Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Šeiččimeštoistakymmeneš piä (Šeiččimeštoista piä)

История изменений

19 сентября 2025 в 08:13 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Šeiččimeštoistakymmeneš piä. ¹ I kuuven päivän jälgeh otti Iisus Pedrin i Juakovan, i hänen vellen Iivanan, i hiän kera yksien nouži korgiella goralla. ² I muuttih hiän ieššä, i valgoi hänen nägö kuin päiväne, i hänen vuattiet oldih valgiet kuin ilman valgie. ³ I ka ožuttuačettih heilä Moisei i Il’l’a, pagizomašša hänen kera. ⁴ I šano Pedri Šyndyruohtinalla: Gospodi, hyvä on meilä tiälä olla; kuin tahtonet, luajimma tiälä kolme majua: šiula yhen, i Moiseila yhen, i yhen Il’l’alla. ⁵ Kuin vielä hiän pagizi, ka valgie pilvi katto hiät; i ka iäni pilveštä kuulu: Tämä on miun armaš Poiga, händä vaš hyvä olen; šidä kuunnelgua. ⁶ I kuuluštahuo, opaššettavat kumualleh langettih i äijäldi pölläššyttih. ⁷ I lähendiäčehyö, Iisus koššahuttih heidä i šano: Nouškua i elgiä varakkua. ⁸ I avattuo omat šilmät, nikedä ei nähty, vain yhtä Šyndyruohtinua. ⁹ Lähtiessä goralda, vakušti heilä Iisus: Nikellä elgiä niändiä šanokkua, kuni inehmizen Poiga ei virguo kuoleista. ¹⁰ I kyžyttih häneldä hänen opaššettavat: Midä kirjamiehet paissah, Il’l’alla pidäy iellä tulla? ¹¹ Iisus šano heilä vaštah: Il’l’a iellä tulou i kaikki luadiu;| ¹² I šanon mie teilä: Il’l’a jo tuli, i ei tiijuššettu händä, i luajittih hänellä, min tahottih; niin i inehmizen Poiga rubieu heistä tirpamah. ¹³ Šilloin kekšittih opaššettavat, rissittäjäh Iivanah näh pagizou. ¹⁴ I kuin tuldih hyö rahvahaže, tuli hänen luo mieš, i kumarrukšien kera hänellä| ¹⁵ Pagizi: Gospodi, ole hellä miun poigua vaš; uužilla kuuloila paha piekšäy händä, i äijäldi vaivuačou: äijän kerdua langiel’ou tuleh, i äijän kerdua vedeh. ¹⁶ I toin mie hänen šiun opaššettavien luo, i ei voidu händä tervehyttiä. ¹⁷ Vaštah šano Iisus: O, vierotoin i rikkuočennun rodukunda,| viikko¦go olla tiän kera? Viikko¦go tirpua teidä? Tuogua händä miun luo tänne. ¹⁸ I kieldi händä Iisus; i läksi häneštä lembo; i tervehty brihačču šiidä šua. ¹⁹ Šilloin lähendiäčehyö opaššettavat Šyndyruohtinan luo, yksitällen paistih: Midä myöt’ myö emmä voinun händä porottua? ²⁰ Iisus šano heilä: Tiän ei¦uššondua myöt’; amin’ šanon teilä: Kuin ollou teisä uššonda kargičan jyvän muone, virkatta tällä goralla: Mäne tiäldä tuanne, i mänöy; i kaikkie rubietta voimah luadie. ²¹ Pahalazet ei porottuačeta, vain malitulla da pyhitännällä. ²² Kuin hyö Galilejašša elettih, šano heilä Iisus: Annettu lienöy inehmizen Poiga inehmizien käzih,| ²³ I tapetah händä, i kolmandena päivänä virguou. I äijäldi oldih tuškeudunuot. ²⁴ Kuin hyö tuldih Kapernaumah, tuldih Pedrin luo didrahman keriäjät i šanottih: Tiän opaštaja ei¦go anna didrahmua? ²⁵ Hiän šano: Niin. I kuin mäni kodih, ennätti häneldä kyžyö Iisus: Kuin šie piet mieleššä, Simona? Mualoin kuningahat keštä vevon otetah, ali kiss onankissonan? omista¦go poijista ali vierahista? ²⁶ Pedri hänellä šano: Vierahista. Iisus šano hänellä: Niin omat poijat ollah vällällizet. ²⁷ Ana emmä luaji heilä pahua mieldä, mäne, luo ongi mereh, i, kumbane iellä puuttuu kala, ota; i avattuo häneldä šuu, löyvät statiran; žen ottahuo, makša heilä miušta i ičeštäš.

