Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Viiještoistakymmeneš piä (Viiještoista piä)

История изменений

19 сентября 2025 в 07:52 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Viiještoistakymmeneš piä. ¹ Šilloin tuldih Šyndyruohtinan luo Ijerusaliman linnan kirjamiehet i fariseit i paistih:| ² Mintäh šiun opaššettavat ei kuunnella vanhan rahvahan opaššandua? Ei peššä omie käzie iellä šyömistä. ³ Hiän vaštah šano heilä: Mintäh i työ että kuundele Jumalan käššendiä tiän opaššannan täh? ⁴ Jumala käški: Hyvitä tuattuoš i muamuoš; i ken haukkuu tuattuoh, muamuoh¦go, šurmalla ana kuolou. ⁵ A työ pagizetta: Ken šanonnou tuatolla, muamolla¦go: Lahja on, mi miušta šiula pidäy,| ⁶ I ei hyvittäis’ tuattuo i muamuo; i teilä ni mikseh on tiän opaššandua myöt’ Jumalan käššendä. ⁷ Viižahat, hyvin teih näh ieldä päin šano Isaija prorokka:| ⁸ Lähendiäčetäh miun luo nämä inehmizet omalla šuulla, i kielellä milma hyvitetäh; a šiämi hiän edähänä on miušta;| ⁹ Tyhjäh hyvitetäh milma, opaštuis’s’a inehmizien opaššandah i tabah. ¹⁰ I kuččuhuo rahvahan, šano heilä: Kuulgua:| ¹¹ Ei že paganoita inehmistä, mi šuuh mänöy; a mi šuušta lähtöy, že inehmistä paganoittau. ¹² Šilloin lähendiäčehyö, hänen opaššettavat šanottih hänellä: Et¦go šie tiijä, fariseit, kuuluštahuo paginan, pahakši šilma pannah? ¹³ A hiän vaštah šano: Jogo sadu, kumbazen ei issuttan miun taivahalline Tuatto, häviey. ¹⁴ Hylläkkiä heidä, šuattajat hyö ollah šogiet šogeila; a kuin šogie šogieda šuattelou, molemmat haudah langetah. ¹⁵ I šano hänellä Pedri: Šano meilä tämä arvauttamine. ¹⁶ A Iisus šano heilä: Vielä¦go i työ mielettä oletta? ¹⁷ Että¦go jo malta šidä, mi šuuh ottuačou, vaččah šijottuačou i pois’ lähtöy? ¹⁸ A mi lähtöy šuušta, šiämeldä lähtöy; i že paganoittau inehmistä. ¹⁹ Šiämeldä lähtietäh pahat mielet, tappamine, huigiet aziet naizinehmizien kera, varraštamine, valehuš¦paginat, haukkumizet. ²⁰ Nämä kaikki paganoijah inehmistä; a pežömättömillä käzillä šyyvä, ei paganoita inehmistä. ²¹ I lähtehyö šieldä, Iisus mäni Tiiran i Sidonan randah. ²² I ka Hananejan naine, niistä paikoista tulduo, niin hänellä mögähti: Ole hellä milma vaš, Gospodi, Davidan poiga, miun tytärdä äijäldi pahalane piekšäy. ²³ A hiän vaštah šanua hänellä ei šanon. I lähendiäčehyö, hänen opaššettavat ruguoliečettih hänellä, paissešša: Lašše händä, meilä jällesti hiän mögizöy. ²⁴ A hiän vaštah šano: En ole työnnetty, a vain Izruajelin kojin hävinnyzien lambahien luo. ²⁵ A naine, tulduo, kumarduačih hänellä paissešša: Gospodi, auta miula. ²⁶ I hiän vaštah šano: Ei hyvä kiskuo leibiä poijilda i luuva koirilla. ²⁷ A naine šano: Niin Gospodi, da i koirat keriälläh muruzie kirvonnuzie izändien šyömizistä. ²⁸ Šilloin vaštah šano hänellä Iisus: Naine, šuuri šiun uššonda; ana liey šiula, kuin tahot. I šiidä šua tervehty hänen tytär՚. ²⁹ I lähtehyö šieldä, Iisus tuli Galilejan merellä, i nouštuo goralla, istuih šielä. ³⁰ I tuli hänen luo äijä rahvašta, rambojen, šogeijen, mykkien i toizien äijien voimattomien kera, i pandih hänellä jalgoih; i hiät tervehytti. ³¹ Äššen rahvaš diivuolih, näheššä mykkie pagizomašša, voimattomie tervehenä, rambojie kävelömäššä i šogeida nägömäššä; i kiitettih Izruajelin Jumalua. ³² I kučču Iisus omat opaššettavat, šano heilä: Hellä olen tädä rahvašta vaš, jo kolme päiviä miun luona issutah, i eule midä šyyvä; i laškie heidä šyömättä en taho, kuin ei vaivuttais’ matašša. ³³ I šanottih hänellä hänen opaššettavat: Mistä meilä tyhjäššä paikašša ottua žen verda leibiä, kylläššyttiä žen verda rahvašta? ³⁴ I šano heilä Iisus: Min verda on teilä leibiä? A hyö šanottih: Šeiččimen möykkyö i vähä kalua. ³⁵ I käški rahvahalla mualla istuočie. ³⁶ I ottahuo šeiččimen möykkyö i kalat, i kiittähyö Jumalua katko, i ando omilla opaššettavilla, a opaššettavat rahvahalla. ³⁷ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöšpalojajiännöš¦paloja šeiččimen täyttä vakkua. ³⁸ A šyöjie oli nellä tuhattua mieštä, ilmain naizitta i lapšitta. ³⁹ I laškehuo rahvahan, mäni veneheže, i tuli Magdalinan paikkoih.

