Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Kondjid’ rikliba muga...

История изменений

28 июля 2017 в 16:07 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  Hebood’ ende на vol’u pästlim. A ved’ erašti kondi-gi sölel’, öö-se. Hebon erašti tabadab da karfhimu i söb. Kondid’ om. Händikhid’ voinan aigan tegišken’zihe ka poloo ku lambhid’ joksenz’. Händikhid’ rikliba. Naku iks’ mužikaane (hän kolend om), kaks’ händikast rikoo, ka hänle premijan andet’he. Lambast ii voind polole pästta, söbä srazu. Hän ühten raudoohe sai. Hän raudoomu-se jokseb da jäl’gmä Požariššale zagoniba, ka hän pertjäčhe skokaht’, tapet’he kaluu, dorikot’he. A kondjad rikiba edoopää muga: kaks’ mecnikad käudäs, näget, mechudoo. Hän parhan alle-se i panese, tol’ko lumen paneškandeb i nu hän panese. Ka koirad-ne mujaba, miš hän vidas magadab, ičelenze pezan tegeb. Katkoib mechaažid’, kopan kaivab da kaiken zaroib i magadab sigä. A koirad homaatas, mändäs i nutaškatas. Tedustabad necen kondjan ka kaiken taaven i vard’otas konz lähteb. A nazšvaihobo nened rikjad jegarid’. Heid’ vuizovibad i tuudas i rikoba. Olišken’zin’ mina voo rikmas, nakka Vaugd’ares, muštan. Rahvast äjan keratas, staviba ninga mez’ mehehesaa metra tri ili čatire muga, a hän sigä skambläžoo ištub jegar’, kooz hän jäviše. I jäl’goopää čopaatas kokovaa libo mil’ni, hän tačiše sigäpää fosnib pezaspää. Erašti voo rikta ii voo, uidib, ka päle tačise. Ühten kerdan ningažo fosni da ii voind ampta. Siloo oružkuluužed tühjad olel’ba, i voind rikta da uidi. Hän udhessaa panese mest’ kunani, joksehtab da mest’ panese. Toožen kerdan olimaa ka tol’ko jävihe, ocha ozanin’, she i rikoon’, siloo. Siloo eba sönd lihad, a nügüt’ söölimaa lihad.

28 июля 2017 в 16:06 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  Hebood’ ende на vol’u pästlim. A ved’ erašti kondi-gi sölel’, öö-se. Hebon erašti tabadab da karfhimu i söb. Kondid’ om. Händikhid’ voinan aigan tegišken’zihe ka poloo ku lambhid’ joksenz’. Händikhid’ rikliba. Naku iks’ mužikaane (hän kolend om), kaks’ händikast rikoo, ka hänle premijan andet’he. Lambast ii voind polole pästta, söbä srazu. Hän ühten raudoohe sai. Hän raudoomu-se jokseb da jäl’gmä Požariššale zagoniba, ka hän pertjäčhe skokaht’, tapet’he kaluu, dorikot’he. A kondjad rikiba edoopää muga: kaks’ mecnikad käudäs, näget, mechudoo. Hän parhan alle-se i panese, tol’ko lumen paneškandeb i nu hän panese. Ka koirad-ne mujaba, miš hän vidas magadab, ičelenze pezan tegeb. Katkoib mechaažid’, kopan kaivab da kaiken zaroib i magadab sigä. A koirad homaatas, mändäs i nutaškatas. Tedustabad necen kondjan ka kaiken taaven i vard’otas konz lähteb. A nazšvaihobo nened rikjad jegarid’. Heid’ vuizovibad i tuudas i rikoba. Olišken’zin’ mina voo rikmas, nakka Vaugd’ares, muštan. Rahvast äjan keratas, staviba ninga mez’ mehehesaa metra tri ili čatire muga, a hän sigä skambläžoo ištub jegar’, kooz hän jäviše. I jäl’goopää čopaatas kokovaa libo mil’ni, hän tačiše sigäpää fosnib pezaspää. Erašti voo rikta ii voo, uidib, ka päle tačise. Ühten kerdan ningažo fosni da ii voind ampta. Siloo oružkuluužed tühjad olel’ba, i voind rikta da uidi hän. Hän udhessaa panese mest’ kunani, joksehtab da mest’ panese. Toožen kerdan olimaa ka tol’ko jävihe, ocha ozanin’, she i rikoon’, siloo eba sönd lihad, a nügüt’ söölimaa lihad.

