Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Yhekšäštoistakymmeneš piä (Yhekšäštoista piä)

История изменений

26 сентября 2025 в 10:52 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moisei käški hänellä andua lašku¦kirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moisei käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämän¦jytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaš¦kuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaš¦kuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha ijin¦igäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Žen¦jyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaš¦kuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jällesti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuan¦muond’a ottau, i šuau ~~iinigäzen~~ijin¦igäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:52 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moisei käški hänellä andua lašku¦kirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moisei käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämän¦jytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaš¦kuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaš¦kuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha ijin¦igäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Žen¦jyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaš¦kuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jällesti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, ~~tuanmuond~~tuan¦muond’a ~~(tuanmuos’t’a)~~ ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:50 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moisei käški hänellä andua lašku¦kirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moisei käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämän¦jytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaš¦kuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaš¦kuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha ijin¦igäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Žen¦jyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaš¦kuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula ~~jälles ti~~jällesti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:49 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moisei käški hänellä andua lašku¦kirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moisei käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämän¦jytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaš¦kuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaš¦kuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha ijin¦igäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Žen¦jyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy ~~taivaškuningahuoh~~taivaš¦kuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:47 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moisei käški hänellä andua lašku¦kirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moisei käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämän¦jytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaš¦kuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaš¦kuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha ijin¦igäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: ~~Ženjyttyzie~~Žen¦jyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:46 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moisei käški hänellä andua lašku¦kirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moisei käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämän¦jytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaš¦kuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaš¦kuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha ~~iinigäne~~ijin¦igäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Ženjyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:45 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moisei käški hänellä andua lašku¦kirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moisei käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämän¦jytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaš¦kuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on ~~taivaškuningahuš~~taivaš¦kuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha iinigäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Ženjyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:44 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moisei käški hänellä andua lašku¦kirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moisei käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämän¦jytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih ~~taivaškuningahuššan~~taivaš¦kuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaškuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha iinigäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Ženjyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:43 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moisei käški hänellä andua lašku¦kirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moisei käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin ~~tämänjytyš~~tämän¦jytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaškuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaškuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha iinigäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Ženjyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:43 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moisei käški hänellä andua lašku¦kirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh ~~Moise i~~Moisei käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämänjytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaškuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaškuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha iinigäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Ženjyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:42 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moisei käški hänellä andua ~~laškukirjan~~lašku¦kirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moise i käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämänjytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaškuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaškuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha iinigäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Ženjyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:40 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh ~~Moise i~~Moisei käški hänellä andua laškukirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moise i käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämänjytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaškuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaškuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha iinigäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Ženjyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:40 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie.^ Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moise i käški hänellä andua laškukirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moise i käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämänjytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaškuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaškuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha iinigäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Ženjyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:39 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie.^ Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moise i käški hänellä andua laškukirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moise i käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämänjytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaškuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaškuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha iinigäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Ženjyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:37 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä¦-¦olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moise i käški hänellä andua laškukirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moise i käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämänjytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaškuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaškuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha iinigäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Ženjyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, vellet¦go, čikot¦go, izän¦go, emän¦go, naizen¦go, lapšet¦go, muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:37 Ирина Новак

изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: ~~Šobiugo~~Šobiu¦go inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä-olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: ~~Ettägo~~Että¦go työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moise i käški hänellä andua laškukirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moise i käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämänjytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaškuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaškuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha iinigäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Ženjyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, ~~velletgo~~vellet¦go, ~~čikotgo~~čikot¦go, ~~izängo~~izän¦go, ~~emängo~~emän¦go, ~~naizengo~~naizen¦go, ~~lapšetgo~~lapšet¦go, ~~muatgo~~muat¦go, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.