19 сентября 2025 в 07:50 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Viiještoistakymmeneš piä. ¹ Šilloin tuldih Šyndyruohtinan luo Ijerusaliman linnan kirjamiehet i fariseit i paistih:| ² Mintäh šiun opaššettavat ei kuunnella vanhan rahvahan opaššandua? Ei peššä omie käzie iellä šyömistä. ³ Hiän vaštah šano heilä: Mintäh i työ että kuundele Jumalan käššendiä tiän opaššannan täh? ⁴ Jumala käški: Hyvitä tuattuoš i muamuoš; i ken haukkuu tuattuoh, muamuoh¦go, šurmalla ana kuolou. ⁵ A työ pagizetta: Ken šanonnou tuatolla, muamolla¦go: Lahja on, mi miušta šiula pidäy,| ⁶ I ei hyvittäis’ tuattuo i muamuo; i teilä ni mikseh on tiän opaššandua myöt’ Jumalan käššendä. ⁷ Viižahat, hyvin teih näh ieldä päin šano Isaija prorokka:| ⁸ Lähendiäčetäh miun luo nämä inehmizet omalla šuulla, i kielellä milma hyvitetäh; a šiämi hiän edähänä on miušta;| ⁹ Tyhjäh hyvitetäh milma, opaštuis’s’a inehmizien opaššandah i tabah. ¹⁰ I kuččuhuo rahvahan, šano heilä: Kuulgua:| ¹¹ Ei že paganoita inehmistä, mi šuuh mänöy; a mi šuušta lähtöy, že inehmistä paganoittau. ¹² Šilloin lähendiäčehyö, hänen opaššettavat šanottih hänellä: Et¦go šie tiijä, fariseit, kuuluštahuo paginan, pahakši šilma pannah? ¹³ A hiän vaštah šano: Jogo sadu, kumbazen ei issuttan miun taivahalline Tuatto, häviey. ¹⁴ Hylläkkiä heidä, šuattajat hyö ollah šogiet šogeila; a kuin šogie šogieda šuattelou, molemmat haudah langetah. ¹⁵ I šano hänellä Pedri: Šano meilä tämä arvauttamine. ¹⁶ A Iisus šano heilä: Vielä¦go i työ mielettä oletta? ¹⁷ Että¦go jo malta šidä, mi šuuh ottuačou, vaččah šijottuačou i pois’ lähtöy? ¹⁸ A mi lähtöy šuušta, šiämeldä lähtöy; i že paganoittau inehmistä. ¹⁹ Šiämeldä lähtietäh pahat mielet, tappamine, huigiet aziet naizinehmizien kera, varraštamine, valehušpaginatvalehuš¦paginat, haukkumizet. ²⁰ Nämä kaikki paganoijah inehmistä; a pežömättömillä käzillä šyyvä, ei paganoita inehmistä. ²¹ I lähtehyö šieldä, Iisus mäni Tiiran i Sidonan randah. ²² I ka Hananejan naine, niistä paikoista tulduo, niin hänellä mögähti: Ole hellä milma vaš, Gospodi, Davidan poiga, miun tytärdä äijäldi pahalane piekšäy. ²³ A hiän vaštah šanua hänellä ei šanon. I lähendiäčehyö, hänen opaššettavat ruguoliečettih hänellä, paissešša: Lašše händä, meilä jällesti hiän mögizöy. ²⁴ A hiän vaštah šano: En ole työnnetty, a vain Izruajelin kojin hävinnyzien lambahien luo. ²⁵ A naine, tulduo, kumarduačih hänellä paissešša: Gospodi, auta miula. ²⁶ I hiän vaštah šano: Ei hyvä kiskuo leibiä poijilda i luuva koirilla. ²⁷ A naine šano: Niin Gospodi, da i koirat keriälläh muruzie kirvonnuzie izändien šyömizistä. ²⁸ Šilloin vaštah šano hänellä Iisus: Naine, šuuri šiun uššonda; ana liey šiula, kuin tahot. I šiidä šua tervehty hänen tytär՚. ²⁹ I lähtehyö šieldä, Iisus tuli Galilejan merellä, i nouštuo goralla, istuih šielä. ³⁰ I tuli hänen luo äijä rahvašta, rambojen, šogeijen, mykkien i toizien äijien voimattomien kera, i pandih hänellä jalgoih; i hiät tervehytti. ³¹ Äššen rahvaš diivuolih, näheššä mykkie pagizomašša, voimattomie tervehenä, rambojie kävelömäššä i šogeida nägömäššä; i kiitettih Izruajelin Jumalua. ³² I kučču Iisus omat opaššettavat, šano heilä: Hellä olen tädä rahvašta vaš, jo kolme päiviä miun luona issutah, i eule midä šyyvä; i laškie heidä šyömättä en taho, kuin ei vaivuttais’ matašša. ³³ I šanottih hänellä hänen opaššettavat: Mistä meilä tyhjäššä paikašša ottua žen verda leibiä, kylläššyttiä žen verda rahvašta? ³⁴ I šano heilä Iisus: Min verda on teilä leibiä? A hyö šanottih: Šeiččimen möykkyö i vähä kalua. ³⁵ I käški rahvahalla mualla istuočie. ³⁶ I ottahuo šeiččimen möykkyö i kalat, i kiittähyö Jumalua katko, i ando omilla opaššettavilla, a opaššettavat rahvahalla. ³⁷ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöšpaloja šeiččimen täyttä vakkua. ³⁸ A šyöjie oli nellä tuhattua mieštä, ilmain naizitta i lapšitta. ³⁹ I laškehuo rahvahan, mäni veneheže, i tuli Magdalinan paikkoih.

