Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

MARKEŠTА SVʼATOI JOVANGELI. Viiještoistakymmeneš piä (Viiještoista piä)

История изменений

18 июня 2025 в 20:12 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  ¹ I terväh huomenekšella keškenäh pandih arhereit vanhemmien i kirja¦miehien kera, i kaikki kanža, i šidohuo Šyndyruohtinan, šuatettih Hänen i annettih Piluatalla. ² I kyžy Häneldä Piluatta: Šie¦go olet Iudejoin kuningaš? I Hiän vaštah šano hänellä: Šie šanot. ³ I paistih Hänen piällä arhereit äijät. ⁴ Piluatta tuaš kyžy Häneldä: Et¦go nimidä vaštah pagize? Kačo, min verdua Šiun piällä paissah. ⁵ A Iisus enämbiä nimidä ei paissun, äššen diivuoliečih Piluatta. ⁶ Jogo kallis’¦päivänä hiän laški heilä yhtä šivokšista, kedä pakottih. ⁷ Oli nimie myöt’ Varuavva omien hoppu¦miehien kera šivottu, kumbazet hopušša piäniekkuon luajittih. ⁸ I mögähtähyö, rubei rahvaš pakkuomah, kuin hiän aino heilä luadi. ⁹ A Piluatta šano heilä vaštah: Tahotta¦go, laššen teilä Iudejoin kuningahan? ¹⁰ Tieži hiän, vihua myöt’ annettih Hänen arhereit. ¹¹ A arhereit juohateldih rahvahalla, kuin paremmin Varuavvan laškiis’ heilä. ¹² A Piluatta tuaš šano heilä vaštah: Midiä tahotta, luajin šillä, kedä kučutta Iudejoin kuningahakši? ¹³ A hyö tuaš mögähettih, šanuos’s’a: Riputa Händä. ¹⁴ A Piluatta šano heilä: Min pahutta Hiän luadi? A hyö enämmäldi šidä möistih: Riputa Händä. ¹⁵ Niin Piluatta luadi rahvahan himuo myöt’, laški heilä Varuavvan, i lyödyö, ando heilä Šyndyruohtinan riputettavakši. ¹⁶ A salduatat šuatettih Hänen huonukšeh, kummas’t’a kučutah pretora, i kerättih kaiken polkan;| ¹⁷ I šuoritettih Hänen vuatteih, i punohuo kukonpuuštakukon¦puušta venčan, pandih Hänellä piäh;| ¹⁸ I ruvettih Hänellä tervehyttä pidämäh i pagizomah: Terveh, Iudejoin kuningaš! ¹⁹ I lyödih Händä piädä vaš šauvalla, i šylgiettih Hänen piällä, i heittiäčehyö polvuzin, kumardualiečettih Hänellä. ²⁰ Nagrattaliečehuo äijän Hänen piällä, riuhattih Häneldä vuatteukšen, i šuoritettih Hänen omih vuatteih, i šuatettih Hänen riputettavakši. ²¹ I ahissettih kandua Hänen Ristie šiiričči mänijän Kirineistä Simonan, kumbane aštu pellošta, Aleksandran da Ruufan tuaton. ²² I šuatettih Hänen Golgofalla, paikalla, kumbane šanuočou očča¦paikakši. ²³ I annettih Hänellä juuva kargien kera ševotettuo viinua; i Hiän ei otellun. ²⁴ I Hänen riputtajat juattih keškenäh vuattiet, luoduo arbah, kellä mi ottua. ²⁵ I oli päiviä kolmaš kodva, i Hänen riputettih. ²⁶ I oli kirjutettu Hänen viäryttä¦kirjutuš: Iudejoin kuningaš. ²⁷ I Hänen kera riputettih kakši rozboiniekkua, уhen oigiella, a toizen važamella kiällä Händä. ²⁸ I luadih kirjutušta myöt’, kumbane pagizou: I pahojen kera paniečih. ²⁹ I šiiričči aštujat haukuttih Händä, vabautuas’s’a omilla piälöillä i paissešša: Aha, kirikön levittäjä i kolmešša päiväššä