimed pani tuskha i oksondolo kändaškanz’. Mado oli kirg’au, pit’k ningine, čoma ani koričnevil’ da vauktįl’ zv’ozdįl’. Nu, potom mö kodihesai tulim. Bradin' v’uu minä päliči g’oges tukume. Staruhalo hiinan viim, a staruh abut’ necon madon kokaiduson. Mina käskin’-ki: «Dun’a-t’ot, zagovori, minain’ mado kokaiž, abuta mida-ni». Hän miniin’ madon kokaidust abut’: «Must kü, hahk kü, kir’g’au kü, vauged kü, vaskne kü, tundod kus kodi, koivus kodi, aidakočkus elo, pahust’ paha, mäno maha nečuu rabau Aleksandrau igaks kaikeks. Amin’». Miniin’ ližad ii lenu. Potom toižennoks möst- mänin’. Kombuižil’ käun, g’aug ningitte turskes kuti čurk sanged, nahk hauktob, sonod libutihe kaik tänna närvoihesai(huiktad ii konz olo varaita side). Sonod libutihe pälombaižed ka ani kuti noraižed, ani šnur naku neco. Neno sonod minain’ hätken uudihe mustad. Potom derüunas abutadihe kahton kes’ken da minain’ g’aug spravihez. Bol’nicaha ajanu en.

August 18, 2017 in 10:38 Нина Шибанова

• changed the text
  Igau-se kokaiž mindain' mado g’augha. Üks’ staruh käsk’ miid’ hiinha ičiin’ prihäme. Nu, mänim hiinha. Sabraižen nevoi, ečim. Ečim, ečim, nikus lüuta emboigii. Äjan g’o sijad käuim, iile sabrašt’. Potom Miša se pörauzihe bokha da pagižep: «Mam, sina ala tulo, a mina män da naku v’uu kacaudan». Mina olin-se kengata. Turžinalo bašmakod gätin’. Kanghil' olim ka, nu, tol’ko läksim tüupäi, hän ezüu. Mina gäl’ghe – puugin’ madolo. Mado miniin’ kokaiž g’augha, kirg’au mado, sur’, pit’k. Siižutihe. Mado siižub, i mina siižun da i pagižen-ki: «Miša, miniin’ mado g’augha kokaiž». A hän sanub: «Mam, sina, puugid’ kandoiželo, ii mado kokainu». – «Ii, mado. Tulo, naku riko mado». Miša pördihez, miniin' madon rikoi, lepha riput’. A minain’ g’augan turzot’ kaiken, ezmäi Miša sidoi minain’ paikau g’augan, alomba kombud. G’augan turžotab. Miša sanui: «Mäno, mam, kodihe, g’okso kuni void ka». Mina en želai güudg’ou kodihe mända, ii affat. Panin’ tukun hiinad, g’augan turzot’ g’ö ülemba kombud. Necidame tukume minä tulin’ kodihesai. Kaiken g’augan turzot’. A konz mado kokaiž, kuni mina siižuin’ madonnou, kaik minain’ südäimed pani tuskha i oksondolo kändaškanz’. Mado oli kirg’au, pit’k ningine, čoma ani koričnevil’ da vauktįl’ zv’ozdįl’. Nu, potom mö kodihesai tulim. Bradin' v’uu minä päliči g’oges tukume. Staruhalo hiinan viim, a staruh abut’ necon madon kokaiduson. Mina käskin’-ki: «Dun’a-t’ot, zagovori, minain’ mado kokaiž, abuta mida-ni». Hän miniin’ madon kokaidust abut’: «Must kü, hahk kü, kir’g’au kü, vauged kü, vaskne kü, tundod kus kodi, koivus kodi, aidakočkus elo, pahust’ paha, mäno maha nečuu rabau Aleksandrau igaks kaikeks. Amin’». Miniin’ ližad ii lenu. Potom toižennoks möst- mänin’. Kombuižil’ käun, g’aug ningitte turskes kuti čurk sanged, nahk hauktob, sonod libutihe kaik tänna närvoihesai(huiktad ii konz olo varaita side). Sonod libutihe pälombaižed ka ani kuti noraižed, ani šnur naku neco. Neno sonod minain’ hätken uudihe mustad. Potom derüunas abutadihe kahton kes’ken da minain’ g’aug spravihez. Bol’nicaha ajanu en.