26 сентября 2025 в 10:36 Ирина Новак

изменил(а) текст перевода
Глава 19. ¹ Когда Иисус окончил слова сии, то вышел из Галилеи и пришел в пределы Иудейские, за Иорданскою стороною. ² За Ним последовало много людей, и Он исцелил их там. ³ И приступили к Нему фарисеи и, искушая Его, говорили Ему: по всякой ли причине позволительно человеку разводиться с женою своею? ⁴ Он сказал им в ответ: не читали ли вы, что Сотворивший вначале мужчину и женщину сотворил их? ⁵ И сказал: посему оставит человек отца и мать и прилепится к жене своей, и будут два одною плотью,| ⁶ так что они уже не двое, но одна плоть. Итак, что Бог сочетал, того человек да не разлучает. ⁷ Они говорят Ему: как же Моисей заповедал давать разводное письмо и разводиться с нею? ⁸ Он говорит им: Моисей по жестокосердию вашему позволил вам разводиться с женами вашими, а сначала не было так;| ⁹ но Я говорю вам: кто разведется с женою своею не за прелюбодеяние и женится на другой, тот прелюбодействует; и женившийся на разведенной прелюбодействует. ¹⁰ Говорят Ему ученики Его: если такова обязанность человека к жене, то лучше не жениться. ¹¹ Он же сказал им: не все вмещают слово сие, но кому дано,| ¹² ибо есть скопцы, которые из чрева матернего родились так; и есть скопцы, которые оскоплены от людей; и есть скопцы, которые сделали сами себя скопцами для Царства Небесного. Кто может вместить, да вместит. ¹³ Тогда приведены были к Нему дети, чтобы Он возложил на них руки и помолился; ученики же возбраняли им. ¹⁴ Но Иисус сказал: пустите детей и не препятствуйте им приходить ко Мне, ибо таковых есть Царство Небесное. ¹⁵ И, возложив на них руки, пошел оттуда. ¹⁶ И вот, некто, подойдя, сказал Ему: Учитель благий!^ что сделать мне доброго, чтобы иметь жизнь вечную? ¹⁷ Он же сказал ему: что ты называешь Меня благим? Никто не благ, как только один Бог. Если же хочешь войти в жизнь вечную, соблюди заповеди. ¹⁸ Говорит Ему: какие? Иисус же сказал: не убивай; не прелюбодействуй; не кради; не лжесвидетельствуй;| ¹⁹ почитай отца и мать; и: люби ближнего твоего, как самого себя. ²⁰ Юноша говорит Ему: все это сохранил я от юности моей; чего еще недостает мне? ²¹ Иисус сказал ему: если хочешь быть совершенным, пойди, продай имение твое и раздай нищим; и будешь иметь сокровище на небесах; и приходи и следуй за Мною. ²² Услышав слово сие, юноша отошел с печалью, потому что у него было большое имение. ²³ Иисус же сказал ученикам Своим: истинно говорю вам, что трудно богатому войти в Царство Небесное;| ²⁴ и еще говорю вам: удобнее верблюду пройти сквозь игольные уши, нежели богатому войти в Царство Божие. ²⁵ Услышав это, ученики Его весьма изумились и сказали: так кто же может спастись? ²⁶ А Иисус, воззрев, сказал им: человекам это невозможно, Богу же все возможно. ²⁷ Тогда Петр, отвечая, сказал Ему: вот, мы оставили все и последовали за Тобою; что же будет нам? ²⁸ Иисус же сказал им: истинно говорю вам, что вы, последовавшие за Мною, - в пакибытии, когда сядет Сын Человеческий на престоле славы Своей, сядете и вы на двенадцати престолах судить двенадцать колен Израилевых. ²⁹ И всякий, кто оставит домы, или братьев, или сестер, или отца, или мать, или жену, или детей, или земли, ради имени Моего, получит во сто крат и наследует жизнь вечную. ³⁰ Многие же будут первые последними, и последние первыми.

