Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Nelläštoistakymmeneš piä (Nelläštoista piä)

История изменений

18 сентября 2025 в 08:04 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Nelläštoistakymmeneš piä. ¹ Ših aigah kuulušti Iroda nelläš vanhin Šyndyruohtinah nähä. ² I šano omilla lähizillä: Tämä on rissittäjä Iivana; hiän kuoleista virgoi, i hänen tuačči nämä kummat ollah. ³ Tämä Iroda otti Iivanan, šido i pani hänen raudoih Irodiadan oman vellen Hilipän naizen täh. ⁴ Iivana hänellä pagizi: Ei šovi šiula eliä hänen kera. ⁵ I tahto Iroda tappua händä, da varaji rahvašta, rahvaš händä piettih prorokkana. ⁶ Irodan šyndy¦päivänä kargai keššellä Irodiadan tytär i tabah mäni Irodalla;| ⁷ Žentäh jiäkšiečennän kera toivotti kaikkie andua hänellä, midä hiän pakkois’. ⁸ A hiän oman muamon kuhjutandua myöt’ šano: Anna miula nyt’ purdilolla rissittäjän Iivanan piä. ⁹ I tuškeudu kuningaš; da jiäkšiečennän täh i omahizien täh, käški hänellä andua. ¹⁰ I työndähyö, leikkai Iivanalda piän tyrmäššä. ¹¹ I tuodih hänen piän purdilolla, i annettih tytöllä, i hiän vei omallah muamolla. ¹² I tulduo, hänen opaššettavat otettih hänen hibien i kätkeih; i tulduo, šanottih Šyndyruohtinalla. ¹³ I kuuluštahuo, Iisus läksi šieldä veneheššä yksitein tyhjäh paikkah. I tiijuštahuo, rahvaš hänellä jällesti jalgazin linnoista tuldih. ¹⁴ I lähtehyö, Iisus äijä rahvašta nägi i hellä oli heidä vaš, i hiän voimattomat tervehytti. ¹⁵ Jo kuin oli myöhä, tuldih hänen luo hänen opaššettavat i paistih: Tyhjä tämä paikka, jo i aiga tuli; lašše šie rahvaš, ana mändäis’ kylih i oššettais’ ičellä šyömistä. ¹⁶ Iisus šano heilä: Ei miksi männä; työ andakkua heilä šyyvä. ¹⁷ A hyö šanottih hänellä: Eule tiälä enämbiä, vain viizi möykkyö i kakši kalua. ¹⁸ I hiän šano: Tuogua hiät miun luo tänne. ¹⁹ I käški rahvahalla istuočie nurmella i, ottahuo viizi möykkyö i molemmat kalat, kačahtih taivahaže i risti hiät, i katkohuo, ando opaššettavilla möykyt, a opaššettavat rahvahalla. ²⁰ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöš¦paloja kakši¦toista¦kymmendä täyttä vakkua. ²¹ A šyöjie miehie oli viideh tuhandeh šua, ilmain naizitta i lapšitta. ²² Šidä že aigua Iisus käški omilla opaššettavilla männä veneheže, i iellä händä olla toizella puolella, kuni hiän laškou rahvahan. ²³ I laškehuo rahvahan, nouži goralla yksin kumardelomah; jo myöhä oli, hiän yksin šielä oli. ²⁴ A venehtä keškimerellä kandeli vejellä: oli vaštatuulivašta¦tuuli. ²⁵ Vähiä ennen päiväzen noužuo tuli hiän luo Iisus jalgazin merdä myöt’. ²⁶ I nähtyö händä merdä myöt’ aštumašša, pölläššyttih i paistih: Nägyy meilä; i šäräydyhyö, mögähettih. ²⁷ Šidä kerdua šano heilä Iisus: Uroštukkua; mie olen, elgiä varakkua. ²⁸ Vaštah šano Pedri: Gospodi,| kuin šie ollet, käšše miula tulla šiun luo vettä myöt’. ²⁹ I hiän šano: Tule. I lähtehyö veneheštä, Pedri aštu vezilöjä myöt’ Šyndyruohtinan luo. ³⁰ I kuin nägi Pedri šuuren tuulen, pölläšty i rubei uppuomah, i mögähtih: Gospodi,| piäššä milma. ³¹ I terväh Iisus oijendi kiän, otti hänen i šano hänellä: Vähävierolline,| miksi et uškon? ³² I kuin hyö mändih veneheže, heitti tuulen. ³³ Veneheššä olijat, lähendiäčehyö, kumarduačettih hänellä, i paistih: Toveštah šie olet Jumalan poiga. ³⁴ I ajahuo poikki, tuldih Gennisarietan muah. ³⁵ I tunnuštahuo händä, šigäläzet eläjät työnnettih kaikkie šidä randua myöt’, i tuodih hänen luo kaikki läzijät. ³⁶ I ruguoliečettih hänellä, vain hiän andais’ koššuttuačie hänen helmoja; i ket koššuttuačettih, ne tervehyttih.