19 сентября 2025 в 07:47 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Viiještoistakymmeneš piä. ¹ Šilloin tuldih Šyndyruohtinan luo Ijerusaliman linnan kirjamiehet i fariseit i paistih:| ² Mintäh šiun opaššettavat ei kuunnella vanhan rahvahan opaššandua? Ei peššä omie käzie iellä šyömistä. ³ Hiän vaštah šano heilä: Mintäh i työ että kuundele Jumalan käššendiä tiän opaššannan täh? ⁴ Jumala käški: Hyvitä tuattuoš i muamuoš; i ken haukkuu tuattuoh, muamuohgomuamuoh¦go, šurmalla ana kuolou. ⁵ A työ pagizetta: Ken šanonnou tuatolla, muamollagomuamolla¦go: Lahja on, mi miušta šiula pidäy,| ⁶ I ei hyvittäis’ tuattuo i muamuo; i teilä ni mikseh on tiän opaššandua myöt’ Jumalan käššendä. ⁷ Viižahat, hyvin teih näh ieldä päin šano Isaija prorokka:| ⁸ Lähendiäčetäh miun luo nämä inehmizet omalla šuulla, i kielellä milma hyvitetäh; a šiämi hiän edähänä on miušta;| ⁹ Tyhjäh hyvitetäh milma, opaštuis’s’a inehmizien opaššandah i tabah. ¹⁰ I kuččuhuo rahvahan, šano heilä: Kuulgua:| ¹¹ Ei že paganoita inehmistä, mi šuuh mänöy; a mi šuušta lähtöy, že inehmistä paganoittau. ¹² Šilloin lähendiäčehyö, hänen opaššettavat šanottih hänellä: EtgoEt¦go šie tiijä, fariseit, kuuluštahuo paginan, pahakši šilma pannah? ¹³ A hiän vaštah šano: Jogo sadu, kumbazen ei issuttan miun taivahalline Tuatto, häviey. ¹⁴ Hylläkkiä heidä, šuattajat hyö ollah šogiet šogeila; a kuin šogie šogieda šuattelou, molemmat haudah langetah. ¹⁵ I šano hänellä Pedri: Šano meilä tämä arvauttamine. ¹⁶ A Iisus šano heilä: VielägoVielä¦go i työ mielettä oletta? ¹⁷ EttägoEttä¦go jo malta šidä, mi šuuh ottuačou, vaččah šijottuačou i pois’ lähtöy? ¹⁸ A mi lähtöy šuušta, šiämeldä lähtöy; i že paganoittau inehmistä. ¹⁹ Šiämeldä lähtietäh pahat mielet, tappamine, huigiet aziet naizinehmizien kera, varraštamine, valehušpaginat, haukkumizet. ²⁰ Nämä kaikki paganoijah inehmistä; a pežömättömillä käzillä šyyvä, ei paganoita inehmistä. ²¹ I lähtehyö šieldä, Iisus mäni Tiiran i Sidonan randah. ²² I ka Hananejan naine, niistä paikoista tulduo, niin hänellä mögähti: Ole hellä milma vaš, Gospodi, Davidan poiga, miun tytärdä äijäldi pahalane piekšäy. ²³ A hiän vaštah šanua hänellä ei šanon. I lähendiäčehyö, hänen opaššettavat ruguoliečettih hänellä, paissešša: Lašše händä, meilä jällesti hiän mögizöy. ²⁴ A hiän vaštah šano: En ole työnnetty, a vain Izruajelin kojin hävinnyzien lambahien luo. ²⁵ A naine, tulduo, kumarduačih hänellä paissešša: Gospodi, auta miula. ²⁶ I hiän vaštah šano: Ei hyvä kiskuo leibiä poijilda i luuva koirilla. ²⁷ A naine šano: Niin Gospodi, da i koirat keriälläh muruzie kirvonnuzie izändien šyömizistä. ²⁸ Šilloin vaštah šano hänellä Iisus: Naine, šuuri šiun uššonda; ana liey šiula, kuin tahot. I šiidä šua tervehty hänen tytär՚. ²⁹ I lähtehyö šieldä, Iisus tuli Galilejan merellä, i nouštuo goralla, istuih šielä. ³⁰ I tuli hänen luo äijä rahvašta, rambojen, šogeijen, mykkien i toizien äijien voimattomien kera, i pandih hänellä jalgoih; i hiät tervehytti. ³¹ Äššen rahvaš diivuolih, näheššä mykkie pagizomašša, voimattomie tervehenä, rambojie kävelömäššä i šogeida nägömäššä; i kiitettih Izruajelin Jumalua. ³² I kučču Iisus omat opaššettavat, šano heilä: Hellä olen tädä rahvašta vaš, jo kolme päiviä miun luona issutah, i eule midä šyyvä; i laškie heidä šyömättä en taho, kuin ei vaivuttais’ matašša. ³³ I šanottih hänellä hänen opaššettavat: Mistä meilä tyhjäššä paikašša ottua žen verda leibiä, kylläššyttiä žen verda rahvašta? ³⁴ I šano heilä Iisus: Min verda on teilä leibiä? A hyö šanottih: Šeiččimen möykkyö i vähä kalua. ³⁵ I käški rahvahalla mualla istuočie. ³⁶ I ottahuo šeiččimen möykkyö i kalat, i kiittähyö Jumalua katko, i ando omilla opaššettavilla, a opaššettavat rahvahalla. ³⁷ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöšpaloja šeiččimen täyttä vakkua. ³⁸ A šyöjie oli nellä tuhattua mieštä, ilmain naizitta i lapšitta. ³⁹ I laškehuo rahvahan, mäni veneheže, i tuli Magdalinan paikkoih.