19 сентября 2025 в 08:11 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Šeiččimeštoistakymmeneš piä. ¹ I kuuven päivän jälgeh otti Iisus Pedrin i Juakovan, i hänen vellen Iivanan, i hiän kera yksien nouži korgiella goralla. ² I muuttih hiän ieššä, i valgoi hänen nägö kuin päiväne, i hänen vuattiet oldih valgiet kuin ilman valgie. ³ I ka ožuttuačettih heilä Moisei i Il’l’a, pagizomašša hänen kera. ⁴ I šano Pedri Šyndyruohtinalla: Gospodi, hyvä on meilä tiälä olla; kuin tahtonet, luajimma tiälä kolme majua: šiula yhen, i Moiseila yhen, i yhen Il’l’alla. ⁵ Kuin vielä hiän pagizi, ka valgie pilvi katto hiät; i ka iäni pilveštä kuulu: Tämä on miun armaš Poiga, händä vaš hyvä olen; šidä kuunnelgua. ⁶ I kuuluštahuo, opaššettavat kumualleh langettih i äijäldi pölläššyttih. ⁷ I lähendiäčehyö, Iisus koššahuttih heidä i šano: Nouškua i elgiä varakkua. ⁸ I avattuo omat šilmät, nikedä ei nähty, vain yhtä Šyndyruohtinua. ⁹ Lähtiessä goralda, vakušti heilä Iisus: Nikellä elgiä niändiä šanokkua, kuni inehmizen Poiga ei virguo kuoleista. ¹⁰ I kyžyttih häneldä hänen opaššettavat: Midä kirjamiehet paissah, Il’l’alla pidäy iellä tulla? ¹¹ Iisus šano heilä vaštah: Il’l’a iellä tulou i kaikki luadiu;| ¹² I šanon mie teilä: Il’l’a jo tuli, i ei tiijuššettu händä, i luajittih hänellä, min tahottih; niin i inehmizen Poiga rubieu heistä tirpamah. ¹³ Šilloin kekšittih opaššettavat, rissittäjäh Iivanah näh pagizou. ¹⁴ I kuin tuldih hyö rahvahaže, tuli hänen luo mieš, i kumarrukšien kera hänellä| ¹⁵ Pagizi: Gospodi, ole hellä miun poigua vaš; uužilla kuuloila paha piekšäy händä, i äijäldi vaivuačou: äijän kerdua langiel’ou tuleh, i äijän kerdua vedeh. ¹⁶ I toin mie hänen šiun opaššettavien luo, i ei voidu händä tervehyttiä. ¹⁷ Vaštah šano Iisus: O, vierotoin i rikkuočennun rodukunda,| viikko¦go olla tiän kera? Viikko¦go tirpua teidä? Tuogua händä miun luo tänne. ¹⁸ I kieldi händä Iisus; i läksi häneštä lembo; i tervehty brihačču šiidä šua. ¹⁹ Šilloin lähendiäčehyö opaššettavat Šyndyruohtinan luo, yksitällen paistih: Midä myöt’ myö emmä voinun händä porottua? ²⁰ Iisus šano heilä: Tiän ei-¦uššondua myöt’; amin’ šanon teilä: Kuin ollou teisä uššonda kargičan jyvän muone, virkatta tällä goralla: Mäne tiäldä tuanne, i mänöy; i kaikkie rubietta voimah luadie. ²¹ Pahalazet ei porottuačeta, vain malitulla da pyhitännällä. ²² Kuin hyö Galilejašša elettih, šano heilä Iisus: Annettu lienöy inehmizen Poiga inehmizien käzih,| ²³ I tapetah händä, i kolmandena päivänä virguou. I äijäldi oldih tuškeudunuot. ²⁴ Kuin hyö tuldih Kapernaumah, tuldih Pedrin luo didrahman keriäjät i šanottih: Tiän opaštaja ei¦go anna didrahmua? ²⁵ Hiän šano: Niin. I kuin mäni kodih, ennätti häneldä kyžyö Iisus: Kuin šie piet mieleššä, Simona? Mualoin kuningahat keštä vevon otetah, ali kiss onan? omista¦go poijista ali vierahista? ²⁶ Pedri hänellä šano: Vierahista. Iisus šano hänellä: Niin omat poijat ollah vällällizet. ²⁷ Ana emmä luaji heilä pahua mieldä, mäne, luo ongi mereh, i, kumbane iellä puuttuu kala, ota; i avattuo häneldä šuu, löyvät statiran; žen ottahuo, makša heilä miušta i ičeštäš.