18 сентября 2025 в 08:02 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Nelläštoistakymmeneš piä. ¹ Ših aigah kuulušti Iroda nelläš vanhin Šyndyruohtinah nähä. ² I šano omilla lähizillä: Tämä on rissittäjä Iivana; hiän kuoleista virgoi, i hänen tuačči nämä kummat ollah. ³ Tämä Iroda otti Iivanan, šido i pani hänen raudoih Irodiadan oman vellen Hilipän naizen täh. ⁴ Iivana hänellä pagizi: Ei šovi šiula eliä hänen kera. ⁵ I tahto Iroda tappua händä, da varaji rahvašta, rahvaš händä piettih prorokkana. ⁶ Irodan šyndy¦päivänä kargai keššellä Irodiadan tytär i tabah mäni Irodalla;| ⁷ Žentäh jiäkšiečennän kera toivotti kaikkie andua hänellä, midä hiän pakkois’. ⁸ A hiän oman muamon kuhjutandua myöt’ šano: Anna miula nyt’ purdilolla rissittäjän Iivanan piä. ⁹ I tuškeudu kuningaš; da jiäkšiečennän täh i omahizien täh, käški hänellä andua. ¹⁰ I työndähyö, leikkai Iivanalda piän tyrmäššä. ¹¹ I tuodih hänen piän purdilolla, i annettih tytöllä, i hiän vei omallah muamolla. ¹² I tulduo, hänen opaššettavat otettih hänen hibien i kätkeih; i tulduo, šanottih Šyndyruohtinalla. ¹³ I kuuluštahuo, Iisus läksi šieldä veneheššä yksitein tyhjäh paikkah. I tiijuštahuo, rahvaš hänellä jällesti jalgazin linnoista tuldih. ¹⁴ I lähtehyö, Iisus äijä rahvašta nägi i hellä oli heidä vaš, i hiän voimattomat tervehytti. ¹⁵ Jo kuin oli myöhä, tuldih hänen luo hänen opaššettavat i paistih: Tyhjä tämä paikka, jo i aiga tuli; lašše šie rahvaš, ana mändäis’ kylih i oššettais’ ičellä šyömistä. ¹⁶ Iisus šano heilä: Ei miksi männä; työ andakkua heilä šyyvä. ¹⁷ A hyö šanottih hänellä: Eule tiälä enämbiä, vain viizi möykkyö i kakši kalua. ¹⁸ I hiän šano: Tuogua hiät miun luo tänne. ¹⁹ I käški rahvahalla istuočie nurmella i, ottahuo viizi möykkyö i molemmat kalat, kačahtih taivahaže i risti hiät, i katkohuo, ando opaššettavilla möykyt, a opaššettavat rahvahalla. ²⁰ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöš¦paloja kakšitoistakymmendäkakši¦toista¦kymmendä täyttä vakkua. ²¹ A šyöjie miehie oli viideh tuhandeh šua, ilmain naizitta i lapšitta. ²² Šidä že aigua Iisus käški omilla opaššettavilla männä veneheže, i iellä händä olla toizella puolella, kuni hiän laškou rahvahan. ²³ I laškehuo rahvahan, nouži goralla yksin kumardelomah; jo myöhä oli, hiän yksin šielä oli. ²⁴ A venehtä keškimerellä kandeli vejellä: oli vaštatuuli. ²⁵ Vähiä ennen päiväzen noužuo tuli hiän luo Iisus jalgazin merdä myöt’. ²⁶ I nähtyö händä merdä myöt’ aštumašša, pölläššyttih i paistih: Nägyy meilä; i šäräydyhyö, mögähettih. ²⁷ Šidä kerdua šano heilä Iisus: Uroštukkua; mie olen, elgiä varakkua. ²⁸ Vaštah šano Pedri: Gospodi,| kuin šie ollet, käšše miula tulla šiun luo vettä myöt’. ²⁹ I hiän šano: Tule. I lähtehyö veneheštä, Pedri aštu vezilöjä myöt’ Šyndyruohtinan luo. ³⁰ I kuin nägi Pedri šuuren tuulen, pölläšty i rubei uppuomah, i mögähtih: Gospodi,| piäššä milma. ³¹ I terväh Iisus oijendi kiän, otti hänen i šano hänellä: Vähävierolline,| miksi et uškon? ³² I kuin hyö mändih veneheže, heitti tuulen. ³³ Veneheššä olijat, lähendiäčehyö, kumarduačettih hänellä, i paistih: Toveštah šie olet Jumalan poiga. ³⁴ I ajahuo poikki, tuldih Gennisarietan muah. ³⁵ I tunnuštahuo händä, šigäläzet eläjät työnnettih kaikkie šidä randua myöt’, i tuodih hänen luo kaikki läzijät. ³⁶ I ruguoliečettih hänellä, vain hiän andais’ koššuttuačie hänen helmoja; i ket koššuttuačettih, ne tervehyttih.