šeizattaja. ³⁰ Šäilytä iččiedä, i lähe Rissildä. ³¹ Niin že i arhereit nagrattaliečettih kirja¦miehien kera, toine toizella paissešša: Toizie šäilytti, iččiedä¦go ei voi šäilyttiä. ³² Hristos, Izruajelin kuningaš, ana nyt lähtöy Rissildä, ehki niämmä i uššomma Hänellä. I Hänen kera riputetut haukuttih Händä. ³³ Konža oli kuuveš kodva, oli pimie kaikella mualla yhekšändeh kodvah šua. ³⁴ I yhekšändenä kodvana mögähtih Iisus korgiella iänellä, šanuos’s’a: Eloi, Eloi, lama savahfani? Niin šanuo: Jumala Miun, Jumala Miun, miksi Šie Miun jätit? ³⁵ I muuvennet šeizojista, kuulduo, paistih: Ka Il’l’ua kuččuu. ³⁶ Yksi hyppäi i, täyvyttähyö pakkulin muigie¦juomizella, i panduo šauvazella, juotti Händä, paissešša: Vuota, kačomma, tulou¦go Il’l’a piäštämäh Händä. ³⁷ A Iisus, mögähtähyö šuurella iänellä, kuoli. ³⁸ I kirikön ovešša vuattie rebiih kahekši, ylizeštä piäštä alizeh šua. ³⁹ Nähtyö, šuan piällä vanhin, Hänen kohašša šeizoja, jotto Hiän, niin mögähtähyö, kuoli, šano: Tožieh tämä Mieš oli Jumalan Poiga. ⁴⁰ Oldih i naizinehmizet, kumbazet edähädä kačottih: niisä oli Muarie Magdalina, i pienen Juakovan da Iosein emä Muarie, da Salomie,| ⁴¹ Kumbazet, konža Hiän oli Galilejašša, käveldih Hänellä jällesti, i kuunneldih Händä, i äijät toizet, kumbazet tuldih Hänen kera Ijerusalimah. ⁴² I jo kuin oli myöhä, žentäh, jotto oli viiješ päivä, mi šuovattua vaš,| ⁴³ Tuli Arimafejašta Ossippa, šuuri mieš, i Hiän vuotti Jumalan kuningahuštua, rohkuačehuo, mäni Piluatan luo i pakkoi Šyndyruohtinan hibiedä. ⁴⁴ A Piluatta diivuolih, jotto Hiän kuoli, i kuččuhuo šuan miehen vanhemman, kyžy häneldä: Jo¦go Hiän kuoli? ⁴⁵ I tiijuštahuo vanhemmašta, ando hibien Ossipalla. ⁴⁶ I hiän, oštahuo torven, i heittähyö Hänen Rissildä, kiäri häneh i pani Hänen kalmah, kumbane oli luajittu kiveštä, i pani kiven kalman piällä. ⁴⁷ A Muarie Magdalina da Iosein Muarie kačottih, kunne Hänen pandih.

18 июня 2025 в 20:11 Ирина Новак

• изменил(а) текст
  ¹ I terväh huomenekšella keškenäh pandih arhereit vanhemmien i kirja¦miehien kera, i kaikki kanža, i šidohuo Šyndyruohtinan, šuatettih Hänen i annettih Piluatalla. ² I kyžy Häneldä Piluatta: Šie¦go olet Iudejoin kuningaš? I Hiän vaštah šano hänellä: Šie šanot. ³ I paistih Hänen piällä arhereit äijät. ⁴ Piluatta tuaš kyžy Häneldä: Et¦go nimidä vaštah pagize? Kačo, min verdua Šiun piällä paissah. ⁵ A Iisus enämbiä nimidä ei paissun, äššen diivuoliečih Piluatta. ⁶ Jogo kallis’¦päivänä hiän laški heilä yhtä šivokšista, kedä pakottih. ⁷ Oli nimie myöt’ Varuavva omien hoppu¦miehien kera šivottu, kumbazet hopušša piäniekkuon luajittih. ⁸ I mögähtähyö, rubei rahvaš pakkuomah, kuin hiän aino heilä luadi. ⁹ A Piluatta šano heilä vaštah: Tahotta¦go, laššen teilä Iudejoin kuningahan? ¹⁰ Tieži hiän, vihua myöt’ annettih Hänen arhereit. ¹¹ A arhereit juohateldih