ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Kondjad kagroihe käeliba

История изменений

28 июля 2017 в 15:44 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    «Mängämaa mechudele». – «Mängämaa, nakkaa kondjad kagroihe kääleba, sebä i ani pahoi topsiba kagran». – «Kooz mänomai?». – «Homen». – «Nu ka mängäm». Mänimai ehtaa aegeiš, päävoi paštab madalašti, jo ištuihe mecaižiden taga. Tulimai me kagrha, ištuihime, päävuško madalašši. Ištuihime i kundlemai: linduežed heit’pa pajatandan. Ištuhtimai, kulištimai: astuba sodmu kondjad, da ii iks’, a äe vuu astub. «Kost’a, davai kurädamai». A Kosta mugažo: «Davai kurädamai». Zakurimai tabakon, savu mäni kaeked palamu. Vernihe Kost’a i basib: «Vas’ka, näahtašek, kondi-se jo hongha libui». – «Miš?». – «Näa, nakus». Vas’ka vernihe: tozi-gi. «Kost’a, näahtašek, kondi-se jo taganaa». Kondi mälegäz’, hvat’i kagrad korman i stavihe kahtele lapale. Kost’a langez’ oružjamu i krugom ujeleb Vas’kase basib-gi: «Vas’ka, a Vas’ka, mičhe bokha tehut-se?». Kost’a libui da langez’ da rovno Vas’kan päle. Vas’ka mälegaaz’ i enambad i voind ni hengitada, ni mida, magadab, što kole, a. A Kost’a mugažo oruž kačaiše il’häks i alhaks. Kondi nägeb, što ningeine rad, što pel’gästuiba mecnikad. «Uit’kam, – basib, – kudaig vuu nimittušt’ grähad i slučniže neniš mecnikeišpää, eka jäl’ges tarbiž heiš vuu otvečaeda». Kondi tačihe i joks’ muga mecha.

28 июля 2017 в 15:40 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    «Mängämaa mechudele». – «Mängämaa, nakkaa kondjad kagroihe kääleba, sebä i ani pahoi topsiba kagran». – «Kooz mänomai?». – «Homen». – «Nu ka mängäm». Mänimai ehtaa aegeiš, päävoi paštab madalašti, jo ištuihe mecaižiden taga. Tulimai me kagrha, ištuihime, päävuško madalašši. Ištuihime i kundlemai: linduežed heit’pa pajatandan. Ištuhtimai, kulištimai: astuba sodmu kondjad, da ii iks’, a äe vuu astub. «Kost’a, davai kurädamai». A Kosta mugažo: «Davai kurädamai». Zakurimai tabakon, savu mäni kaeked palamu. Vernihe Kost’a i basib: «Vas’ka, näahtašek, kondi-se jo hongha libui». – «Miš?». – «Näa, nakus». Vas’ka vernihe: tozi-gi. «Kost’a, näahtašek, kondi-se jo taganaa». Kondi mälegäz’, hvat’i kagrad korman i stavihe kahtele lapale. Kost’a langez’ oružjamu i krugom ujeleb Vas’kase basib-gi: «Vas’ka, a Vas’ka, mičhe bokha tehut-se?». Kost’a libui da langez’ da rovno Vas’kan päle. Vas’ka mälegaaz’ i enambad i voind ni hengitada, ni mida, magadab, što kole, a Kost’a mugažo oruž kačaiše il’häks i alhaks. Kondi nägeb, što ningeine rad, što pel’gästuiba mecnikad. «Uit’kam, – basib, – kudaig vuu nimittušt’ grähad i slučniže neniš mecnikeišpää, eka jäl’ges tarbiž heiš vuu otvečaeda». Kondi tačihe i joks’ muga mecha.

28 июля 2017 в 15:40 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    «Mängämaa mechudele». – «Mängämaa, nakkaa kondjad kagroihe kääleba, sebä i ani pahoi topsiba kagran». – «Kooz mänomai?». – «Homen». – «Nu ka mängäm». Mänimai ehtaa aegeiš, päävoi paštab madalašti, jo ištuihe mecaižiden taga. Tulimai me kagrha, ištuihime, päävuško madalašši, ištuihime. Ištuihime i kundlemai: linduežed heit’pa pajatandan. Ištuhtimai, kulištimai: astuba sodmu kondjad, da ii iks’, a äe vuu astub. «Kost’a, davai kurädamai». A Kosta mugažo: «Davai kurädamai». Zakurimai tabakon, savu mäni kaeked palamu. Vernihe Kost’a i basib: «Vas’ka, näahtašek, kondi-se jo hongha libui». – «Miš?». – «Näa, nakus». Vas’ka vernihe: tozi-gi. «Kost’a, näahtašek, kondi-se jo taganaa». Kondi mälegäz’, hvat’i kagrad korman i stavihe kahtele lapale. Kost’a langez’ oružjamu i krugom ujeleb Vas’kase basib-gi: «Vas’ka, a Vas’ka, mičhe bokha tehut-se?». Kost’a libui da langez’ da rovno Vas’kan päle. Vas’ka mälegaaz’ i enambad i voind ni hengitada, ni mida, magadab, što kole, a Kost’a mugažo oruž kačaiše il’häks i alhaks. Kondi nägeb, što ningeine rad, što pel’gästuiba mecnikad. «Uit’kam, – basib, – kudaig vuu nimittušt’ grähad i slučniže neniš mecnikeišpää, eka jäl’ges tarbiž heiš vuu otvečaeda». Kondi tačihe i joks’ muga mecha.

28 июля 2017 в 15:39 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст перевода
    «Идемте на охоту». – «Идемте, тут вот медведи в овес ходят, едят и очень сильно топчут овес». - «Когда пойдем?». – «Завтра». – «Ну, так пойдем». Пошли мы вечером рано, солнце светит низко, уже село за деревьями. Пришли мы в овес, уселись, солнышко низко. Уселись и слушаем: птички перестали петь. Посидели, слышим: идут по болоту медведи, да не один, а много еще идет. «Костя, давай покурим». А Костя тоже: «Давай, покурим». Закурили мы табак, дым пошел по всей пожоге. Повернулся Костя и говорит: «Васька, посмотри-ка, медведь-то уже на сосну взобрался». – «Где?». – «Смотри, вон тут». Васька повернулся: и правда. «Костя, посмотри-ка, медведь-то уже сзади». Медведь взревел, схватил охапку овса и встал на задние (‘две’) лапы. Костя упал с ружьем, и ползает вокруг Васьки, и говорит: «Васька, а Васька, в какой стороне дорога-то?». Костя поднялся и упал прямо на Ваську. Васька закричал и больше не мог ни дышать и ничего [делать], лежит, как мертвый. А Костя тоже..., ружье качается вверх и вниз. Медведь видит, что такое дело, что испугались охотники. «Уйдемте, – говорит, – пока еще никакого греха не случилось с этими охотниками, не то после придется за них еще отвечать». Медведь бросился [бежать] и так убежал в лес.