18 сентября 2025 в 08:01 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Nelläštoistakymmeneš piä. ¹ Ših aigah kuulušti Iroda nelläš vanhin Šyndyruohtinah nähä. ² I šano omilla lähizillä: Tämä on rissittäjä Iivana; hiän kuoleista virgoi, i hänen tuačči nämä kummat ollah. ³ Tämä Iroda otti Iivanan, šido i pani hänen raudoih Irodiadan oman vellen Hilipän naizen täh. ⁴ Iivana hänellä pagizi: Ei šovi šiula eliä hänen kera. ⁵ I tahto Iroda tappua händä, da varaji rahvašta, rahvaš händä piettih prorokkana. ⁶ Irodan šyndy¦päivänä kargai keššellä Irodiadan tytär i tabah mäni Irodalla;| ⁷ Žentäh jiäkšiečennän kera toivotti kaikkie andua hänellä, midä hiän pakkois’. ⁸ A hiän oman muamon kuhjutandua myöt’ šano: Anna miula nyt’ purdilolla rissittäjän Iivanan piä. ⁹ I tuškeudu kuningaš; da jiäkšiečennän täh i omahizien täh, käški hänellä andua. ¹⁰ I työndähyö, leikkai Iivanalda piän tyrmäššä. ¹¹ I tuodih hänen piän purdilolla, i annettih tytöllä, i hiän vei omallah muamolla. ¹² I tulduo, hänen opaššettavat otettih hänen hibien i kätkeih; i tulduo, šanottih Šyndyruohtinalla. ¹³ I kuuluštahuo, Iisus läksi šieldä veneheššä yksitein tyhjäh paikkah. I tiijuštahuo, rahvaš hänellä jällesti jalgazin linnoista tuldih. ¹⁴ I lähtehyö, Iisus äijä rahvašta nägi i hellä oli heidä vaš, i hiän voimattomat tervehytti. ¹⁵ Jo kuin oli myöhä, tuldih hänen luo hänen opaššettavat i paistih: Tyhjä tämä paikka, jo i aiga tuli; lašše šie rahvaš, ana mändäis’ kylih i oššettais’ ičellä šyömistä. ¹⁶ Iisus šano heilä: Ei miksi männä; työ andakkua heilä šyyvä. ¹⁷ A hyö šanottih hänellä: Eule tiälä enämbiä, vain viizi möykkyö i kakši kalua. ¹⁸ I hiän šano: Tuogua hiät miun luo tänne. ¹⁹ I käški rahvahalla istuočie nurmella i, ottahuo viizi möykkyö i molemmat kalat, kačahtih taivahaže i risti hiät, i katkohuo, ando opaššettavilla möykyt, a opaššettavat rahvahalla. ²⁰ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöšpalojajiännöš¦paloja kakšitoistakymmendä täyttä vakkua. ²¹ A šyöjie miehie oli viideh tuhandeh šua, ilmain naizitta i lapšitta. ²² Šidä že aigua Iisus käški omilla opaššettavilla männä veneheže, i iellä händä olla toizella puolella, kuni hiän laškou rahvahan. ²³ I laškehuo rahvahan, nouži goralla yksin kumardelomah; jo myöhä oli, hiän yksin šielä oli. ²⁴ A venehtä keškimerellä kandeli vejellä: oli vaštatuuli. ²⁵ Vähiä ennen päiväzen noužuo tuli hiän luo Iisus jalgazin merdä myöt’. ²⁶ I nähtyö händä merdä myöt’ aštumašša, pölläššyttih i paistih: Nägyy meilä; i šäräydyhyö, mögähettih. ²⁷ Šidä kerdua šano heilä Iisus: Uroštukkua; mie olen, elgiä varakkua. ²⁸ Vaštah šano Pedri: Gospodi,| kuin šie ollet, käšše miula tulla šiun luo vettä myöt’. ²⁹ I hiän šano: Tule. I lähtehyö veneheštä, Pedri aštu vezilöjä myöt’ Šyndyruohtinan luo. ³⁰ I kuin nägi Pedri šuuren tuulen, pölläšty i rubei uppuomah, i mögähtih: Gospodi,| piäššä milma. ³¹ I terväh Iisus oijendi kiän, otti hänen i šano hänellä: Vähävierolline,| miksi et uškon? ³² I kuin hyö mändih veneheže, heitti tuulen. ³³ Veneheššä olijat, lähendiäčehyö, kumarduačettih hänellä, i paistih: Toveštah šie olet Jumalan poiga. ³⁴ I ajahuo poikki, tuldih Gennisarietan muah. ³⁵ I tunnuštahuo händä, šigäläzet eläjät työnnettih kaikkie šidä randua myöt’, i tuodih hänen luo kaikki läzijät. ³⁶ I ruguoliečettih hänellä, vain hiän andais’ koššuttuačie hänen helmoja; i ket koššuttuačettih, ne tervehyttih.

18 сентября 2025 в 07:58 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Nelläštoistakymmeneš piä. ¹ Ših aigah kuulušti Iroda nelläš vanhin Šyndyruohtinah nähä. ² I šano omilla lähizillä: Tämä on rissittäjä Iivana; hiän kuoleista virgoi, i hänen tuačči nämä kummat ollah. ³ Tämä Iroda otti Iivanan, šido i pani hänen raudoih Irodiadan oman vellen Hilipän naizen täh. ⁴ Iivana hänellä pagizi: Ei šovi šiula eliä hänen kera. ⁵ I tahto Iroda tappua händä, da varaji rahvašta, rahvaš händä piettih prorokkana. ⁶ Irodan šyndypäivänäšyndy¦päivänä kargai keššellä Irodiadan tytär i tabah mäni Irodalla;| ⁷ Žentäh jiäkšiečennän kera toivotti kaikkie andua hänellä, midä hiän pakkois’. ⁸ A hiän oman muamon kuhjutandua myöt’ šano: Anna miula nyt’ purdilolla rissittäjän Iivanan piä. ⁹ I tuškeudu kuningaš; da jiäkšiečennän täh i omahizien täh, käški hänellä andua. ¹⁰ I työndähyö, leikkai Iivanalda piän tyrmäššä. ¹¹ I tuodih hänen piän purdilolla, i annettih tytöllä, i hiän vei omallah muamolla. ¹² I tulduo, hänen opaššettavat otettih hänen hibien i kätkeih; i tulduo, šanottih Šyndyruohtinalla. ¹³ I kuuluštahuo, Iisus