rahvahalla, kuin paremmin Varuavvan laškiis’ heilä. ¹² A Piluatta tuaš šano heilä vaštah: Midiä tahotta, luajin šillä, kedä kučutta Iudejoin kuningahakši? ¹³ A hyö tuaš mögähettih, šanuos’s’a: Riputa Händä. ¹⁴ A Piluatta šano heilä: Min pahutta Hiän luadi? A hyö enämmäldi šidä möistih: Riputa Händä. ¹⁵ Niin Piluatta luadi rahvahan himuo myöt’, laški heilä Varuavvan, i lyödyö, ando heilä Šyndyruohtinan riputettavakši. ¹⁶ A salduatat šuatettih Hänen huonukšeh (huonehukšeh), kummas’t’a kučutah pretora, i kerättih kaiken polkan;| ¹⁷ I šuoritettih Hänen vuatteih, i punohuo kukonpuušta venčan, pandih Hänellä piäh;| ¹⁸ I ruvettih Hänellä tervehyttä pidämäh i pagizomah: Terveh, Iudejoin kuningaš! ¹⁹ I lyödih Händä piädä vaš šauvalla, i šylgiettih Hänen piällä, i heittiäčehyö polvuzin, kumardualiečettih Hänellä. ²⁰ Nagrattaliečehuo äijän Hänen piällä, riuhattih Häneldä vuatteukšen, i šuoritettih Hänen omih vuatteih, i šuatettih Hänen riputettavakši. ²¹ I ahissettih kandua Hänen Ristie šiiričči mänijän Kirineistä Simonan, kumbane aštu pellošta, Aleksandran da Ruufan tuaton. ²² I šuatettih Hänen Golgofalla, paikalla, kumbane šanuočou očča¦paikakši. ²³ I annettih Hänellä juuva kargien kera ševotettuo viinua; i Hiän ei otellun. ²⁴ I Hänen riputtajat juattih keškenäh vuattiet, luoduo arbah, kellä mi ottua. ²⁵ I oli päiviä kolmaš kodva, i Hänen riputettih. ²⁶ I oli kirjutettu Hänen viäryttä¦kirjutuš: Iudejoin kuningaš. ²⁷ I Hänen kera riputettih kakši rozboiniekkua, уhen oigiella, a toizen važamella kiällä Händä. ²⁸ I luadih kirjutušta myöt’, kumbane pagizou: I pahojen kera paniečih. ²⁹ I šiiričči aštujat haukuttih Händä, vabautuas’s’a omilla piälöillä i paissešša: Aha, kirikön levittäjä i kolmešša päiväššä šeizattaja. ³⁰ Šäilytä iččiedä, i lähe Rissildä. ³¹ Niin že i arhereit nagrattaliečettih kirja¦miehien kera, toine toizella paissešša: Toizie šäilytti, iččiedä¦go ei voi šäilyttiä. ³² Hristos, Izruajelin kuningaš, ana nyt lähtöy Rissildä, ehki niämmä i uššomma Hänellä. I Hänen kera riputetut haukuttih Händä. ³³ Konža oli kuuveš kodva, oli pimie kaikella mualla yhekšändeh kodvah šua. ³⁴ I yhekšändenä kodvana mögähtih Iisus korgiella iänellä, šanuos’s’a: Eloi, Eloi, lama savahfani? Niin šanuo: Jumala Miun, Jumala Miun, miksi Šie Miun jätit? ³⁵ I muuvennet šeizojista, kuulduo, paistih: Ka Il’l’ua kuččuu. ³⁶ Yksi hyppäi i, täyvyttähyö pakkulin muigie¦juomizella, i panduo šauvazella, juotti Händä, paissešša: Vuota, kačomma, tulou¦go Il’l’a piäštämäh Händä. ³⁷ A Iisus, mögähtähyö šuurella iänellä, kuoli. ³⁸ I kirikön ovešša vuattie rebiih kahekši, ylizeštä piäštä alizeh šua. ³⁹ Nähtyö, šuan piällä vanhin, Hänen kohašša šeizoja, jotto Hiän, niin mögähtähyö, kuoli, šano: Tožieh tämä Mieš oli Jumalan Poiga. ⁴⁰ Oldih i naizinehmizet, kumbazet edähädä kačottih: niisä oli