Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Praznik, mittušt mö tegem ühtes

История изменений

16 октября 2021 в 16:13 Nataly Krizhanovsky

• изменил(а) автора источника
  с Jevgenii Fotejev
  на

30 сентября 2019 в 09:36 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) текст: Se tuli jo hüväks tradicijaks meiden muzejas. Kaikuččen voden Šoutjärven eläjad varastaba necidä praznikad, ezmäi kaiked lapsed, kaikile om melentartušt, mil-žo čudutoitab muzei necil kerdal. Äjad külän eläjad tuleba abuhu muzejale, ved’ muzejas radab nel’l’ mest, sikš, miše tuliži čoma praznik, pidab abud polespäi. Necil kerdal programm zavodihe sarnoišpäi. Muzejan aitas meiden radnik L’ubov’ Anatoljevna Ivanova tundištoiti lapsid karjalaižidenke sarnoidenke. Hö tarkašti kundliba sarnoid, a jäl’ges lugiba niid iče jäl’gendusen mödhe. Möhemba aigvoččiden da lapsiden täht oli tehtud kvest ”Šoutjärven ozoitesed”. Sid’ praznikan adivoile pidi vähäižen jokselta külädme, miše löuta vastusid. Lopuks kaik väzuiba, no tedištiba äi melentartušt ičeze küläs. Sid’ pidab sanuda spasiboid L’udmila Ivanovna Polinale, Tatjana Ivanovna Žerebcovale, Valentina Mihailovna Klimovale, heiden abul kvestan ühtikad kuti putuiba enččehe külän eloho. Necil kerdal muzejas radoi ”Vepsläine röun”-kafe, kus voi söda vepsläšt emägust. Ehtal muzejas oli todesine vepsläine besed, kus kului pohjoižvepsän pagin. Pagištihe äjiš azjoiš. No kaikid melentartuižembaks temaks tegihe vepsläine kanz nügüd’ i ende. Mikš tämbei ei ole mugomid surid i vahvoid kanzoid, kut ende? Mikš ristitud ajaba lidnoihe külišpäi? Oli muzejas aig mastar’-klassoiden-ki täht. Ol’ga Vasiljevna Kokorina starinoiči, kut pidab tehta kürzid. A muzejan pordhidenno Tatjana Gennadjevna Jermohina radoi kangazpuil. Necil kerdal vepsläižes pertiš adivoid varasti eläbzui ekspozicii. Muzejan abunikad aigaks tegihe Mel’kinan pertin eläjikš. Videnden klassan openik Julia Ivanova oli vanhemban tütren, seižui kätkenno. A L’ubov’ Borisovna Gerčina oli ühten kanzan naižišpäi i poimi käzipaikad. Zalas, kus om ozuteluz ”Šoutjärven rajonan päzutandan 75-voččeks jubilejaks”, ”Šoutjärvelaine”-ecindjoukun pämez’ Viktor Rürikovič Lonin starinoiči agjan voinistorijas i rajonan päzutandas vodel 1944. Necil ehtal johtutadihe Rürik Loninan-ki polhe. Kafes kirjutadihe diktafonale erasid johtutesid hänen polhe sijaližil eläjilpäi. I nece om vaiše augotiž, mö tahtoim kerata kut voib enamba tedoid hänen polhe. Kahesa časud ehtad scenal voi ezineda kaikutte tahtnik. Koncertan avaiži lapsiden jändeansambl’, miččen ohjandai om Jelena Viktorovna Larina. Jäl’ges pajati Vepsän rahvahan hor. A sid’ estafetad otiba lapsed: pajatiba pajoid, kargaižiba, lugiba runoid. Kaikuččel kerdal meiden avaitud scen tegese kaik melentartuižembaks. Pidab sanuda, miše ani augotišespäi i läz praznikan lophusai meil ei olend elektroväged – sambutadihe lämoi, no meiden ”Muzejiden ö” kaiken-se mäni hüväsüdäimeližiden ristituiden energijan abul!