läksi šieldä veneheššä yksitein tyhjäh paikkah. I tiijuštahuo, rahvaš hänellä jällesti jalgazin linnoista tuldih. ¹⁴ I lähtehyö, Iisus äijä rahvašta nägi i hellä oli heidä vaš, i hiän voimattomat tervehytti. ¹⁵ Jo kuin oli myöhä, tuldih hänen luo hänen opaššettavat i paistih: Tyhjä tämä paikka, jo i aiga tuli; lašše šie rahvaš, ana mändäis’ kylih i oššettais’ ičellä šyömistä. ¹⁶ Iisus šano heilä: Ei miksi männä; työ andakkua heilä šyyvä. ¹⁷ A hyö šanottih hänellä: Eule tiälä enämbiä, vain viizi möykkyö i kakši kalua. ¹⁸ I hiän šano: Tuogua hiät miun luo tänne. ¹⁹ I käški rahvahalla istuočie nurmella i, ottahuo viizi möykkyö i molemmat kalat, kačahtih taivahaže i risti hiät, i katkohuo, ando opaššettavilla möykyt, a opaššettavat rahvahalla. ²⁰ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöšpaloja kakšitoistakymmendä täyttä vakkua. ²¹ A šyöjie miehie oli viideh tuhandeh šua, ilmain naizitta i lapšitta. ²² Šidä že aigua Iisus käški omilla opaššettavilla männä veneheže, i iellä händä olla toizella puolella, kuni hiän laškou rahvahan. ²³ I laškehuo rahvahan, nouži goralla yksin kumardelomah; jo myöhä oli, hiän yksin šielä oli. ²⁴ A venehtä keškimerellä kandeli vejellä: oli vaštatuuli. ²⁵ Vähiä ennen päiväzen noužuo tuli hiän luo Iisus jalgazin merdä myöt’. ²⁶ I nähtyö händä merdä myöt’ aštumašša, pölläššyttih i paistih: Nägyy meilä; i šäräydyhyö, mögähettih. ²⁷ Šidä kerdua šano heilä Iisus: Uroštukkua; mie olen, elgiä varakkua. ²⁸ Vaštah šano Pedri: Gospodi,| kuin šie ollet, käšše miula tulla šiun luo vettä myöt’. ²⁹ I hiän šano: Tule. I lähtehyö veneheštä, Pedri aštu vezilöjä myöt’ Šyndyruohtinan luo. ³⁰ I kuin nägi Pedri šuuren tuulen, pölläšty i rubei uppuomah, i mögähtih: Gospodi,| piäššä milma. ³¹ I terväh Iisus oijendi kiän, otti hänen i šano hänellä: Vähävierolline,| miksi et uškon? ³² I kuin hyö mändih veneheže, heitti tuulen. ³³ Veneheššä olijat, lähendiäčehyö, kumarduačettih hänellä, i paistih: Toveštah šie olet Jumalan poiga. ³⁴ I ajahuo poikki, tuldih Gennisarietan muah. ³⁵ I tunnuštahuo händä, šigäläzet eläjät työnnettih kaikkie šidä randua myöt’, i tuodih hänen luo kaikki läzijät. ³⁶ I ruguoliečettih hänellä, vain hiän andais’ koššuttuačie hänen helmoja; i ket koššuttuačettih, ne tervehyttih.

18 сентября 2025 в 07:57 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Nelläštoistakymmeneš piä. ¹ Ših aigah kuulušti Iroda nelläš vanhin Šyndyruohtinah nähä. ² I šano omilla lähizillä: Tämä on rissittäjä Iivana; hiän kuoleista virgoi, i hänen tuačči nämä kummat ollah. ³ Tämä Iroda otti Iivanan, šido i pani hänen raudoih Irodiadan oman vellen Hilipän naizen täh. ⁴ Iivana hänellä pagizi: Ei šovi šiula eliä hänen kera. ⁵ I tahto Iroda tappua händä, da varaji rahvašta, rahvaš händä piettih prorokkana. ⁶ Irodan šyndypäivänä kargai keššellä Irodiadan tytär i tabah mäni Irodalla;| ⁷ Žentäh jiäkšiečennän kera toivotti kaikkie andua hänellä, midä hiän pakkois’. ⁸ A hiän oman muamon kuhjutandua myöt’ šano: Anna miula nyt’ purdilolla rissittäjän Iivanan piä. ⁹ I tuškeudu kuningaš; da jiäkšiečennän täh i omahizien täh, käški hänellä andua. ¹⁰ I työndähyö, leikkai Iivanalda piän tyrmäššä. ¹¹ I tuodih hänen piän purdilolla, i annettih tytöllä, i hiän vei omallah muamolla. ¹² I tulduo, hänen opaššettavat otettih hänen hibien i kätkeih; i tulduo, šanottih Šyndyruohtinalla. ¹³ I kuuluštahuo, Iisus läksi šieldä veneheššä yksitein tyhjäh paikkah. I tiijuštahuo, rahvaš hänellä jällesti jalgazin linnoista tuldih. ¹⁴ I lähtehyö, Iisus äijä rahvašta nägi i hellä oli heidä vaš, i hiän voimattomat tervehytti. ¹⁵ Jo kuin oli myöhä, tuldih hänen luo hänen opaššettavat i paistih: Tyhjä tämä paikka, jo i aiga tuli; lašše šie rahvaš, ana mändäis’ kylih i oššettais’ ičellä šyömistä. ¹⁶ Iisus šano heilä: Ei miksi männä; työ andakkua heilä šyyvä. ¹⁷ A hyö šanottih hänellä: Eule tiälä enämbiä, vain viizi möykkyö i kakši kalua. ¹⁸ I hiän šano: Tuogua hiät miun luo tänne. ¹⁹ I käški rahvahalla istuočie nurmella i, ottahuo viizi möykkyö i molemmat kalat, kačahtih taivahaže i risti hiät, i katkohuo, ando opaššettavilla möykyt, a opaššettavat rahvahalla. ²⁰ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöšpaloja kakšitoistakymmendä täyttä vakkua. ²¹ A šyöjie miehie oli viideh tuhandeh šua, ilmain naizitta i lapšitta. ²² Šidä že aigua Iisus käški omilla opaššettavilla männä veneheže, i iellä händä olla toizella puolella, kuni hiän laškou rahvahan. ²³ I laškehuo rahvahan, nouži goralla yksin kumardelomah; jo myöhä