19 сентября 2025 в 08:10 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Šeiččimeštoistakymmeneš piä. ¹ I kuuven päivän jälgeh otti Iisus Pedrin i Juakovan, i hänen vellen Iivanan, i hiän kera yksien nouži korgiella goralla. ² I muuttih hiän ieššä, i valgoi hänen nägö kuin päiväne, i hänen vuattiet oldih valgiet kuin ilman valgie. ³ I ka ožuttuačettih heilä Moisei i Il’l’a, pagizomašša hänen kera. ⁴ I šano Pedri Šyndyruohtinalla: Gospodi, hyvä on meilä tiälä olla; kuin tahtonet, luajimma tiälä kolme majua: šiula yhen, i Moiseila yhen, i yhen Il’l’alla. ⁵ Kuin vielä hiän pagizi, ka valgie pilvi katto hiät; i ka iäni pilveštä kuulu: Tämä on miun armaš Poiga, händä vaš hyvä olen; šidä kuunnelgua. ⁶ I kuuluštahuo, opaššettavat kumualleh langettih i äijäldi pölläššyttih. ⁷ I lähendiäčehyö, Iisus koššahuttih heidä i šano: Nouškua i elgiä varakkua. ⁸ I avattuo omat šilmät, nikedä ei nähty, vain yhtä Šyndyruohtinua. ⁹ Lähtiessä goralda, vakušti heilä Iisus: Nikellä elgiä niändiä šanokkua, kuni inehmizen Poiga ei virguo kuoleista. ¹⁰ I kyžyttih häneldä hänen opaššettavat: Midä kirjamiehet paissah, Il’l’alla pidäy iellä tulla? ¹¹ Iisus šano heilä vaštah: Il’l’a iellä tulou i kaikki luadiu;| ¹² I šanon mie teilä: Il’l’a jo tuli, i ei tiijuššettu händä, i luajittih hänellä, min tahottih; niin i inehmizen Poiga rubieu heistä tirpamah. ¹³ Šilloin kekšittih opaššettavat, rissittäjäh Iivanah näh pagizou. ¹⁴ I kuin tuldih hyö rahvahaže, tuli hänen luo mieš, i kumarrukšien kera hänellä| ¹⁵ Pagizi: Gospodi, ole hellä miun poigua vaš; uužilla kuuloila paha piekšäy händä, i äijäldi vaivuačou: äijän kerdua langiel’ou tuleh, i äijän kerdua vedeh. ¹⁶ I toin mie hänen šiun opaššettavien luo, i ei voidu händä tervehyttiä. ¹⁷ Vaštah šano Iisus: O, vierotoin i rikkuočennun rodukunda,| viikkogoviikko¦go olla tiän kera? ViikkogoViikko¦go tirpua teidä? Tuogua händä miun luo tänne. ¹⁸ I kieldi händä Iisus; i läksi häneštä lembo; i tervehty brihačču šiidä šua. ¹⁹ Šilloin lähendiäčehyö opaššettavat Šyndyruohtinan luo, yksitällen paistih: Midä myöt’ myö emmä voinun händä porottua? ²⁰ Iisus šano heilä: Tiän ei-uššondua myöt’; amin’ šanon teilä: Kuin ollou teisä uššonda kargičan jyvän muone, virkatta tällä goralla: Mäne tiäldä tuanne, i mänöy; i kaikkie rubietta voimah luadie. ²¹ Pahalazet ei porottuačeta, vain malitulla da pyhitännällä. ²² Kuin hyö Galilejašša elettih, šano heilä Iisus: Annettu lienöy inehmizen Poiga inehmizien käzih,| ²³ I tapetah händä, i kolmandena päivänä virguou. I äijäldi oldih tuškeudunuot. ²⁴ Kuin hyö tuldih Kapernaumah, tuldih Pedrin luo