Muarie Magdalina, i pienen Juakovan da Iosein emä Muarie, da Salomie,| ⁴¹ Kumbazet, konža Hiän oli Galilejašša, käveldih Hänellä jällesti, i kuunneldih Händä, i äijät toizet, kumbazet tuldih Hänen kera Ijerusalimah. ⁴² I jo kuin oli myöhä, žentäh, jotto oli viiješ päivä, mi šuovattua vaš,| ⁴³ Tuli Arimafejašta Ossippa, šuuri mieš, i Hiän vuotti Jumalan kuningahuštua, rohkuačehuo, mäni Piluatan luo i pakkoi Šyndyruohtinan hibiedä. ⁴⁴ A Piluatta diivuolih, jotto Hiän kuoli, i kuččuhuo šuan miehen vanhemman, kyžy häneldä: Jo¦go Hiän kuoli? ⁴⁵ I tiijuštahuo vanhemmašta, ando hibien Ossipalla. ⁴⁶ I hiän, oštahuo torven, i heittähyö Hänen Rissildä, kiäri häneh i pani Hänen kalmah, kumbane oli luajittu kiveštä, i pani kiven kalman piällä. ⁴⁷ A Muarie Magdalina da Iosein Muarie kačottih, kunne Hänen pandih.

18 июня 2025 в 19:59 Ирина Новак

• изменил(а) заголовок
  с Viiještoistakymmeneš piä (Viiještoista piä)
  на MARKEŠTА SVʼATOI JOVANGELI. Viiještoistakymmeneš piä (Viiještoista piä)
• изменил(а) текст
  ¹ I terväh huomenekšella keškenäh pandih arhereit vanhemmien i kirjamiehienkirja¦miehien kera, i kaikki kanža, i šidohuo Šyndyruohtinan, šuatettih Hänen i annettih Piluatalla. ² I kyžy Häneldä Piluatta: ŠiegoŠie¦go olet Iudejoin kuningaš? I Hiän vaštah šano hänellä: Šie šanot. ³ I paistih Hänen piällä arhereit äijät. ⁴ Piluatta tuaš kyžy Häneldä: EtgoEt¦go nimidä vaštah pagize? Kačo, min verdua Šiun piällä paissah. ⁵ A Iisus enämbiä nimidä ei paissun, äššen diivuoliečih Piluatta. ⁶ Jogo kallis’¦päivänä hiän laški heilä yhtä šivokšista, kedä pakottih. ⁷ Oli nimie myöt’ Varuavva omien hoppumiehienhoppu¦miehien kera šivottu, kumbazet hopušša piäniekkuon luajittih. ⁸ I mögähtähyö, rubei rahvaš pakkuomah, kuin hiän aino heilä luadi. ⁹ A Piluatta šano heilä vaštah: TahottagoTahotta¦go, laššen teilä Iudejoin kuningahan? ¹⁰ Tieži hiän, vihua myöt’ annettih Hänen arhereit. ¹¹ A arhereit juohateldih rahvahalla, kuin paremmin Varuavvan laškiis’ heilä. ¹² A Piluatta tuaš šano heilä vaštah: Midiä tahotta, luajin šillä, kedä kučutta Iudejoin kuningahakši? ¹³ A hyö tuaš mögähettih, šanuos’s’a: Riputa Händä. ¹⁴ A Piluatta šano heilä: Min pahutta Hiän luadi? A hyö enämmäldi šidä möistih: Riputa Händä. ¹⁵ Niin Piluatta luadi rahvahan himuo myöt’, laški heilä Varuavvan, i lyödyö, ando heilä Šyndyruohtinan riputettavakši. ¹⁶ A salduatat šuatettih Hänen huonukšeh (huonehukšeh), kummas’t’a kučutah pretora, i kerättih kaiken polkan;| ¹⁷ I šuoritettih Hänen vuatteih, i punohuo kukonpuušta venčan, pandih Hänellä piäh;| ¹⁸ I ruvettih Hänellä tervehyttä pidämäh i pagizomah: Terveh, Iudejoin kuningaš! ¹⁹ I lyödih Händä piädä vaš šauvalla, i šylgiettih Hänen piällä, i heittiäčehyö polvuzin, kumardualiečettih Hänellä. ²⁰ Nagrattaliečehuo äijän Hänen piällä, riuhattih Häneldä vuatteukšen, i