19 сентября 2025 в 07:43 Ирина Новак

• изменил(а) текст перевода
  Глава 15. ¹ Тогда приходят к Иисусу Иерусалимские книжники и фарисеи и говорят:| ² зачем ученики Твои преступают предание старцев? ибо не умывают рук своих, когда едят хлеб. ³ Он же сказал им в ответ: зачем и вы преступаете заповедь Божию ради предания вашего? ⁴ Ибо Бог заповедал: почитай отца и мать; и: злословящий отца или мать смертью да умрет. ⁵ А вы говорите: если кто скажет отцу или матери: дар Богу то, чем бы ты от меня пользовался,| ⁶ тот может и не почтить отца своего или мать свою; таким образом вы устранили заповедь Божию преданием вашим. ⁷ Лицемеры!^ хорошо пророчествовал о вас Исаия, говоря:| ⁸ приближаются ко Мне люди сии устами своими, и чтут Меня языком, сердце же их далеко отстоит от Меня;| ⁹ но тщетно чтут Меня, уча учениям, заповедям человеческим. ¹⁰ И, призвав народ, сказал им: слушайте и разумейте! ¹¹ не то, что входит в уста, оскверняет человека, но то, что выходит из уст, оскверняет человека. ¹² Тогда ученики Его, приступив, сказали Ему: знаешь ли, что фарисеи, услышав слово сие, соблазнились? ¹³ Он же сказал в ответ: всякое растение, которое не Отец Мой Небесный насадил, искоренится;| ¹⁴ оставьте их: они - слепые вожди слепых; а если слепой ведет слепого, то оба упадут в яму. ¹⁵ Петр же, отвечая, сказал Ему: изъясни нам притчу сию. ¹⁶ Иисус сказал: неужели и вы еще не разумеете? ¹⁷ еще ли не понимаете, что все, входящее в уста, проходит в чрево и извергается вон? ¹⁸ а исходящее из уст - из сердца исходит - сие оскверняет человека,| ¹⁹ ибо из сердца исходят злые помыслы, убийства, прелюбодеяния, любодеяния, кражи, лжесвидетельства, хуления -| ²⁰ это оскверняет человека; а есть неумытыми руками - не оскверняет человека. ²¹ И, выйдя оттуда, Иисус удалился в страны Тирские и Сидонские. ²² И вот, женщина Хананеянка, выйдя из тех мест, кричала Ему: помилуй меня, Господи, сын Давидов, дочь моя жестоко беснуется. ²³ Но Он не отвечал ей ни слова. И ученики Его, приступив, просили Его: отпусти ее, потому что кричит за нами. ²⁴ Он же сказал в ответ: Я послан только к погибшим овцам дома Израилева. ²⁵ А она, подойдя, кланялась Ему и говорила: Господи!^ помоги мне. ²⁶ Он же сказал в ответ: нехорошо взять хлеб у детей и бросить псам. ²⁷ Она сказала: так, Господи!^ но и псы едят крохи, которые падают со стола господ их. ²⁸ Тогда Иисус сказал ей в ответ: о, женщина!^ велика вера твоя; да будет тебе по желанию твоему. И исцелилась дочь ее в тот час. ²⁹ Перейдя оттуда, пришел Иисус к морю Галилейскому и, взойдя на гору, сел там. ³⁰ И приступило к Нему множество народа, имея с собою хромых, слепых, немых, увечных и иных многих, и повергли их к ногам Иисусовым; и Он исцелил их;| ³¹ так что народ дивился, видя немых говорящими, увечных здоровыми, хромых ходящими и слепых видящими; и прославлял Бога Израилева. ³² Иисус же, призвав учеников Своих, сказал им: жаль Мне народа, что уже три дня находятся при Мне, и нечего им есть; отпустить же их неевшими не хочу, чтобы не ослабели в дороге. ³³ И говорят Ему ученики Его: откуда нам взять в пустыне столько хлебов, чтобы накормить столько народа? ³⁴ Говорит им Иисус: сколько у вас хлебов? Они же сказали: семь, и немного рыбок. ³⁵ Тогда велел народу возлечь на землю. ³⁶ И, взяв семь хлебов и рыбы, воздал благодарение, преломил и дал ученикам Своим, а ученики народу. ³⁷ И ели все и насытились; и набрали оставшихся кусков семь корзин полных,| ³⁸ а евших было четыре тысячи человек, кроме женщин и детей. ³⁹ И, отпустив народ, Он вошел в лодку и прибыл в пределы Магдалинские.

19 сентября 2025 в 07:42 Ирина Новак

• изменил(а) текст перевода
  Глава 15. ¹ Тогда приходят к Иисусу Иерусалимские книжники и фарисеи и говорят:| ² зачем ученики Твои преступают предание старцев? ибо не умывают рук своих, когда едят хлеб. ³ Он же сказал им в ответ: зачем и вы преступаете заповедь Божию ради предания вашего? ⁴ Ибо Бог заповедал: почитай отца и мать; и: злословящий отца или мать смертью да умрет. ⁵ А вы говорите: если кто скажет отцу или матери: дар Богу то, чем бы ты от меня пользовался,| ⁶ тот может и не почтить отца своего или мать свою; таким образом вы устранили заповедь Божию преданием вашим. ⁷ Лицемеры!^ хорошо пророчествовал о вас Исаия, говоря:| ⁸ приближаются ко Мне люди сии устами своими, и чтут Меня языком, сердце же их далеко отстоит от Меня;| ⁹ но тщетно чтут Меня, уча учениям, заповедям человеческим. ¹⁰ И, призвав народ, сказал им: слушайте и разумейте! ¹¹ не то, что входит в уста, оскверняет человека, но то, что выходит из уст, оскверняет человека. ¹² Тогда ученики Его, приступив, сказали Ему: знаешь ли, что фарисеи, услышав слово сие, соблазнились? ¹³ Он же сказал в ответ: всякое растение, которое не Отец Мой Небесный насадил, искоренится;| ¹⁴ оставьте их: они - слепые вожди слепых; а если слепой ведет слепого, то оба упадут в яму. ¹⁵ Петр же, отвечая, сказал Ему: изъясни нам притчу сию. ¹⁶ Иисус сказал: неужели и вы еще не разумеете? ¹⁷ еще ли не понимаете, что все, входящее в уста, проходит в чрево и извергается вон? ¹⁸ а исходящее из уст - из сердца исходит - сие оскверняет человека,| ¹⁹ ибо из сердца исходят злые помыслы, убийства, прелюбодеяния, любодеяния, кражи, лжесвидетельства, хуления -| ²⁰ это оскверняет человека; а есть неумытыми руками - не оскверняет человека. ²¹ И, выйдя оттуда, Иисус удалился в страны Тирские и Сидонские. ²² И вот, женщина Хананеянка, выйдя из тех мест, кричала Ему: помилуй меня, Господи, сын Давидов, дочь моя жестоко беснуется. ²³ Но Он не отвечал ей ни слова. И ученики Его, приступив, просили Его: отпусти ее, потому что кричит за нами. ²⁴ Он же сказал в ответ: Я послан только к погибшим овцам дома Израилева. ²⁵ А она, подойдя, кланялась Ему и говорила: Господи!