Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Iisussa pešöy opaššettavien jalat

История изменений

21 сентября 2023 в 16:41 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  ¹ Äijänpäivän pruasniekka oli tulošša.^ Iisussa tiesi, jotta nyt tuli še aika, konša Hänen pitäy šiirtyö täštä muailmašta Tuaton luo. Hiän aina tykkäsi niitä, ket oltih Hänen omie täššä muailmašša, ta Hiän tykkäsi heitä viimeseh šuate. ² Iisussa ta opaššettavat oltih iltasella.^ Juaveli oli jo pannun Juutan, Simoni Iskariotin pojan, šytämeh ajatukšen, jotta pet tyäpettyä Iisussa. ³Iisussa tiesi, jotta Tuatto on antan kaiken Hänen valtah.^ Hiän tiesi, jotta Hiän on tullun Jumalan luota ta nyt myöštyy Jumalan luo. ⁴Hiän nousi iltaselta, heitti sviitkan piäl tähpiältäh, otti käsipaikan ta šito šen vyötäröllä. ⁵Šiitä Hiän kuato vettä pešuaštieh, rupesi pešömäh opaššettavien jalkoja ta pyyhkimäh niitä käsipaikalla, kumpani oli Hänen vyötäröllä. ⁶ Konša Iisussa tuli Simoni Petrin kohalla, Petri šano: «Hospoti, Šiekö še pešet miun jalat»? ⁷Iisussa vaštasi: «Mitä Mie nyt ruan, šitä šie et vielä malta, ka myöhemmin šie šen maltat». ⁸Petri šano Hänellä: «Šie et ikinä šua peššä miun jalkoja»! Iisussa vaštasi: «Kun Mie en pešše šilma, niin šiula ei ole šijua Miun luona». ⁹Šiitä Simoni Petri šano: «Hospoti, elä peše yksistäh miun jalkoja, peše kiät ta piäki». ¹⁰Iisussa vaštasi: «Šiltä, ken on kylpen, pitäy peššä vain jalat, muitein hiän on jo puhaš.^ Työ oletta jo puhtahat, vain että kaikin». ¹¹ Iisussa tiesi, ken Hänet pettäy, šentäh Hiän šano, jotta ei hyö kaikin olla puhtahat. ¹² Peštyö heijän jalat Iisussa pani sviitkan piälläh ta mäni tuaš paikallah.^ Hiän šano heilä: «Maltattako työ, mitä Mie teilä ruavoin? ¹³ Työ pakautatta Milma Opaštajakši ta Hospotiksi ta oikein ruatta: šehän Mie olen. ¹⁴Niin kuin Mie, tiän Hospoti ta Opaštaja, pesin tiän jalat, niin tiänki pitäy peššä toini toiselta jalat. ¹⁵ Mie luajin tämän teilä malliksi.^ Ruatakkua työ šamoin kuin Mie ruavoin. ¹⁶Toven totta šanon teilä: ei käškyläini ole isäntyä šuurempi eikä työnnetty työntäjyä šuurempi. ¹⁷ Nyt kun työ tämän tiijättä, niin ošakkahat oletta, kun näin ruatta. ¹⁸ Mie en šano tätä teistä kaikista.^ Tiijän, ketä olen valinnun. No tämän Pyhien Kirjutukšien šanan pitäy täyttyö: "Še, ken šyöy Miun kera leipyä, noušou Milma vaštah". ¹⁹Šanon tämän teilä jo nyt, ennein kuin še tapahtuu, jotta työ uškosija Miun olovan Še, ken Mie olen. ²⁰Toven totta šanon teilä: ken ottau vaštah šen, kenen Mie työnnän, še ottau vaštah Miut. Ta ken ottau vaštah Miut, še ottau vaštah Miun Työntäjän».

10 февраля 2023 в 12:42 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) перевод текста
• создал(а) текст: ¹ Äijänpäivän pruasniekka oli tulošša.^ Iisussa tiesi, jotta nyt tuli še aika, konša Hänen pitäy šiirtyö täštä muailmašta Tuaton luo. Hiän aina tykkäsi niitä, ket oltih Hänen omie täššä muailmašša, ta Hiän tykkäsi heitä viimeseh šuate. ² Iisussa ta opaššettavat oltih iltasella.^ Juaveli oli jo pannun Juutan, Simoni Iskariotin pojan, šytämeh ajatukšen, jotta pet tyä Iisussa. ³Iisussa tiesi, jotta Tuatto on antan kaiken Hänen valtah.^ Hiän tiesi, jotta Hiän on tullun Jumalan luota ta nyt myöštyy Jumalan luo. ⁴Hiän nousi iltaselta, heitti sviitkan piäl täh, otti käsipaikan ta šito šen vyötäröllä. ⁵Šiitä Hiän kuato vettä pešuaštieh, rupesi pešömäh opaššettavien jalkoja ta pyyhkimäh niitä käsipaikalla, kumpani oli Hänen vyötäröllä. ⁶ Konša Iisussa tuli Simoni Petrin kohalla, Petri šano: «Hospoti, Šiekö še pešet miun jalat»? ⁷Iisussa vaštasi: «Mitä Mie nyt ruan, šitä šie et vielä malta, ka myöhemmin šie šen maltat». ⁸Petri šano Hänellä: «Šie et ikinä šua peššä miun jalkoja»! Iisussa vaštasi: «Kun Mie en pešše šilma, niin šiula ei ole šijua Miun luona». ⁹Šiitä Simoni Petri šano: «Hospoti, elä peše yksistäh miun jalkoja, peše kiät ta piäki». ¹⁰Iisussa vaštasi: «Šiltä, ken on kylpen, pitäy peššä vain jalat, muitein hiän on jo puhaš.^ Työ oletta jo puhtahat, vain että kaikin». ¹¹ Iisussa tiesi, ken Hänet pettäy, šentäh Hiän šano, jotta ei hyö kaikin olla puhtahat. ¹² Peštyö heijän jalat Iisussa pani sviitkan piälläh ta mäni tuaš paikallah.^ Hiän šano heilä: «Maltattako työ, mitä Mie teilä ruavoin? ¹³ Työ pakautatta Milma Opaštajakši ta Hospotiksi ta oikein ruatta: šehän Mie olen. ¹⁴Niin kuin Mie, tiän Hospoti ta Opaštaja, pesin tiän jalat, niin tiänki pitäy peššä toini toiselta jalat. ¹⁵ Mie luajin tämän teilä malliksi.^ Ruatakkua työ šamoin kuin Mie ruavoin. ¹⁶Toven totta šanon teilä: ei käškyläini ole isäntyä šuurempi eikä työnnetty työntäjyä šuurempi. ¹⁷ Nyt kun työ tämän tiijättä, niin ošakkahat oletta, kun näin ruatta. ¹⁸ Mie en šano tätä teistä kaikista.^ Tiijän, ketä olen valinnun. No tämän Pyhien Kirjutukšien šanan pitäy täyttyö: "Še, ken šyöy Miun kera leipyä, noušou Milma vaštah". ¹⁹Šanon tämän teilä jo nyt, ennein kuin še tapahtuu, jotta työ uškosija Miun olovan Še, ken Mie olen. ²⁰Toven totta šanon teilä: ken ottau vaštah šen, kenen Mie työnnän, še ottau vaštah Miut. Ta ken ottau vaštah Miut, še ottau vaštah Miun Työntäjän».