didrahman keriäjät i šanottih: Tiän opaštaja eigoei¦go anna didrahmua? ²⁵ Hiän šano: Niin. I kuin mäni kodih, ennätti häneldä kyžyö Iisus: Kuin šie piet mieleššä, Simona? Mualoin kuningahat keštä vevon otetah, ali kiss onan? omistagoomista¦go poijista ali vierahista? ²⁶ Pedri hänellä šano: Vierahista. Iisus šano hänellä: Niin omat poijat ollah vällällizet. ²⁷ Ana emmä luaji heilä pahua mieldä, mäne, luo ongi mereh, i, kumbane iellä puuttuu kala, ota; i avattuo häneldä šuu, löyvät statiran; žen ottahuo, makša heilä miušta i ičeštäš.

19 сентября 2025 в 08:07 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  Šeiččimeštoistakymmeneš piä. ¹ I kuuven päivän jälgeh otti Iisus Pedrin i Juakovan, i hänen vellen Iivanan, i hiän kera yksien nouži korgiella goralla. ² I muuttih hiän ieššä, i valgoi hänen nägö kuin päiväne, i hänen vuattiet oldih valgiet kuin ilman valgie. ³ I ka ožuttuačettih heilä Moisei i Il’l’a, pagizomašša hänen kera. ⁴ I šano Pedri Šyndyruohtinalla: Gospodi, hyvä on meilä tiälä olla; kuin tahtonet, luajimma tiälä kolme majua: šiula yhen, i Moiseila yhen, i yhen Il’l’alla. ⁵ Kuin vielä hiän pagizi, ka valgie pilvi katto hiät; i ka iäni pilveštä kuulu: Tämä on miun armaš Poiga, händä vaš hyvä olen; šidä kuunnelgua. ⁶ I kuuluštahuo, opaššettavat kumualleh langettih i äijäldi pölläššyttih. ⁷ I lähendiäčehyö, Iisus koššahuttih heidä i šano: Nouškua i elgiä varakkua. ⁸ I avattuo omat šilmät, nikedä ei nähty, vain yhtä Šyndyruohtinua. ⁹ Lähtiessä goralda, vakušti heilä Iisus: Nikellä elgiä niändiä šanokkua, kuni inehmizen Poiga ei virguo kuoleista. ¹⁰ I kyžyttih häneldä hänen opaššettavat: Midä kirjamiehet paissah, Il’l’alla pidäy iellä tulla? ¹¹ Iisus šano heilä vaštah: Il’l’a iellä tulou i kaikki luadiu;| ¹² I šanon mie teilä: Il’l’a jo tuli, i ei tiijuššettu händä, i luajittih hänellä, min tahottih; niin i inehmizen Poiga rubieu heistä tirpamah. ¹³ Šilloin kekšittih opaššettavat, rissittäjäh Iivanah näh pagizou. ¹⁴ I kuin tuldih hyö rahvahaže, tuli hänen luo mieš, i kumarrukšien kera hänellä| ¹⁵ Pagizi: Gospodi, ole hellä miun poigua vaš; uužilla kuuloila paha piekšäy händä, i äijäldi vaivuačou: äijän kerdua langiel’ou tuleh, i äijän kerdua vedeh. ¹⁶ I toin mie hänen šiun opaššettavien luo, i ei voidu händä tervehyttiä. ¹⁷ Vaštah šano Iisus: O, vierotoin i rikkuočennun rodukunda,| viikkogo olla tiän kera? Viikkogo tirpua teidä? Tuogua händä miun luo tänne. ¹⁸ I kieldi händä Iisus; i läksi häneštä lembo; i tervehty brihačču šiidä šua. ¹⁹ Šilloin lähendiäčehyö opaššettavat Šyndyruohtinan luo, yksitällen paistih: Midä myöt’ myö emmä voinun händä porottua? ²⁰ Iisus šano heilä: Tiän ei-uššondua myöt’; amin’ šanon teilä: Kuin ollou teisä uššonda kargičan jyvän muone, virkatta tällä goralla: Mäne tiäldä tuanne, i mänöy; i kaikkie rubietta voimah luadie. ²¹ Pahalazet ei porottuačeta, vain malitulla da pyhitännällä. ²² Kuin hyö Galilejašša elettih, šano heilä Iisus: Annettu lienöy inehmizen Poiga inehmizien käzih,| ²³ I tapetah händä, i kolmandena päivänä virguou. I äijäldi oldih tuškeudunuot. ²⁴ Kuin hyö tuldih Kapernaumah, tuldih Pedrin luo didrahman keriäjät i šanottih: Tiän opaštaja eigo anna didrahmua? ²⁵ Hiän šano: Niin. I kuin mäni kodih, ennätti häneldä kyžyö Iisus: Kuin šie piet mieleššä, Simona? Mualoin kuningahat keštä vevon otetah, ali kiss onan? omistago poijista ali vierahista? ²⁶ Pedri hänellä šano: Vierahista. Iisus šano hänellä: Niin omat poijat ollah vällällizet. ²⁷ Ana emmä luaji heilä pahua mieldä, mäne, luo ongi mereh, i, kumbane iellä puuttuu kala, ota; i avattuo häneldä šuu, löyvät statiran; žen ottahuo, makša heilä miušta i ičeštäš.

19 сентября 2025 в 08:06 Ирина Новак

• изменил(а) текст перевода
  Глава 17. ¹ По прошествии дней шести, взял Иисус Петра, Иакова и Иоанна, брата его, и возвел их на гору высокую одних,| ² и преобразился пред ними: и просияло лице Его, как солнце, одежды же Его сделались белыми, как свет. ³ И вот, явились им Моисей и Илия, с Ним беседующие. ⁴ При сем Петр сказал Иисусу: Господи!^ хорошо нам здесь быть; если хочешь, сделаем здесь три кущи: Тебе одну, и Моисею одну, и одну Илии. ⁵ Когда он еще говорил, се, облако светлое осенило их; и се, глас из облака глаголющий: Сей есть Сын Мой Возлюбленный, в Котором Мое благоволение; Его слушайте. ⁶ И, услышав, ученики пали на лица свои и очень испугались. ⁷ Но Иисус, приступив, коснулся их и сказал: встаньте и не бойтесь. ⁸ Возведя же очи свои, они никого не увидели, кроме одного Иисуса. ⁹ И когда сходили они с горы, Иисус запретил им, говоря: никому не сказывайте о сем видении, доколе Сын Человеческий не воскреснет из мертвых. ¹⁰ И спросили Его ученики Его: как же книжники говорят, что Илии надлежит придти прежде? ¹¹ Иисус сказал им в ответ: правда, Илия должен придти прежде и устроить все;| ¹² но говорю вам, что Илия уже пришел, и не узнали его, а поступили с ним, как хотели; так и Сын Человеческий пострадает от них. ¹³ Тогда ученики поняли, что Он говорил им об Иоанне Крестителе. ¹⁴ Когда они пришли к народу, то подошел к Нему человек и, преклоняя пред Ним колени,| ¹⁵ сказал: Господи!