Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Stefanan pagin

История изменений

29 мая 2023 в 11:36 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) перевод текста
• создал(а) текст: ¹ Ylimäine pappi kyzyi: «Ongo se muga»? ² Stefan vastai: «Vellet, tuatat, kuulkua minuu. Suuren taivahallizen väin da valgien Jumal jiäviihes meijän Avraam-tuatale, konzu häi oli Mesopotamies da ei vie elänyh Harranan muas. ³ Jumal sanoi hänele: "Lähte iäres omas muaspäi, iččes rovuspäi da mene muah, kudaman Minä ozutan sinule". ⁴ I muga häi lähti haldeilazien muaspäi i rubei elämäh Harranas. A hänen tuatan kuoltuu Jumal siirdi händy täh muah, kus nygöi työ elättö. ⁵ Jumal ei andanuh hänele sit kodivuittii, ni jallanpohjan alan verdua, no uskaldi andua sen myöhembi hänele da hänen jälgeläzile omakse, hos Avraamal sih aigah ei olluh lastu. ⁶ Jumal sanoi: "Sinun jälgipolvet ruvetah elämäh tulolazinnu vierahas muas, i heidy luajitah orjikse da polgietah n՚ellisadua vuottu. ⁷ No Minä" – sanoi Jumal – "suudin sen rahvahan, kudaman orjinnu hyö ollah. Sen jälgeh hyö lähtietäh siepäi i ruvetah sluužimah Minule täs kohtas". ⁸ Jumal azui Avraamanke sovun, kudaman merkinny on ymbärileikkuandu. Avraamale rodih Isakku, i Avraam luadii hänele ymbärileikkavuksen kaheksandennu päivänny roindas; Isakale rodih Juakoi, a Juakoile – meijän rahvahan kaksitostu kandutuattua. ⁹ Meijän kandutuatat vihattih velliedäh Josifua i myödih händy Jegiptah. No Jumal oli hänenke, ¹⁰ piästi händy kaikis ahtistuksis. Jumal andoi hänele mieldy, ga faraon, Jegiptan suari, mieldyi häneh da pani händy Jegiptan muan da kogo oman taloin kaččojakse. ¹¹ Sit tuli kaikkeh Jegiptah da Hanaanan muah n՚älgy da suuri ahtistus, meijän tuatat ei suadu nikus einehty. ¹² Ku Juakoi kuuli, buite Jegiptas on vil՚l՚ua, häi työndi meijän tuatat sinne enzimäzen kerran. ¹³ Toizel kävyndäl Josif avai oman ičen vellile, i faraon tiijusti hänen rovun. ¹⁴ Josif työndi sanan tuatalleh Juakoile da kučui iččeh luo händy da kaiken rodukunnan, seiččiekymmen viizi hengie. ¹⁵ Muga Juakoi puutui Jegiptah.^ Sie häi kuoli, muga kuoltih meijän kandutuatatgi, ¹⁶ i heidy viettih järilleh Sihemah da pandih muah sih kohtah, kudaman Avraam oli hobjal ostanuh Sihemas Jemmoran poijil. ¹⁷ Läheni se aigu, konzu Jumalal pidi täyttiä se, midä Häi uskaldi Avraamale. Izrail՚an rahvas liženi da sen lugu kazvoi monikerdazesti Jegiptas, ¹⁸ kuni sie valdah ei tulluh uuzi suari, kudai ei tiedänyh Josifas nimidä. ¹⁹ Häi viizasteli meijän roduu vastah, polgi meijän tuattoloi da vägeh pani heidy hylgiämäh vasterodinuzii lapsii, ku net ei jiädäs eloh. ²⁰ Sih aigah rodihes Moisei i häi oli čoma Jumalan silmis. Kolmeh kuuh suate händy kačottih omas kois. ²¹ Konzu händy sit hyllättih, faraonan tytär otti händy ičelleh da kazvatti omannu poijannu. ²² Moisei sai parahan jegiptalazen opastuksen, i häi oli vägevy sanois da ruadolois. ²³ Konzu Moiseile täydyi n՚ellikymmen vuottu, hänele rodih himo nähtä izrail՚alazii, omii heimovellilöi. ²⁴ Konzu häi nägi, kui yhtele heis luajittih pahua, häi hyppäi puolistamah sidä, tazai painetun puoles da tapoi jegiptalazen. ²⁵ Häi duumaičči, ku heimovellet ellendetäh, ku Jumal hänen kauti piästäy heidy, no hyö ei ellendetty. ²⁶ Tossupiänny häi piädyi tulemah, konzu kaksi izrail՚alastu torattih keskenäh.^ Häi tahtoi sovittua heidy da sanoi: "Miehet, työhäi oletto vellet!