^ помоги мне. ²⁶ Он же сказал в ответ: нехорошо взять хлеб у детей и бросить псам. ²⁷ Она сказала: так, Господи!^ но и псы едят крохи, которые падают со стола господ их. ²⁸ Тогда Иисус сказал ей в ответ: о, женщина! велика вера твоя; да будет тебе по желанию твоему. И исцелилась дочь ее в тот час. ²⁹ Перейдя оттуда, пришел Иисус к морю Галилейскому и, взойдя на гору, сел там. ³⁰ И приступило к Нему множество народа, имея с собою хромых, слепых, немых, увечных и иных многих, и повергли их к ногам Иисусовым; и Он исцелил их;| ³¹ так что народ дивился, видя немых говорящими, увечных здоровыми, хромых ходящими и слепых видящими; и прославлял Бога Израилева. ³² Иисус же, призвав учеников Своих, сказал им: жаль Мне народа, что уже три дня находятся при Мне, и нечего им есть; отпустить же их неевшими не хочу, чтобы не ослабели в дороге. ³³ И говорят Ему ученики Его: откуда нам взять в пустыне столько хлебов, чтобы накормить столько народа? ³⁴ Говорит им Иисус: сколько у вас хлебов? Они же сказали: семь, и немного рыбок. ³⁵ Тогда велел народу возлечь на землю. ³⁶ И, взяв семь хлебов и рыбы, воздал благодарение, преломил и дал ученикам Своим, а ученики народу. ³⁷ И ели все и насытились; и набрали оставшихся кусков семь корзин полных,| ³⁸ а евших было четыре тысячи человек, кроме женщин и детей. ³⁹ И, отпустив народ, Он вошел в лодку и прибыл в пределы Магдалинские.

19 сентября 2025 в 07:41 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Viiještoistakymmeneš piä. ¹ Šilloin tuldih Šyndyruohtinan luo Ijerusaliman linnan kirjamiehet i fariseit i paistih:| ² Mintäh šiun opaššettavat ei kuunnella vanhan rahvahan opaššandua? Ei peššä omie käzie iellä šyömistä. ³ Hiän vaštah šano heilä: Mintäh i työ että kuundele Jumalan käššendiä tiän opaššannan täh? ⁴ Jumala käški: Hyvitä tuattuoš i muamuoš; i ken haukkuu tuattuoh, muamuohgo, šurmalla ana kuolou. ⁵ A työ pagizetta: Ken šanonnou tuatolla, muamollago: Lahja on, mi miušta šiula pidäy,| ⁶ I ei hyvittäis’ tuattuo i muamuo; i teilä ni mikseh on tiän opaššandua myöt’ Jumalan käššendä. ⁷ Viižahat, hyvin teih näh ieldä päin šano Isaija prorokka:| ⁸ Lähendiäčetäh miun luo nämä inehmizet omalla šuulla, i kielellä milma hyvitetäh; a šiämi hiän edähänä on miušta;| ⁹ Tyhjäh hyvitetäh milma, opaštuis’s’a inehmizien opaššandah i tabah. ¹⁰ I kuččuhuo rahvahan, šano heilä: Kuulgua:| ¹¹ Ei že paganoita inehmistä, mi šuuh mänöy; a mi šuušta lähtöy, že inehmistä paganoittau. ¹² Šilloin lähendiäčehyö, hänen opaššettavat šanottih hänellä: Etgo šie tiijä, fariseit, kuuluštahuo paginan, pahakši šilma pannah? ¹³ A hiän vaštah šano: Jogo sadu, kumbazen ei issuttan miun taivahalline Tuatto, häviey. ¹⁴ Hylläkkiä heidä, šuattajat hyö ollah šogiet šogeila; a kuin šogie šogieda šuattelou, molemmat haudah langetah. ¹⁵ I šano hänellä Pedri: Šano meilä tämä arvauttamine. ¹⁶ A Iisus šano heilä: Vielägo i työ mielettä oletta? ¹⁷ Ettägo jo malta šidä, mi šuuh ottuačou, vaččah šijottuačou i pois’ lähtöy? ¹⁸ A mi lähtöy šuušta, šiämeldä lähtöy; i že paganoittau inehmistä. ¹⁹ Šiämeldä lähtietäh pahat mielet, tappamine, huigiet aziet naizinehmizien kera, varraštamine, valehušpaginat, haukkumizet. ²⁰ Nämä kaikki paganoijah inehmistä; a pežömättömillä käzillä šyyvä, ei paganoita inehmistä. ²¹ I lähtehyö šieldä, Iisus mäni Tiiran i Sidonan randah. ²² I ka Hananejan naine, niistä paikoista tulduo, niin hänellä mögähti: Ole hellä milma vaš, Gospodi, Davidan poiga, miun tytärdä äijäldi pahalane piekšäy. ²³ A hiän vaštah šanua hänellä ei šanon. I lähendiäčehyö, hänen opaššettavat ruguoliečettih hänellä, paissešša: Lašše händä, meilä jällesti hiän mögizöy. ²⁴ A hiän vaštah šano: En ole työnnetty, a vain Izruajelin kojin hävinnyzien lambahien luo. ²⁵ A naine, tulduo, kumarduačih hänellä paissešša: Gospodi, auta miula. ²⁶ I hiän vaštah šano: Ei hyvä kiskuo leibiä poijilda i luuva koirilla. ²⁷ A naine šano: Niin Gospodi, da i koirat keriälläh muruzie kirvonnuzie izändien šyömizistä. ²⁸ Šilloin vaštah šano hänellä Iisus: Naine, šuuri šiun uššonda; ana liey šiula, kuin tahot. I šiidä šua tervehty hänen tytär՚. ²⁹ I lähtehyö šieldä, Iisus tuli Galilejan merellä, i nouštuo goralla, istuih šielä. ³⁰ I tuli hänen luo äijä rahvašta, rambojen, šogeijen, mykkien i toizien äijien voimattomien kera, i pandih hänellä jalgoih; i hiät tervehytti. ³¹ Äššen rahvaš diivuolih, näheššä mykkie pagizomašša, voimattomie tervehenä, rambojie kävelömäššä i šogeida nägömäššä; i kiitettih Izruajelin Jumalua. ³² I kučču Iisus omat opaššettavat, šano heilä: Hellä olen tädä rahvašta vaš, jo kolme päiviä miun luona issutah, i eule midä šyyvä; i laškie heidä šyömättä en taho, kuin ei vaivuttais’ matašša. ³³ I šanottih hänellä hänen opaššettavat: Mistä meilä tyhjäššä paikašša ottua žen verda leibiä, kylläššyttiä žen verda rahvašta? ³⁴ I šano heilä Iisus: Min verda on teilä leibiä? A hyö šanottih: Šeiččimen möykkyö i vähä kalua. ³⁵ I käški rahvahalla mualla istuočie. ³⁶ I ottahuo šeiččimen möykkyö i kalat, i kiittähyö Jumalua katko, i ando omilla opaššettavilla, a opaššettavat rahvahalla. ³⁷ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöšpaloja šeiččimen täyttä vakkua. ³⁸ A šyöjie oli nellä tuhattua mieštä, ilmain naizitta i lapšitta. ³⁹ I laškehuo rahvahan, mäni veneheže, i tuli Magdalinan paikkoih.
