Тексты
Вернуться к просмотру
| Вернуться к списку
Pirdua on ka tukku
История изменений
04 июня 2019 в 12:30
Нина Шибанова
- изменил(а) текст
- Kuimba sit kangahan kuvoit? Sanos miul kangahan kuvonda? Kuin se kuvotah? Kuin kuvotaa? - Muissadgo? Ga kuim mie em muissa, ku kuvoii engo muissa, ku tritsat’ s’t’en kuvoin. Po tritsat’ s’t’en kuvoimma, vuuv-. Tädä pyhäššä. Ai et kuin? Ka šygyžyöl’l’ä. N’ämä t’yöt ruavoimma da, kezriemmä. Kolminkymmen’in vyyht’il’öin kezriemmä da, šidäm pežemmä vyyhet, da šuuripyhä tuloo n’i, kuvomma. On. Luonda, ka ved n’äidä že n’äit? Luvvaa že šil’l’ä, lagee pannaa da. A ed n’ähn’yyh? - N’äin. Miula on, ka t’yt’t’ärel’l’ä viel’ä. Urohon omat i riet. I n’ämä. Kušša luuvaa, rist’it žeije. I n’ämä. I pual’ikat že i. I kangahat i. Pirdua on ka tukku. Kuh rihmua pannah. Nu i kuvotaah, kah. Iče ruko-, omalla rukod’el’ja i on. Da. - Viel’ägö kirjalla kirjut-, kirjutettihgo kangahalla, vuattiella vai eje? Eе. - A višivaidiigo? A višivaičimma. Valguamma hyvin hyvin. Palat’ensoiloi hoikkazešti kezriemmä, što ku makšaa ka. Viišivaičimma, kačo muozie kukkoloi i. Ka on t’yt’t’ärel’l’ä miun viel’ä kakši käziripakkua. - Vahnat? Viišeidut? Viišeidu. Da da. Om, jol’ olla šiin, S’el’is’s’än oon. - Kel’l’ä on? Täl’l’ä on. Priduan’eida annettu. Viišivaidu. Per’en’n’ikkoi viišivaičimma šii kaiken n’ägözet, tämäm muoz’ie, per’en’n’ikkoi že n’äit al’ et? - En ole nähnyn. Nu ka miula joolu jo n’i. Ol’. Ol’i viijet per’en’n’ikad da. Ka. T’yt’t’äred da mučokš annoin, d otin da käziripakkoloikši i rikoin. Tämä. Täššä, toožo viišeidu rinda. Eе, täššä viišeidu hiemuat. Tämä oni, ynnää šolgi tänne. A ših om puol’iskot pandu. T’iel’ä zadalla n’imidä joulu, vain on. Muon’e viišifka. Viišeidu, toožo viišeidu, ka tämän l’evehyöt. Da.
03 июня 2019 в 15:24
Нина Шибанова
- создал(а) текст
- создал(а) текст: Kuimba sit kangahan kuvoit? Sanos miul kangahan kuvonda? Kuin se kuvotah?
Kuin kuvotaa?
Muissadgo?
Ga kuim mie em muissa, ku kuvoii engo muissa, ku tritsat’ s’t’en kuvoin. Po tritsat’ s’t’en kuvoimma, vuuv-. Tädä pyhäššä. Ai et kuin? Ka šygyžyöl’l’ä. N’ämä t’yöt ruavoimma da, kezriemmä. Kolminkymmen’in vyyht’il’öin kezriemmä da, šidäm pežemmä vyyhet, da šuuripyhä tuloo n’i, kuvomma. On. Luonda, ka ved n’äidä že n’äit? Luvvaa že šil’l’ä, lagee pannaa da. A ed n’ähn’yyh?
N’äin.
Miula on, ka t’yt’t’ärel’l’ä viel’ä. Urohon omat i riet. I n’ämä. Kušša luuvaa, rist’it žeije. I n’ämä. I pual’ikat že i. I kangahat i. Pirdua on ka tukku. Kuh rihmua pannah. Nu i kuvotaah, kah. Iče ruko-, omalla rukod’el’ja i on. Da.
Viel’ägö kirjalla kirjut-, kirjutettihgo kangahalla, vuattiella vai eje?
Eе.
A višivaidiigo?
A višivaičimma. Valguamma hyvin hyvin. Palat’ensoiloi hoikkazešti kezriemmä, što ku makšaa ka. Viišivaičimma, kačo muozie kukkoloi i. Ka on t’yt’t’ärel’l’ä miun viel’ä kakši käziripakkua.
Vahnat? Viišeidut?
Viišeidu. Da da. Om, jol’ olla šiin, S’el’is’s’än oon.
Kel’l’ä on?
Täl’l’ä on. Priduan’eida annettu. Viišivaidu. Per’en’n’ikkoi viišivaičimma šii kaiken n’ägözet, tämäm muoz’ie, per’en’n’ikkoi že n’äit al’ et?
En ole nähnyn.
Nu ka miula joolu jo n’i. Ol’. Ol’i viijet per’en’n’ikad da. Ka. T’yt’t’äred da mučokš annoin, d otin da käziripakkoloikši i rikoin. Tämä. Täššä, toožo viišeidu rinda. Eе, täššä viišeidu hiemuat. Tämä oni, ynnää šolgi tänne. A ših om puol’iskot pandu. T’iel’ä zadalla n’imidä joulu, vain on. Muon’e viišifka. Viišeidu, toožo viišeidu, ka tämän l’evehyöt. Da.