August 18, 2017 in 10:38 Нина Шибанова

• changed the text
  Igau-se kokaiž mindain' mado g’augha. Üks’ staruh käsk’ miid’ hiinha ičiin’ prihäme. Nu, mänim hiinha, sabraižen. Sabraižen nevoi, ečim, ečim, nikus lüuta emboigii. Äjan g’o sijad käuim, iile sabrašt’. Potom Miša se pörauzihe bokha da pagižep: «Mam, sina ala tulo, a mina män da naku v’uu kacaudan». Mina olin-se kengata. Turžinalo bašmakod gätin’. Kanghil' olim ka, nu, tol’ko läksim tüupäi, hän ezüu. Mina gäl’ghe – puugin’ madolo. Mado miniin’ kokaiž g’augha, kirg’au mado, sur’, pit’k. Siižutihe. Mado siižub, i mina siižun da i pagižen-ki: «Miša, miniin’ mado g’augha kokaiž». A hän sanub: «Mam, sina, puugid’ kandoiželo, ii mado kokainu». – «Ii, mado. Tulo, naku riko mado». Miša pördihez, miniin' madon rikoi, lepha riput’. A minain’ g’augan turzot’ kaiken, ezmäi Miša sidoi minain’ paikau g’augan, alomba kombud. G’augan turžotab. Miša sanui: «Mäno, mam, kodihe, g’okso kuni void ka». Mina en želai güudg’ou kodihe mända, ii affat. Panin’ tukun hiinad, g’augan turzot’ g’ö ülemba kombud. Necidame tukume minä tulin’ kodihesai. Kaiken g’augan turzot’. A konz mado kokaiž, kuni mina siižuin’ madonnou, kaik minain’ südäimed pani tuskha i oksondolo kändaškanz’. Mado oli kirg’au, pit’k ningine, čoma ani koričnevil’ da vauktįl’ zv’ozdįl’. Nu, potom mö kodihesai tulim. Bradin' v’uu minä päliči g’oges tukume. Staruhalo hiinan viim, a staruh abut’ necon madon kokaiduson. Mina käskin’-ki: «Dun’a-t’ot, zagovori, minain’ mado kokaiž, abuta mida-ni». Hän miniin’ madon kokaidust abut’: «Must kü, hahk kü, kir’g’au kü, vauged kü, vaskne kü, tundod kus kodi, koivus kodi, aidakočkus elo, pahust’ paha, mäno maha nečuu rabau Aleksandrau igaks kaikeks. Amin’». Miniin’ ližad ii lenu. Potom toižennoks möst- mänin’. Kombuižil’ käun, g’aug ningitte turskes kuti čurk sanged, nahk hauktob, sonod libutihe kaik tänna närvoihesai(huiktad ii konz olo varaita side). Sonod libutihe pälombaižed ka ani kuti noraižed, ani šnur naku neco. Neno sonod minain’ hätken uudihe mustad. Potom derüunas abutadihe kahton kes’ken da minain’ g’aug spravihez. Bol’nicaha ajanu en.

October 18, 2016 in 19:24 Nataly Krizhanovsky

• changed the text
  Igau-se kokaiž mindain\' mado g’augha. Üks’ staruh käsk’ miid’ hiinha ičiin’ prihäme. Nu, mänim hiinha, sabraižen nevoi, ečim, ečim, nikus lüuta emboigii. Äjan g’o sijad käuim, iile sabrašt’. Potom Miša se pörauzihe bokha da pagižep: «Mam, sina ala tulo, a mina män da naku v’uu kacaudan». Mina olin-se kengata. Turžinalo bašmakod gätin’. Kanghil\' olim ka, nu, tol’ko läksim tüupäi, hän ezüu. Mina gäl’ghe – puugin’ madolo. Mado miniin’ kokaiž g’augha, kirg’au mado, sur’, pit’k. Siižutihe. Mado siižub, i mina siižun da i pagižen-ki: «Miša, miniin’ mado g’augha kokaiž». A hän sanub: «Mam, sina, puugid’ kandoiželo, ii mado kokainu». – «Ii, mado. Tulo, naku riko mado». Miša pördihez, miniin\' madon rikoi, lepha riput’. A minain’ g’augan turzot’ kaiken, ezmäi Miša sidoi minain’ paikau g’augan, alomba kombud. G’augan turžotab. Miša sanui: «Mäno, mam, kodihe, g’okso kuni void ka». Mina en želai güudg’ou kodihe mända, ii affat. Panin’ tukun hiinad, g’augan turzot’ g’ö ülemba kombud. Necidame tukume minä tulin’ kodihesai. Kaiken g’augan turzot’. A konz mado kokaiž, kuni mina siižuin’ madonnou, kaik minain’ südäimed pani tuskha i oksondolo kändaškanz’. Mado oli kirg’au, pit’k ningine, čoma ani koričnevil’ da vauktįl’ zv’ozdįl’. Nu, potom mö kodihesai tulim. Bradin\' v’uu minä päliči g’oges tukume. Staruhalo hiinan viim, a staruh abut’ necon madon kokaiduson. Mina käskin’-ki: «Dun’a-t’ot, zagovori, minain’ mado kokaiž, abuta mida-ni». Hän miniin’ madon kokaidust abut’: «Must kü, hahk kü, kir’g’au kü, vauged kü, vaskne kü, tundod kus kodi, koivus kodi, aidakočkus elo, pahust’ paha, mäno maha nečuu rabau Aleksandrau igaks kaikeks. Amin’». Miniin’ ližad ii lenu. Potom toižennoks möst- mänin’. Kombuižil’ käun, g’aug ningitte turskes kuti čurk sanged, nahk hauktob, sonod libutihe kaik tänna närvoihesai(huiktad ii konz olo varaita side). Sonod libutihe pälombaižed ka ani kuti noraižed, ani šnur naku neco. Neno sonod minain’ hätken uudihe mustad. Potom derüunas abutadihe kahton kes’ken da minain’ g’aug spravihez. Bol’nicaha ajanu en.