oli, hiän yksin šielä oli. ²⁴ A venehtä keškimerellä kandeli vejellä: oli vaštatuuli. ²⁵ Vähiä ennen päiväzen noužuo tuli hiän luo Iisus jalgazin merdä myöt’. ²⁶ I nähtyö händä merdä myöt’ aštumašša, pölläššyttih i paistih: Nägyy meilä; i šäräydyhyö, mögähettih. ²⁷ Šidä kerdua šano heilä Iisus: Uroštukkua; mie olen, elgiä varakkua. ²⁸ Vaštah šano Pedri: Gospodi,| kuin šie ollet, käšše miula tulla šiun luo vettä myöt’. ²⁹ I hiän šano: Tule. I lähtehyö veneheštä, Pedri aštu vezilöjä myöt’ Šyndyruohtinan luo. ³⁰ I kuin nägi Pedri šuuren tuulen, pölläšty i rubei uppuomah, i mögähtih: Gospodi,| piäššä milma. ³¹ I terväh Iisus oijendi kiän, otti hänen i šano hänellä: Vähävierolline,| miksi et uškon? ³² I kuin hyö mändih veneheže, heitti tuulen. ³³ Veneheššä olijat, lähendiäčehyö, kumarduačettih hänellä, i paistih: Toveštah šie olet Jumalan poiga. ³⁴ I ajahuo poikki, tuldih Gennisarietan muah. ³⁵ I tunnuštahuo händä, šigäläzet eläjät työnnettih kaikkie šidä randua myöt’, i tuodih hänen luo kaikki läzijät. ³⁶ I ruguoliečettih hänellä, vain hiän andais’ koššuttuačie hänen helmoja; i ket koššuttuačettih, ne tervehyttih.

18 сентября 2025 в 07:56 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Nelläštoistakymmeneš piä. ¹ Ših aigah kuulušti Iroda nelläš vanhin Šyndyruohtinah nähä. ² I šano omilla lähizillä: Tämä on rissittäjä Iivana; hiän kuoleista virgoi, i hänen tuačči nämä kummat ollah. ³ Tämä Iroda otti Iivanan, šido i pani hänen raudoih Irodiadan oman vellen Hilipän naizen täh. ⁴ Iivana hänellä pagizi: Ei šovi šiula eliä hänen kera. ⁵ I tahto Iroda tappua händä, da varaji rahvašta, rahvaš händä piettih prorokkana. ⁶ Irodan šyndypäivänä kargai keššellä Irodiadan tytär i tabah mäni Irodalla;| ⁷ Žentäh jiäkšiečennän kera toivotti kaikkie andua hänellä, midä hiän pakkois’. ⁸ A hiän oman muamon kuhjutandua myöt’ šano: Anna miula nyt’ purdilolla rissittäjän Iivanan piä. ⁹ I tuškeudu kuningaš; da jiäkšiečennän täh i omahizien täh, käški hänellä andua. ¹⁰ I työndähyö, leikkai Iivanalda piän tyrmäššä. ¹¹ I tuodih hänen piän purdilolla, i annettih tytöllä, i hiän vei omallah muamolla. ¹² I tulduo, hänen opaššettavat otettih hänen hibien i kätkeih; i tulduo, šanottih Šyndyruohtinalla. ¹³ I kuuluštahuo, Iisus läksi šieldä veneheššä yksitein tyhjäh paikkah. I tiijuštahuo, rahvaš hänellä jällesti jalgazin linnoista tuldih. ¹⁴ I lähtehyö, Iisus äijä rahvašta nägi i hellä oli heidä vaš, i hiän voimattomat tervehytti. ¹⁵ Jo kuin oli myöhä, tuldih hänen luo hänen opaššettavat i paistih: Tyhjä tämä paikka, jo i aiga tuli; lašše šie rahvaš, ana mändäis’ kylih i oššettais’ ičellä šyömistä. ¹⁶ Iisus šano heilä: Ei miksi männä; työ andakkua heilä šyyvä. ¹⁷ A hyö šanottih hänellä: Eule tiälä enämbiä, vain viizi möykkyö i kakši kalua. ¹⁸ I hiän šano: Tuogua hiät miun luo tänne. ¹⁹ I käški rahvahalla istuočie nurmella i, ottahuo viizi möykkyö i molemmat kalat, kačahtih taivahaže i risti hiät, i katkohuo, ando opaššettavilla möykyt, a opaššettavat rahvahalla. ²⁰ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöšpaloja kakšitoistakymmendä täyttä vakkua. ²¹ A šyöjie miehie oli viideh tuhandeh šua, ilmain naizitta i lapšitta. ²² Šidä že aigua Iisus käški omilla opaššettavilla männä veneheže, i iellä händä olla toizella puolella, kuni hiän laškou rahvahan. ²³ I laškehuo rahvahan, nouži goralla yksin kumardelomah; jo myöhä oli, hiän yksin šielä oli. ²⁴ A venehtä keškimerellä kandeli vejellä: oli vaštatuuli. ²⁵ Vähiä ennen päiväzen noužuo tuli hiän luo Iisus jalgazin merdä myöt’. ²⁶ I nähtyö händä merdä myöt’ aštumašša, pölläššyttih i paistih: Nägyy meilä; i šäräydyhyö, mögähettih. ²⁷ Šidä kerdua šano heilä Iisus: Uroštukkua; mie olen, elgiä varakkua. ²⁸ Vaštah šano Pedri: Gospodi,| kuin šie ollet, käšše miula tulla šiun luo vettä myöt’. ²⁹ I hiän šano: Tule. I lähtehyö veneheštä, Pedri aštu vezilöjä myöt’ Šyndyruohtinan luo. ³⁰ I kuin nägi Pedri šuuren tuulen, pölläšty i rubei uppuomah, i mögähtih: Gospodi,| piäššä milma. ³¹ I terväh Iisus oijendi kiän, otti hänen i šano hänellä: Vähävierolline, miksi et uškon? ³² I kuin hyö mändih veneheže, heitti tuulen. ³³ Veneheššä olijat, lähendiäčehyö, kumarduačettih hänellä, i paistih: Toveštah šie olet Jumalan poiga. ³⁴ I ajahuo poikki, tuldih Gennisarietan muah. ³⁵ I tunnuštahuo händä, šigäläzet eläjät työnnettih kaikkie šidä randua myöt’, i tuodih hänen luo kaikki läzijät. ³⁶ I ruguoliečettih hänellä, vain hiän andais’ koššuttuačie hänen helmoja; i ket koššuttuačettih, ne tervehyttih.

