Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Hukka tappo lambahie

История изменений

14 марта 2023 в 16:26 Нина Шибанова

• создал(а) страницы источника: 187-188

11 марта 2023 в 23:09 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) текст: Ol’igo hukkua teijäm mečis? Ol’i, ol’i, ol’i. Näidgo sinä konzu tahto? En. N’i konz et nähnyt? En’ n’ägenyn. En. A viego hukku sid l’ehmii sordi vai ei? Harvažeeh siel’ä, ku m... pien’ijä važoja, l’ibo toičči lambaat ta kaotaah. Yksi kerda meil’l’ ol’i semmoine sluučei, kolhoozann aigaa. Kolhoozan karja ollaa siel’ä dvorašša. Od’d’el’noi se on l’eävä, a pihall oo, sie ikkunan alla tukku navoozoo tajehta. Dai mijän l’ehm... lambahie sinne šalbalaa, kun on se. Sie d’iäy myö emmä d’oua eččimäa, ku ei tuldoa illalla yksinäžed nämä roodajat. Nu, ku konž aigaautima n’iid’ä, kolhoozan lambahišša, dai d’o lambahat šalbataa mijän l’eävää siih. Nu, erähänä huomukšena. Tulou siih, brigad’iera meid’ä, meid’ä roodoo käskemääh. Šan ”oldiigo šiun lambahat koišša yöd’ä?” Mie šanon ”ejj oodu”. ”T’änä peenä” šano ”ku, seiččemem paloo tappo, l’eävääh, hukka. Da i hukkie kyl’ässä n’iät’t’ii” šanou, ”kolme hukkoo”. N’iät’t’ii kyl’ässä kett ollou siel’ä, l’ibo aivoingo n’iät’t’ii silloin huomukšel, vai yöl’l’ä ken siid’ä aigaudu sid dvoral luon olemašša. Hukad dvoralda l’ähet’t’ii. A ot... sen ollou n’iännä... d’iännän d’äl’gee, ku l’ähet’t’ii. N’i sen d’älgee tapettu. N’i ku on šeiččemen lammašta tapettu, dvoran siämeeh. T’äm ol’i, miun käzissä ka. Aha. Da i miun dovariššan kera sie roomma aina, Ivoonounan kera yhessä, Paraskoud’ Ivoonounan roodamma roodama siid’ä, mie män’in hyppäzin, ”ol’igo siun lambahat koišša?” ”Endu” šanou, ”Riigo-d’iäd’ä la šano što dvoran l’eävääh, šeiččemen lammašta hukat šorrettii, kuda syöd’ii kuda veret, kulkut puhattu, lambahat virutah. A kulkut ha... purhataa, da n’iin veri d’uwaa. Nu. Da myö sinne eigo mijännn oo, män’imm ejj oo kai, kai aiga otti dvoral lambahat n’e vs’o kolhoozan. A rahvahan lammašta n’i ked’ä. N’... n’e lambahat kai syöd’ii siid’ä, rikottii šeiččemen lammašta. A kaksi vain kolm ollou sii, syöd’ äij ol’i roan’ičettu. Nu n’i, sitt’ on tajehtukulla noštu. A ikkun ol’i, n’äin, n’äin korgie. T’äs’t’ä, nu ku t’ämä da tuo... tuoda myö oliš ka. Sem moine, sem moine loukko ku seže yn’n’ä ikkunoista, n’ämä kaksi paloo alda päin. Siid’ om män’d’y sinne, sinne ku nostii tajehtukulla da n’iin’ n’iät’t’ii. Siel’ä n’äyt’ää lambahat l’ekutah. I mijäl lambahie ei koššettu, a ain aigaa otti kolhoozal lambahat yl’en ol’ äijä lammašta siel’ä. En’ t’iijä kuin on poattiigo sie hyö l’ähet’t’ii, rubettii rahvaš siel’ä kolajamaah ži... n’iidä žiivattoja kaččomaa l’ehmie. Toizist... toizista l’eävis’t’ä. N’i, sii kačo šeiččemen lammašta šorrettii. Da i mijän oldii siel’ä, myö hypyl’l’ Ivoonounan kera sinne. L’ähtemäss ol’ima. Roodoo syyž ol’i hepožella, ozrie ved’el’emää. Kohallaa d’uoksima siihi, l’ehmien dvorah. Eigo mijän lambahad d’o, d’ ol’i laššettu. Kačomm euldoa mijän oma... omad vet tunnemma mer... mierät kaglašša tuttavat. Omilla lambahilla ejj oo, n’i kenen kyl’än lammašta ei koššettu, kuin kolhoozan, šeiččemen paloo šorrettii l’eävän seämee. Mie hyväžes’t’i t’ämää, muiššan daaže.