28 июля 2017 в 16:05 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  Hebood’ ende на vol’u pästlim. A ved’ erašti kondi-gi sölel’, öö-se. Hebon erašti tabadab da karfhimu i söb. Kondid’ om. Händikhid’ voinan aigan tegišken’zihe ka poloo ku lambhid’ joksenz’. Händikhid’ rikliba. Naku iks’ mužikaane (hän kolend om), kaks’ händikast rikoo, ka hänle premijan andet’he. Lambast ii voind polole pästta, söbä srazu. Hän ühten raudoohe sai. Hän raudoomu-se jokseb da jäl’gmä Požariššale zagoniba, ka hän pertjäčhe skokaht’, tapet’he kaluu, dorikot’he. A kondjad rikiba edoopää muga: kaks’ mecnikad käudäs, näget, mechudoo. Hän parhan alle-se i panese, tol’ko lumen paneškandeb i nu hän panese. Ka koirad-ne mujaba, miš hän vidas magadab, ičelenze pezan tegeb. Katkoib mechaažid’, kopan kaivab da kaiken zaroib i magadab sigä. A koirad homaatas, mändäs i nutaškatas. Tedustabad necen kondjan ka kaiken taaven i vard’otas konz lähteb. A nazšvaihohonazšvaihobo nened rikjad jegarid’, heid. Heid’ vuizovibad i tuudas i rikoba. Olišken’zin’ mina voo rikmas, nakka Vaugd’ares, muštan. Rahvast äjan keratas, staviba ninga mez’ mehehesaa metra tri ili čatire muga, a hän sigä skambläžoo ištub jegar’, kooz hän jäviše. I jäl’goopää čopaatas kokovaa libo mil’ni, hän tačiše sigäpää fosnib pezaspää. Erašti voo rikta ii voo, uidib, ka päle tačise. Ühten kerdan ningažo fosni da ii voind ampta. Siloo oružkuluužed tühjad olel’ba, i voind rikta da uidi hän udhessaa panese mest’ kunani, joksehtab da mest’ panese. Toožen kerdan olimaa ka tol’ko jävihe, ocha ozanin’, she i rikoon’, siloo eba sönd lihad, a nügüt’ söölimaa lihad.

28 июля 2017 в 16:03 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  Hebood’ ende на vol’u pästlim. A ved’ erašti kondi-gi sölel’, öö-se. Hebon erašti tabadab da karfhimu i söb. Kondid’ om. Händikhid’ voinan aigan tegišken’zihe ka poloo ku lambhid’ joksenz’. Händikhid’ rikliba. Naku iks’ mužikaane (hän kolend om), kaks’ händikast rikoo, ka hänle premijan andet’he. Lambast ii voind polole pästta, söbä srazu. Hän ühten raudoohe sai. Hän raudoomu-se jokseb da jäl’gmä Požariššale zagoniba, ka hän pertjäčhe skokaht’, tapet’he kaluu, dorikot’he. A kondjad rikiba edoopää muga: kaks’ mecnikad käudäs, näget, mechudoo, hän. Hän parhan alle-se i panese, tol’ko lumen paneškandeb i nu hän panese. Ka koirad-ne mujaba, miš hän vidas magadab, ičelenze pezan tegeb. Katkoib mechaažid’, kopan kaivab da kaiken zaroib i magadab sigä. A koirad homaatas, mändäs i nutaškatas. Tedustabad necen kondjan ka kaiken taaven i vard’otas konz lähteb. A nazšvaihoho nened rikjad jegarid’, heid’ vuizovibad i tuudas i rikoba. Olišken’zin’ mina voo rikmas, nakka Vaugd’ares, muštan. Rahvast äjan keratas, staviba ninga mez’ mehehesaa metra tri ili čatire muga, a hän sigä skambläžoo ištub jegar’, kooz hän jäviše. I jäl’goopää čopaatas kokovaa libo mil’ni, hän tačiše sigäpää fosnib pezaspää. Erašti voo rikta ii voo, uidib, ka päle tačise. Ühten kerdan ningažo fosni da ii voind ampta. Siloo oružkuluužed tühjad olel’ba, i voind rikta da uidi hän udhessaa panese mest’ kunani, joksehtab da mest’ panese. Toožen kerdan olimaa ka tol’ko jävihe, ocha ozanin’, she i rikoon’, siloo eba sönd lihad, a nügüt’ söölimaa lihad.

28 июля 2017 в 16:03 Нина Шибанова

• изменил(а) текст перевода
  Лошадей раньше отпускали на волю. А ведь иногда ночью-то и медведь нападал (\'съедал\'). Поймает лошадь да с шерстью и съест. Медведи есть. Во время войны волков стало [так много], что [они] как овцы по двору бегали. Волков убивали. Тут вот был один мужичок (он уже умер), двух волков убил, так ему премию дали. Овцы нельзя было на двор выпустить, сразу съедят. Одного [волка] он в капкан поймал. Бежит он с капканом, да потом его в Пожарище загнали, так он заскочил в сени, его палкой били и добили. А медведя раньше убивали так: двое охотников ходят, видишь, на охоту. Он [медведь] уляжется под свежий снег, как только снег выпадет, и он уляжется. А собаки-то чувствуют, где он там в чаще лежит, берлогу себе делает. Наломает он деревьев, выкопает яму, все зароет и спит там. А собаки заметят, пойдут и начнут лаять. Узнают об этом медведе и всю зиму караулят, когда он выйдет. А назывались эти охотники егерями. Их вызовут; они придут и убьют [медведя]. Ходил и я, помню, там на Белом озере убивать [медведя]. Народу соберут много, поставят так мужиков в трех-четырех метрах друг от друга (\'мужик до мужика\'), егерь сидит на скамеечке, пока он [медведь] оттуда появится. Потом сунут туда [в берлогу] палкой или чем-либо, он оттуда из берлоги выскочит. Иногда еще и убить не могли, убежит, так бросался [на людей]. Однажды также выскочил, да не смогли убить. Тогда ружьишки плохие были, не смогли убить, да и убежал. Он снова уляжется где-нибудь, побегает и снова уляжется. Второй раз били, так только он появился, попали ему в лоб, тут и убили. Тогда мяса не ели, а теперь едим.