• изменил(а) текст перевода
  Глава 15. ¹ Тогда приходят к Иисусу Иерусалимские книжники и фарисеи и говорят:| ² зачем ученики Твои преступают предание старцев? ибо не умывают рук своих, когда едят хлеб. ³ Он же сказал им в ответ: зачем и вы преступаете заповедь Божию ради предания вашего? ⁴ Ибо Бог заповедал: почитай отца и мать; и: злословящий отца или мать смертью да умрет. ⁵ А вы говорите: если кто скажет отцу или матери: дар Богу то, чем бы ты от меня пользовался,| ⁶ тот может и не почтить отца своего или мать свою; таким образом вы устранили заповедь Божию преданием вашим. ⁷ Лицемеры!^ хорошо пророчествовал о вас Исаия, говоря:| ⁸ приближаются ко Мне люди сии устами своими, и чтут Меня языком, сердце же их далеко отстоит от Меня;| ⁹ но тщетно чтут Меня, уча учениям, заповедям человеческим. ¹⁰ И, призвав народ, сказал им: слушайте и разумейте! ¹¹ не то, что входит в уста, оскверняет человека, но то, что выходит из уст, оскверняет человека. ¹² Тогда ученики Его, приступив, сказали Ему: знаешь ли, что фарисеи, услышав слово сие, соблазнились? ¹³ Он же сказал в ответ: всякое растение, которое не Отец Мой Небесный насадил, искоренится;| ¹⁴ оставьте их: они - слепые вожди слепых; а если слепой ведет слепого, то оба упадут в яму. ¹⁵ Петр же, отвечая, сказал Ему: изъясни нам притчу сию. ¹⁶ Иисус сказал: неужели и вы еще не разумеете? ¹⁷ еще ли не понимаете, что все, входящее в уста, проходит в чрево и извергается вон? ¹⁸ а исходящее из уст - из сердца исходит - сие оскверняет человека,| ¹⁹ ибо из сердца исходят злые помыслы, убийства, прелюбодеяния, любодеяния, кражи, лжесвидетельства, хуления -| ²⁰ это оскверняет человека; а есть неумытыми руками - не оскверняет человека. ²¹ И, выйдя оттуда, Иисус удалился в страны Тирские и Сидонские. ²² И вот, женщина Хананеянка, выйдя из тех мест, кричала Ему: помилуй меня, Господи, сын Давидов, дочь моя жестоко беснуется. ²³ Но Он не отвечал ей ни слова. И ученики Его, приступив, просили Его: отпусти ее, потому что кричит за нами. ²⁴ Он же сказал в ответ: Я послан только к погибшим овцам дома Израилева. ²⁵ А она, подойдя, кланялась Ему и говорила: Господи! помоги мне. ²⁶ Он же сказал в ответ: нехорошо взять хлеб у детей и бросить псам. ²⁷ Она сказала: так, Господи! но и псы едят крохи, которые падают со стола господ их. ²⁸ Тогда Иисус сказал ей в ответ: о, женщина! велика вера твоя; да будет тебе по желанию твоему. И исцелилась дочь ее в тот час. ²⁹ Перейдя оттуда, пришел Иисус к морю Галилейскому и, взойдя на гору, сел там. ³⁰ И приступило к Нему множество народа, имея с собою хромых, слепых, немых, увечных и иных многих, и повергли их к ногам Иисусовым; и Он исцелил их;| ³¹ так что народ дивился, видя немых говорящими, увечных здоровыми, хромых ходящими и слепых видящими; и прославлял Бога Израилева. ³² Иисус же, призвав учеников Своих, сказал им: жаль Мне народа, что уже три дня находятся при Мне, и нечего им есть; отпустить же их неевшими не хочу, чтобы не ослабели в дороге. ³³ И говорят Ему ученики Его: откуда нам взять в пустыне столько хлебов, чтобы накормить столько народа? ³⁴ Говорит им Иисус: сколько у вас хлебов? Они же сказали: семь, и немного рыбок. ³⁵ Тогда велел народу возлечь на землю. ³⁶ И, взяв семь хлебов и рыбы, воздал благодарение, преломил и дал ученикам Своим, а ученики народу. ³⁷ И ели все и насытились; и набрали оставшихся кусков семь корзин полных,| ³⁸ а евших было четыре тысячи человек, кроме женщин и детей. ³⁹ И, отпустив народ, Он вошел в лодку и прибыл в пределы Магдалинские.