šuoritettih Hänen omih vuatteih, i šuatettih Hänen riputettavakši. ²¹ I ahissettih kandua Hänen Ristie šiiričči mänijän Kirineistä Simonan, kumbane aštu pellošta, Aleksandran da Ruufan tuaton. ²² I šuatettih Hänen Golgofalla, paikalla, kumbane šanuočou oččapaikakšiočča¦paikakši. ²³ I annettih Hänellä juuva kargien kera ševotettuo viinua; i Hiän ei otellun. ²⁴ I Hänen riputtajat juattih keškenäh vuattiet, luoduo arbah, kellä mi ottua. ²⁵ I oli päiviä kolmaš kodva, i Hänen riputettih. ²⁶ I oli kirjutettu Hänen viäryttäkirjutušviäryttä¦kirjutuš: Iudejoin kuningaš. ²⁷ I Hänen kera riputettih kakši rozboiniekkua, уhen oigiella, a toizen važamella kiällä Händä. ²⁸ I luadih kirjutušta myöt’, kumbane pagizou: I pahojen kera paniečih. ²⁹ I šiiričči aštujat haukuttih Händä, vabautuas’s’a omilla piälöillä i paissešša: Aha, kirikön levittäjä i kolmešša päiväššä šeizattaja. ³⁰ Šäilytä iččiedä, i lähe Rissildä. ³¹ Niin že i arhereit nagrattaliečettih kirjamiehienkirja¦miehien kera, toine toizella paissešša: Toizie šäilytti, iččiedägoiččiedä¦go ei voi šäilyttiä. ³² Hristos, Izruajelin kuningaš, ana nyt lähtöy Rissildä, ehki niämmä i uššomma Hänellä. I Hänen kera riputetut haukuttih Händä. ³³ Konža oli kuuveš kodva, oli pimie kaikella mualla yhekšändeh kodvah šua. ³⁴ I yhekšändenä kodvana mögähtih Iisus korgiella iänellä, šanuos’s’a: Eloi, Eloi, lama savahfani? Niin šanuo: Jumala Miun, Jumala Miun, miksi Šie Miun jätit? ³⁵ I muuvennet šeizojista, kuulduo, paistih: Ka Il’l’ua kuččuu. ³⁶ Yksi hyppäi i, täyvyttähyö pakkulin muigiejuomizellamuigie¦juomizella, i panduo šauvazella, juotti Händä, paissešša: Vuota, kačomma, tulougotulou¦go Il’l’a piäštämäh Händä. ³⁷ A Iisus, mögähtähyö šuurella iänellä, kuoli. ³⁸ I kirikön ovešša vuattie rebiih kahekši, ylizeštä piäštä alizeh šua. ³⁹ Nähtyö, šuan piällä vanhin, Hänen kohašša šeizoja, jotto Hiän, niin mögähtähyö, kuoli, šano: Tožieh tämä Mieš oli Jumalan Poiga. ⁴⁰ Oldih i naizinehmizet, kumbazet edähädä kačottih: niisä oli Muarie Magdalina, i pienen Juakovan da Iosein emä Muarie, da Salomie,| ⁴¹ Kumbazet, konža Hiän oli Galilejašša, käveldih Hänellä jällesti, i kuunneldih Händä, i äijät toizet, kumbazet tuldih Hänen kera Ijerusalimah. ⁴² I jo kuin oli myöhä, žentäh, jotto oli viiješ päivä, mi šuovattua vaš,| ⁴³ Tuli Arimafejašta Ossippa, šuuri mieš, i Hiän vuotti Jumalan kuningahuštua, rohkuačehuo, mäni Piluatan luo i pakkoi Šyndyruohtinan hibiedä. ⁴⁴ A Piluatta diivuolih, jotto Hiän kuoli, i kuččuhuo šuan miehen vanhemman, kyžy häneldä: JogoJo¦go Hiän kuoli? ⁴⁵ I tiijuštahuo vanhemmašta, ando hibien Ossipalla. ⁴⁶ I hiän, oštahuo torven, i heittähyö Hänen Rissildä, kiäri häneh i pani Hänen kalmah, kumbane oli luajittu kiveštä, i pani kiven kalman piällä. ⁴⁷ A Muarie Magdalina da Iosein Muarie kačottih, kunne Hänen pandih.