^ помилуй сына моего; он в новолуния беснуется и тяжко страдает, ибо часто бросается в огонь и часто в воду,| ¹⁶ я приводил его к ученикам Твоим, и они не могли исцелить его. ¹⁷ Иисус же, отвечая, сказал: о, род неверный и развращенный! доколе буду с вами? доколе буду терпеть вас? приведите его ко Мне сюда. ¹⁸ И запретил ему Иисус, и бес вышел из него; и отрок исцелился в тот час. ¹⁹ Тогда ученики, приступив к Иисусу наедине, сказали: почему мы не могли изгнать его? ²⁰ Иисус же сказал им: по неверию вашему; ибо истинно говорю вам: если вы будете иметь веру с горчичное зерно и скажете горе сей: "перейди отсюда туда ", и она перейдет; и ничего не будет невозможного для вас;| ²¹ сей же род изгоняется только молитвою и постом. ²² Во время пребывания их в Галилее, Иисус сказал им: Сын Человеческий предан будет в руки человеческие,| ²³ и убьют Его, и в третий день воскреснет. И они весьма опечалились. ²⁴ Когда же пришли они в Капернаум, то подошли к Петру собиратели дидрахм и сказали: Учитель ваш не даст ли дидрахмы? ²⁵ Он говорит: да. И когда вошел он в дом, то Иисус, предупредив его, сказал: как тебе кажется, Симон? цари земные с кого берут пошлины или подати? с сынов ли своих, или с посторонних? ²⁶ Петр говорит Ему: с посторонних. Иисус сказал ему: итак сыны свободны;| ²⁷ но, чтобы нам не соблазнить их, пойди на море, брось уду, и первую рыбу, которая попадется, возьми, и, открыв у ней рот, найдешь статир; возьми его и отдай им за Меня и за себя.

19 сентября 2025 в 08:05 Ирина Новак

• изменил(а) заголовок
  с Šeiččimeštoistakymmeneš piä (Šeiččimeštoista piä)
  на MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Šeiččimeštoistakymmeneš piä (Šeiččimeštoista piä)
• изменил(а) текст
  Šeiččimeštoistakymmeneš piä. ¹ I kuuven päivän jälgeh otti Iisus Pedrin i Juakovan, i hänen vellen Iivanan, i hiän kera yksien nouži korgiella goralla. ² I muuttih hiän ieššä, i valgoi hänen nägö kuin päiväne, i hänen vuattiet oldih valgiet kuin ilman valgie. ³ I ka ožuttuačettih heilä Moisei i Il’l’a, pagizomašša hänen kera. ⁴ I šano Pedri Šyndyruohtinalla: Gospodi, hyvä on meilä tiälä olla; kuin tahtonet, luajimma tiälä kolme majua: šiula yhen, i Moiseila yhen, i yhen Il’l’alla. ⁵ Kuin vielä hiän pagizi, ka valgie pilvi katto hiät; i ka iäni pilveštä kuulu: Tämä on miun armaš Poiga, händä vaš hyvä olen; šidä kuunnelgua. ⁶ I kuuluštahuo, opaššettavat kumualleh langettih i äijäldi pölläššyttih. ⁷ I lähendiäčehyö, Iisus koššahuttih heidä i šano: Nouškua i elgiä varakkua. ⁸ I avattuo omat šilmät, nikedä ei nähty, vain yhtä Šyndyruohtinua. ⁹ Lähtiessä goralda, vakušti heilä Iisus: Nikellä elgiä niändiä šanokkua, kuni inehmizen Poiga ei