Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Viiješ piä

История изменений

30 ноября 2021 в 14:53 Нина Шибанова

• изменил(а) заголовок
  с MARKEŠTА SVʼATOI JOVANGELI. Viiješ piä
  на Viiješ piä
• создал(а) комментарий источника: MARKEŠTА SVʼATOI JOVANGELI

25 ноября 2021 в 13:08 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) текст: ¹ I tuldih šillä puolla merdä Gadarijan randah. ² I kuin läksi Hiän veneheštä, i tuli vaštah Hänellä mieš kalmismualda lembolane; ³ Kumbanе elättäliečih kalmoissa, i raudoih händä šiduo niken ei voinun; ⁴ Žentäh, jotto äijičči oli nuorilla i raudoih šivottu, i kateldih rauvat, i nuorat ei pizytty, i niken ei voinun händä tyynissyttiä; ⁵ I aino, yöt i päivät, kalmoissa i gorissa oli, i mögizi, i lyöččiečih kivilöjä vaš. ⁶ Edahädä hiän, nähtyö Šyndyruohtinua, hyppäi i kumarduačih Hänellä, ⁷ I mögähtähyö korgiella iänellä, šano: Mi Šiula i miula, Iisus, Taivahallizen Jumalan Poiga? Jumalalla vannotan Šilma, elä vaivua milma. ⁸ Šano hänellä: Lähe lembo mieheštä. ⁹ I kyžy häneldä: Mi nimi on šiula? I hiän vaštah šano: Legeona miula on nimi, jotto myö äijät olemma. ¹⁰ I äijäldi ruguoliečettih Hänellä, kuin ei työndäisʼ heidä šiidä rannašta. ¹¹ I oli šielä gorua vaš šuuri karja šigua paimendavana. ¹² I ruguoliečettih Hänellä kaikki lemmot, paissešša: Työnnä miät šigoih, i myö mänemmä heih. ¹³ I šidä že aigua käški heilä Iisus. I lähtehyö, lemmot mändih šigoih; i luottuačih karja merirandua myötʼ mereh, a oli heidä läššä kahteh tuhandeh; i upottih mereh. ¹⁴ A šigojen paimenet hypättih i šanottih linnašša i kylissä. I tuldih kaččomah, mi muozie luadiečou. ¹⁵ I tuldih Šyndyruohtinan luo, i nähtih lembolasʼtʼa istumašša, šuorinnutta i täyveššä hajušša, kumbazešša oli legeona; i pölläššyttih. ¹⁶ I šanottih heilä nägijät, kuin piäzi lembolane, i šigojeh näh. ¹⁷ I ruvettih ruguoliečemah Hänellä, kuin Hiän läksiisʼ hiän rannašta. ¹⁸ I kuin Hiän mäni veneheh, ruguoliečih lembolane ottua händä Ičen kera. ¹⁹ Iisus ei ottan händä, a šano hänellä: Mäne kodihize omien luo i šano heilä, min luadi šiula Jumala i hyvitti šiun. ²⁰ I läksi hiän i rubei šanelomah kymmeneššä linnašša, min luadi hänellä Iisus; i kaikin diivuoliečettih. ²¹ I kuin tuli Iisus venehellä tuaš toizella puolla, keräydy äijä rahvašta Hänen luo. I oli meren luona. ²² I ka tuli Hänen luo yksi vanhin, nimie myötʼ Iaira, i nähtyö Händä, langei Hänellä jalgoih ²³ I äijäldi ruguoliečih Hänellä, i pagizi: Miun tytär’ kuolomašša on; i mändyö, panizit hänen piällä kiät, kuin šäilyisʼ hiän i elošša lienisʼ. ²⁴ I läksi Hiän hänen kera. I Hänellä jällesti aštu äijä rahvašta, i ličottih Händä. ²⁵ I yksi naine oli kakšitoistakymmendä vuotta puhteisa, ²⁶ I äijäldi vaivuačih äijistä noijista, i tuhottuo kaiken elon, nimityttä ei šuanut hyviä, a vain pahembi lieni. ²⁷ Kuuluštahuo Šyndyruohtinah näh, tuli i rahvahan keššičči taguada päin koššahuttuačih Hänen vuatteušta; ²⁸ Niin pidähyö mieleššä: Kuin koššahuttuačennen Hänen vuatteušta, i lienen terveh. ²⁹ I šidä že aigua heitti veren vuodamine, i kuulušti hibieššä, jotto piäzi tauvešta. ³⁰ I šiinä že kuulušti Iisus viän Häneštä lähtenyön i, kiändiäčehyö rahvahašša, šano: Ken koššahuttuačih Miun vuatteida? ³¹ I šanottih Hänellä Hänen opaššettavat: Niät, rahvaš Šilma ličatah, i pagizet, ken Šilma koššahuttuačih? ³² I kaččeli Hiän, nähä, ken muone žen luadi? ³³ A naine, polläštynyt i šäräydynyt, tiediässä, mi hänellä lieni, tuli i kumardih Hänellä, i šano Hänellä kaiken toven. ³⁴ I Hiän šano hänellä: Tytär’, šiun uššonda šiun piäšti; mäne Jumalan kera i ole terveh šiun tauvešta. ³⁵ Kuni Hiän tädä pagizi, tuldih vanhemmašta šanomah: Šiun tytär’ kuoli; midä vielä šie kučut Opaštajua? ³⁶ A Iisus šiinä že, kuuluštahuo, midä hyö paissah, šano vanhemmalla: Elä varaja, vain uššo. ³⁷ I niken ei käšken Ičellä jällesti männä, vain otti Pedrin, Juakovan, i Juakovan vellen Iivanan. ³⁸ I tuli vanhemman kodih i nägi mövyn, äijie itkömäššä i äijäldi röngymäššä. ³⁹ I mändyö, šano Heilä: Midä työ mögizettä i itettä? Tyttö ei kuollun, a maguau. ⁴⁰ I haukuttih Händä. A Hiän, porottahuo kaikkie, otti tytön izän i emän, i ket Hänen kera oldih, i mäni, missä veny tyttö. ⁴¹ I ottahuo tytön kiäštä, šano hänellä: Talifa-kumi, mi šanuočou: tyttö, šiula pagizen, nouže. ⁴² Šidä že kerdua i nouži tyttö, i käveli, oli hiän kahtatoistakymmendä vuotta. I ylen äijäldi pölläššyttih. ⁴³ I äijäldi kieldi heidä, kuin ken tädä ei tiijuštaisʼ, i šano: Andakkua hänellä šyyvä.