19 сентября 2025 в 07:41 Ирина Новак

• изменил(а) заголовок
  с Viiještoistakymmeneš piä (Viiještoista piä)
  на MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Viiještoistakymmeneš piä (Viiještoista piä)
• изменил(а) текст
  Viiještoistakymmeneš piä. ¹ Šilloin tuldih Šyndyruohtinan luo Ijerusaliman linnan kirjamiehet i fariseit i paistih:| ² Mintäh šiun opaššettavat ei kuunnella vanhan rahvahan opaššandua? Ei peššä omie käzie iellä šyömistä. ³ Hiän vaštah šano heilä: Mintäh i työ että kuundele Jumalan käššendiä tiän opaššannan täh? ⁴ Jumala käški: Hyvitä tuattuoš i muamuoš; i ken haukkuu tuattuoh, muamuohgo, šurmalla ana kuolou. ⁵ A työ pagizetta: Ken šanonnou tuatolla, muamollago: Lahja on, mi miušta šiula pidäy,| ⁶ I ei hyvittäis’ tuattuo i muamuo; i teilä ni mikseh on tiän opaššandua myöt’ Jumalan käššendä. ⁷ Viižahat, hyvin teih näh ieldä päin šano Isaija prorokka: ⁸ Lähendiäčetäh miun luo nämä inehmizet omalla šuulla, i kielellä milma hyvitetäh; a šiämi hiän edähänä on miušta;| ⁹ Tyhjäh hyvitetäh milma, opaštuis’s’a inehmizien opaššandah i tabah. ¹⁰ I kuččuhuo rahvahan, šano heilä: Kuulgua:| ¹¹ Ei že paganoita inehmistä, mi šuuh mänöy; a mi šuušta lähtöy, že inehmistä paganoittau. ¹² Šilloin lähendiäčehyö, hänen opaššettavat šanottih hänellä: Etgo šie tiijä, fariseit, kuuluštahuo paginan, pahakši šilma pannah? ¹³ A hiän vaštah šano: Jogo sadu, kumbazen ei issuttan miun taivahalline Tuatto, häviey. ¹⁴ Hylläkkiä heidä, šuattajat hyö ollah šogiet šogeila; a kuin šogie šogieda šuattelou, molemmat haudah langetah. ¹⁵ I šano hänellä Pedri: Šano meilä tämä arvauttamine. ¹⁶ A Iisus šano heilä: Vielägo i työ mielettä oletta? ¹⁷ Ettägo jo malta šidä, mi šuuh ottuačou, vaččah šijottuačou i pois’ lähtöy? ¹⁸ A mi lähtöy šuušta, šiämeldä lähtöy; i že paganoittau inehmistä. ¹⁹ Šiämeldä lähtietäh pahat mielet, tappamine, huigiet aziet naizinehmizien kera, varraštamine, valehušpaginat, haukkumizet. ²⁰ Nämä kaikki paganoijah inehmistä; a pežömättömillä käzillä šyyvä, ei paganoita inehmistä. ²¹ I lähtehyö šieldä, Iisus mäni Tiiran i Sidonan randah. ²² I ka Hananejan naine, niistä paikoista tulduo, niin hänellä mögähti: Ole hellä milma vaš, Gospodi, Davidan poiga, miun tytärdä äijäldi pahalane piekšäy. ²³ A hiän vaštah šanua hänellä ei šanon. I lähendiäčehyö, hänen opaššettavat ruguoliečettih hänellä, paissešša: Lašše händä, meilä jällesti hiän mögizöy. ²⁴ A hiän vaštah šano: En ole työnnetty, a vain Izruajelin kojin hävinnyzien lambahien luo. ²⁵ A naine, tulduo, kumarduačih hänellä paissešša: Gospodi, auta miula. ²⁶ I hiän vaštah šano: Ei hyvä kiskuo leibiä poijilda i luuva koirilla. ²⁷ A naine šano: Niin Gospodi, da i koirat keriälläh muruzie kirvonnuzie izändien šyömizistä. ²⁸ Šilloin vaštah šano hänellä Iisus: Naine, šuuri šiun uššonda; ana liey šiula, kuin tahot. I šiidä šua tervehty hänen tytär՚. ²⁹ I lähtehyö šieldä, Iisus tuli Galilejan merellä, i nouštuo goralla, istuih šielä. ³⁰ I tuli hänen luo äijä rahvašta, rambojen, šogeijen, mykkien i toizien äijien voimattomien kera, i pandih hänellä jalgoih; i hiät tervehytti. ³¹ Äššen rahvaš diivuolih, näheššä mykkie pagizomašša, voimattomie tervehenä, rambojie kävelömäššä i šogeida nägömäššä; i kiitettih Izruajelin Jumalua. ³² I kučču Iisus omat opaššettavat, šano heilä: Hellä olen tädä rahvašta vaš, jo kolme päiviä miun luona issutah, i eule midä šyyvä; i laškie heidä šyömättä en taho, kuin ei vaivuttais’ matašša. ³³ I šanottih hänellä hänen opaššettavat: Mistä meilä tyhjäššä paikašša ottua žen verda leibiä, kylläššyttiä žen verda rahvašta? ³⁴ I šano heilä Iisus: Min verda on teilä leibiä? A hyö šanottih: Šeiččimen möykkyö i vähä kalua. ³⁵ I käški rahvahalla mualla istuočie. ³⁶ I ottahuo šeiččimen möykkyö i kalat, i kiittähyö Jumalua katko, i ando omilla opaššettavilla, a opaššettavat rahvahalla. ³⁷ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöšpaloja šeiččimen täyttä vakkua. ³⁸ A šyöjie oli nellä tuhattua mieštä, ilmain naizitta i lapšitta. ³⁹ I laškehuo rahvahan, mäni veneheže, i tuli Magdalinan paikkoih.
• изменил(а) заголовок источника
  с Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века
  на Герранъ мія̈нъ Шюндю-руо̆хтынанъ Святой Іо̂ванг̧ели Матвѣйста, Карьяланъ кїӗлѣлля. Пійтери
• изменил(а) history.year_accusative источника
  с 2020
  на 1820
• изменил(а) страницы источника
  с 157-158
  на 45–48
• изменил(а) комментарий источника
  с MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI
  на Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века. Петрозаводск: КарНЦ РАН, 2020. С. 81–84, 157–158.