• изменил(а) заголовок источника
  с Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века
  на Маркешта Святой Іôванӷели. Рукопись. 1820. РГИА. Ф. 808. Оп. 1. Д. 313. Л. 62–99.
• изменил(а) history.year_accusative источника
  с 2020
  на
• изменил(а) страницы источника
  с 292-293
  на
• изменил(а) комментарий источника
  с MARKEŠTА SVʼATOI JOVANGELI
  на Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века. Петрозаводск: КарНЦ РАН, 2020. С. 292–293.

30 ноября 2021 в 14:54 Нина Шибанова

• изменил(а) заголовок
  с MARKEŠTА SVʼATOI JOVANGELI. Viiještoistakymmeneš piä (Viiještoista piä)
  на Viiještoistakymmeneš piä (Viiještoista piä)
• создал(а) комментарий источника: MARKEŠTА SVʼATOI JOVANGELI

30 ноября 2021 в 12:23 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) текст: ¹ I terväh huomenekšella keškenäh pandih arhereit vanhemmien i kirjamiehien kera, i kaikki kanža, i šidohuo Šyndyruohtinan, šuatettih Hänen i annettih Piluatalla. ² I kyžy Häneldä Piluatta: Šiego olet Iudejoin kuningaš? I Hiän vaštah šano hänellä: Šie šanot. ³ I paistih Hänen piällä arhereit äijät. ⁴ Piluatta tuaš kyžy Häneldä: Etgo nimidä vaštah pagize? Kačo, min verdua Šiun piällä paissah. ⁵ A Iisus enämbiä nimidä ei paissun, äššen diivuoliečih Piluatta. ⁶ Jogo kallis’päivänä hiän laški heilä yhtä šivokšista, kedä pakottih. ⁷ Oli nimie myöt’ Varuavva omien hoppumiehien kera šivottu, kumbazet hopušša piäniekkuon luajittih. ⁸ I mögähtähyö, rubei rahvaš pakkuomah, kuin hiän aino heilä luadi. ⁹ A Piluatta šano heilä vaštah: Tahottago, laššen teilä Iudejoin kuningahan? ¹⁰ Tieži hiän, vihua myöt’ annettih Hänen arhereit. ¹¹ A arhereit juohateldih rahvahalla, kuin paremmin Varuavvan laškiis’ heilä. ¹² A Piluatta tuaš šano heilä vaštah: Midiä tahotta, luajin šillä, kedä kučutta Iudejoin kuningahakši? ¹³ A hyö tuaš mögähettih, šanuos’s’a: Riputa Händä. ¹⁴ A Piluatta šano heilä: Min pahutta Hiän luadi? A hyö enämmäldi šidä möistih: Riputa Händä. ¹⁵ Niin Piluatta luadi rahvahan himuo myöt’, laški heilä Varuavvan, i lyödyö, ando heilä Šyndyruohtinan riputettavakši. ¹⁶ A salduatat šuatettih Hänen huonukšeh (huonehukšeh), kummas’t’a kučutah pretora, i kerättih kaiken polkan; ¹⁷ I šuoritettih Hänen vuatteih, i punohuo kukonpuušta venčan, pandih Hänellä piäh; ¹⁸ I ruvettih Hänellä tervehyttä pidämäh i pagizomah: Terveh, Iudejoin kuningaš! ¹⁹ I lyödih Händä piädä vaš šauvalla, i šylgiettih Hänen piällä, i heittiäčehyö polvuzin, kumardualiečettih Hänellä. ²⁰ Nagrattaliečehuo äijän Hänen piällä, riuhattih Häneldä vuatteukšen, i šuoritettih Hänen omih vuatteih, i šuatettih Hänen riputettavakši. ²¹ I ahissettih