^ Miksebo työ luajitto pahua toine toizele"? ²⁷ No se mies, kudai luadii pahua lähimäzele, ähkäi Moisein bokkah da sanoi: "Kenbo sinuu pani meijän piämiehekse da sud՚d՚akse? ²⁸ Tahtotgo minuugi tappua, kui tapoit egläi jegiptalazen"? ²⁹ Tämän kuultuu Moisei pageni.^ Häi eli tulolazennu Midianan muas, sie hänele rodih kaksi poigua. ³⁰ N՚ellänkymmenen vuvven mendyy, elämättömäs muas, Sinai-mäin lähäl jiäviihes Moiseile anheli palajan piidoituhjon tulikielien keskes. ³¹ Moisei kummeksii tädä nägyy, i ku häi meni lähembä, gu kaččuo tarkembah, kuuli Ižändän iänen: ³² "Minä olen sinun tuattoloin Jumal, vraaman, Isakan da Juakoin Jumal". Moisei särevyi i ei ruohtinuh kaččuo. ³³ No Ižändy sanoi hänele: "Jaksa jallat, sendäh ku kohtu, kus seizot, on pyhä. ³⁴ Minä olen nähnyh, kui Minun rahvastu polgietah Jegiptas, da kuulluh, kui se voiveroittau.^ Nygöi heityin alah piästämäh sidä välläle.^ Tule, Minä työnnän sinuu Jegiptah". ³⁵ Tädä Moiseidu izrail՚alazet oli pengottu sanojen: "Ken sinuu on pannuh piämiehekse da sud՚d՚akse"? No Jumal ihan händy työndi piämiehekse da piästäjäkse sen anhelin sanal, kudai jiäviihes hänele piidoituhjos. ³⁶ Se samaine Moisei vedi heidy iäres da luadii kummii da tunnusruadoloi Jegiptas, Ruskielmerel da elämättömäs muas n՚ellänkymmenen vuvven aigah. ³⁷ Juuri tämä Moisei sanoi izrail՚alazile: "Jumal nostau teile teijän vellilöin keskes iänenkandajan, minun jyttymän". ³⁸ Se Moisei, silloi ku rahvas oli kerävynnyh yhteh elämättömäs muas, sanoi meijän tuattoloile sen, midä anheli sanoi hänele Sinai-mäil.^ Häi otti vastah elävät sanat, ku andua net ielleh meile. ³⁹ No meijän tuatat ei tahtottu kuunnella händy, a ähkättih händy iäre.^ Heijän sydämet kiännyttih järilleh Jegiptah. ⁴⁰ Hyö sanottih Aaronale: "Luaji meile jumalua, kudamat astutah meijän iel.^ Myö emmo tiijä, midä on roinnuh Moiseile, sille miehele, kudai toi meidy iäres Jegiptaspäi". ⁴¹ I muga hyö luaji ttih kullas häkäččy, tuodih sille žertvua da piettih iluo omil käzil luajitun jumalan ies. ⁴² No Jumal kiändyi iäre heispäi i jätti heidy kumardelemahes taivahan tiähtile, muga kui on kirjutettu Jumalan iänenkandajien kniigas: – Izrail՚an rahvas, toittogo työ Minule iškiettäviä da muudu žertvua elämättömäs muas n՚ellänkymmenen vuvven aigah? ⁴³ Moloh-jumalan stuanuu da teijän Raifan-jumalan tiähtie työ kannoitto, kuvii, kudamii iče luajiitto ičelles kumardeltavakse!^ Sendäh Minä siirrän teidy Vavilonan tuakse. ⁴⁴ Meijän tuattoloil oli elämättömäs muas Jumalan olendustuanu.^ Moisei oli luadinuh sen nähtyn kuvan mugah, kui käski se, kudai pagizi hänenke. ⁴⁵ Se stuanu meijän tuatat suadih omis tuattoloispäi da Jošuanke tuodih täh muah, konzu otettih se mua rahvahil, kudamat Jumal karkoitti heijän tiel. Nenga oli Davidan aigah suate. ⁴⁶ Jumal mieldyi Davidah, i David kyzyi, eigo häi vois azuo eländysijua Juakoin rovun Jumalale. ⁴⁷ A sen koin azui Hänele Solomon! ⁴⁸ Vai Ylimäine ei elä ristikanzan azuttulois kodilois.^ Sanouhäi Jumalan iänenkandai: ⁴⁹ – Taivas on Minun valdusija da mua – korrotes Minun jalloin al. Mittuman koin työ Minule azuzitto, sanou Ižändy, mi olis Minun huogavundukohtannu? ⁵⁰ Eigo kai ole Minun käzil azuttu? ⁵¹ Työ vastukavazet!^ Rungači ymbärileikatut, no sydämeči kovat, i korvat teijän ei kuulta!^ Ainos oletto Pyhiä Hengie vastah – kui teijän tuatat, mugai työ! ⁵² Ongo hos yksi Jumalan iänenkandai, kudamua teijän tuatat ei painettu? Hyö tapettih niilöi, kudamat ennustettih Tozioigien tulendua. A nygöi työ oletto menettänyh da tappanuh Händy – ⁵³ työ, kudamat saitto anheliloin tuovun Zakonan, no etto sidä noudanuh».