18 сентября 2025 в 07:56 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Nelläštoistakymmeneš piä. ¹ Ših aigah kuulušti Iroda nelläš vanhin Šyndyruohtinah nähä. ² I šano omilla lähizillä: Tämä on rissittäjä Iivana; hiän kuoleista virgoi, i hänen tuačči nämä kummat ollah. ³ Tämä Iroda otti Iivanan, šido i pani hänen raudoih Irodiadan oman vellen Hilipän naizen täh. ⁴ Iivana hänellä pagizi: Ei šovi šiula eliä hänen kera. ⁵ I tahto Iroda tappua händä, da varaji rahvašta, rahvaš händä piettih prorokkana. ⁶ Irodan šyndypäivänä kargai keššellä Irodiadan tytär i tabah mäni Irodalla;| ⁷ Žentäh jiäkšiečennän kera toivotti kaikkie andua hänellä, midä hiän pakkois’. ⁸ A hiän oman muamon kuhjutandua myöt’ šano: Anna miula nyt’ purdilolla rissittäjän Iivanan piä. ⁹ I tuškeudu kuningaš; da jiäkšiečennän täh i omahizien täh, käški hänellä andua. ¹⁰ I työndähyö, leikkai Iivanalda piän tyrmäššä. ¹¹ I tuodih hänen piän purdilolla, i annettih tytöllä, i hiän vei omallah muamolla. ¹² I tulduo, hänen opaššettavat otettih hänen hibien i kätkeih; i tulduo, šanottih Šyndyruohtinalla. ¹³ I kuuluštahuo, Iisus läksi šieldä veneheššä yksitein tyhjäh paikkah. I tiijuštahuo, rahvaš hänellä jällesti jalgazin linnoista tuldih. ¹⁴ I lähtehyö, Iisus äijä rahvašta nägi i hellä oli heidä vaš, i hiän voimattomat tervehytti. ¹⁵ Jo kuin oli myöhä, tuldih hänen luo hänen opaššettavat i paistih: Tyhjä tämä paikka, jo i aiga tuli; lašše šie rahvaš, ana mändäis’ kylih i oššettais’ ičellä šyömistä. ¹⁶ Iisus šano heilä: Ei miksi männä; työ andakkua heilä šyyvä. ¹⁷ A hyö šanottih hänellä: Eule tiälä enämbiä, vain viizi möykkyö i kakši kalua. ¹⁸ I hiän šano: Tuogua hiät miun luo tänne. ¹⁹ I käški rahvahalla istuočie nurmella i, ottahuo viizi möykkyö i molemmat kalat, kačahtih taivahaže i risti hiät, i katkohuo, ando opaššettavilla möykyt, a opaššettavat rahvahalla. ²⁰ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöšpaloja kakšitoistakymmendä täyttä vakkua. ²¹ A šyöjie miehie oli viideh tuhandeh šua, ilmain naizitta i lapšitta. ²² Šidä že aigua Iisus käški omilla opaššettavilla männä veneheže, i iellä händä olla toizella puolella, kuni hiän laškou rahvahan. ²³ I laškehuo rahvahan, nouži goralla yksin kumardelomah; jo myöhä oli, hiän yksin šielä oli. ²⁴ A venehtä keškimerellä kandeli vejellä: oli vaštatuuli. ²⁵ Vähiä ennen päiväzen noužuo tuli hiän luo Iisus jalgazin merdä myöt’. ²⁶ I nähtyö händä merdä myöt’ aštumašša, pölläššyttih i paistih: Nägyy meilä; i šäräydyhyö, mögähettih. ²⁷ Šidä kerdua šano heilä Iisus: Uroštukkua; mie olen, elgiä varakkua. ²⁸ Vaštah šano Pedri: Gospodi,| kuin šie ollet, käšše miula tulla šiun luo vettä myöt’. ²⁹ I hiän šano: Tule. I lähtehyö veneheštä, Pedri aštu vezilöjä myöt’ Šyndyruohtinan luo. ³⁰ I kuin nägi Pedri šuuren tuulen, pölläšty i rubei uppuomah, i mögähtih: Gospodi, piäššä milma. ³¹ I terväh Iisus oijendi kiän, otti hänen i šano hänellä: Vähävierolline, miksi et uškon? ³² I kuin hyö mändih veneheže, heitti tuulen. ³³ Veneheššä olijat, lähendiäčehyö, kumarduačettih hänellä, i paistih: Toveštah šie olet Jumalan poiga. ³⁴ I ajahuo poikki, tuldih Gennisarietan muah. ³⁵ I tunnuštahuo händä, šigäläzet eläjät työnnettih kaikkie šidä randua myöt’, i tuodih hänen luo kaikki läzijät. ³⁶ I ruguoliečettih hänellä, vain hiän andais’ koššuttuačie hänen helmoja; i ket koššuttuačettih, ne tervehyttih.