• создал(а) перевод текста

30 ноября 2021 в 15:22 Нина Шибанова

• изменил(а) заголовок
  с MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Viiještoistakymmeneš piä (Viiještoista piä)
  на Viiještoistakymmeneš piä (Viiještoista piä)
• создал(а) комментарий источника: MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI

08 ноября 2021 в 12:49 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) текст: ¹ Šilloin tuldih Šyndyruohtinan luo Ijerusaliman linnan kirjamiehet i fariseit i paistih: ² Mintäh šiun opaššettavat ei kuunnella vanhan rahvahan opaššandua? Ei peššä omie käzie iellä šyömistä. ³ Hiän vaštah šano heilä: Mintäh i työ että kuundele Jumalan käššendiä tiän opaššannan täh? ⁴ Jumala käški: Hyvitä tuattuoš i muamuoš; i ken haukkuu tuattuoh, muamuohgo, šurmalla ana kuolou. ⁵ A työ pagizetta: Ken šanonnou tuatolla, muamollago: Lahja on, mi miušta šiula pidäy, ⁶ I ei hyvittäis’ tuattuo i muamuo; i teilä ni mikseh on tiän opaššandua myöt’ Jumalan käššendä. ⁷ Viižahat, hyvin teih näh ieldä päin šano Isaija prorokka: ⁸ Lähendiäčetäh miun luo nämä inehmizet omalla šuulla, i kielellä milma hyvitetäh; a šiämi hiän edähänä on miušta; ⁹ Tyhjäh hyvitetäh milma, opaštuis’s’a inehmizien opaššandah i tabah. ¹⁰ I kuččuhuo rahvahan, šano heilä: Kuulgua: ¹¹ Ei že paganoita inehmistä, mi šuuh mänöy; a mi šuušta lähtöy, že inehmistä paganoittau. ¹² Šilloin lähendiäčehyö, hänen opaššettavat šanottih hänellä: Etgo šie tiijä, fariseit, kuuluštahuo paginan, pahakši šilma pannah? ¹³ A hiän vaštah šano: Jogo sadu, kumbazen ei issuttan miun taivahalline Tuatto, häviey . ¹⁴ Hylläkkiä heidä, šuattajat hyö ollah šogiet šogeila; a kuin šogie šogieda šuattelou, molemmat haudah langetah. ¹⁵ I šano hänellä Pedri: Šano meilä tämä arvauttamine. ¹⁶ A Iisus šano heilä: Vielägo i työ mielettä oletta? ¹⁷ Ettägo jo malta šidä, mi šuuh ottuačou, vaččah šijottuačou i pois’ lähtöy? ¹⁸ A mi lähtöy šuušta, šiämeldä lähtöy; i že paganoittau inehmistä. ¹⁹ Šiämeldä lähtietäh pahat mielet, tappamine, huigiet aziet naizinehmizien kera, varraštamine, valehušpaginat, haukkumizet. ²⁰ Nämä kaikki paganoijah inehmistä; a pežömättömillä käzillä šyyvä, ei paganoita inehmistä. ²¹ I lähtehyö šieldä, Iisus mäni Tiiran i Sidonan randah. ²² I ka Hananejan naine, niistä paikoista tulduo, niin hänellä mögähti: Ole hellä milma vaš, Gospodi, Davidan poiga, miun tytärdä äijäldi pahalane piekšäy. ²³ A hiän vaštah šanua hänellä ei šanon. I lähendiäčehyö, hänen opaššettavat ruguoliečettih hänellä, paissešša: Lašše händä, meilä jällesti hiän mögizöy. ²⁴ A hiän vaštah šano: En ole työnnetty, a vain Izruajelin kojin hävinnyzien lambahien luo. ²⁵ A naine, tulduo, kumarduačih hänellä paissešša: Gospodi, auta miula. ²⁶ I hiän vaštah šano: Ei hyvä kiskuo leibiä poijilda i luuva koirilla. ²⁷ A naine šano: Niin Gospodi, da i koirat keriälläh muruzie kirvonnuzie izändien šyömizistä. ²⁸ Šilloin vaštah šano hänellä Iisus: Naine, šuuri šiun uššonda; ana liey šiula, kuin tahot. I šiidä šua tervehty hänen tytär՚. ²⁹ I lähtehyö šieldä, Iisus tuli Galilejan merellä, i nouštuo goralla, istuih šielä. ³⁰ I tuli hänen luo äijä rahvašta, rambojen, šogeijen, mykkien i toizien äijien voimattomien kera, i pandih hänellä jalgoih; i hiät tervehytti. ³¹ Äššen rahvaš diivuolih, näheššä mykkie pagizomašša, voimattomie tervehenä, rambojie kävelömäššä i šogeida nägömäššä; i kiitettih Izruajelin Jumalua. ³² I kučču Iisus omat opaššettavat, šano heilä: Hellä olen tädä rahvašta vaš, jo kolme päiviä miun luona issutah, i eule midä šyyvä; i laškie heidä šyömättä en taho, kuin ei vaivuttais’ matašša. ³³ I šanottih hänellä hänen opaššettavat: Mistä meilä tyhjäššä paikašša ottua žen verda leibiä, kylläššyttiä žen verda rahvašta? ³⁴ I šano heilä Iisus: Min verda on teilä leibiä? A hyö šanottih: Šeiččimen möykkyö i vähä kalua. ³⁵ I käški rahvahalla mualla istuočie. ³⁶ I ottahuo šeiččimen möykkyö i kalat, i kiittähyö Jumalua katko, i ando omilla opaššettavilla, a opaššettavat rahvahalla. ³⁷ I kaikin šyödih i kylläššyttih; i otettih jiännöšpaloja šeiččimen täyttä vakkua. ³⁸ A šyöjie oli nellä tuhattua mieštä, ilmain naizitta i lapšitta. ³⁹ I laškehuo rahvahan, mäni veneheže, i tuli Magdalinan paikkoih.