kandua Hänen Ristie šiiričči mänijän Kirineistä Simonan, kumbane aštu pellošta, Aleksandran da Ruufan tuaton. ²² I šuatettih Hänen Golgofalla, paikalla, kumbane šanuočou oččapaikakši. ²³ I annettih Hänellä juuva kargien kera ševotettuo viinua; i Hiän ei otellun. ²⁴ I Hänen riputtajat juattih keškenäh vuattiet, luoduo arbah, kellä mi ottua. ²⁵ I oli päiviä kolmaš kodva, i Hänen riputettih. ²⁶ I oli kirjutettu Hänen viäryttäkirjutuš: Iudejoin kuningaš. ²⁷ I Hänen kera riputettih kakši rozboiniekkua, уhen oigiella, a toizen važamella kiällä Händä. ²⁸ I luadih kirjutušta myöt’, kumbane pagizou: I pahojen kera paniečih. ²⁹ I šiiričči aštujat haukuttih Händä, vabautuas’s’a omilla piälöillä i paissešša: Aha, kirikön levittäjä i kolmešša päiväššä šeizattaja. ³⁰ Šäilytä iččiedä, i lähe Rissildä. ³¹ Niin že i arhereit nagrattaliečettih kirjamiehien kera, toine toizella paissešša: Toizie šäilytti, iččiedägo ei voi šäilyttiä. ³² Hristos, Izruajelin kuningaš, ana nyt lähtöy Rissildä, ehki niämmä i uššomma Hänellä. I Hänen kera riputetut haukuttih Händä. ³³ Konža oli kuuveš kodva, oli pimie kaikella mualla yhekšändeh kodvah šua. ³⁴ I yhekšändenä kodvana mögähtih Iisus korgiella iänellä, šanuos’s’a: Eloi, Eloi, lama savahfani? Niin šanuo: Jumala Miun, Jumala Miun, miksi Šie Miun jätit? ³⁵ I muuvennet šeizojista, kuulduo, paistih: Ka Il’l’ua kuččuu. ³⁶ Yksi hyppäi i, täyvyttähyö pakkulin muigiejuomizella, i panduo šauvazella, juotti Händä, paissešša: Vuota, kačomma, tulougo Il’l’a piäštämäh Händä. ³⁷ A Iisus, mögähtähyö šuurella iänellä, kuoli. ³⁸ I kirikön ovešša vuattie rebiih kahekši, ylizeštä piäštä alizeh šua. ³⁹ Nähtyö, šuan piällä vanhin, Hänen kohašša šeizoja, jotto Hiän, niin mögähtähyö, kuoli, šano: Tožieh tämä Mieš oli Jumalan Poiga. ⁴⁰ Oldih i naizinehmizet, kumbazet edähädä kačottih: niisä oli Muarie Magdalina, i pienen Juakovan da Iosein emä Muarie, da Salomie, ⁴¹ Kumbazet, konža Hiän oli Galilejašša, käveldih Hänellä jällesti, i kuunneldih Händä, i äijät toizet, kumbazet tuldih Hänen kera Ijerusalimah. ⁴² I jo kuin oli myöhä, žentäh, jotto oli viiješ päivä, mi šuovattua vaš, ⁴³ Tuli Arimafejašta Ossippa, šuuri mieš, i Hiän vuotti Jumalan kuningahuštua, rohkuačehuo, mäni Piluatan luo i pakkoi Šyndyruohtinan hibiedä. ⁴⁴ A Piluatta diivuolih, jotto Hiän kuoli, i kuččuhuo šuan miehen vanhemman, kyžy häneldä: Jogo Hiän kuoli? ⁴⁵ I tiijuštahuo vanhemmašta, ando hibien Ossipalla. ⁴⁶ I hiän, oštahuo torven, i heittähyö Hänen Rissildä, kiäri häneh i pani Hänen kalmah, kumbane oli luajittu kiveštä, i pani kiven kalman piällä. ⁴⁷ A Muarie Magdalina da Iosein Muarie kačottih, kunne Hänen pandih.