26 сентября 2025 в 10:35 Ирина Новак

изменил(а) текст перевода
Глава 19. ¹ Когда Иисус окончил слова сии, то вышел из Галилеи и пришел в пределы Иудейские, за Иорданскою стороною. ² За Ним последовало много людей, и Он исцелил их там. ³ И приступили к Нему фарисеи и, искушая Его, говорили Ему: по всякой ли причине позволительно человеку разводиться с женою своею? ⁴ Он сказал им в ответ: не читали ли вы, что Сотворивший вначале мужчину и женщину сотворил их? ⁵ И сказал: посему оставит человек отца и мать и прилепится к жене своей, и будут два одною плотью,| ⁶ так что они уже не двое, но одна плоть. Итак, что Бог сочетал, того человек да не разлучает. ⁷ Они говорят Ему: как же Моисей заповедал давать разводное письмо и разводиться с нею? ⁸ Он говорит им: Моисей по жестокосердию вашему позволил вам разводиться с женами вашими, а сначала не было так;| ⁹ но Я говорю вам: кто разведется с женою своею не за прелюбодеяние и женится на другой, тот прелюбодействует; и женившийся на разведенной прелюбодействует. ¹⁰ Говорят Ему ученики Его: если такова обязанность человека к жене, то лучше не жениться. ¹¹ Он же сказал им: не все вмещают слово сие, но кому дано,| ¹² ибо есть скопцы, которые из чрева матернего родились так; и есть скопцы, которые оскоплены от людей; и есть скопцы, которые сделали сами себя скопцами для Царства Небесного. Кто может вместить, да вместит. ¹³ Тогда приведены были к Нему дети, чтобы Он возложил на них руки и помолился; ученики же возбраняли им. ¹⁴ Но Иисус сказал: пустите детей и не препятствуйте им приходить ко Мне, ибо таковых есть Царство Небесное. ¹⁵ И, возложив на них руки, пошел оттуда. ¹⁶ И вот, некто, подойдя, сказал Ему: Учитель благий! что сделать мне доброго, чтобы иметь жизнь вечную? ¹⁷ Он же сказал ему: что ты называешь Меня благим? Никто не благ, как только один Бог. Если же хочешь войти в жизнь вечную, соблюди заповеди. ¹⁸ Говорит Ему: какие? Иисус же сказал: не убивай; не прелюбодействуй; не кради; не лжесвидетельствуй;| ¹⁹ почитай отца и мать; и: люби ближнего твоего, как самого себя. ²⁰ Юноша говорит Ему: все это сохранил я от юности моей; чего еще недостает мне? ²¹ Иисус сказал ему: если хочешь быть совершенным, пойди, продай имение твое и раздай нищим; и будешь иметь сокровище на небесах; и приходи и следуй за Мною. ²² Услышав слово сие, юноша отошел с печалью, потому что у него было большое имение. ²³ Иисус же сказал ученикам Своим: истинно говорю вам, что трудно богатому войти в Царство Небесное;| ²⁴ и еще говорю вам: удобнее верблюду пройти сквозь игольные уши, нежели богатому войти в Царство Божие. ²⁵ Услышав это, ученики Его весьма изумились и сказали: так кто же может спастись? ²⁶ А Иисус, воззрев, сказал им: человекам это невозможно, Богу же все возможно. ²⁷ Тогда Петр, отвечая, сказал Ему: вот, мы оставили все и последовали за Тобою; что же будет нам? ²⁸ Иисус же сказал им: истинно говорю вам, что вы, последовавшие за Мною, - в пакибытии, когда сядет Сын Человеческий на престоле славы Своей, сядете и вы на двенадцати престолах судить двенадцать колен Израилевых. ²⁹ И всякий, кто оставит домы, или братьев, или сестер, или отца, или мать, или жену, или детей, или земли, ради имени Моего, получит во сто крат и наследует жизнь вечную. ³⁰ Многие же будут первые последними, и последние первыми.

26 сентября 2025 в 10:35 Ирина Новак

изменил(а) заголовок
с Yhekšäštoistakymmeneš piä (Yhekšäštoista piä)
на MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Yhekšäštoistakymmeneš piä (Yhekšäštoista piä)
изменил(а) текст
Yhekšäštoistakymmeneš piä. ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiugo inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä-olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Ettägo työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moise i käški hänellä andua laškukirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moise i käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämänjytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu;| ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaškuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaškuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha iinigäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Ženjyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize;| ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula ~~jälles ti~~jällesti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, velletgo, čikotgo, izängo, emängo, naizengo, lapšetgo, muatgo, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.
изменил(а) заголовок источника
с Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века
на Герранъ мія̈нъ Шюндю-руо̆хтынанъ Святой Іо̂ванг̧ели Матвѣйста, Карьяланъ кїӗлѣлля. Пійтери
изменил(а) history.year_accusative источника
с 2020
на 1820
изменил(а) страницы источника
с 163-165
на 57–60
изменил(а) комментарий источника
с MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI
на Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века. Петрозаводск: КарНЦ РАН, 2020. С. 93–96, 163–165.
создал(а) перевод текста

30 ноября 2021 в 15:23 Нина Шибанова

изменил(а) заголовок
с MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Yhekšäštoistakymmeneš piä (Yhekšäštoista piä)
на Yhekšäštoistakymmeneš piä (Yhekšäštoista piä)
создал(а) комментарий источника: MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI

10 ноября 2021 в 16:23 Нина Шибанова

создал(а) текст
создал(а) текст: ¹ I kuin loppi Iisus nämä paginat, läksi Galilejašta, i tuli Iudejan randah toizella puolella Jordanua. ² I hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i hiät tervehytti šielä. ³ I tuldih hänen luo fariseit, i muanittamizeh hänellä paistih: Šobiugo inehmizellä laškie ičeštä oma naine mityttä-olgah azieda myöt’? ⁴ Hiän vaštah heilä šano: Ettägo työ lugen, ken allušta kaikki luadi, uroš- i naizinehmizen luadi? ⁵ I šano: Tämän täh jättäy inehmine oman izän i emän, i tartuu omah naizeh, i lietäh molemmat yhteh hibieh. ⁶ Jo enämbi ei olla kakši, a yksi hibie. Min Jumala šovitti, inehmine elgäh erottakkah. ⁷ Hyö šanottih hänellä: Mintäh Moise i käški hänellä andua laškukirjan i laškie naine? ⁸ Hiän šano heilä: Tiän pahan šiämen täh Moise i käški laškie ičeštäne tiän naizie; a allušta šua ei niin ollun. ⁹ Šanon teilä: Ken laškenou oman naizen ičeštä, vain ei pahan azien täh toizien kera, i naiččou toizella, iče pahua luadiu; i ken laškietulla naiččou, že iče pahua luadiu. ¹⁰ Šanottih hänellä hänen opaššettavat: Kuin tämänjytyš viäryš on naizen kera, parembi ei naija. ¹¹ Hiän šano heilä: Ei kaikilla šua olla tädä paginua myöt’, a kellä on annettu; ¹² Ollah šalvatetut, kumbazet niin emien vačašta šynnyttih; i ollah šalvatetut, kumbazie inehmizet šalvatettih; i ollah šalvatetut, kumbazet iče iččiedä šalvatettih taivaškuningahuššan täh. Ken voit olla, olgah. ¹³ Šilloin tuodih hänen luo lapšet, ana hiän panis’ hiän piällä kiät i kumardelis’; a opaššettavat heidä kiellettih. ¹⁴ A Iisus šano heilä: Elgiä koškekkua heidä, i elgiä kieldäkkiä heidä tulla miun luo: ženmuozien on taivaškuningahuš. ¹⁵ I panduo hiän piällä kiät, šieldä läksi. ¹⁶ I ka yksi ken-liey, lähendiäčehyö, šano hänellä: Hyvä opaštaja, midä hyviä luadie, kuin šais’ šuaha iinigäne eländä? ¹⁷ A hiän šano hänellä: Midä šie hyväkši milma šanot? Niken eule hyvä, vain yksi Jumala. Kuin tahtonet männä eländäh, luaji Jumalan käššendöjä myöt’. ¹⁸ Hiän šano hänellä: Mittyzie? Iisus šano: Ženjyttyzie: elä tapa; elä luaji toizien naizinehmizien kera pahua; elä varrašša; elä tyhjiä toizen piällä pagize; ¹⁹ Hyvitä iziä i emiä; i šuvače šiun lähehistä, kuin iče iččiedä. ²⁰ Šano hänellä brihačču: Kaikki niin luajin pikkuruzešta šua; midä vielä en lopettan? ²¹ Šano hänellä Iisus: Kuin tahtonet hyvänä kaikkie myöt’ olla, mäne, myö omaš elo, i anna vaivazilla; i liey šiula elo taivahašša; i aššu miula jälles ti. ²² Kuuluštahuo brihačču paginan, läksi pois’ tuškeudunut: oli hänellä äijä eluo. ²³ A Iisus šano omilla opaššettavilla: Amin’ šanon teilä, jygieldi elokaš mänöy taivaškuningahuoh. ²⁴ Vielä šanon teilä: Kebiembi on nuoralla männä läbi nieglan korvista, mi elokkahalla Jumalan kuningahuoh. ²⁵ Kuuluštahuo, hänen opaššettavat ylen diivuoliečettih i paistih: Nin ken voit šäilyö? ²⁶ Kačahtahuo, Iisus šano heilä: Inehmizet tädä ei voija, a Jumala kaikki voit. ²⁷ Šilloin vaštah šano hänellä Pedri: Ka myö kaikki hylgäimä, i šiula jälles ti läksimä; nin mi meilä lienöy? ²⁸ Iisus šano heilä: Amin’ šanon teilä, työ kävelijät miun jällesti toizeh eländäh, konža istuočou inehmizen Poiga omalla kaunehella šijalla, istuočetta i työ kahellatoistakymmenellä šijalla vannottamah Izruajelin kahtatoistakymmendä heimokundua. ²⁹ I jogohine, ken jättäy kojin, velletgo, čikotgo, izängo, emängo, naizengo, lapšetgo, muatgo, miun nimen täh, tuanmuond’a (tuanmuos’t’a) ottau, i šuau iinigäzen elännän. ³⁰ Äijät lietäh enžimäzet jälgimäzinä, a jälgimäzet enžimäzinä.