virguo kuoleista. ¹⁰ I kyžyttih häneldä hänen opaššettavat: Midä kirjamiehet paissah, Il’l’alla pidäy iellä tulla? ¹¹ Iisus šano heilä vaštah: Il’l’a iellä tulou i kaikki luadiu;| ¹² I šanon mie teilä: Il’l’a jo tuli, i ei tiijuššettu händä, i luajittih hänellä, min tahottih; niin i inehmizen Poiga rubieu heistä tirpamah. ¹³ Šilloin kekšittih opaššettavat, rissittäjäh Iivanah näh pagizou. ¹⁴ I kuin tuldih hyö rahvahaže, tuli hänen luo mieš, i kumarrukšien kera hänellä| ¹⁵ Pagizi: Gospodi, ole hellä miun poigua vaš; uužilla kuuloila paha piekšäy händä, i äijäldi vaivuačou: äijän kerdua langiel’ou tuleh, i äijän kerdua vedeh. ¹⁶ I toin mie hänen šiun opaššettavien luo, i ei voidu händä tervehyttiä. ¹⁷ Vaštah šano Iisus: O, vierotoin i rikkuočennun rodukunda, viikkogo olla tiän kera? Viikkogo tirpua teidä? Tuogua händä miun luo tänne. ¹⁸ I kieldi händä Iisus; i läksi häneštä lembo; i tervehty brihačču šiidä šua. ¹⁹ Šilloin lähendiäčehyö opaššettavat Šyndyruohtinan luo, yksitällen paistih: Midä myöt’ myö emmä voinun händä porottua? ²⁰ Iisus šano heilä: Tiän ei-uššondua myöt’; amin’ šanon teilä: Kuin ollou teisä uššonda kargičan jyvän muone, virkatta tällä goralla: Mäne tiäldä tuanne, i mänöy; i kaikkie rubietta voimah luadie. ²¹ Pahalazet ei porottuačeta, vain malitulla da pyhitännällä. ²² Kuin hyö Galilejašša elettih, šano heilä Iisus: Annettu lienöy inehmizen Poiga inehmizien käzih,| ²³ I tapetah händä, i kolmandena päivänä virguou. I äijäldi oldih tuškeudunuot. ²⁴ Kuin hyö tuldih Kapernaumah, tuldih Pedrin luo didrahman keriäjät i šanottih: Tiän opaštaja eigo anna didrahmua? ²⁵ Hiän šano: Niin. I kuin mäni kodih, ennätti häneldä kyžyö Iisus: Kuin šie piet mieleššä, Simona? Mualoin kuningahat keštä vevon otetah, ali kiss onan? omistago poijista ali vierahista? ²⁶ Pedri hänellä šano: Vierahista. Iisus šano hänellä: Niin omat poijat ollah vällällizet. ²⁷ Ana emmä luaji heilä pahua mieldä, mäne, luo ongi mereh, i, kumbane iellä puuttuu kala, ota; i avattuo häneldä šuu, löyvät statiran; žen ottahuo, makša heilä miušta i ičeštäš.
• изменил(а) заголовок источника
  с Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века
  на Герранъ мія̈нъ Шюндю-руо̆хтынанъ Святой Іо̂ванг̧ели Матвѣйста, Карьяланъ кїӗлѣлля. Пійтери
• изменил(а) history.year_accusative источника
  с 2020
  на 1820
• изменил(а) страницы источника
  с 160-161
  на 51–53
• изменил(а) комментарий источника
  с MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI
  на Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века. Петрозаводск: КарНЦ РАН, 2020. С. 87–89, 160–161.