18 сентября 2025 в 07:55 Ирина Новак

• изменил(а) заголовок
  с Nelläštoistakymmeneš piä (Nelläštoista piä)
  на MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Nelläštoistakymmeneš piä (Nelläštoista piä)
• изменил(а) текст
  Nelläštoistakymmeneš piä. ¹ Ših aigah kuulušti Iroda nelläš vanhin Šyndyruohtinah nähä. ² I šano omilla lähizillä: Tämä on rissittäjä Iivana; hiän kuoleista virgoi, i hänen tuačči nämä kummat ollah. ³ Tämä Iroda otti Iivanan, šido i pani hänen raudoih Irodiadan oman vellen Hilipän naizen täh. ⁴ Iivana hänellä pagizi: Ei šovi šiula eliä hänen kera. ⁵ I tahto Iroda tappua händä, da varaji rahvašta, rahvaš händä piettih prorokkana. ⁶ Irodan šyndypäivänä kargai keššellä Irodiadan tytär i tabah mäni Irodalla;| ⁷ Žentäh jiäkšiečennän kera toivotti kaikkie andua hänellä, midä hiän pakkois’. ⁸ A hiän oman muamon kuhjutandua myöt’ šano: Anna miula nyt’ purdilolla rissittäjän Iivanan piä. ⁹ I tuškeudu kuningaš; da jiäkšiečennän täh i omahizien täh, käški hänellä andua. ¹⁰ I työndähyö, leikkai Iivanalda piän tyrmäššä. ¹¹ I tuodih hänen piän purdilolla, i annettih tytöllä, i hiän vei omallah muamolla. ¹² I tulduo, hänen opaššettavat otettih hänen hibien i kätkeih; i tulduo, šanottih Šyndyruohtinalla. ¹³ I kuuluštahuo, Iisus läksi šieldä veneheššä yksitein tyhjäh paikkah. I tiijuštahuo, rahvaš hänellä jällesti jalgazin linnoista tuldih. ¹⁴ I lähtehyö, Iisus äijä rahvašta nägi i hellä oli heidä vaš, i hiän voimattomat tervehytti. ¹⁵ Jo kuin oli myöhä, tuldih hänen luo hänen opaššettavat i paistih: Tyhjä tämä paikka, jo i aiga tuli; lašše šie rahvaš, ana mändäis’ kylih i oššettais’ ičellä šyömistä. ¹⁶ Iisus šano heilä: Ei miksi männä; työ andakkua heilä šyyvä. ¹⁷ A hyö šanottih hänellä: Eule tiälä enämbiä, vain viizi möykkyö i kakši kalua. ¹⁸ I hiän šano: Tuogua hiät miun luo tänne. ¹⁹ I käški rahvahalla istuočie nurmella i, ottahuo viizi möykkyö i molemmat kalat, kačahtih taivahaže i risti hiät, i katkohuo, ando opaššettavilla möykyt, a opaššettavat rahvahalla. ²⁰ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöšpaloja kakšitoistakymmendä täyttä vakkua. ²¹ A šyöjie miehie oli viideh tuhandeh šua, ilmain naizitta i lapšitta. ²² Šidä že aigua Iisus käški omilla opaššettavilla männä veneheže, i iellä händä olla toizella puolella, kuni hiän laškou rahvahan. ²³ I laškehuo rahvahan, nouži goralla yksin kumardelomah; jo myöhä oli, hiän yksin šielä oli. ²⁴ A venehtä keškimerellä kandeli vejellä: oli vaštatuuli. ²⁵ Vähiä ennen päiväzen noužuo tuli hiän luo Iisus jalgazin merdä myöt’. ²⁶ I nähtyö händä merdä myöt’ aštumašša, pölläššyttih i paistih: Nägyy meilä; i šäräydyhyö, mögähettih. ²⁷ Šidä kerdua šano heilä Iisus: Uroštukkua; mie olen, elgiä varakkua. ²⁸ Vaštah šano Pedri: Gospodi, kuin šie ollet, käšše miula tulla šiun luo vettä myöt’. ²⁹ I hiän šano: Tule. I lähtehyö veneheštä, Pedri aštu vezilöjä myöt’ Šyndyruohtinan luo. ³⁰ I kuin nägi Pedri šuuren tuulen, pölläšty i rubei uppuomah, i mögähtih: Gospodi, piäššä milma. ³¹ I terväh Iisus oijendi kiän, otti hänen i šano hänellä: Vähävierolline, miksi et uškon? ³² I kuin hyö mändih veneheže, heitti tuulen. ³³ Veneheššä olijat, lähendiäčehyö, kumarduačettih hänellä, i paistih: Toveštah šie olet Jumalan poiga. ³⁴ I ajahuo poikki, tuldih Gennisarietan muah. ³⁵ I tunnuštahuo händä, šigäläzet eläjät työnnettih kaikkie šidä randua myöt’, i tuodih hänen luo kaikki läzijät. ³⁶ I ruguoliečettih hänellä, vain hiän andais’ koššuttuačie hänen helmoja; i ket koššuttuačettih, ne tervehyttih.
