ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Enžimäne piä

История изменений

30 ноября 2021 в 14:48 Нина Шибанова

  • изменил(а) заголовок
    с MARKEŠTА SVʼATOI JOVANGELI. Enžimäne piä
    на Enžimäne piä
  • создал(а) комментарий источника: MARKEŠTА SVʼATOI JOVANGELI

23 ноября 2021 в 15:31 Нина Шибанова

  • создал(а) текст
  • создал(а) текст: 1 Algu Šyndyruohtinan Jumalan Poijan Jovangelie, 2 Kuin on kirjutettu Prorokoissa: Ka Mie työnnän iellä Šilma Miun Angelie, kumbane Šiun ieššä valmistau Šiun tien. 3 Mögizijän iäni šalošša: Valmistаkkua Herran matka, oijendakkua Hänen tiet. 4 Rissitti Iivana šalošša, i šaneli riähkien šanomizen rissittiäčendiä riähkien jättämizeh. 5 I käveli hänen luo kaikki Iudejan randa, i Ijerusalimašta; i rissittiäčettih kaikin Jordanašša jovešša, šanohuo omat riähät. 6 Oli Iivana šuoriečenut verbl’uudan villoih, i vyö nahkane hänen šivuloja myöt’, šöi tihilöjä i meččämettä. 7 I šaneli, paissešša: Tulou miula jällesti vägövembi milma, Kumbazelda mie en makša, painuačehuo, Hänen jallačista paglua kerittiä. 8 Mie rissitin teidä vejellä, a Že rissittäy tiät Pyhähengellä. 9 I oli niinä päivinä, tuli Iisus Galilejan Nazarietašta, i rissittiäčih Iivanašta Jordanašša. 10 I kuin vain läksi veještä, nägi avaudumašša taivahat, i Hengie, kuin gul’us’t’a, Hänen piällä heittiäčömäššä. 11 I oli iäni taivahašta: Šie olet Miun armaš Poiga, Šilma šuvačen. 12 Šidä že kerdua Hengi šuatto Hänen šaloh. 13 I oli šielä šalošša nelläkymmendä päiviä, sotonan muanittamizešša, i oli karhulojen kera, i Angelit kuunneldih Händä. 14 Žen jälgeh, kuin oli pandu raudoih Iivana, tuli Iisus Galilejah, i šaneli Jumalan kuningahuon Jovangelie, 15 I pagizi, jotto tuli aiga, i läheni Jumalan kuningahuš: Šanokkua riähät i uškokkua Jovangelih. 16 Kävelleššä Galilejan meren luona, nägi Simonua i Ondreida, žen Simonan vellie, laškomašša verkoloja mereh: oldih hyö kalanpyydäjät. 17 I šano heilä Iisus: Aštukkua Miula jällesti, i luajin tiät inehmizien pyydäjiksi. 18 Šidä že aigua, jättähyö omat verkot, lähteih Hänellä jällesti. 19 I vähän mändyö šieldä, nägi Zevedein Juakovua i hänen vellie Iivanua, i hyö kohenneldih verkoloja veneheššä. 20 I šidä že kerdua heidä kirgai. I hyö, jättähyö oman tuaton Zevedein veneheššä palkalazien kera, Hänellä jällesti lähteih. 21 I mändih Kapernaumah; i šidä kerdua šuovattoina, mändyö rahvahan kanžah, opašti. 22 I diivuoliečettih Hänen opaššandua: opašti Hiän heidä, kuin vallanpidäjä, a ei kuin kirjamiehet. 23 I oli hiän kanžašša mieš, kumbazešša eli lembo, i hiän niin mögähti: 24 Elä košše, мi meilä i Šiula Nazorein Iisus? Tulit meidä hävittämäh? Tiijän mie, ken Šie olet, Jumalan Svʼatoi. 25 Kieldi händä Iisus i šano: Hergie, i lähe häneštä. 26 I piekšäldi inehmistä lembo, i, mögähtähyö korgiella iänellä, läksi häneštä. 27 I pölläššyttih kaikin, äššen kiissettih keškenäh, paissešša: Mi tämä muozie on? I mi muone tämä uuži opaššanda, jotto omua valdua myötʼ ahistau lemboloja, i kuunnellah Händä? 28 I terväh rubei Hiän olomah kuulovilla kaikešša Galilejan rannašša. 29 I šidä že aigua, lähtehyö kanžašta, tuldih Simonan i Ondrein kodih, Juakovan i Iivanan kera. 30 Simonan anoppie tauvešša kuin tulella polti; i hyö šiinä že šanottih Hänellä häneh näh. 31 I Hiän, tulduo, noššaldi händä, i otti händä kiäštä; i šidä že kerdua heitti händä poltua, i rubei rakaštamah heidä. 32 Ildapuoleh, päiväzen laškienda-aigana, tuokšenneldih Hänen luo kaikkie läzijie i lembolazie. 33 I kaikki linna keräydy oviloin edeh. 34 I tervehytti äijie ylen vaivuačijie kaikenualazissa taudiloissa; da i äijät lemmot porotti, i ei andan paissa lemboloila, jotto hyö tiettih Händä olla Šyndyruohtinana. 35 Huomenekšešta, kuin äijä vielä yödä oli, nouštuo, Hiän läksi i mäni tyhjäh paikkah, i šielä kumardeli. 36 I ečittih Händä Simona i Hänen kera olijat; 37 I löydähyö Hänen, šanottih Hänellä: Kaikin Šilma ečitäh. 38 I Hiän šano heilä: Läkkömä lähizih kylih i linnoih, da i šielä opaššan, šiksi Mie i tulin. 39 I šaneli Hiän kanžoissa kaikešša Galilejašša i lemboloja porotti. 40 I tuli Hänen luo kibeydynyt, ruguolih Hänellä, i šeizuosʼsʼa Hänen ieššä polvuzin, pagizi Hänellä, jotto: Kuin Šie tahot, voit milma puhaštua. 41 Hellä oli händä vaš Iisus, oijendi kiän i koššahuttih händä, i šano hänellä: Tahon, ole puhaš. 42 I kuin vain šano, niin i hävittih häneštä kibiet, i tuli puhaš. 43 I kieldähyö händä, šiinä že hänen ajo. 44 I šano hänellä: Kačo, nikellä nimidä elä pagize, a mäne, ožuttuače pappiloila i vie šiun puhaštuačennašta, min käški Moisei, tiedävökši heilä. 45 I hiän, lähtehyö, rubei äijän pagizomah i šanelomah, äššen ei voinun Šyndyruohtinalla näheššä männä linnah, a vain linnan ymbäri tyhjissä paikoissa oli, i kaikkielda Hänen luo käydih.