• создал(а) перевод текста

30 ноября 2021 в 15:21 Нина Шибанова

• изменил(а) заголовок
  с MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Šeiččimeštoistakymmeneš piä (Šeiččimeštoista piä)
  на Šeiččimeštoistakymmeneš piä (Šeiččimeštoista piä)
• создал(а) комментарий источника: MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI

08 ноября 2021 в 15:40 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) текст: ¹ I kuuven päivän jälgeh otti Iisus Pedrin i Juakovan, i hänen vellen Iivanan, i hiän kera yksien nouži korgiella goralla. ² I muuttih hiän ieššä, i valgoi hänen nägö kuin päiväne, i hänen vuattiet oldih valgiet kuin ilman valgie. ³ I ka ožuttuačettih heilä Moisei i Il’l’a, pagizomašša hänen kera. ⁴ I šano Pedri Šyndyruohtinalla: Gospodi, hyvä on meilä tiälä olla; kuin tahtonet, luajimma tiälä kolme majua: šiula yhen, i Moiseila yhen, i yhen Il’l’alla. ⁵ Kuin vielä hiän pagizi, ka valgie pilvi katto hiät; i ka iäni pilveštä kuulu: Tämä on miun armaš Poiga, händä vaš hyvä olen; šidä kuunnelgua. ⁶ I kuuluštahuo, opaššettavat kumualleh langettih i äijäldi pölläššyttih. ⁷ I lähendiäčehyö, Iisus koššahuttih heidä i šano: Nouškua i elgiä varakkua. ⁸ I avattuo omat šilmät, nikedä ei nähty, vain yhtä Šyndyruohtinua. ⁹ Lähtiessä goralda, vakušti heilä Iisus: Nikellä elgiä niändiä šanokkua, kuni inehmizen Poiga ei virguo kuoleista. ¹⁰ I kyžyttih häneldä hänen opaššettavat: Midä kirjamiehet paissah, Il’l’alla pidäy iellä tulla? ¹¹ Iisus šano heilä vaštah: Il’l’a iellä tulou i kaikki luadiu; ¹² I šanon mie teilä: Il’l’a jo tuli, i ei tiijuššettu händä, i luajittih hänellä, min tahottih; niin i inehmizen Poiga rubieu heistä tirpamah. ¹³ Šilloin kekšittih opaššettavat, rissittäjäh Iivanah näh pagizou. ¹⁴ I kuin tuldih hyö rahvahaže, tuli hänen luo mieš, i kumarrukšien kera hänellä ¹⁵ Pagizi: Gospodi, ole hellä miun poigua vaš; uužilla kuuloila paha piekšäy händä, i äijäldi vaivuačou: äijän kerdua langiel’ou tuleh, i äijän kerdua vedeh. ¹⁶ I toin mie hänen šiun opaššettavien luo, i ei voidu händä tervehyttiä. ¹⁷ Vaštah šano Iisus: O, vierotoin i rikkuočennun rodukunda, viikkogo olla tiän kera? Viikkogo tirpua teidä? Tuogua händä miun luo tänne. ¹⁸ I kieldi händä Iisus; i läksi häneštä lembo; i tervehty brihačču šiidä šua. ¹⁹ Šilloin lähendiäčehyö opaššettavat Šyndyruohtinan luo, yksitällen paistih: Midä myöt’ myö emmä voinun händä porottua? ²⁰ Iisus šano heilä: Tiän ei-uššondua myöt’; amin’ šanon teilä: Kuin ollou teisä uššonda kargičan jyvän muone, virkatta tällä goralla: Mäne tiäldä tuanne, i mänöy; i kaikkie rubietta voimah luadie. ²¹ Pahalazet ei porottuačeta, vain malitulla da pyhitännällä. ²² Kuin hyö Galilejašša elettih, šano heilä Iisus: Annettu lienöy inehmizen Poiga inehmizien käzih, ²³ I tapetah händä, i kolmandena päivänä virguou. I äijäldi oldih tuškeudunuot. ²⁴ Kuin hyö tuldih Kapernaumah, tuldih Pedrin luo didrahman keriäjät i šanottih: Tiän opaštaja eigo anna didrahmua? ²⁵ Hiän šano: Niin. I kuin mäni kodih, ennätti häneldä kyžyö Iisus: Kuin šie piet mieleššä, Simona? Mualoin kuningahat keštä vevon otetah, ali kiss onan? omistago poijista ali vierahista? ²⁶ Pedri hänellä šano: Vierahista. Iisus šano hänellä: Niin omat poijat ollah vällällizet. ²⁷ Ana emmä luaji heilä pahua mieldä, mäne, luo ongi mereh, i, kumbane iellä puuttuu kala, ota; i avattuo häneldä šuu, löyvät statiran; žen ottahuo, makša heilä miušta i ičeštäš.