• изменил(а) заголовок источника
  с Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века
  на Герранъ мія̈нъ Шюндю-руо̆хтынанъ Святой Іо̂ванг̧ели Матвѣйста, Карьяланъ кїӗлѣлля. Пійтери
• изменил(а) history.year_accusative источника
  с 2020
  на 1820
• изменил(а) страницы источника
  с 155-157
  на 42–45
• изменил(а) комментарий источника
  с MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI
  на Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века. Петрозаводск: КарНЦ РАН, 2020. С. 78–81, 155–157.
• создал(а) перевод текста

30 ноября 2021 в 15:20 Нина Шибанова

• изменил(а) заголовок
  с MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Nelläštoistakymmeneš piä (Nelläštoista piä)
  на Nelläštoistakymmeneš piä (Nelläštoista piä)
• создал(а) комментарий источника: MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI

29 октября 2021 в 15:27 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) текст: ¹ Ših aigah kuulušti Iroda nelläš vanhin Šyndyruohtinah nähä. ² I šano omilla lähizillä: Tämä on rissittäjä Iivana; hiän kuoleista virgoi, i hänen tuačči nämä kummat ollah. ³ Tämä Iroda otti Iivanan, šido i pani hänen raudoih Irodiadan oman vellen Hilipän naizen täh. ⁴ Iivana hänellä pagizi: Ei šovi šiula eliä hänen kera. ⁵ I tahto Iroda tappua händä, da varaji rahvašta, rahvaš händä piettih prorokkana. ⁶ Irodan šyndypäivänä kargai keššellä Irodiadan tytär i tabah mäni Irodalla; ⁷ Žentäh jiäkšiečennän kera toivotti kaikkie andua hänellä, midä hiän pakkois’. ⁸ A hiän oman muamon kuhjutandua myöt’ šano: Anna miula nyt’ purdilolla rissittäjän Iivanan piä. ⁹ I tuškeudu kuningaš; da jiäkšiečennän täh i omahizien täh, käški hänellä andua. ¹⁰ I työndähyö, leikkai Iivanalda piän tyrmäššä. ¹¹ I tuodih hänen piän purdilolla, i annettih tytöllä, i hiän vei omallah muamolla. ¹² I tulduo, hänen opaššettavat otettih hänen hibien i kätkeih; i tulduo, šanottih Šyndyruohtinalla. ¹³ I kuuluštahuo, Iisus läksi šieldä veneheššä yksitein tyhjäh paikkah. I tiijuštahuo, rahvaš hänellä jällesti jalgazin linnoista tuldih. ¹⁴ I lähtehyö, Iisus äijä rahvašta nägi i hellä oli heidä vaš, i hiän voimattomat tervehytti. ¹⁵ Jo kuin oli myöhä, tuldih hänen luo hänen opaššettavat i paistih: Tyhjä tämä paikka, jo i aiga tuli; lašše šie rahvaš, ana mändäis’ kylih i oššettais’ ičellä šyömistä. ¹⁶ Iisus šano heilä: Ei miksi männä; työ andakkua heilä šyyvä. ¹⁷ A hyö šanottih hänellä: Eule tiälä enämbiä, vain viizi möykkyö i kakši kalua. ¹⁸ I hiän šano: Tuogua hiät miun luo tänne. ¹⁹ I käški rahvahalla istuočie nurmella i, ottahuo viizi möykkyö i molemmat kalat, kačahtih taivahaže i risti hiät, i katkohuo, ando opaššettavilla möykyt, a opaššettavat rahvahalla. ²⁰ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöšpaloja kakšitoistakymmendä täyttä vakkua. ²¹ A šyöjie miehie oli viideh tuhandeh šua, ilmain naizitta i lapšitta. ²² Šidä že aigua Iisus käški omilla opaššettavilla männä veneheže, i iellä händä olla toizella puolella, kuni hiän laškou rahvahan. ²³ I laškehuo rahvahan, nouži goralla yksin kumardelomah; jo myöhä oli, hiän yksin šielä oli. ²⁴ A venehtä keškimerellä kandeli vejellä: oli vaštatuuli. ²⁵ Vähiä ennen päiväzen noužuo tuli hiän luo Iisus jalgazin merdä myöt’. ²⁶ I nähtyö händä merdä myöt’ aštumašša, pölläššyttih i paistih: Nägyy meilä; i šäräydyhyö, mögähettih. ²⁷ Šidä kerdua šano heilä Iisus: Uroštukkua; mie olen, elgiä varakkua. ²⁸ Vaštah šano Pedri: Gospodi, kuin šie ollet, käšše miula tulla šiun luo vettä myöt’. ²⁹ I hiän šano: Tule. I lähtehyö veneheštä, Pedri aštu vezilöjä myöt’ Šyndyruohtinan luo. ³⁰ I kuin nägi Pedri šuuren tuulen, pölläšty i rubei uppuomah, i mögähtih: Gospodi, piäššä milma. ³¹ I terväh Iisus oijendi kiän, otti hänen i šano hänellä: Vähävierolline, miksi et uškon? ³² I kuin hyö mändih veneheže, heitti tuulen. ³³ Veneheššä olijat, lähendiäčehyö, kumarduačettih hänellä, i paistih: Toveštah šie olet Jumalan poiga. ³⁴ I ajahuo poikki, tuldih Gennisarietan muah. ³⁵ I tunnuštahuo händä, šigäläzet eläjät työnnettih kaikkie šidä randua myöt’, i tuodih hänen luo kaikki läzijät. ³⁶ I ruguoliečettih hänellä, vain hiän andais’ koššuttuačie hänen helmoja; i ket koššuttuačettih, ne tervehyttih.